Vísir - 05.11.1968, Blaðsíða 9

VlSIR . Þriðjudagur 5. nóvember 1968.
VIÐTAL
DAGSINS
er v/ð Eirík Gröndal
■jEMríkur Gröndal bifvélavirkja-
meistari er staddur hér á
Hótel Akranes. — Ég sem for-
vitinn feröalangur get ekki meö
nokkru móti séð manninn í
friði og tek hann tali, — og
þar sem hann er svo vinsamleg-
ur að snúa ekki upp á sig og
ganga þegjandi burt, þá tökum
við tal saman og ég verð í þessu
tilfelli sem flestum öðrum
nokkru fróðari eftir en áöur.
Lífsþáttur einstaklinganna ofinn
úr reynslu langrar starfsævi gef
ur jafnan nokkra innsýn í það
sem var og vísbendingu um
það sem koma skal, kunni menn
af því að læra.
— Nú langar mig til að fá að
vita nokkur deili á þér Ejríkur:
— Faöir minn var Benedikt
Þorvaldsson Gröndal, sem
lengst af var bæjarfógetaskrif-
ari í Reykjavik og móðir mín
Sigurlaug Guðmundsdóttir ætt-
uð úr Ólafsvfk. Sjálfur skrapp
ég að Nesi í Norðfirði til að
fæðast. Þó ekki samkvæmt eig-
in ákvöröun, heldur vegna þess
Eiríkur Gröndal.
fengið notalegan kaffisopa á
hótelinu — og aka svo óþreytt-
ur og ánægður af stað eftir að
hafa gefið veitingastúlkunni
hýrt auga sem þakklætisvott
fyrir vinsamlegar viðtökur. —
Hef ég ekki meira út úr ferðinni
en sem þeim verðmismun svar-
ar, sem er á þessu tvennu? —
Að minni hyggju tvímælalaust,
og þetta er það sem verður að
koma. — Akraborg er gott skip
og veitir góöa þjónustu, en þaö
er of lítiö til að geta annað
þessu hlutverki. — Oft munu
margir þeir, sem kysu að
njóta þessarar þjónustu sitja
eftir á bakkanum — bíða ef til
vill næstu ferðar eða leggja þá
á brattann umhverfis fjörðinn.
Svo er annað sem ýmsir
athuga ekki, Mismunurinn á því
að flytja bílinn yfir sundið eða
aka honum umhverfis fjörðinn
er alla vega jákvæður þegar lit
ið er á vagninn sjálfan og það
hnjask sem hann kann að verða
fyrir á Hvalfjarðarleiðinni, sem
oft er illfær. Mér skilst að þessi
mál verði ekki leyst sVo við-
unandi sé, nema á tvennan
hátt. — Annaðhvort brú yfir
fjörðinn eða ferja, sem flutt get
ur fólk og bifreiðir f stærri stíl
en nú er, — og þessar fram-
kvæmdir séu það utarlega í
firðinum að augljós vinningur
sé að.
//
Ég er einn hinna venjulegu manna
44
að þar dvaldi móðir mín þegar
ég leit dagsins ljós. Þaðan fór
ég svo tveggja ára gamall og
sá ekki fæðingarsveit mína fyrr
en 34 árum seinna og þá sem
ferðamaður. Öll þau ár sem ég
man fram til 17 ára aldurs var
ég í sveit á sumrin.
— Hver áhrif heldur þú að
það hafi haft á þitt lífsviöhorf?
— Ég tel ómetanlegt til betri
vegar. Sambandið við hina fjöl-
breyttu lifandi náttúru varð
mér það mikils virði, að ég tel
að ég geti þakkað þvi það sem
ég er, enda þótt ég sé bara
einn hinna venjulegu manna,
sem geng til vinnu minnar að
morgni og hvíldar að kvöldi.
— Og hvert hefur svo verið
ævistarfið?
TÁg terði bifvélavirkjun og hef
stundað þá iön uppihalds-
laust frá 1924 fram til 1958 —
og þekki því bæði kosti og galla
sem því starfi fylgja.
