Vísir - 03.10.1968, Blaðsíða 12

12
V í SIR . Fimmtudagur 3. október 1968.
„Vina min“, ávarpaöi hertoga-
ynjan hana, „það var mjög leitt að
þér skylduð ekki koma hingað nið-
ur i kvöJd er leið, ég þurfti að búa
yður undir hlutverk yöar í sam-
bandi viö hátíðina".
Hr. Bean reis úr sæti sínu og
benti henni að koma. „Má ekki
bjóða þér sæti héma við boröið
hjá okkur, ungfrú Robbins?" spurði
hann.
„Fyrir alla muni“, sagði hertoga
ynjan. „Nú ætla ég að skýra yöur
frá tHhögun hátíðarinnar, eins og
ég skýrði þeim hinum frá í kvöld
er leið. Auk þess er ég hér með
dálítið handa yður sérstaklega".
Laura tók sér sæti við borðið og
hertogaynjan sneri sér að ungfrú
Winifred og spurði. „Hvar er svo
erindið, sem ungfrú Robbins á að
flytja?"
Það lá hylki með pappírsblöð-
um á borðinu, ungfrú Winifred
tók að fletta þeim og fann loks
blaðið. „Gerið svo vel. .. Venus“,
sagði hún og rétti Lauru það.
Laura leit á pappírsblaðið. „Stef
FELAGSLÍF
Knattspyrnufélagið Víkingur
Knattspymudeild.
Æfingatafla fyrir veturinn '68 til'69.
Ath. breytta töflu.
Þriðjudaga kl. 6.10 — 7, 5 fl. A.
Fimmtudaga kl. 6.10 — 7, 5. fl. B.
Fimmtud. kl. " — 8.15, meistarafl.
Fimmtudaga kl. 8.15 — 9.30, 2. fl.
Föstudaga kl. 7.50 — 8.40 4. fl. B.
Föstudaga kl. 8.40 — 9.30 4. fl. A.
Föstudaga kl. 9.30 — 11.10 3. fl.
Sunnud. kl. 2.40—3.30 5. fl. C og D.
Mætið stundvíslega. — Stjórnin.
úr lofsöng I-íomers til Venusar" var
fyrirsögnin. Þar fyrir neðan fjórar
hendingar.
„Haldið þér ekki að þér getið
lært það utan að?“ spurði hertoga-
ynjan.
Laura taldi ekki nein vandkvæöi
á því.
„En það er búningurinn yðar,
hann hefur valdið mér nokkrum
áhyggjum", mælti hertogaynjan
enn. „Þér hafið víst ekkert slíkt
meðferðis I fatatöskunni... eitt-
hvað, sem gæti gengið. Að öðrum
kosti er ég hrædd um að við höf-
um ekki neitt að bjóða nema lök-
in“.
,,Ég skal athuga það“ sagði Laura.
Þegar hún braut saman pappírsblað
ið með lofsöngnum sá hún að Aldo
nálgaðist borðið. Honum var einn
ig boðið að fá sér sæti.
„Já, hér er erindið yðar, Appoló“
sagði Winifred og rétti honum papp
írsblaö úr hylkinu. Aldo hafði tekiö
sér sæti við hlið henni, hvað varð
til þess að hún roðnaði í vöng-
um.
Aldo tók með brosi við pappírs-
blaðinu og leit á það. „Því miður
er ég hræddur um að mér láti ekki
sem bezt aö flytja kvæði" sagði
hann. „Og hver er þessi Phoebus,
sem þarna er minnzt á?“
„Góði maður ... þér eruð Phoeb-
us Appoló“ mælti hertogaynjan.
„Nafnið Phoebus merkir bjartur eða
skínandi".
„Þar náðu Forn-Grikkir hæst“,
tók frú Bean til máls, „er þeir
skópu guðina í sinni eigin mynd.
