Vísir - 29.10.1966, Blaðsíða 11

Tlinn hundrað ára gamli er
spuröur: — Hvað hafið þér
gert til þess að verða 100 ára?
— Hvað borðið þér... ? Ég borða
sama og ekki neitt. — Hvað
drekkið þér ...? Ekki dropa á-
fengis. — Hvernig er það með
kvenfólk... ? Ég lifi eins og
munkur... og þá spyr maður:
Hversvegna í andsk ... vildi hann
veröa 100 ára ?
Þaö er Picasso, sem varð 85
ára gamall á þriðjudaginn var,
sem segir þetta. Æskuvinur hans,
Brassai, hafði við hann viðtal fyr
ir franska blaðið Le Figaro Litt-
eraire fyrir afmælið og kemur
þetta m. a. fram.
Fyrir skömmu síðan var Pic-
asso skorinn upp — Picassofrétt,
sem af einhverjum ástæðum hef-
ur ekki komið fram:
— Það fréttist ekkert af þessu,
en þetta var alvarlegt. Ég lá f
margar klukkustundir á skurðar-
borðinu. Þeir skáru eitthvað úr
mér. Viltu sjá það?
Og Picasso dregur skyrtuna
upp og sýnir montinn stórt ör.
Þeir skáru mig upp eins og
hænu. Læknar eru furðufuglar,
Listmálarinn Picasso: Eg elska að skrifa.
„Viltu sjá örið mitt?“
þeir bentu mér á ýmislegt og svo
fór ég eftir því. Veiztu það, að
nú reyki ég ekki lengur?
Picasso hefur verið mikill reyk-
ingarmaður á sígarettur, en hann
heldur því fram að það sé ekki
erfitt að hætta.
— Ég á aðeins vanann eftir, að
þreifa eftir í vasanum til þess að
ná í einn pakka af Gauloise og
eldspýtnastokk. Þegar maður
hugsar sig um, þá er það heimsku
legt að gera sig að þræli þess að
kveikja í einu af öðru af þessu
heyi með pappírssnifsinu utan um
Svo skoða gömlu vinimir báð-
ir bók, sem Brassai hefur sam-
ið um Picasso. Hann er ánægður
með kápuna.
— Það sem er bezt eru essin
tvö i miðju nafnanna okkar.
Brassai segir, að Picasso hafi
Brassai æskuvinur Picasso hafði viðtal við hann,
sem er nú 85 ára gamall, er hættur að reykja,
byrjaður að mála aftur og hefur skrifað nýtt leikrit
Hann varð 85 ára um daginn.
Picasso í uglugervi.
einu sinni sagt að hann hafi tek-
ið upp nafnið Picasso vegna ess-
anna tveggja, sem eru sjaldgæf
í spönsku. Fyrir framan ljósmynd
af Matisse, þar sem hann er aö
teikna nakta fyrirsætu, segir
hann:
T istmálarinn og fyrirsæta hans.
Það er einnig efnisvalið í síð
ustu myndum mínum. Hér er fyr-
irsætan ennþá nakin, maður get-
ur máiað hana, teiknað hana eða
gert eitthvað annað við hana. En
í dag hefur skapazt nýr kven-
kynþáttur, og maður veit ekki frá
hvaða sjónarhomi maður á að
mála hann. Sjáöu héma (hann
finnur mynd í vikublaði af her-
deild kvenna með þrýstin brjóst
og riffil á öxlinni). Hefur maður
nokkru sinni séð hermannlegri
konur? Hvaö á maður að gera
við þessar valkyrjur ? Hvaðan get
ur maður komizt í snertingu við
þær? Frá hvaöa sjónarhorni á
maður að mála þær ? Maðurinn er
algjörlega afvopnaður, ruglaöic”
fyrir framan svona stríðsmenn,
alvopnaða...
Picasso hefur skrifað heilmikið
á Iiönum árum, hann á full hefti
af rissi, ljóð á frönsku og spönsku
og hann segir um það:
— Já, að skrifa er hin mikla
ástrlða mín Ég skrifa mikið núna.
við skulum sjá hvað þaö er mik-
ið. Ég á nóg af ljóðum til þess aö
fylla nokkur bindi. Nýlega lauk
ég við nýtt leikrit á spönsku:
Greftrun Orgaz greifa, um hina
frægu Grecomynd I Toledo. Það
er prentarj í Barcelona, sem er
að Ijúka viö prentunina á þvi...