— Margir telja sig nú geta
lært þetta fyrirhafnarlítið með
því að fikta við bíl náungans?
— Þetta kemur illu orði á
stéttina og því miður með allt
of miklum rétti. Þessi iðn hefur
verið og er enn í dag svo ó-
endanlega langt á eftir tímanum
bæði hvað snertir viðhald og
viðgerð bifreiða. En þess ber
að gæta að til skamms tíma hef
ur varahlutaskorturinn verið
þröskuldur á vegi þeirra
manna, sem vilja veita góða
þjónustu.
— Þá ber því ekki að leyna að
almennur menntunarskortur
er allt of mikill meöal bifvéla-
virkja — Þá skortir málakunn-
áttu. — Til skamms tíma höfum
við haft mikið af bókmenntum
á ensku og þýzku þar sem hefur
mátt lesa sér til um lausn
margra vandamála, en menn
geta ekki hagnýttt sér, nema rétt
einstaka maður. — Þetta verður
að breytast g það mjög bráð-
lega. — Tæknimenntun nútím
ans getur ekki lengur verið nein
sýndarmennska, lítt menntaðra
manna.
— Þegar kemur hér til lands
ins Pontiac með sjálfskiptum
gírkassa þá fylgir leiðarvísir fyr
ir verkstæðið upp á nærri 500
bls. á ensku. og sennilega hafa
þá aðeins verið tveir menn af
14, sem gátu notfært sér þess
ar bækur án aðstoöar að nokkru
gagni. — Okkar þrautalending
var því að senda kassann manni
sem við vissum að var starfi
sínu vaxinn.
ll>ifreiðaiðnaöi í dag er nauð-
synleg góð málakunnátta.
Miklu betri almenn menntun. —
Þar mega ekki vera að verki
neinir undirmálsmenn. — Tækni
menntun, engu síður hin verk-
legu en bóklegu, þarf að læra í
fagskóla en ekki sem lærlingur
eða vinnandi verkamaður á verk
stæði.
— Þá hef ég heyrt álit þitt
um þína iðn og þær umbætur,
sem þú þar telur nauðsynlegar
svo veitt veröi fullkomin þjón-
usta þvi 'fólk; sem á bifreiðir.
— Já, og ég mundi bæta því
við, að þessi fullkomna þjónusta
er þeim mun nauðsynlegri, sem
ég lít svo á, að nú á tímum
sé hentugur heimilisbíll engu
síður nauðsynlegt tæki fjöl-
skyldunni en t.d. þvottavél og
ísskápur.
—' En nú langar mig til að
fá álit þitt á því, á hvern hátt
við getum losnað við að aka
Hvalfjaröarleiðina á auðveldan
og ódýran hátt?
— Ég veit ekki, hvort ég er
maður til að svara því svo
nokkrar raunhæfar niðurstööur
megi á því byggja. — En ég tek
sem dæmi: Ég á 2—3 lítil böm
hef ráð á bíl sem hentar þessari
fjölskyldu. Nú hyggst ég fara
austur á land eða vestur á firði.
Hvað á ég nú að gera? Eyða
tveimur tímum í akstur kringum
Hvalfjörð eða aka niður að
Akraborg og fá allt draslið tek-
iö um borð. — Hvíla mig svo
eina klukkustund í þessum ró-
lega bæ Akranesi eftir að hafa
—'Ég tel að opinberir aðilar
hafi ekki grandskoðað þessi mál
eða gert sér grein fyrir að á ís-
landi eru orðnir svo margir bíl-
ar, að nauðsynlegt er aö gefa
þessu gaum. — Við tejjum okk
ur menntaða nútímaþjóð, en það
getur þá varla talizt okkur
samboðið, að til þess að
geta notið eðlilegra lífsþæginda
þurfum við aö greiða þau hærra
verði hér en í flestum öðrum
löndum, sem viö erum að reyna
að miöa menningu okkar við,
ella vera án þeirra. —
— Góð ferja milli Reykjavík-
ur og Akraness, eða brú mjög
utarlega í firðinum, hlýtur að
vera framtíðin. Gott gistihús,
sem veitir ferðamönnum nauð-
synlega fyrirgreiðslu — skapar
í bænum aukinn menningarbrag,
sé það vel rekið.
