Vísir - 04.02.1964, Blaðsíða 15

V í SIR . Þriðjudagur 4. febrúar 1964.
/, MAMBO, 50W OF WAWA, ^
laush! we batu.sis not ,
SLAVE PEOPLE! YOU want !
YOUK WOWAN CAKKIEP.YOU
BETTEK FINP’ SLAVE PEOPLE'
TARZAKI HI7ES WITH WOWAN BECAUSE
WOMAN SIC<! CANNOT WALK.! TAKZAN
LONS-TIME FKIEN70F 5ATUSI SREAT
CHIEF, WAWA! MAYBE BATUSI MELP
TAKZAN CAKKY SICK WOttAN TO
VILLAGE OF THE ME7ICINE MEN?
— Ég þakka, svaraði Cecile
jafn hrokalega og áður, en þér
hafið fráleitt komið eingöngu
samúðarinnar vegna. Má ég
spyrja um aðrar orsakir þess,
að þér komið hingað.
Damala vissi ekki, hvað hugsa
skyldi eða segja. Framkoma Cec
ile kom honum í hinn mesta
vanda. Ffún hlaut að vita, að í
nærveru þriðja aðila gat hann
ekki gert grein fyrir erindu sínu,
og þar að auki vissi hún eins
vel og hann, hvert það var Hvers
vegna kom hún þá þannig fram
við hann? Honum sárnaði mjög
framkoma hennar og gat ekki
stillt sig um að svara:
- Ég hugði, að fortíðin veitti
mér rétt til þess að koma á fund
yðar.
Cecile fann, að hún roðnaði
upp í hársrætur, en flýtti sér
að segja:
— Hvaða fortíð eruð þér að
tala um. Ég reyni árangurslaust
að botna í þessu. Ég bíð eftir
skýringum yðar.
— Þær hefðuð þér getað feng-
ið, ef mér hefði veitzt sú á-
nægja að hittá yður eina, og
ég verð að játa, að ég hafði
gert mér vonir um það ...
— Er ekki bezt., að ég dragi
mig í hlé, ungfrú? spurði Paroli
og reis upp til hálfs.
— Nei, svaraði Cecile og band
aði með hendinni til merkis um
og áherzlu, að hún vildi að hann
væri kyrr, — ef þér fáið leyfi
Af hverju ertu hættur að skrifa
þessi brennandi ástarljóð, seni þú
helltir yfir niig fyrir svona tveim-
ur þremur árum síðan.
tú þess að draga yður í hlé nú,
haldið þér kannski að um eitt-
hvert leyndarmál sé að ræða
milli mín og þessa manns, en
því er alls ekki svo varið, og
ég óska eftir að þér verðið dóm-
ari í þessu máli. Herra Damala
hélt einu sinni, að til hjúskap-
ar myndi koma okkar í milli.
Hann virtist óska þess sjálfur
— og slíkt hefir vitanlega alltaf
sín áhrif á ungar stúlkur. Ef til
vill hefði ég átt að segja honum
í hreinskilni, að þetta væru
draumar, sem gætu ekki rætzt,
já, það var víst rangt af mér að
gera það ekki, en hafi ég gefið
honum einhverja von, verður þó
að játa, að hann hefir verið ó-
heppinn í vali á tímanum til þess
að koma og minna mig á það.
— Von, end.urtók Darnala eins
og í leiðslu, sögðuð þér von -
var það aðeins von. sem þér
gáfuð mér?
- Dirfist þér að halda því
fram, að ég hafi gefið yður ann-
að og meira?
Hún horfði á hann af kulda
og fyrirlitningu og nú reiddist
Paul Darnala og gat ekki leng-
ur haft taumhald á sér.
— Jæja, sagði hann, þetta er
þá aðferðin, sem þér ætlið að
beita, þér hafnið mér og ó|
virðið mig, en-ég-sæt-fci—rmg-vi r
hvorugt, og þér getið sjálfri yð^
ur um lcennt, að ókunnur maður
er áheyrandi að því, að ég segi
þetta. Ég er ekki hingað kom-
inn til þess að ræða um vonir,
heldur til þess að gera yður
ljóst, að ég stend fast á rétti
mínum.
— Þér móðgið mig - þér ...
Paroli stóð upp og lagði hönd
sína á öxl hans.
— Farið nú með gát, herra
minn, sagði hann.
— Hvað eigið þér við, — hvers
vegna?
— Vegna þess, að það væri
auðvelt að leggja annan skiln-
ing í orð yðar en í þeim kann
að felast. Þér getið varla verið
með réttu ráði, að tala til ung-
frú Bernier eins og þér hafið
gert.
Paul Darnala ætlaði að grfpa
fram í fyrir honum. en Paroli
varð fyrri til:
- Lofið mér að tala út. Þér
sögðust krefjast réttar yðar. —
Enginn karlmaður getur krafizt
réttar síns gagnvart konu, nema
hann sé kvæntur henni, og þér
eruð ekki kvæntur ungfrú Bern-
ier, sem og virðist alls ekki taka
neitt mark á fullyrðingum yð-
ar og kröfum. Þetta allt ættuð
þér að gera yður ljóst og þér
munuð ekki geta hugsað eftir á
um framkomu yðar kinnroða-
laust — séuð þér heiðursmaður.
- Hvaða rétt, ef mér leyfist
að spyrja, hafið þér til siðferð-
isprédikana yfir mér? spurði
Darnala þóttalega.
- Þann rétt hef ég sem vinur
og verndari einstæðrar stúlku.