En auðvitað er það ekki venjulegt
leikhúsverk og það fjallar ekki
um jarðarför...
Cem stendur er verið að vinna
að undirbúningi mestu Pic-
assosýningarinnar sem um getur,
sem á að onna í París I nóvemb-
er. í tilefni þess er talinu vikið að
vandamálum safnhúsa, og Picasso
segir:
— Það er álitiö að söfn eigi aö
vera án glugga, vegna þess að
ljósið skaðj litina. Þvert á móti,
mynd sem hefur misst liti sína í
dimmu húsnæöi fær þá áftur í
ljósinu. Það er ekki veik birta og
hitastilling sem mvndimar þarfn-
ast. Þær hafa not fyrir Ijós og
Ioft eins og við hin, þær láta á
sjá og fölna I mvrkrinu. Þær hafa
mjög gott af loftslaginu hér I Suð
ur-Frakklandi.
í lokin segir Picasso sem virð-
ist fara hjá sér, þegar minnzt er
á afmælishátíðarhöldin og vill
ekki ræða þau:
— Ég hef ekki ennþá snert
penslana eftir uppskurðinn minn,
en ég sný með varkámi aftur til
litanna, til þess að mála...
„Kæri Þrándur í Götu.
Ég las með athygli skrif „Skel
eggs“ og þín um síldarnóta-
tryggingar. Þar sem félag mitt,
Vörður-Tryggingar hf., er eina
vátrygglngarfélagið, sem annast
þessar tryggingar hér á landi
langar mig til að Ieggja orð í
belg.
Þú segir orðrétt: „Þeir aðilar,
sem tryggja nætur í sjó, munu
gera það með svo háu iðgjaldi
að álitl útgerðarmanna, að ekki
komi til mála að hafa næturn-
ar tryggðar með slíkum kjör-
um“.
Hér gætir mlkils misskiln-
Ings hjá þér. Staðreyndin er sú
að meir en helmingur sildarbáta
sem nú stunda síldveiðar hefur
nætur sínar tryggðar hjá félagi
mínu. Meðal eigenda þessara
báta eru margir af hinum reynd
arj og snjöllustu útgerðarmönn
um okkar í öllum landsfjórð-
ungum. Iðgjaldið er ekki hátt,
enda hafa hinir erlendu endur-
tryggjendur ekki hagnazt á viö-
skiptunum og eins og það var
svo hnyttllega orðað I eimi dag-
blaðinu nýlega, kostar það að-
eins sem svarar einni sildar-
tunnu á dag að tryggja einnar
milljón króna nót. Þá má einnig
geta þess, að það mun láta
nærri, að ef útgeröarmaður
missir nýlega nót óvátryggða,
mun skip hans þurfa að fiska
fyrir 10 milljónir kr. til að vinna
upp tjónið. Þaö orkar því varla
tvímælis að það er mikið hættu-
spil fyrir síldarútvegsmenn að
notfæra sér ekki þá þjónustu,
sem Vörður-Tryggingar hf.
bjóða upp á.
Með beztu kveðju.
Helgi Oddsson".
GÖTU
Þakka þér fyrir bréfið Helgi,
mér þótti rétt að birta það. —
Heimild mln um háu iðgjöldin,
voru tveir útgerðarmenn, sem
ég hringdi til vegna þessa máls,
og þeir gáfu mér þær upplýsing
ar, sem ég skrlfaði og voru þelr
samhljóða. Hins vegar var ekki
farið út í neinar umræður um
tölur, enda þekking mín ekki
næg til þess. En hins vegar
finnst mér illi á málum haldið
aö hafa ekki nema helming út-
gerðarmanna í viðskiptum, ef
þetta er svo sjálfsagður „bisn-
ess“ fyrir útgerðarmennina, því
ekki vil ég trúa þvi, að þeir
séu trassar upp til hópa, elns
og gefið var i skyn i hinu fyrra
bréfi, sem birt var um sama
efni.
En ég mæli eindregið með því
að útgerðarmennirnir, helmildar
menn mínir, hringi I 18140 og
kynni sér kjörin, og þá kemur
það í þinn hlut, Heigi að sann-
færa þá. Með kærri kveðju.
Þrándur i Götu.
ÞRÁNDUR í