Vísir - 28.03.1967, Blaðsíða 4

,
■

VANESSA Rcdgrave með mótleikara sínum — David Hemmings í
„Blow-up.“
LYNN Redgrave með mótleikara sinum — Alan Bates í „Georgy-Girl“
„Kjötvinnslan og lífs-
hættulegu efnin“
„Nú er mikið rætt um heil-
brigðismál og hollustuhætti. Fyr
ir um það bil tveim vikum var
ég stödd i húsi með nokkrum
konum, og bar þar margt á
góma, m. a. var rætt um mat-
væli og matartilbúning, en flest
ar þessara kvenna eru húsmæö-
ur, og er mér kunnugt um það,
að þær gera sér far um að gefa
heimilisfólki sinu sem hollasta
fæðu.
Eitt af 'þvi sem mjög var til
umræðu var, frétt frá Félagi ís-
lenzkra kjötiðnaðarmanna, sem
birtist í Vísi 18. febrúar og var
fyrirsögn hennar: „Ófaglæröir
i kjötiðnaði hættulegir ?“, en
fréttin mun/ hafa birzt í fleiri séu starfræktir af samvizku- ur lætur slíkt eitur í matinn.
dagblööum. semi og hafi ætíð í huga að Lifshættuleg efni breytast
í greininni er þess m. a. getlð matvælin séu sem hollus^ til ekki við það.
Jjfatvb&iGöúi
að i tilbúinn mat frá kjöt-
vinnslustöðvunum séu látin
M Ö R G efni, sem geti verið
LÍFSHÆTTULEG ef óvarlega
sé með þau farið.
Það er neytendum afar mikils
virði að þessir kjötvinnslustaðir
neyzlu. Það kom okkur hús-
mæðrunum því mjög á óvart,
aðurinn notar mörg efni sem
þegar í liós kemur að kjötiðn-
geta verið lífshættuleg. Okkur
viröist enginn munur vera þar
á hvort faglærður eða ófaglærð
Nú eru það eindregin tilmæli
mín og fleiri húsmæðra, að Fé-
lag íslenzkra kjötiðnaðarmanna
gefi skýringu >á þvi hversvegna
þéir nota MÖRG LÍFSHÆTTU-
LEG efni í tilbúinn mat. Oft t.d.
matbúum við húsmæðurnar
kjötfars o. fl., og aldrei hefur
það að okkur hvarflað að nota
efni til matargerðarinnar, sem
geta verið heimilisfólki okkar
lifshættuleg.
Bjarnveig Bjarnadóttir“
Áöur hefir verið birt bréf
um sama efni, og er umrædd
frétt • tilefni þessara bréfa. Kon-
urnar hafa áhyggjur út af um-
mælum um lífshættuleg efni til
kjötvinnslu, sem eðlilegt er, þar
eð ummælin eru höfö eftir viö-
komandi fagfélagi. Það er ekki
til of mikils mælzt, að konum-,
ar fái skýringu.
Þakka bréfið
Þrándur í Götu.
er
Onnur er mjó og Söng
— Hvor þeirra vinnur Óskarsverðlaunin?
1 apríl kemur þaö í ljós hvort
hin 24 ára Lynn eöa hin 30 ára
Vanessa fá Oscarverðlaunin fyr-
ir kvikmyndaleik, en báðar eru
þær útnefndar fyrir verðlaunin,
önnur fyrir „Georgy Girl“ og hin
ryrir „Blow-up^.
Þetta er í fyrsta sinn, sem syst
ur keppa um þessa verðlauna-
veitingu, sem bezta ieikkona árs-
ins, síðan Joan Fontaine vann
systur sína Olivia de Havilland
árið 1940.
Ef fara á eftir aldri og annars
leikferlinum, vinnur Vanessa. —
Hún hefur alltaf veriö fremst,
en svo sannarlega hefur Lynn
alltaf vitað hvemig ætti að ná
stóru systur.
Hvorug stúlknanna er á nokk-
um hátt venjuleg þokkadís.
Núna viröist sem kvikmynda-
stjörnur dagsins séu ekki ein-
göngu skapaðar úr fegmnarlyfj-
um og plastikgrímum. Þær fá
bjarma sinn innanfrá og þetta
Ijós lýsir upp mannleika, sem
venjulegar manneskjur geta kom
izt í samband viö.
Vanessa t. d. er löng og mjó.
Og föl svo aö nálgast útlit þeirra
sem þjást af blóðleysi. Einu sinni
sem img stúlka leit hún í spegil-
inn og sá að höfuðið stóð upp
fyrir brúnina. Örvæntingarfull
hringdi hún í foreldrana, sem
vom úti í sveit.
— Þú ert há, sagði Sir Michael.
Haltu áfram aö vera það. Vertu
há — og glæsileg.
Þegar Vanessa var aðeins 14
ára gömul höfðu komið í ljós hjá
henni álitlegir ielknæfileikar, þeg
ar hún lék Jeanne d’Arc í skóla-
gamanleik.
En fyrir litlu feitu Lyrin gekk
það ekki eins vel í skólaleiknum.