Framkoma yðar er vægast sagt
mjög óheppileg. Þér komið hing-
að og farið að deila við ung-
frúna í nærveru manns, sem þér
vitið engin deili á. Vitið þér
nema ég sé nákominn ættingi
ungfrú Bernier? Vitið þér nema
ég kunni að vera heitbundinn
henni?
Leikarinn var orðinn fölur
sem nár.
— Og ef svo væri, getið þér
þá ekki gert yður í hugarlund,
hvaða grunsemdir orð yðar gætu
vakið hjá mér, — gæti það ekki |
leitt til þess, að ég færi • að
spyrja ungfrú Bernier spjörun-
um úr um það, sem í orðum yð-
ar kann að felast, um rétt yðar,
og fleira.% svo væri mundi það
verka 'sem eitur á lífshamingju
mína. Ég tek þetta fram til þess
að sýna yður fram á, hve'fyrir-
liíleg framkoma yðar er
Cecile hlustaði í hugaræs-
ingi á orð hans. Hann hafði í
rauninni rétt áður en leikarinn
kom gefið henni í skyn, að með
honum hefði vaknað fagur
draumur — um hana sem konu
hans. Og henni fannst nú Paroli
fegursti og aðdánlegasti maður.
sem hún nokkurn tíma hafði
augum litið — og þar að auki
var hann ríkur og átti lækninga-
stofnun, sem var í miklu áliti.
Yrði hún kona hans hafði hún
öll skilyrði til þess að verða
hamingjusöm. Og átti Paul Dar-
nala að geta lagt þessar nýju,
miklu vonir í rúst?
Beiskja, sem ekki verður með •
orðum lýst, fyllti hug leikar
ans. Honum fannst þetta all’
sem hræðilegur draumur. Hon-
um spratt kaldur sveiti í enni
og hann spurði sjálfan sig hvað
hann gæti gert. Honum var orð-
| ið ljóst, að Cecile var hætt að
| élska hann, hafði iafnvel fennið
I hatur á honum, að öllu var lok-
ið þeirra milli, að hann gat eng-
ar vonir gert sér framar. bví að
það er ekki hægt að neyða þá
konu til að elska sig, sem hætt
er að elska mann. Án vafa elsk-
aði hún þennan ókunna mann
og vildi giftast honum. Darnala
sá hve tilgangslaust það væri,
að beita hnefunum, skora hann
á að verja sig. En engin bót yrði
að þessu. Og hann myndi jafna
sig, bezt að lifa lífinu, njóta
þess, - og það yrði ekki svo
miklum erfiðleikum bundið. —
Hann var leikari, mjög dáður
- Cecile var ekki eina konan
... um allt þetta hugsaði hann
á miklu skemmri stund en tók
að skrifa þessar línur.
Og hann svaraði lágri röddu
og svo titrandi, að hún var næst-
um óþekkjanleg:
- Þér hafið víst rétt að mæla.
Mig iðrar framkomu minnar. —
Það er ekki hægt að bera fram
kröfur við konu, sem ekki er
eiginkona manns, — nema um
það, sem hún fúslega vill veita,
en ég hafði talið mér trú um,
að ungfrú Bernier bæri annan
hug til mín en nú er komið í
Ijós.
- Misskilningur yðar, sagði
hún æst.
En ég held, að þér hafið sjálf
farið villur vegar um tilfinning-
ar yðar en ekki ég, svaraði Dar-
nala.
Cecile varð enn beiskju- og
heiftarlegri á svip, en Paroli
kom henni til hjálpar og sagði
við Damala:
— Þessar viðræður hafa þeg-
ar staðið of lengi, sagði hann.
Það hlýtur yður að vera ljóst.
— Já, ég skil það og mun
draga mig í hlé, en fyrst verð
ég að afhenda ungfrúnni bréf.
- Bréf frá mér? Það er ekki
satt. Ég hef aldrei skrifað yður,
hvæáti hún.
«8 B «r. " sjat
TIL SÖLU
Merceaes Benz diesel 190 '61
Benz 220 '55 allskonar skipti
hugsanleg.
VW-rúgbrauð ’62, sanngjarnt
verð
Benz 220-S '60 mjög glæsi-
legur.
I BlLASALA Guðmundar,
! Bergþórugötu 3. simar 20070
! og 19032
v/Miklatorg
Sími 2 3136
LAUGAVEGI 90-02
Sfærst úrval bif-
reiðu ú einum stnð.
SoC„.i er érugg hjú
okkur.
Af hverju felur Tarzan sig í
grasinu ásamt konu, spyrja svert
ingjarnir. Vegna þess að konan
er veik, og getur ekki gengið.
svarar Tarzan Og hann heldui
áfram: Tarzan er gamall vinur
Wawá, höfðingja Batusi manna,
kannske þið viljið hjálpa mér að
bera konuna til þorps töframann- lega. Batusar eru engir þrælar.
anna? Ég Mambo, sonur Wawa Ef þú vilt láta bera konu þfna,
hlæ, hrópar einn svertinginn háð- þá skaltu fá þér þræla.
Bílakjör
Nýir bílar,
Cómmer Cope St.
BIFREIÐALEIGAN
Bergþorugötu 12 Slmai 13660
34475 og 36598.
gegn
afborgunum
Consul Cortina ’63
Volkswagen ’63 lítið ekinn
Moskwits ’61
Opel Capitan ’55 nýinnfl.
Chevrolet ’55, gott verð.
Ford ’58 6 cil, bein skipting
Sendiferðabifreiðir með
stöðvarplássi og hundruð
annarra bifreiða á söluskrá.
SKÚLAGATA 55 — StlUI
Ilúhúsborð ' mm
Eðdhússfólur
Miklatorgi