Vísir - 14.11.1967, Side 4
Ein tlzkusýningarmær tízku-
kóngsins Diors hefur stefnt tvít-
ugri grískri stúlku fyrir rétt í
Aþenu fvrir að ræna hana ást
eiginmanns síns. Luisa, en svo
heitir sýningarmærin, ’krefst af
Aþenustúlkunni 150 þúsund
króna skaðabóta vegna þessa
þjófnaðar. Luisa er gift 28 ára
gömlum dönskum blaðamanni og
stefnu sína grundvallar hún á
því, að hún hafi öðlazt einkarétt
á ást þessa manns síns, þegar
hún giftist honum. Hinn fagri
gríski keppinautur hennar hafði
hins vegar á ósiðlegan og ólög-
legan hátt seilzt í einkaeign henn-
ar og það beri hún að bæta sér.
Eiginmaður Luisu mun hafa hitt
grísku stúlkuna I sumar, þegar
hjónin voru á ferðalagi í Grikk-
landi. í stefnu sinni segir Luisa,
að hún hafi verið alveg grunlaus
um, hvaö væri að gerast með
eginmanni hennar, þar til hann
hvarf og var I burtu I 24 daga
I júní.
VILDI ANNA-MARÍA FLÝJA LAND?
Sænsk bl'ób birta kafla úr bréfum, sem sögb eru skrifuð af grisku drottningunni
Þegar herinn tók völdin I sín-
ar hendur I Grikklandi, reyndi
Anna-María, drottning að telja
Konstantín á að flýja land, en
hann veigraði sér við því.
Þetta þykjast sænsk blöð hafa
upplýst, en þau bera fyrir því
nokkur sendibréf, sem drottning-
in hefur skrifað vinkonu sinni
I Danmörku, og birzt hafa í
sænsku kvennablaði að undan-
förnu. Bréf þessi eru eins og
örvæntingarfull neyðaróp.
— Þú hefur enga hugmynd um,
hvernig þetta er hérna. Stundum
óska ég .þess að ég fengi að
deyja! — segir í þessum bréfum,
sem eiga að vera skrifuð af
hinni tuttugu og eins árs gömlu
drottningu.
•Áöðrum stað birtir Svensk
Damtidning kafla úr bréfi, þar
sem drottningin lýsir örvæntingu
sinni yfir því, að konungurinn
skyldi velja aö sitja kvrr í land-
inu.
— Það beið okkar heimili í
Danmörku, — skrifar hún, — en
móðir hans (konungsins) skipaði
honum að vera kyrrum og fékk
talið honum trú um. að það væri
skylda hans. Hvað, sem það kost-
aði, yrði hann að sitja kyrr í þvi
hásæti, sem hann hefur hlotið í
arf.
— Ég hefði mikið heldur vilj-
að að Tino (svo kallar hún Kon-
stantín) hefði yfirgefið hásætið
og lagzt með mér í útlegð. Við
hefðum getað flúiö til Danmerkur
og ég er viss um að Tino hefði
getað séð fyrir okkur þar.
Eftir þessum köflum bréfanna
og öðrum virðist, sem drottningin
eigi enga sældardaga. — Ég óska
þess innilega, að ég gæti stillt
klukkuna aftur I tímann og byrj-
að upp á nýtt. en það er of
seint...
— Ég imyndaði mér að ég væri
sú hamingjusamasta í heimi hér,
og ekkert illt gæti hent Grikk-
land, en nú sé ég, að það voru
bara dagdraumar.
— Þegar foreldrar minir sögðu
mér, að ég skyldi gæta æsku
minnar og njóta hennar meðan
þess væri kostur, þá áttaði ég
mig ekki til fulls á því, hvað
þau áttu viö, en nú ...
í grein þessari í sænska kvenna
blaðinu, sem skrifuð er af konu
sem heitir Stella Zilinskas, er
hvergi vikið aö því, hver danska
vinkonan er, sem bréfin eiga að
vera skrifuð til, greinarhöfund-
ur fullyrðir, að þau séu ófölsuð
og skrifuð af Önnu-Maríu. Tekur
hún til fleiri bréfakafla sem eiga
að sýna, hve litlu hin unga drottn
ing fái ráðið um gang mála í ríki
sínu, og hvemig kóngsmóðirin
Fredrika ráðskist með son sinn.
— Tino gerir ekkert án þess
fyrst að ráðfæra sig við móður
sína. Sjálf fæ ég engu ráðið, Mér
er stjakað fram og til baka og
verö að hlýða þeim skipunum
sem mér eru gefnar. Það er ekki
að sjá, að ég sé drottning í þessu
ríki. Ég fæ ekki einu sinni að
ráða neinu á mínu eigin heimili.
