Vísir - 05.09.1964, Blaðsíða 15

Vísir - 05.09.1964, Blaðsíða 15
V I S IR . Laugardagur 5. september 1964. 75 FRAMHALDSSAGAN: OG ÞAÐ KOM NÝTT VOR Eftir Marguerite Murray Robert heilsaði hinum gestunum. Dinah sá frcken Ellings ganga með honum frá einum til annars og hann heilsaði öllum með handa- bandi. Og það var eins konar sigur bros á andliti fröken Ellings, og Dinah skildist, að með nærveru Roberts hafði verið settur loka- stimpillinn á „plaggið", sem hún nú hafði fengið upp á það, að hún hefði aftur verið tekin f „söfnuð- inn“. Önnur stúlka hafði grætt hjartasár Roberts og nú gátu þau, hann og Dinah, verið vinir aftur. En það var erfitt að sætta sig við vináttuna eina, þegar það eitt að taka í hönd á manni, kom hjart anu til þess að slá svo hratt, að þáð var eins og brjóstið ætlaði að springa. Hún hafði getað hrundið burt hugsununum um hann - oft ast nær, þegar hann var f Jóhannes arborg, þá var hann svo óralangt í burtu, en nú var öðru máli að gegna, nú var hann kominn heim. Qg þau voru bæði f sömu stofunni. Nærvera hans hafði þau áhrif á hana, að það var eins og hver taug í líkama hennar væri þanin til hins ýtrasta. Og það gagnaði ekkert að snúa baki að honum, hún gat samt heyrt rödd hans, heyrt hann spyrja um einn og annan, svara spurning- um um sjálfan sig — öllum þótti iíka vænt um hann, en henni var hann að eilffu glataður. Þetta var að verða henni óbæri- legt: Af hverju ferðu ekki? spurði hún sjálfa sig, fyrst það hefir þessi áhrif að sjá hann aftur og vera nálægt honum? Klukkuna yfir dyrunum vantaði fjórtán mínútur í sjö. Hún hafði verið þarna rúma klukkustund. Eng um gat þótt, ef hún færi nú, og segði, að hún ætti svo margt ó- gert, að hún yrði að fara, en væri þeim ákaflega þakklát fyrir góðvild ina. Og þegar hún gat náð í fröken Ellings sagði hún: — Það var indælt að vera með ykkur þessa stund, fröken Ellings. Og það var ákaflega vinsamlegt af ykkur að bjóða mér hingað. Allir höfðu þagnað. Allir hlust- uðu n kveðjuorð heiðursgestsins, jafnvel Robert. — Mér þykir ákaflega leitt að verða að fara nú, hélt hún áfram, en ég á svo margt ógert . — Það skil ég mæta vel, sagði fröken Ellings. Hún lætur sér það í léttu rúmi liggja, hugsaði Dinah, nú hefir hún Robert. Hún sneri sér að hópnum og varaðist að horfa á Robert: — Verið þið öll blessuð og sæl. Ég mun minnast þessarar stundar oft, þegar ég hefi komið mér fyrir í borginni. Hún sagði þetta eins og krakki, sem sem hefir verið látin læra utan að, og svo komu allir og kvöddu hana með handabandi. Jæja, hugs- aði hún, blessað fólkið, — það rétti m.ér oliuviðargrein, og enginn get- ur sagt, að ég hafi ekki tekið við henni. Robert var ■seinastur f röð- inni. — Ég ætla að fylgja þér heim, hvíslaði hann. — Henni fannst, að hún væri að stirðna upp. — Nei, það máttu ekki, Robert, samkvæminu er ekki lokið. — Þau geta skemmt sér án mín. Mér var bara boðið af því að ég rakst á fröken Ellings af tilviljun á veginum hérna fyrir utan í morg- un. Þá hefir hann gengið fram hjá húsinu mínu, hugsaði Dinah. En hún hafðí ekki verið heima. Það var tilgangslaust að mót- mæla frekar. Robert hafði alltaf sitt fram, ef hann tók eitthvað 1 sig. Það þekkti hún af fornum vana,- Fröken Ellings fylgdi þeim til dyra og var auðséð á svip hennar, að hún hafði orðið fyrir vonbrigð- um, af því Robert var ekki kyrr. — Hún hefði kosið, að þú hefðir verið kyrr, sagði Dinah, er þau voru komin út á veginn. — Það verður að hafa það. Hann sagði það f þeim tón, að auðheyrt var, að tilgangslaust var að ræða þetta frekar. Hann hægði á sér til þess að ganga í takt við hana. Hann gekk með hendurnar f vösunum og var hugsi á svip. Það var eins og bilið sem hafði skilið þau væri horfið. En Dinah fann, að það var ekki hægt að láta sem ekkert hefði að- skilið þau. Hún hafði rekið hann burt og hann