Vísir - 23.03.1964, Blaðsíða 15

IVC VC rui UUK. IF.U31 IN
/AOttSM.NAOW! yOU,A
GKA7UATE UUK.SE, '
(UJOW TnAT PATIENTS
. SH0UL7 OBEY
rJITHEI ZPOCTORS...
Biil
Euwoff
JOMH
CuAWO
lMt. U(U Iltti Burroujt*. loí—To. R4(. U. Q. r»l OO. I
tr. by Unitcd F&ature Syndicate, lnc.|
Miklatorgl
Gæruúlpur
hr. 998,00
IF yOUR WOMAN THINIv G007 P007 MUST
TASTE G007,5HE VEEy WRONG,TARZAN!
> MANy BAP F007 TASTE G007 Æ
MANy GOOP F007 TASTE SA7! , .ÍS
1 ALL KlöH I, IAKZAN, 1F YU!
\THINK. SO-'HERE GOES!
UGH! HOZMLE!
I, ME7U COMES! NOW WE
GET KEA7y... FOR r
THIR.PMEPICINE! J
Við verðum að treysta Mombai
svarar Tarzan rólega. Þú ert hjúkr
unarkona, Naomi, og veizt, að
sjúklingar verða að hlýða læknum
sínum. Jæja, þá andvarpar Naomi
ef þér finnst það rétt, þá er ekki
um annað að ræða. Hún ber krús
ina að vörum sér og teygar úr
hún hana frá sér með hryllingi.
henni. Þegar því er lokið, réttir
Úff! Þetta er hræðilegt. Ef konan
þín heldur að góður matur verði
að vera góður á bragðið, segir
Mombai, þá hefur hún aigerlega
á röngu að standa. A, ha hérna
kemur Medu. Þá getum við farið
að búa okkur undir þriðju að-
gerðina.

V í SIR . Mánudagur 23. marz 1964.
- Ég gæti vel trúað honum til
þess - hann predikar yfir öðrum
um siðferði, hræsnarinn, en hefir
sannarlega ekkert á móti að
skemmta sér með leynd, þvi að
það má enginn blettur á hann falla
Jæja, ég hafði haft í hótunum við
hann áður en við fengum að tala
saman og hann skalf á beinunum
er ég- sagðist skyldi koma upp um
hann -• nú, komi hann ekki aftur
er tapið hans, ékki mitt, ég hefi
góða íbúð, góð húsgögn og hef
lagt peninga til hliðar — og nóg
er af blessuðum karlmönnunum —
anrjars gæti ég verið harðánægð
með einn almennilegan mann. Jæja,
Óskar minn, ég bý í Dauphnegöt-
unni, og þú ert velkominn þegar þú
sleppur, svo leigi ég lítið herbergi
handa þér skammt frá mér.
— Þú ert engill, sagði Óskar.
— En þú verður að fá þér heið
arlega vinnu - ég skal hjálpa
þér að koma undir þig fótunum.
— Ertu svona loðin um lófana?
— O, jæja, jæja ég á lítið hús
í La Pie, með garði og vagnskúr
og það get ég leigt á sumrin fyrir
góða borgun. Og svo á ég nokkur
skuldabréf. Nei, ég held ekki, að
ég svelti í hel.
- Herra trúr - og allt þetta af-
rakstur þriggja ára - meðan ég
var í hálfsvelti í Afríku. Já, þið kon
ur.
— Sleppum þessu, sagði Soffía.
En segðu mér,- hefirðu ekki lyug- á
að hafa upp á þeim, sem kom
þér í þennan vanda og hefna þín
á honum.
— Það geturðu reitt þig á —' það
hefi ég heitstrengt æ ofan í æ
hérna í ,,hótelinu“.
— Segðu mér, hver er þessi
kaupkona, sem var handtekin?
— Dóttir hins myrta.
— Og hún á að vera föðurmorð
ingi?
- Á ég að segja þér eitt? Ég
held að hún sé jafnsaklaus og ég
Þeir voru að reyna að sanna, að við
værum samsek, ég og hún. Og
við höfum aldrei sézt, — þetta
talar allt sínu máli.
— Hvað áttu við?
— Að þetta allt er gegnrotið frá
rótum — það er einhver, sem vill
sanna allt á mig og kaupkonuna
til þess að bjarga sjálfum sér. En
enginn veit enn hver þetta er. Bara
að þeir sleppi mér nú fljótt. Svo
tölum við nánar um þetta heima
hjá þér.
Þegar Soffía liafði verið fulla
klukkustund hjá honúm varð hún
að fara.
Soffía hélt áfram að hitta René
Dharville. Hann spurði ekki um
bróður hennar — beið þess, að hún
leysti frá skjóðunni. Það horfði
sannast að segja svo af hálfu Soffíu
að þetta gæti orðið meir en stundar
ævintýr.
Þegar þau hittust um kvöldið,
kvaðst hann ekki geta komið til
hennar daginn eftir, því að hann
| ætti von á vini sínum Leon að
nafni og yrði að vera með honum
fyrsta kvöldið.
— Af hverju komið þér ekki með
hann annað kvöld til mfn, spurði
Soffía.
— Má ég heimsækja yður? spurði
René undrandi.
— Því ekki?
—’ En — hinn?
— Assessorinn minn — ég sé
hann víst ekki oftar. Komið þið
bara.