Sumir kaflar bréfanna eru
þannig, að greinilegt er að les-
andanum er ætlað að lesa milli
línanna, hvernig Anna-María er
umkringd njósnurum hersins.
— Nú orðið er eina ánægjan
mín að fá bréf send frá vinum
að heiman. Bréf, sem hefur verið
smyglað til mín, hreinskilnislega
skrifuð og ófölsk. Ekki sundur-
klippt og brengluð af eftirlitinu.
Ég les þau aftur og aftur, fel þau,
eða les inn á segulband, svo þau
verði ekki frá mér tekin.
Loks er á einum stað hægt að
skilja, aífFriðrik. Danakonungur
og drottning hans, Ingrid, for-
eldrar Önnu-Maríu hafi lagzt
gegn hjónabandi hennar og
Konstantin. — Ég hefði átt að
bíða þar til ég var það þroskuð,
að ég skildi, hvað mín beið. Ég
hefði átt að skilja, að foreldrar
mínir höfðu rétt fyrir sér.
Konstantín konungur.
Anna María.
---M
h niiiiliofmid.;
*í.iírfu,-j5 t 1 i6l:
'
Konstantin, Henry, Anria María og Margrét prinsessa.
Uppspretta
hins illa?
Um helgina varð mér á, þeg-
ar ég var að fletta nokkrum
dagblöðum, að taka eftir aö
nokkuð er algengt, að bréfrit-
arar, sem skrifa til blaðanna
hneykslast yfir ósæmilegum
kvikmyndum (serii þeir sjálfir
hafa jafnvel ekki getað stillt sig
um að fara að siá) og enn-
fremur yfir ósæmilegum kvik-
\ myndum, sem sýndar eru í sjón
varpinu. Vandlæting bréfritar-
anna er mikil og þeir telja að
Íþessar ósiðlegu kvikmyndir ali
upp f unglingunum snillta hegð-
an, og vitna jafnvel í hlutfalls-
tölu óskilgetinna barna, sem er
óhæfilefta há hérlendis. Hins
vegar hefur þetta hlutfall ver-
ið svo Iengi óhagstætt, að þeir
spiiltu unglingar eru jafnvel orð
ið ráösett fólk á miðjum aldri,
sem gerðu þetta hlutfall óhag-
stætt og ósiðlegt í fyrstu.og hin
óskilgetnu afkvæmi eru iafnvel
izt að vega þar upp á móti.
Fjárhagssjónarmiðið ræður því
að þessu leytinu, sem svo. mörg
um öðrum.
Að loknum biaðalestri bar
til sögunnar hvað sem getur
hafa ruglað siðferði hinnar á-
gætu eldri kynslóðar, sem aldr-
ei sá ósiðiegar kvikmyndir. Og
ekki batnar lifnaðurinn eftir því
einnig orðin skilgetin, bví hin-
ir spilltu foreldrar hafa gift
sig.
Því siðleysi, að svo mörg börn
eru óskilgetin, sem raun ber
vitni, er að sumu levti skatta-
kerfinu að kenna. En almenn-
ingsálitinu, hvort sem það telst
gott eða vont, hefur ekki tek-
upp í hendur minar ættartölu
með ýmsum upplýsingum um
frændur og kunningja. Við lest-
ur slíkra bóka getur mann rek-
ið í rogastanz vegna upplýsinga
um náungana allt um kring.
Faðerni er ruglað og virðist
hafa verið gert löngu áður en
sjónvarp og kvikmyndir komu
sem maður flettir lengra aftur
í ættir, því jafnvel áttu hinir
miklu bændahöfðingjar börn
með vinnukonum sínum, hvem-
ig sem slíkt getur hafa átt sér
stað. Það er ekki aö furða, þó
þeir eldri hneykslist á hlnum
yngri.
Hins vegar get’ur maður ver-
ið sammála því, að ekki sé
rétt, að unglingar hafi greiðan
aðgang að svokölluðum „djörf-
um“ myndum, því unglingar á
áhrifagjörnum aldri hafa ekki
gott af slíku, en hins vegar er
hitt óhæfa lö kiippa myndir,
sem eingöngu eru ætlaðar full-
orðnum. Fullorðið fólk hiýtur
að méga láta það eftir sér að
horfa á „djarfar“ myndir ef þaö
langar til og tela- sig hafa
„þörf“ fyrir slíkt.
En hitt er staðrejmd að ekki
hefur alltaf þurft ósiðiegar kvik
myndir til að hegðan fólks hafi
verið á annan veg en æskilegt
er talið, svo þó að allir séu
sammála um, að ekki eigi með
slæmum kvikmyndum ?.ð eggja
unga til ósómans, þá ætti ekki
að gera úlfalda úr mýflugu, að
því er orsakimar snertir.
Þrándur í Götu.