Alþýðublaðið - 08.02.1966, Blaðsíða 7

Ný aðferð til að koma upp um glæpi
Inni í hverju er stúlkan og hvað
er hún að gera? Von er að spurt
sé. En stúlkan er inni i gletrsívaln
ing, eða geysistórri flösku og er
flaskan hluti af vél sem lyktar af
því sem inn í hana er sett. Er
hún svo lyktnæm að ekkert hunds-
nef þolir neinn samanburð. Og til
hvers er vélin að þefa af fólki?
Svarið er afskaplega einfalt. Til
að koma upp um glæpi.Bandarisk-
ir vísindamenn hafa unnið að gerð
þessa tækis í nokkur ár, eru all-
ar líkur til að innah skamms verði
úrelt að taka fingraför af mönn-
um sem grunaðir eru um að hafa
drýgt glæpi, heldur verði miklu
öruggari og nákvæmari aðferð að
þefa af þeim grunuðu og
þannig sekt þeirra eða afsanna. í
i tæki þessu er hægt að greina eina
lykt frá annarri; það er svo næmt
að með því að taka lyktarsýnishorn
í herbergi eða því umhverfi, sem
glæpur hefur verið framin í er
hægt að komast að því hverjir hafi
verið á staðnum á þeim tíma sem
glæpurinn var framinn, því þeir
/sem þarna hafa verið skilja eftir
ákveðinn Þef og taka jafnframt
með sér einhvern af þeim þef sem
er í hverju herbergi; þótt skipt sé
um föt og farið í bað dugir það
ekki til því hver maður hefur
ákveðna lykt sem auðvelt er að
greina ,ekki ósvipað því að engir
tveir menn séu eins í útliti.
Þegar tímar líða verður farið að
geyma lyktarsýnishorn af glæpa-
mönnum á sama hátt og nú eru
geymd af þeim fingraför á lög-
reglustöðvum. Verður þá hægt að
bera saman lyktarsýnishorn frá
þeim stöðum sem glæpur hefur
verið framin á við þau sem lögregl
an hefur í fórum sínum.
Lyktarvélar koma þó að margs
konar notum við annað en að upp-
lýsa glæpi. Talið er að þær komi
að góðum notum við vísindarann-
sóknir af ýmsu tagi.
I þessu glerrýri er lyktinni þjapp
að saman og við það verður hún
sterkari.
Tilraunir með lyktargreiningu. Stúlkan hefur farið i bað og þvegið
hún hefur aldrei komið í áður. Samt sem áður er hægt að greina
I ákveðnu herbergi, langt frá þeim stað sem til raunin var gerð,
sér rækilega og er í sundbol, sem
á Iykt hennar að hún hefur verið
á ákveðnum tíma.
T'r úiof unarhrBngar
FUöt afgrelffsla.
Sendum gegm pOstkrðfi
Guðm. Þorsteinsson
,ni ffullsmlffur
Bankastrætl 18.
KENNING UM DRAUMA
Vísindamennirnir liafa gert
reyna að engar tværmanneskjur
í lyktarvélinni;
ótal margar tilraunir til að full-
lykta- eins. Á myndinni er stúlka
í „Fálkanum“ 17. janúar sl. er
meðal annars grein um hugsana-
jsambönd manna á milli, og segir
þar á einum $tað: „Þýzk telpa, sem
var vangefiri, gat talað mörg er-
lend tungumál, þegar kennari henn
ar stóð fyrir aftan hana og las
orðin á bók án þess að segja þau
upphátt.” Ennfremur er þarna á
öðrum stað sagt frá því, að síðast-
liðinn október hafi tveir sérfræð-
ingar í læknadeUd liáskólans í
Fíladelfíu gert merka uppgötvun
vaiðandi þetta sama í sambandi
við'eineggjatvíbura, og var hún á
þessa leið: „Þegar vissum rafbylgj
um var hleypt inn á heila annars
tvíburans, framkölluðu þær sams
konar rafbylgjur í heila hins, sem
vari hafðúr í einangruðum klefa á
öðrum stað.” Gefur þetta mikla
ástæðu til að ætla eins og dr. Helgi
Pjeturss kemst að oiði einhvers
staðar í Nýal sínum, að ástand eins
heila geti, þegar sérstaklega stend
ur á, framleiðst í öðrum heila.
Hélt hann þessu fram í sambandi
við skoðanir sínar á eðli svefns og
drauma, en-kenning hans þar var
:sú, að draumur eins væri ævin-
léga' að undirrót vökulíf annafs.
Og sé nú svo sem ágætur lífefna-
fræðingur íslenzkur skrifaði mér
nýlega frá Shrewbury í Banda-
ríkjum, að liinar merku drauma-
rannsóknir, sem gerðar hafa veriíý
þar vestra kollvarpi öllum drauma
kenningum nema dr. Helga Pjet-
urss, þá gæti maður farið að láta
sér detta í hug, að einmitt sú
|draumakennlng kunni áður en.
langt um líður að verða nokkm
frægari en hún hefuri verið þá ná-
lega hálfa öld, sem liðin er síðaa
hún fyrst var borin fram.
Þörsteinn Jónsson
á Úlfstöðum
Blfrei$ae!gendur
sprautum og réttum
Fljót afgreiffsla
3ifreiðaverkstæði5
Vesturás hf.
Síðumúla 15B. Símt S&74*
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 8. febrúar 1966 %.;!}