Vísir - 28.12.1967, Page 8

/
8
V1 SIR . Fimmtudagur 28. desember 1967.
VISIR
utnefaAdi: Blaðaútgatan vuu>
rramkvæmdastjðrl: Oagur Jónasson
Ritstjórt: Jónas Kristjánsson
Aðstoðarritstjóri: Axe) Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgú Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Olfarsson
Auglýsingan Þingholtsstræti 1, simar 15610 og 15099
AÍgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjórn: Laugavegi 178 Simi 11660 (5 Unur)
Áskriftargjald kr 100.00 6 mánuði innanlands
I lausasölu ttr 7.00 eintakið
Prentsu.iðj£ Visis — Edda b.f.
Að sýnast fyrir fólkinu
{Jndirbúningur að hægri umferð á íslandi er í fullum
gangi. Umferðarmerki hafa verið færð, bæði í Reykja-
vík og úti á landi. Kaup á nýjum strætisvögnum og
áætlunarbílum eru nú miðuð við hægri umferð, og eru
slíkir bílar þegar farnir að koma til landsins. Verið er
að stórfjölga götuvitum í Reykjavík og nýju vitamir
allir ætlaðir fyrir hægri umferðina. Þá er vel á veg
kominn undirbúningur að skipulagi yfirfærslunnar 'á
H-daginn, sem svo er nefndur. (
Hægri umferðin er umdeild hér á landi. Andstaðán
gegn henni hefur gengið svo langt, að stofnað hef-
ur verið sérstakt félag. Þessi ágætu menn hefðu raun-
ar átt að taka til sinna ráða þegar á árunum 1964 og
1965. Þá voru mikil blaðaskrif um hægri umferð, og
leiddu þau til þess, að hún var ákveðin með lögum. Þá
heyrðust fá andmæli, þótt allar upplýsingar væru
komnar fram í málinu. Þá var auðveldara að hætta við
hægri umferðina heldur en nú, þegar búið er að leggja
fram mikla vinnu og kostnað við undirbúning hennar.
Því miður er það landlægt á Alþingi, að vissir þing-
menn þykjast þurfa að sleikja upp allt nöldur, sem
fram kemur hér á landi. Fimm þingmenn hafa nú lagt
fram frumvarp um, að framkvæmd hægri umferðar
verði frestað um eitt ár og málið athugað betur. Láta
þeir mjög sérstæða greinargerð fylgja frumvarpinu.
Þeir segja þar, að fólk sé almennt á móti hægri um-
ferð og þvf sé rétt að fresta henni um ár. Hefði verið
rökréttara að leggja á þeim forsendum til, að hætt yrði
við hana. Þá segja þeir, að framkvæmdin verði of dýr
og því sé rétt að fresta henni um ár. Hefði sömuleið-
is verið rökréttara að leggja á þeim forsendum til, að
hætt yrði við hana, því frestun eykur aðeins kostnað.
Skemmtilegt er að lesa í greinargerðinni, að auka-
kostnaður við löggæzlu vegna hægri umferðar muni
nema 250 milljónum króna á einu ári. Til samanburð-
ar má nefna, að löggæzla kostar nú um 80 milljónir
króna á ári. Þingmennirnir telja sem sagt, að lög-
gæzlukostnaður muni fjórfaldast við breytinguna og
byggja það á mati félags andstæðinga hægri umferð-
ar. Svona þingmenn er náttúrlega ekki hægt að taka
alvarlega.
Greinargerðin ber öll einkenni flausturs, enda ligg-
ur ekki sannfæring að baki henni. Ef þingmennirnir
hefðu áhuga á málinu, hefðu þeir reynt að vanda mál-
flutninginn. En þeir eru aðeins að sýnast fyrir fólkinu,
að reyna að afla sér vinsælda meðal þeirra, sem eru
óánægðir með hægri umferðina.
Það er eðlilegt og heiðarlegt, að menn stofni félag
gegn hægri umferð, þótt þeir verði vissulega gagn-
rýndir fyrir að vera seint á ferðinni. Hins vegar er
trumvarp þingmannanna bæði óeðlilegt og óheiðar-
legt. Þeir leggja til, að sparað verði fé, sem þegar er
búið að nota, og þeir leggja til frestun, sem mundi að-
eins stórauka kostnaðinn.