hafði fundið sér aðra stúlku fyrir förunaut. — Ég hringdi hjá þér árdegis í dag, sagði Robert, en þú varst ekki heima. Hann hafði þá komið. Og hún hugsaði sem svo: Ég má ekki gleðj- ast yfir því. Hann vildi bara koma kurteislega og vinsamlega fram. — Ég átti erindi að reka. . — Það gerði ekkert. Ég gat not- að tímann til annars. Hann þagði smástund. — Það var sorglegt að heyra, að faðir þinn væri dáinn, Dinah. — Þakka þér fyrir, en hann fékk friðsælt andlát. — Já, ég veit það. Hann sagði þetta þannig, að hún gat ekki stillt sig um að horfa á hann. Hann sagði kyrrlátlega: — Þú hefðir átt að geta sagt mér það, Dinah. Hún kipptist við. Það væri heimskulegt, hugsaði hún, að láta sem hún skildi. ekki hvað hann væri að fara. — Ég gat það ekkí, sagði hún lágt. — Jú, þú hefðir átt að geta það Ég veit, að þú hélzt, að þú værir að gera það, sem rétt var, en það var ekki það rétta. Þú hefðir átt að bera traust til mfn. — Ég vildi, að þú værir frjáls. — Frjáls — ég? Veiztu ekki, að ég þráði þig og þig eina — ávallt. — Þú fannst aðra. Það átti ekki að hljóma sem ásökun, en það gerði það. Hann nam staðar og þreif f herðar henni. — Það er ekki satt. Ég hitti stúlku, sem var eins einmana og óhamingjusöm og ég var, og við vorum góðir kunningjar um tfma — svo lagaðist allt fyrir henni, og ég var aleinn aftur, jafn e'inmana og áður. En það kviknaði aldrei ást f hennar huga til mfn, né f mínum huga til hennar. Það var komin eins og bláleit rökkurmóða á allt. Tungl stóð lágt á lofti og skein f það milli efstu trjágreina Og allt í einu voru þau gagntekin sömu töfrunum og forð um, — það kom yfir hana, fannst henni, er hann tók um mitti hennar, og henni fannst öll beiskja horfin. Þau námu staðar og horfðu hvort á annað, horfðust í augu, og hann gat aðeins sagt, innilegri, næstum hláturmildri röddu: — Dinah! Krónublöðin af eplatrjánum duttu eins og ljósar fjaðrir á hár Dinah og á koll Roberts. Brátt mundi hið nýja vor á enda runnið, en hamingjan mundi halda kyrru fyrir hjá þeim, þegar ekki væri vor lengur. Sögulok. 16250 VÍNNINGAR! Fjórði hver miði vinnur að meðaltali! Hæstu vinningar 1/2 milljón krónur. Laegstu 1000 krónur. Dregið 5. hvers mánaðar. RETTI LYKILLINN AÐ RAFKERFINU V.V.V.V.V.W.VASW.*. oon- og FIÐURHREINSUN vatnsstíg 3. Sfnú 18740 !; SÆNGUR !i REST BEZT-koddai. Endurnýjum gömlu sængurnar, eigum dún- og fíðurbeld vet. Seljum æðardúns- og \ gæsadúnssængur — !; og kodda af ýmsum !; stærðum. Liverpool Ódýrar plastvörur í úrvali. Þvottabalar frá kr. 92.00. ólvallagötu 7i Sími 18615 Tek hárlitun. Clairol, weTa og klainol litir. Vinn frá kl. 1-5 á hárgreiðslustofunni. Perla Vitastíg 18A, Sími 14143. Minna Breiðfjörð_______________ Hárgreiðslustofan PERMA Garðsenda 21, simi 33968 Hárgreiðslustofan HATÚNI 6, simi 15493. Hárgreiðslustofan PIROL Grettisgötu 31. simi 14787. Hárgreiðslustofa VESTURBÆJAR Grenimel 9, simi 19218. fáanlegar Verð írá kr í S9E-S41 VINNUFAT ABUÐIN Laugavegi 76 i Hárgreiðslustofa |AUST CRBÆJAR i (María Guðmundsdðttir) | Laugaveg 13, simi 14656. i Nuddstofa á sama stað Eftir að búið er að hffa Leolu upp, er línan látin síga niður aft ur og Tarzan smeygir henni ut an um sig. Hinn þakkláti Abuzzl tekur á móti honum. Ég, Leola og allt fólk okkar munum vera þér þakklát það sem eftir er æv fnnar, segir hann hamingjusam nc. Þegar við eignumst son, verð ur þú að vera guðfaðir hans. Við viljum éignast son seni er eins braustur og góður og þú. i Hárgreiðsiu- og snyrtistofa •STEINU og DÓDÓ ] Laugaveg 18 3. hæð (lyfta) iSími 24616 i Dömuhárgreiðsia við allra bæPÍ TJARNARSTOFAN , Tjarnargötu 11, VonarStræíIs. i megin. simi 14662___________ Ml UIUUII ((V. - S JJ I 3 | 22997 • Grettisgötu 62 ET Blómabúbin Hrísateig 1 simar 38420 & 34174 ^■“^sg’saufflw íi .V.V.V.V.V.V.*

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.