Vísir - 28.12.1967, Side 4

Hann er ekki mát
i
Vibtal v/ð Bent Larsen, stórmeistara
☆
Raul Castró, bróðir einræðis-
herrans og varamaður hans, hef-
ur boðið hundruðum mennta-
manna víðs vegar að úr heimin-
um að koma til Kúbu til fundar
og viðræðna 4. til 11. janúar. Um-
ræðuefnið á að vera „Áhrif
Bandaríkjanna í Asíu, Afríku og
Suður-Ameríku“. Meðal þeirra
sem búizt er við, eru frönsku rit-
höfundamir Jean-Paul Sartre,
Simone de Beauvoir Michel But-
or og Anne Philippe, hinn þýzk-
æítaoi leikritahöfundur Peter
Weiss (Marat-Sade), brezki rit-
höfundurinn Alan Sillitoe 02 kvik
mvndastjórarnir Richard Lester
og Peter Brooks.
☆
Hin nýgiftu Charles og Lynda
Bird Robb em komin heim úr
brúðkaupsferð sinni til Meyjar-
éyja, og ætla nú að setjast að
í húsi sínu í Arlington, sem er
útborg Washington.
I ☆
Somir Nóbelsverðlaunahafans
Johns Steinbeck, hefur verið
sýknaður af ákærum fyrir eitur-
lyfjaneyzlu. Steinbeck yngri hélt
þvf fram, að hann starfaði að
rannsóknum á lyfinu „marijuana"
vegna þess að hann hefði ' í
hyggju að skrifa um það tíma-
ritsgrein. Kæmmar vom bornar
upp, vegna þess að lögreglan
hafði veður af því, að eitthvað
væri óhreint á seyði í íbúð hans í
Washington.
☆
Leikkonan Elizabet Taylor seg
ir, að feitlagnar konur séu alveg
eins kynæsandi og þær grann-
vöxnu. Hún segir að bóndi sinn,
Richard Burton, vilji gjarnan
hafa sig „svolítið þybbna“. Um
bessi mál skrifaði hún í síðasta
hefti McCall’s, og sagði að bezta
leiðin til að viðhalda æskunni
væri að njóta lífsins — líka með
því að borða.
— Emð þér nú mát. Bent
Larsen?
— Nei, en ég er orðinn þreytt-
ur á að tefla, sagði hinn frægi,
danski skáksnillingur, Bent Lar-
sen, þegar hann kom heim til
Kaupmannahafnar eftir síðasta
stórsigur sinn á skákmótinu í
Palma.
| Þreytan er skiljanleg. í fjóra
mánuði hefur Bent Larsen setið
við skákborðið andspænis nokkr-
um beztu skákmönnum heims, og
hann hefur verið sigursæll á öll-
um skákmótum. Síðast ávann
hann sér rétt til þátttöku í næsta
kandídatamóti — og nú er heims-
meistaratignin kannski innan
seilingar. Hann á „aðeins“ eftir
að bera sfgurorö af sjö skák-
meisturum, sem allir eru á toppn-
um.
Spurningin er — tekst honum
þetta?
— Það efast éE ekkert um,
segir hann. Ég er fyrir löngu bú-
inn aö leggja á hilluna yfirdrep-
skap og falskt lítillæti, því að
það hefur mikið að segja, sál-
fræðilega, að maður segi við sjálf
an sig fvrir hverja keppni: —
Þessa hnot skalt þú örugglega
brjóta.
— Ekki getið þér brotið þær
allar?
— Auðvitað ekki, en ef maður
nær beztum árangri samanlagt,
þá er það nægilegt. í Palma lék
ég reglulega klaufalega undir lok-
in. Ég var sá þátttakenda, sem
notaði stytztan umhugsunartíma,
en það er þreytu að kenna,
— Hvenær var frammistaða
yðar bezt?
— í Havana gegn Gligoric, en
lakast stóð ég mig, þegar Medina
mátaði mig. Mér hafði beinlínis
sézt yfir hættuna, sem vofði
yfir.
— Annars segja menn, að þér
getið hugsað tuttugu leiki fram
í tímann?
— Já, í endatafli þegar ekki
er um mjög margt að ræða, en
þreytan getur ruglað ' mann í
ríminu.
Þegar Bent Larsen hélt heim
eftir móttökuna í flughöfninni,
biðu hans þar nokkur hundruð
bréfa, alþjóðleg skáktímarit og
ógrynni af blaöaúrklippum.
— Fyrstu dagarnir fara í að
komast í gegnum staflana. sagði
hann, og svo þarf ég að skrifa
fáeinar greinar, og kannski at-
huga nokkur boð á skákmót í
náinni framtíð.