— Ágætt, við komum, geti ég
fengið Leon til þess að koma.
Næsti dagur varð viðburða-
ríkur.
Luigi hafði áætlun sína til-
búna og vissi, að þeir máttu
engan tímá missa — nú reið
á að framkvæma hana þegar.
Hann fór úr lækningastofnun-
inni um morguninn, — og hann
fór fótgangandi um þrjá fjórðu
hlutr borgarinnar og allt í Vin-
cenneshverfi. Og ekkert hafði
hann tilkvnnt Paroli um þetta.
Það hafði verið frost um nótt-
ina, en Luigi var vel búinn.
Hann dró kaskeitið niður á eyr-
un til þess að hlífa þeim við
sárasta kuldanum. Þegar til
j brautarstöðvar hverfisins kom,
jkeypti hann sér miða til St.
Maur-hverfis. Hann var þarna
gerkunnugur. Þegar hann kom
úr stöðinni við Saint Maur Park
gekk hann yfir sléttuna niður
í La Pie hverfi við Marne, en
sá ekki annað en hús og garða
- og voru hlerar fyrir öllum
gluggum því að þetta voru hús,
sem aðeins var búið í að sum-
arlagi. Luigi gekk fram með
fljótinu og gaf nánar gætur að
öllum húsum og loks sá hann
hús, sem honum líkaði, en á því
var spjald, sem á var letrað:
„íbúð með húsgögnum til sölu
eða leigu. Lysthafendur snúi
sér til Demichel múrarameistara
í Saint-Maur-les-Fossés”.
Húsið var fremur lítið, en
stór garður fyrir framan það.
Til hægri var útihús, sem virt-
ist notað sem vagnskúr og hest-
hús.
Jæja, hugsaði Luigi, þá hef
ég fundið það, sem ég leitaði að.
Það hefir vfst enginn áhyggjur
af því sem hér kannað gerast
á kvöldin. Eigandinn víðs fjarri
og kofinn óleigður, en nú er bezt
að athuga þetta nánar.
Hann leit í kringum sig, tók
kippu með þjófalyklum upp
úr vasa sínum og fann loks
einn, sem hann ‘gat notað til
þess að opna með.
Hann leit inn i vagnskúrinn
og sá sér til undrunar að þar
var vagn, aktygi og annað til-
heyrandi.
Það er bara eins og einhver
hafi allt tilbúið handa mér, sagði
hann, — kannske fjandinn sjálf
ur? Jæja, nú vantar ekkert
nema truntuna.
Næst athugaði hann hvernig
húsið sjálft var innréttað, en
úr forstofu þar sáust dyr á þrem
ur herbergjum. Hann sá að
þarna var margt girnilegt.
— Ef ég væri nú bara í
„gamla faginu“ núna, hugsaði
hann, hvílík náma! Og — sem
sagt — ekkert vantar — nema
jálkinn!
Tveimur klukkustundum síð-
ár var hann’kominn til Parísar.
Þar sem hanii var glorhungrað-
ur orðinn, fór hann inn í mat-
stofu og fékk sér að eta, en
j þar næst keypti hann sér vagn-
stjórabúning og fleira, og leigði
sér svo vagn heim í lækninga-
stofnunina.
Þegar hann kom heim um
kvöldið, hitti hann Paroli, sem
ætlaði að fara að spyrja hann
spjörunum úr, en Luigi svaraði
stuttlega:
— Allt verður tilbúið. Þetta
verður að gerast ekki á morgun
heldur hinn. Þá verðið þér að
vera laus. Við ræðum þetta nán
ar, en nú er ég þreyttur og
ætla að fara að sofa.
En Paroli var líka þreyttur,
— það þurfti járntaugar og heila
bú í lagi, — til þess að geta
framkvæmt allt, sem hann var
með í kollinum, án þess grun-
semdir vekti og allt færi út
um þúfur.
Birgitta vakti yfir Cecile, sem
var mikið veik og missti fóstrið
um nóttina.
Fanný Benonýs
sími 16733
Sólvallagötu 72.
Símj 14853.
Hárgreiðslustofan
1 HÁTÚNI 6. simi 15493.
Hárgreiðslustofan
PIROLA
I Grettisgötu 31, simi 14787.
'Járgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
I Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðslustofa
austurbæjar
(Maria Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. simi 14656
Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Laugaveg 18 3 hæð (l^fta)
STEINU og DÓDÓ
Sími 24616
Vegifesting
Loftfesting
Mælum upf
Setjuni upp
SÍMI 1374 3
LfNDARGÖTU 2.5
Hárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
stfgs og Hverfisgötu). Gjörið
svo vel og gangið inn. Engar
sérstakar pantanir örgreiðslur
Hárgréíðslustofan PERMA,
Gaðsendi 21, sími 33968.
1 Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi
Itjarnarstofan,
| Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
I œegin Sími 14662
Hárgreiðslusíofan
SL
Háaleitisbraut 20 Sími 12614
MEGRUNARNUDD.
Dömur athugið. Get bætt við |
mig nokkrum konum i megrun-
arnudd. Snyrtistofa Guðbjargar
Guðmundsdóttur, Laugavegi 19,
sími 12274.
SNYRTISTOFAN MARGRÉT |
Skólavörðustlg 21, sími 17762 >
Snyrtistofa — Snyrtiskóli. I
22991 • breítisgötu 62 £T