Vísir - 26.04.1968, Blaðsíða 12

12
V í SIR . Föstudagur 26. apríl 1968.
Allt í einu var sem lýsti þar af
morgni viö sjóndeildarhring. Bjarm
inn varð óöum skærari, og þaö var
eins og flöktandi norðurljós léku
um himininn yfir sundinu. Og allt
í einu kvaö við gífurleg sprenging
úti þar og himininn virtist standa
í björtu báli. Jörðin nötraði og
skalf og hvítfextar flóöbylgjur
æddu upp að ströndinni.
Sprengjukúlnahríðinni úti fyrir
slotaði skyndilega. Japönsku her-
mennimir störöu orðlausir á öll
þessi feikn. Japanski yfirforinginn
gekk út að glugganum á skrifstofu
sinni og horfði á þaö, sem fram
fór, án þess nokkur dráttur breytt-
ist á andliti hans. Hann leit á arm
bandsúr sitt og vissi, að fyrirætlun
in haföi mistekizt. Floti McArthurs
mundi ekki sigla rakleitt í neina
Helgildru, þegar hann lagði inn á
sundið.
Yfirforinginn gekk inn í svefn-
klefa sinn og tók sverð sitt ofan
af vegg. Settist með krosslagðar
fætur á silkiábreiðuna. Tautaöi af-
sökunarbæn til keisarans og rak
sverðið f kviö sér.
McArthur hershöfðingi horföi út
yfir myrkt hafið úr brúnni á flagg-
skipi innrásarflotans. Svo tók hann
ofan einkennishúfuna, stakk reykj-
arpípunni frægu í vasa sinn og
þagði um hríð. Ef til vill hefur
hann líka beðið og ef til vill
hefur það verið svar við bæn hans,
er myrkrið var skyndilega rofið
framundan, og haf og himinn stóö
allt f einu í björtu báli í grennd
við eyjarnar. Það var í senn ótrúleg
og tignarleg sjón, öllu fremur í ætt
við það, sem tæknisnillingar í kvik
| myndagerð geta manað fram á
! tjaldi fyrir sjónum áhorfenda, en
! það, sem gerzt getur í veruleikan-
j um. Þessi furðusýn stóð nokkurt
i andartak, en svo slokknuðu eldarn-
; ir smám saman og myrkrið varð
myrkara fram undan en nokkru
sinni fyrr. Innrásarflota-McArthurs
hershöfðingja var opin leið inn
sundin.
Grenier ýtti við Corey liðþjálfa.
„Hefurðu nokkurn tíma séð jafn
fallegt?" spurði hann og það var
ungæðisleg hrifning i röddinni. „Ég
þori að bölva mér upp á . . .“
En Corey liöþjálfa virtist óhægt
um svariö. .Stórkdstlegt...“
RAFVELAVERKSTÆÐI
S. MELSTEÐS
SÍMI 82120
TÖKUM AÐ OKKUR:
■ MÓTORMÍUNGAR.
■ MÓTORSTILLINGAR.
■ VIÐ6ERÐIR A' RAF-
KERFI, DýNAMÓUM,
06 STÖRTURUM.
■ RAKAÞÉTTUM RAF-
kerfið
■varahlutir á staonum
stundi hann og brosti. Svo fékk
hann ákaft hijstakast, hneig niður
og þagnaði við.
„Corey ...“ hvíslaði Grenier ráð
þrota. ,,Er ekki allt 1 'iagi... Corey
liðþjálfi. .“
Corey liðþjálfi svaraði ekki.
Hann var dauður. Grenier laut að
honum og hagræddi honum við
vegginn, fullviss um það, að sjálf-
ur ætti hann ekki nema skamma
stund ólifaða.
Japanska Iiðið úti fyrir hafði
gert hlé á árás sinni á bygginguna
meðan feiknin voru að gerast úti
á sundunum. En nú hófst áhlaupið
aftur af meiri heift og ákafa en
nokkru sinni fyrr.
1 oömu andrá varð mikil spreng-
ing inni í byggingunni sjálfri, og
síðan önnur enn meiri, og um leið
slokknuðu öll Ijós, bæði úti og
inni og megna svæhi af bráðnuð-
um einangrunarleiðslum lagði fyr-
ir vit. Grenier þreifaði fyrir sér í
myrkrinu og kleif upp stigann, upp
á þakið. Allt var hulið niðamyrkri
og umhverfis bygginguna heyrðust
köll og öngþveiti hvarvetna. Þá
heyrði Grenier að útidyrahurðin lét
undan höggum og barsmíð, sem
áhlaupasveitin lét dynja á 'henni
í myrkrinu, og andrá síðar heyrði
hann þrusk og raddir niðri f myrk
um salnum. Hann leysti hand-
sprengjurnar tvær frá belti sinu,
| dró út snrengigikkinn og varpaði
| þeim niður um stigagatið. Stökk
! síðan fram af þakbrúninni og
kom síðan klakklaust niður í mjúk-
an sand fyrir neðan.
í mvrkrinu varð fjandmaður
ekki greindur frá samherja. Allir
voru á hlaupum og rákust hver á
annan. Grenier tók stefnu til sjáv-
ar, og innan stundar var hann
kominn niður á klettótta, kjarri
vaxna ströndina. Þaðan tók hann
stefnuna út á nesiö, fjærst her-
stöðinni.