Ef við getum ekki nálgazt það að
vera guðum lík... hverjir þá?“
Nokkurt andartak varð þeim öil-
um litið á frú Bean, einnig Park-
er, sem kom að borðinu til að vita
hvað þau Laura og Aldo kysu í
morgunverð.
Keflavík
Blaðburðarböm óskast.
DAGBLAÐIÐ VÍSIR
AFGREIÐSLAN KEFLAVÍK, sírni 1349.
„Þeir forngrísku voru ekki þeirr-
ar trúar að guðirnir hefðu skapað
heiminn“. mælti hertogaynjan af
sérfræðilegri vizku. „Þvert á móti
var það heimurinn, sem skapaði
guðina“.
Hátíðin átti að hefjast klukkan
þrjú, þá átti að vera lokið að glóð-
arsteikja geitarskrokkinn. Þau Aldo
og Laura sátu ein við borðið, þegar
þau hin voru farin til að hafa eftir-
lit með lokaundirbúningi öllum, í
nógu var að snúast. „Ég kynntist
mjög skemmtilegri brezkri stúlku
í kvöld er leið“, sagði Aldo þegar
þau voru orðin ein eftir.
„Gail Kerr?“
„Já, við snæddum saman kvöld-
verð“.
„Og um hvað var rætt?“
„Mig... auðvitað. En ég sakn-
aði þín, þrátt fyrir það“. Hann
starði á hana andartak, lagði síðan
höndina á borðið. „Fyrir alla muni
... brjóttu af þér be.ssar viðjar“.
sagði hann. „Ég þekki þig alls ekki
fyrir sömu manneskju. Þú hefur
orðið fyrir einhverjum göldrum
hérna.“
„Kannski það“.
„Þú verður aö trúa mér, Laura .. .
ég aðhafðist ekki neitt saknæmt.
Mér gæti aldrei komið til hugar
að vera þér ótrúr . . .“
„Hvernig litist þér á, ef ég segði
þér að ég væri staðráðin i að segia
gersamlega skilið við kvikmyndim-
ar og slíta samningunum við Firm-
in?“ spurði hún.
„Ég mundi hiklaust segja aö þú
værir brjáluð. Eftir hverju ertu
eiginlega að sækjast?“
„Einhverju öðru ...“
„Hverju geturðu svo sem verið
að sækjast eftir hérna? Jæja...
prófaðu það, og snúðu þér svo aftur
að því, sem þú hefur. Ef þú slítur
samningana við Firmin, ertu dauða
dæmd“.
„Ef þú annt mér, Aldo, þá finnst
mér, að þú ættir fyrst og fremst að
hugsa um hamingju mína“, sagöi
hún.
„Ég geri það. En ég gettekki setið
aðgerðarlaus hjá, ef þú leitar ham
ingjunnar í sjálfsmorði".
„Mig langaði aðeins tiL að vita
hvernig þú brygðist við, effég gerði
þetta ...“
Hún sá vottá fyrir sviíadropum
á enni hans. „Það liggur ■ eitthvað
falið á bak við þetta“, sagði hann.
„Hvaö er það?“
„Einungis það, að mig ;langar
til að verða eölileg, óþekkt’mann-
eskja og engum að féþúfu'- Þaö
er allt og sumt. Gefur það tiFkynna
að ég sé brjáluð, eða ég hafi orðið
fyrir gerningum?"
Þau þöigðu þangað til þaufthöfðu
iokið matnum. Þá spuröi“hann:
„Hvaða maður var það, sem þú
varst að tala við þama á jvekkn-
um við ströndina í gær?‘ **
„Hann er gestur hérna“.
„Þú þarft ekki að segja mérj þaö,
ég veit hver hann er. Ég lýstShon-
um fyrir brezku stúlkunni í geer
og hún veitti mér allar upplýsingar
Og hún er eindregið þeirran^-skoð-
unar, að þú eigir að hverfa á'ibrott
héðan sem fyrst. Hún sagði rrsér að
sumum reyndist dvölin héma of-
raun — meðal annars fyrir j það
hve umhverfiö er stórbrotið. \ Það
vekur fólk til sjúklegra hugíeið-
inga um eilífðina, og þá fær þaðlalls
konar grillur. Ýmislegt það, sem
hún sagði mér, veldur mér þisng-
um áhyggjum“.