Kona Washkansky’s var mjög slegin, þegar hún frétti lát manns síns.
Það voru iungun, sem brugð
hjartað
— segir dr. Barnard, sem stjórnaöi fyrstu hjarta
græðsiu sögunnar— Þegar Washkansky voru gefin
hvit blóökorn, var dánarvottorðið undirritað, segja
franskir læknar
sem hefði valdið því, að líkami
Washkansky’s gat ekki sigrazt
á lungnabólgunni. AÖrir hafa
gagnrýnt inngjöf á hvítum blóö-
komum, sem hefur dregiö úr
framleiðslu hans sjálfs á hvít-
um blóökornum. — Þegar hon-
um voru gefin inn hvít blóð-
T-jað var ekki hjartað heldur
lungun, sem brugðust í Louis
Washkansky, Suður-Afríkumann
inum, sem fyrstur manna lifði
með hjarta annarrar manneskju.
Þegar hann lézt, kl. 3 aðfara-
nótt 21. desember s.l., hafði
heimurinn fylgzt með lífi hans
í hálfan mánuð, eða frá þeim
degl, þegar heimspressunni var
tilkynnt um hinn stórkostlega
uppskurð í Höfðaborg 2. des-
ember s.l. 4. desember voru frá-
sagr’. um uppskurðinn á for-
síðum flestra stórblaða heims og
síðan þá hefur konuhjartað í
brjósti Washkansky’s verlð eitt
aðalumræðuefnið um heim ali-
an. — Þegar Washkansky sagöi
sína fyrstu setningu: „Ég er
svangur“ urðu menn fyrst veru-
lega bjartsýnir um árangur
s: ðaðgerðarinnar, en sú bjart
sýni hélzt, þar til Washkansky
fékk heiftarlega lungnabólgu 16.
desember.
Þrátt fyrir mikið magn af
fúkkalyfjum varö ekki viö
lungnabólguna ráöiö, og það var
hún, sem dró hann til dauða,
sagði dr. Christian Bamard,
læknirinn, sem stjórnaöi skurð-
aögeröinni, á blaöamannafundi
daginn eftir aö Washkansky
lézt. Viö krufningu varö ekki
séð, aö likami Washkanslcy’s
hefði myndað mótefni gegn að-
skotahjc.rtanu, en hjartað, sem
var grætt x hann var úr 25 ára
gamalli konu. Þaö var tekið úr
konunni tveimur tímum eftir að
hún haföi látizt af völdum um-
ferðarslyss.
Dr. Barnard sagði, að þaö
hefði flýtt fyrir dauöa sjúklings-
ins, aö hann var haldinn sykur-
sýki, sem heföi valdið minnkandi
mótstööukrafti. Einnig heföi
hann haft ígerð á fæti.
Læknar víös vegár um heim
hafa hrósað dr. Barnard mjög
fyrir þessa skurðaögerð, þó aö
margir þeirra hafi gagnrýnt
rrr.rgt í sambandi við skurðað-
geröina og þær ályktanir, sem
hann hefur dregið af krufning-
unni. — Nokkrir franskir lækn-
ar hafa bent á, að kobalt-geislun
sú, sem átti að draga úr fram-
leiöslu mótefna gegn aöskota-
hjartanu, hefði jafnframt lamað
framleiöslu hvítu blóðkomanna,
Siðasta myndin, sem tekin var af Washkansky, kvöldið áð-
ur en hann fékk iungnabólguna.
Dr. Christian Barnard
kom, gáfu læknamir djöflinum
vopn í hendur, sögöu þeir. Þeir
undirskrifuðu dánarvottorö
Washkansky’s meö því.
Margir læknar halda þvi fram,
að ekki sé enn tímabært að
græöa hjarta í menn. Of mikið
sé á huldu um mótaðgerðir lík-
amans gegn slíku aðskotahjarta.
Þeir segja, að dauði Wash-
kansky’s hafi ekki komið þeim
á óvart. Hitt hefði aftur á möti
komið þeim á óvart, ef hann
hefði lifað.
Dr. Barnard er þó ekki af
baki dottinn. Hann hefur til-
kynnt, aö hr.nn muni reyna aft-
ur og þegar hafa tveir sjúk)-
ingar boðizt til aö iáta græöa
í sig nýtt hjarta. Fyrri sjúkling-
urinn bauð sig fram áöur en
Washkansky lézt, en hinn eftir
aö hann lézt. Dr. Barnard hsf-
ur einnig lýst þvi yfir, að hann
muni framkvæma flutning á lif-
ur f sjúkling úr látnum manni
á næstunni, en slík aögerð hefur
aldrei áður verið framkvæmd.
Sögusagnir eru uppi um það,
að brátt fari aö verða hver síö-
astur fyrir dr. Barnard að standa
við skurðarboröið. Hann þjáist
af ólæknandi sjúkdómi, liðagigt
f höndum, sem muni koma í
veg fyrir allar frekari skurðað-
y'rðir.
Gagnrýni sú, sem höfö hefur
verið í frammi á skurðaðgerð dr.
Bamard, hefur ekki aftrað borg-
aryfirvöldum í Höfðaborg frá
því aö gera hann að heiðurs-
borgara og það hefur ekki dreg-
ið úr vinsældum hans í S.-Af-
ríku og raunar um heim allan.
Hann er nú mestumtalaði mað-
urinn í S.-Afríku. Þeir em stolt-
ir af honum þar suður frá og
álfta að hann hafi sáö í þann
akur, þar sem margir sigrar á
svæði heilbrigðismála verða upp
skornir i framtíðinni.

/