— Svo að það verður ekki
mikill tími til hvíldar?
— Jú, fyrsta eiginlega skák-
mótið, sem ég tek þátt í, er í
Mónakó frá 3. til 18. apríl. ,Þang-
að til ætla ég að velta fyrir mér
ýmsum aðferðum í byrjunartafli,
ekki sízt aöferðum Ungverjans
Portischs, sem veröur sá fyrsti,
sem ég tefli við á kandidatamót-
inu, sem hefst í Holstebro í júní.
Ég ‘ætla að finna veilurnar í byrj-
unum hans og hafa síðan eitthvað
óvænt i pokahominu handa hon-
um. Mikilvægast af öllu er að
gera andstæðinginn óstyrkan.
— 1 Portisch þekkir allar venju-
legar flækjur, sem nú eru notað-
ar, en ef maður blæs rykið af
byrjunartafli, sem hefur lengi
verið halfgerður safngripur, þá
fer Portisch kannski að hrukka
ennið, og svo læt ég náttúrlega
kné fylgja kviði með nokkrum
brellum, sem ég hef sjálfur fund-
ið upp.
— Ég geri það, og er að hugsa
um að halda því áfram í mörg ár
enn.
— Hvað höfðuð þér upp úr
fjögurra mánaða þátttöku í skák-
mótum?
— Ferðir og uppihald, margt
skemmtilegt bar við, og í veskið
söfnuðust um 200 þúsund kr.
(ísl.). Það er ekki hægt að verða
milljónamæringur af því að tefla,
en úr því að það er hið eina,
sem maður hefur raunvemlega
gaman af að fást við, er ágætt
að hægt skuli vera að lifa af því.
(Snarað úr B. T.).
— Er hægt að lifa á því aö
tefla?
Legið á meltunni.
Jóladagamir eru náðugir dag-
ar, jafnvel fullnáðugir vegna
alls þess mataræðis, sem þykir
tilhlýða að fylgi jólahaldinu.
Jólin eru eins konar matarhátið,
enda keppast flestir við borð-
haldið og raða í sig kræsingum
bæði heima hiá sér og rneðal
vina og kunningja, svo að segja
má að maður standi á blístri.
Þetta mun vera bókstaflega það
sem maður getur kallað að lifa í
vellystingum praktuglega. En
jóladagamir eru mörgum kær-
komin hvild frá annasömum
dögum rétt fyrir jólin, því marg
ar annir kalla að rétt fyrir slíka
stórhátíð, þegar allir gera sér
dagamun í fæði og klæði.
Þó að við gerum okkur ljóst,"
að iólahaldið sé að nokkru bú-
ið aö taka á sig öfgafullar mynd
ir aö ýmsu leyti, þá vilium við
hafa þetta svona til tilbreyting-
ar frá lifnaðarháttum á öðrum
árstímum, enda mundi okkur
lítt henta að hafa alla tíma eins.
Við kannski þurfum að hafa allt
þetta vesen og vafstur til aö
geta virkilega notið hvíldar á
eftir. Þeir sem alltaf hafa það
náðugt, þeir munu vafalaust
ekkl njóta þess rólega hátíð-
leika, sem jólin veita, þegar önn
unum skyndilega sleppir, og
kirkjúklukkurnar hringja til há-
tíðar.
En öfgafyllstar hljóta þó að
vera jólahugmyndir barnanna,
því að fyrir hugskoti þeirra
blasa við fullar búðir af freist-
andi leikföngum, dansandi jóla-
sveinar, grýlur. jólakettir og
svo frelsarinn sjálfur, hvernig
svo sem börnin koma þessu öllu
heim og saman. En kannski
hjálpar það til, áð þau gera sér
ekki svo mikla rellu út af því
hvers vegna við höldijm jól, ef
þau bara fá margar jólagjafir.
Enda er tfminn nógur til alvar-
legra þanka um jólahald og eðli
jólahátíðarinnar, þegar þau
vaxa úr grasi og þroskast.
Að þessu sinni átti sjónvarp
stóran þátt í jólahaldi fólks,
því jóladagskráin var talsverð
að voxtum og áreiðanlega var
þar eitthvað fyrir alla. Einnig
þótti jóladagskrá útvarpsins
ágæt og heyrðist sú skoðun. að
hún væri betri en mörg undan-
farin jól.
Og við skulum bara vona, að
sem flestir njóti þess að liggja
á meltunni fram að nýárinu,
þegar upphefst annatfmi reikn-
ingsskila og skattauppgjörs, og
auðvitað einnig tími góðra fyrir-
heita á nýju ári.
Þrándur í Götu.
Ijfr&mGöta
/