„Hvað til dæmis?“
„Hjólið, sem losnaði undan bil«-
um þínum. Klettahrunið. Eitthvað
minntist hún líka á skot, sem geig-
aði. Og loks slysið, sem henni sjálfri
var ætlað að verða fyrir. Það leyn-
ist einhver brjálæðingur meðal gest-<
anna héma, einhver, sem umhverfffi'
hefir orðið ofraun. Þú mátt ekki
dveljast hér deginum lengur, Laura.
Ég átti símtal við Gene Firmin í
kvöld er leið, eftir að ég hafði tal-.
að við stúlkuna. Hann er viti sínuf Hillmann
fjær af hræðslu þín vegna. Og kemö
ur hingað aftur einhvern tíma' í
dag. ..”
Hún drö sígarettu upp úr hand-
tösku sinni og Aldo brá upp kveikj-
aranum, en áður en hann hafði
tíma til að kveikja f hjá henni, hratt
hún stólnum til baka og reis á
fætur. „Við skulum koma út fyrir"
sagði hún.
Þau gengu út á veröndina, tóku
sér þar sæti og reyktu. Himinn var
heiðskír, logn að kalla, en anaar-
taki eftir að þau settust, fór samt
snörp vindhviða um garðinn og
þyrlaði upp rvkinu, og ilmurinn af
geitinni, sem var að stikna á
glóðunum barst að vitum þeirra
Aldo leit á Lauru. „Jæja...?“
„Áttu við hvort ég fari héðan
strax?“
,,Já“.
„Nei, ég fer ekki“.

RAUOARÁRSTÍG 31 SÍMI 23022
ÝMISLEGT ÝMISLEGT
30435
I’ökum aó okkui avers konai múrbroi
og sprengJvinnu 1 húsgrunnum og ræs
um. Leigjum ftt toftpressui og vftm
sleða Vélaleiga Steindórs Sighvats
sonai Alfabrekkt viO Suðuriands
braut, simi 30435
Sparið
peningana
Gerið sjálf við bílinn.
Fagmaður aðstoðar
NÝJA BÍLAÞJÓNUSTAN
Sími 42530
Hreinn bfll. — Fallegur bffl
Þvottur, bónun, ryksugun
NÝJA BÍLAÞJÓNUSTAN
simi 42530
Rafgeymaþjónusta
R. 'gevmar í alia bila
NÝJA BÍLAÞJÓNUSTAN
sfmi 42530
Varahlutir . bflinn
Platínur, kerti, háspennu-
kefli, Ijósasamlokur, perur,
frostlögur, bremsuvökvi,
oh'ur ofl. ofL
NÝJA BÍLAÞJÓNUSTAN
Hafnarbraut 17.
sími 42530
Bílasala — Bílaskipli
mann Superminx station, ’65
vill skipta á evrópskam statíon
bfl, árg. ’67 til ’69. — MsmtHiur
borgaður út.
Brfreiðasotcm,
Borgarfúni 1
Símar 18085 og 19645.
%
Heilsuveritd
ÍNámskeiöin 1 tauga- og vöðva-
ÍsKkun, öndunaræfingum og létt-
6pm þjálfunaræfingum, fyrir kon-
ir og karia, hefjast mánudaginn
. október.
j Uppl. í síma 12240.
ý Vignir Andrésson.

Maðurinn hreyfir sig. Hann er á lífi.
Skjótið dýrið! Nei, tígrisdýrið myndi ná
okkur.
Við látum hann ekki verða dýrinu að
bráð, án þess ...
... að reyna að hjálpa honum.
VERÐMÆTI
[R.: 854.000,00
VERÐ KR.: 168
DREGIÐ S. NÖVEMBER 1968
4,