— Þá verður Akranes ekki síð-
ur eftirsóttur bær en t.d. Akur-
eyri. — Hér er hin lifandi nátt-
úra rétt utan við bæinn. —
bæði f gróandi grængresi og
þangi um fjörur og flúð-
ir. — Heillandi og þrosk-
andi leikvangur náttúrubams-
ins — sem sjaldan hefur séð
annað en malbik f borg, en á
þess nú kost að sjá flest það
sem töfrar næman hug þess,
sem til þroska vill vaxa.
ÞJW.
Foreldrar vilja félagsrá ðgjafa
í málefnum heyrnardaufra
Aðalfundur Foreldra- og
styrktarfélags heyrnardaufra
var haldinn fyrr í þessum mán
uði, og voru mættir til fundar-
ins foreldrar heyrnardaufra
barna viöa af landinu, en félag
ið er landsfélag.
Fyrirlestrar voru fluttir og
starfað í umræðuhópum auk
venjulegra aðalfundarstarfa.
Ýmsar ályktanir til stjórnar-
valda voru samþykktar í lok
fundarins. Þar á meðal mælt-
ist fundurinn til þess, að hiö
opinbera legði fram fé til að
launa félagsráðgjafa til að sinna
málefnum heyrnardaufra ein-
göngu, og verði hann foreldr-
unum til leiðbeiningar um upp
eldi barnanna, og fylgist meö
framförum heyrnardaufra barna
í almennum skólum og aðstoð
aði heyrnardaufa á ýmsa lund
að skyldunámi loknu. Ennfrem
ur skoraði fundurinn á hið op-
inbera að auðvelda heyrnar-
daufum unglingum leið til frek-
ari menntunar, eftir aö hafa
hlotið undirbúningsmenntun
hérlendis.
Og að lokum var það lagt til
á fundi þessum, að lögin um
heymlevsingjaskóla, sem sam-
þykkt voru á Alþingi 1962,
verði endurskoðuð sem allra
fyrst.
te Sffft:
HvaÖa útgjaldaliði vflcS-
uð þér láta skera niður
til að koma geðverndar-
málum þjóðarinnar í
viðunandi horf?
Steingrímur Sigurðsson llst-
málari: Mér finnst sjálfsagðast
og eölilegast að stuðla að því
með öllum ráðum að koma geð-
verndarmálum þjóöarinnar í við-
unandi horf. Fyrir mitt leyti
teldi ég ágæta leið að markinu
að skera niöur alla útgjaldaliöi
ríkisins, sem stuöla aö hinu
gagnstæða, þ. e. a. s. þá, sem
ýta undir almenna andlega van-
heilsu.
Ég teldi heppilegt að ríkið
reiknaði með geðverndarmálum
sem fyrsta nauðsynlega útgjalda
lið samfara listum og menntum
og öllum hliðstæðum málum,
sem styrkja sálarheill þjóðar-
innar.
Prófessor Ólafur Bjömsson
alþingismaður: Vegna þeirrar ó-
vissu, sem ríkir um fjárlagadæm
ið nú, treysti ég mér ekki til aö
segja til um hvaöa útgjöld eru
svo nauðsynleg, að þau beri aö
taka inn á fjárlö.g og heldur ekki
hvort afla beri slíks fjár meö
sköttum eöa að hve miklu leyti
með niðurskurði á öðru.
Lovísa Norðfjörð húsfrú: Mér
er sama hvað væri. Skattarnir
eru hvort sem er allt of háir.
Benedikt Svavarsson: Lækka
risnu ráðherra. Halda Gylfa Þ.
Gíslasyni heima við. Leggja rok-
háan sérskatt á innflytjendur.
Jóhanna Margrét Sveinsdóttir
skrifstofumær: Ég vil láta geð-
vemdarmál ganga fytír öllu.
Reyndar gætum viö byrjað á því
að fella niður kirkjugarðsgjaldið.
onæ’OucaK'.:. .. '/j*