— Ég sé stjömu, var eina setn-
ingin hennar, þegar hún lék hirði
í jólasýningu.
Þegar allir aðrir í fjölskyld-
unni höfðu haft heppnina með sér
á leiksviðinu, þróaöi Lynn með
sér andúð á leikhúsinu. í staðinn
fór hún að stunda hestamennsku.
16 ára átti hún fulla hillu af silf-
urverðl.gripum fyrir að hleypa
hestum yfir tálmanir.
En samt óskaði Lynn einnig
eftir því að sækja sig á annan
hátt. 1959 hafði stóra systir sett
leikhúsheiminn á annan endann
með gneistandi túlkun á Rósa-
lind £ „Eins og yður þóknast“ í
Old Vic.
Stóra systir byrjaöi að neita
einstaka hlutverkum og ltila syst-
ir notfærði sér afgangana frá
gnægtaborðinu. Hún gerði afgang
ana að smágullstykkjum.
Á meðan Vanessa hafði þrosk-
azt í konu, sem seiddi karlmenn,
var og er Lynn feitlagin. En á
sviðinu læröi hún að umbreyta
hinum hlægilegu persónugervum
sínum.
Gamanleikur og harmræn túlk
un og stundum hvorutveggja
varð sérgrein Lynn Redgrave
meðan aðaleinkenni Vanessa
urðu yfirmáta kvenlegur dular-
blær ög fágun.
1 aðalhlutverkið x „Georgy
Girl“ þurfti unga konu með and-
lit „eins og afturenda strætis-
vagns“. Það er hægt að skilja það
að Vanessa neitaði hlutverkinu,
þegar henni var boðið þaö.
Lynn tók því aftur á móti og
það er sérstakri snilli hennar að
þakka, að henni tókst aö fá
;,þennan afturenda strætisvagns-
ins“ til þess að endurspegla sína
eigin mannlegu eiginleika og til
hollrar eftirbreytni sanna fegurð
— ekki yfirborðsgljáa.
Svo árum skipti hafði Vanessa
neifað öllum kvikmyndatrlboðum
Mestan hluta frítíma síns haföi
hún notað til þess að fara í mót-
mælagöngur íklædd Castrobún-
ingi og einnig í hjónaband sitt
meö 1 Ieikstjóranum Tony Riohard
son, sem hún er nú skilin við,
meö honum átti hún tvö böm,
þau Joely Kipi og Natasha.
Antonioni kom auga á hana
eftir að hún hafði leikið 1 „Morg-
an“ og fekk hana til að leika í
,,Blow-up“. Hlutverk hennar þar
er tiltölulega lítið, þaö er samið
þannig að hinn leyndardómsfulli
blær, sem hvílir yfir Vanessu nýt-
ur sín til fulls, það eríBgt að eng-
inn fari út frá því aö sjá kvik-
myndina án þess að hafa verið
gripinn þessum blæ.
En þetta liggur alls ekki á línu
Lynn. Vaxtarlag hennar neyðir
hana til þess að taka að sér gam
anhlutverk eins og það sem hún
leikur nú á Brodway.
í New York notar Lynn frí-
stundimar til að búa til geysi-
miklar máltíðir handa sjálfri sé^r
og til að skrifa fjölskyldunni bréf
Oft hágrætur hún, þegar hún fær
svar, en hún hlær líka mikið —
og hún getur stöðvað leigubfl þeg
ar mesta ösin er með því að líkja
eftir hinu sérkennilega blístri
heiðafuglsins enska.
Á meðan dvelst Vanessa í
Hollywood. Hún hefur tekið að
sér að leika Guinevere drottn-
ingu í kvikmynduninni á' „Came-
lot“. Þegar hún á afgangsstundir
fer hún í næturklúbb og dansar
eftir tónum The Tijuana Brass,
drekkur flösku eftir flösku af
góðu kampavíni og hlustar með
svo mikilli eftirtekt á það sem
förunautur hennar segir, að hún
ber merki á kinninni af því að
hafa ekki hitt á réttan stað með
gafflinum.
TYvað átti Sir Michael Red-
A grave eiginlega aö gera með
þessar tvær ólánlegu dætur sín-
ar ? Mjóu og löngu Vanessa og
feitu Lynn. Þessi mikilhæfi enski
leikari, 58 ára, og Lady Red
grave, sem er þekkt á sviðinu
sem Racel Kempson áttu sannar-
lega órólega tíma yfir þessum
krökkum.
Sá tlmi er liðinn.
Nú er Vanessa orðin rós á hin-
um granna stilk sínum. Hún
breiddi út blöðin í „Morgan“ og
hún blómstrar í „Blow-up“.
Lynn, feitabollan, hefur áunn-
ið sér álit fyrir leik sinn í „Ge-
orgy Girl“ og það er hægt að
lesa hrós gagnrýnendanna til
þessa Ijóta andarunga,' sem svo
sannarlega hefur ekki enn breytzt
í nokkurn svan. En sennilega til
fallegustu andarinnar, sem hugs-
azt getur.