Vísir - 17.12.1968, Qupperneq 3

/
[yfftS'f R . ÞrtBfMdagur 17. desember 1968.
„í skóginum stóö kofi einn,
sat við gluggann iólasveinn
þá kom ....“
J\oftiö titraði af söng hundruð
bama (undir skólaskyldu-
aldri flest) í Austurbæjarbíói á
laugardag, þegar Myndsjáin
leit þangað sem snöggvast inn
á jólaskemmtun, sem nemendur
úr Fóstruskóla Sumargjafar
héldu.
f Hverri ijóðlínu fylgdu börnin
eftir með ákveðnum handahreyf-
ingum (sumum stýrðu nú
reyndar mömmumar) og allur
skarinn vaggaði sér á bekkjun-
um í takt við lagið. Hver söng
meö sinu nefi og dró ekki af
sér.
Þetta var í annað sinnið, sem
verðandi fóstmr halda slíka
skemmtun á eigin spýtur, og
„ ... þvf ég er vinur þlnn...“ sungu börnin og fylgdu hverri laglínu eftir með handahreyfingum. Þaö ieyndi sér ekki á and-
litunum, að þau höfðu mikið gaman af (og hinir fullorðnu reyndar líka, sýndist myndsjánni).
„í glugganum
sat jóEasveinn"
eftir andiitunum að dæma
á litlu skinnunum, sem ekki
eitt einasta andartak litu af
sviöinu, virtist þetta vel þegið
tillag í jólagleðina.
Hvert bamalagiö á eftir öðm
var sungið viö gítarundirleik
fjögurra stúlkna. Vinsælar
bamasögur, eins og „Litli,
svarti Sambó“ og „Láki“ vom
settar á svið, en þulur las upp,
meöan nokkrir gerviklæddir
leikarar gripu inn í. Hvorri
sögunni fylgdi látbragðsleikur,
sem áhorfendurnir sjálfir tóku
þátt f.
Hápunkturinn á öllu saman
var þó heimsókn jólasveinanna
fjögurra, sem svo í lokin rákú
endahnút á allt saman með þvi
að standa f dyrunum, þegar
bömin gengu út, og gefa hverju
bami epli.
1 pokanum sínum áttu jólasveinarnir gnægð epla, sem þeir
útbýttu undir lokin.

Jóiasveinamir fjórir kunnu býsnin öil af skemmtilegum söngvum og sögum.
i
\