Það var kominn bjartur dagur,
! þegar hann náði fyrir nesið. f
norðvestri gat að líta innrásar-
flotann mikla og uppi yfir sá vart
í heiðan himin fyrir orrustuflugvél-
um og sprengjuflugvélum Banda-
ríkjamanna. Grenier hafði aldrei á
ævinni litið jafn glaðan dag, þrátt
fyrir allt.
Hann hélt áfram göngunni og
kom að yfirgefnu loftvarnarbyssu-
hreiðri. Það var auðséð, að skytt-
urnar höfðu foröað sér í skyndi og
ekkert með sér tekið. Grenier svip
aðist þar um og kom auga á lítið,
japanskt f^rðaútvarp, sem hann
ákvað að „taka herfangi."
í sömu svifum kom hann auga
á bandarískan vélbysjsuhraðbát,
sem skreið með ströndinni. Grenier
stökk upp á sandpokana við hreiðr
iö, kallaöi af öllum mætti og veif-
aði höndunum.
„Halló, strákar ... halló .. .**
Stýrimaðurinn kom auga á hann
og beygði upp að fjörinni. Grenier
gekk, niður í flæðarmálið, settist
þar á stein og beið. Ósjálfrátt dró
hann af sér stígvélin og laugaði
fætuma í svölum sjónum. Það var
eins og hann heyrði stríðnisorð
Maccones í eyrum sér — hvort
hann vildi ilmandi fótapúður.
Það var ótrúlega langt síðan, og
þó svo ótrúlega skammt. Aðeins
fjórir dagar og þó löng eilífö.
Hann opnaði fyrir ferðaviðtækið,
og heyrði rödd McArthurs hers-
höfðingja.
„Filippseyingar ... ég er kominn
aftur. Svo er guði almáttugum fyr-
ir að þakka ..,“
Corev liðþjálfi, hugsaði Grenier
. .. þetta hefði verið honum stór
stund. Þaö var hörmulegt óréttlæti,
að honum skyldi ekki vera leyft
að njóta hennar. Þaö var eins og
reikningsskekkja hefði átt sér stað
hjá þeim máttarvöldum, sem réðu
örlögum manna. Sú gráthlægilega
reikningsskekkja, að dómi Greni-
ers, að það skyldi vera hann sem
þarna sat, einn leíöangursmanna
enn á lífi.. . hann, en ekki Corey.
Það var þýðingarlaust að krefja
máttarvöldin svars, og Grenier fór
að huga að fleiörunum á tánum á
sér ... Grenier, sem þau hin sömu
máttarvöld höfðu útvalið til að
breyta gangi mannkynssögunnar
fyrir nokkrum klukkustundum, án
þess hann gerði sér minnstu grein
fyrir því.
Sögulok.
BÍLAKAUP
Bílar við illra hæfi. - Kjör við allra hæfi.
Opið kl. 9-21 alla virka daga.
Opið f hádeninu.
Opið á morgun, fimmtudag.
BÍLAKAUP
Skúlagötu 55 • Sími 15812
KAUPUM HREINAR
LÉREFTSTUSKUR
Dogbluðið VÍSIR
Laugovegi 178
ÝMISLEGT ÝMISLEGT
GlSLI
JÓNSSON
Akurgerði 31
Simi 35199
Fjölhæf jarðvinnsluvél, annast
lóðastandsetningar, gref hús-
grunna, holræsi o. fl.
SS^» 304 35
Tökum að okkur hvers konar múrbroi
og sprengivinnu í húsgrunnum og ræs-
um. Leigjum út loftpressur og víbra
sleða Vélaleiga Steindórs Sighvats-
sonar Álfabrekku viö Suðurlands-
braut, sfmi 30435.
TOU LOVE ME, TARZAN! VOU
HAVE RETURNEP TO OPAR
tostak wrrvi me forever*
v TEU.ME n tSSO-----
NO.LA!
XCAME
IN SEARCH
OF MV
MATE! >
OH,TAKZAH_ PONT BE A FOOU VDU MUST
SAVE us sotm; cadj MEANS TD£ACRIRCE
VDU ANP MARRV ME! Evat IN THE FACE
OF m PEOPLE‘5 ANÖER, I WOULD STOP J
r---r H1M_IF ONLV VOU—
„Þú elskar mig, Tarzan. Þú ert kominn
tíl Cpar til aö vera hjá mér að eilífu,
segðu að það sé satt — “
„Nei, La, ég kom til Opar í leit að kon-
unni minni.“
„Tarzan, vertu ekki svona helmskur.
Þú vercur að bjarga okkur báðum. Cadj
æilar að fóma ykkur og giftast mér.
Fyrir augliti allra borgara Opar skal ég
bjarga þér, ef þú vilt aðeins ...“
„Nei, La.“
NÝJIIMn t TEPPAHREINSUN
ADVANCE
Tryggir að tepp-
'ð hleypur ekki
Seynið viðskipt-
:n. Uppl. verzl.
Vxminster, sími
10676. ■ Heima-
sími 42239.
Auglýsið í VÍSI
v . ■