Alþýðublaðið - 07.07.1966, Blaðsíða 12
Keppni um fegurð
Emaþá byegja landiö fyrstu
feumbygerjarnír sem nú eru
neeti'lír Abirigines.
Tíminn,
SSswfean barði á dyrnar bjá
mér I minnsta kosti hálftíma
En mér datt ekki í liug að
Meyj»a henni út.
Bíiarnir breytast ekki mikið
feá ári til árs. Raunverulega
eru, breytingarnar svo litlar, að
fw'tf %já þær eikki aðrir en sér
ðxeðingar og smástrákar.
i«ð er eins og kvikmynda
feamleiðendur haldí að ekkert
s§ Bke.nuntilegt við börn, nema
íwtEnig þau eru getin.
NÚ er hin árlega fegurðarsam-
keppni um garð gengin og var
umbúðamikil að venju. Hin síðari
ár hefur þessi keppni staðið yfir
í æ lengri tíma. Þegar líður að
vori fer Vikan að birta myndir
af stúlkunum sitjandi og stand-
andi, í kjólum og án þeirra. —
Standa þessar myndabirtingar yf-
ir í nokkrar vikur og er líklega
til þess ætlast að landsmenn
skoði nú vel sköpulag stúlknarina
og beri saman.
Síðan hefst Iokakeppnin, sem
alltaf endar með því að kjörin er
ungfrú ísland árið þetta eða hitt,
og er krýnd af einhverri annarri
Ungfrú ísland, sem búin er að
taka þátt í sams konar keppni í
útlöndum og hefur lagt heiminn
að fótum sér og er farin að sýna
föt, og skreppur snöggvast í
sveitamennskuna liér heima tvisv-
ar á ári og gefur yfirlýsingar í
blöðunum um framkomu íslenzkra
karlmanna og klæðaburð ís-
lenzkra kvenna, sem hvorutveggja
kvað vera afskaplega ábótavant.
Lokakeppnin fer fram í tveimur
riðlum, en á síðustu og verstu
tímum er ekki um útsláttarkeppni
að ræða og erfitt að sjá livað veld-
ur þessari skiptingu keppninnar.
Annað mál var liér áður fyrr,
þegar blessaðar stúlkurnar stilltu
sér upp í rigningunni framan við
bárujárnið í Tivoli, sællar minn-
ingar, og voru þá tíu stykki í einu
fyrra kvöldið og svo voru þær
ófríðari látnar fara heim og síð-
ara kvöldið spásséruðu þær út-
völdu berlæraðar fram á pallinn
í vorkuldanum og þótti mörgum
sjón að sjá — og þá var dóm-
nefndin líka til sýnis. Nú labba
sömu fimm stúlkurnar fáklæddar
bæði kvöldin, sem keppni fer
fram og væri ekki nema eðlilegt
fyrst þær koma fram í sund-
bolum fyrra kvöldið, að þær sýni
sig enn minna klæddar síðara
kvöldið, svo einhver bragarbót sé
á gerð, og mundi það líka rétt-
læta að sama fólkinu er selt inn
á sömu sýninguna tvö kvöld í
röð.
Fegurðarsamkeppni ungra
stúlkna er ágæt út af fyrir sig,
meðan enginn tapar á fyrirtæk-
inu, og þátttakendur hafa allt að
vinna, blómvendi, viðurkenningar
skjöl og síðast en ekki sízt utan-
landsferðir með tilheyrandi keppni
og glæsilegri framtíð við að sýna
fatnað þegar bezt tekst til.
Einhvern tímann var haldin hér
keppni um hver væri sætasti
strákur landsins og fékkst úr því
skorið. Illu heilli fór botninn úr
þessu fyrirtæki og hafa ungir
menn ekki lagt aftur í að stíga
á pall og spranga um á stuttbux-
um og láta góna á sig og bera
saman við önnur glæsjmenni. Ef
Vínarkveðja þökkuð.
Vinur vor Mogglnn sendir Baksíöunni kveðju í gær og
biður hana að mjnnast máltækisins: Ragur er sá, sem viff rass-
inn glímir.
Okkur er ekki alveg Ijóst, hvaff Mogginn er aff fara með
þessari ábendingu, en höldum helzt aff hún standi í einhverju
sambandi viff þaff, aff Baksíffan hefur nýlega vakjff athygli
á óvenjulegum rasshögum, sem Moggi flutti mönnum tii
skemmtunar. Sé þessi tilgáta rétt getur varla leikiff á því
efi, hver „rassinn” er í þessu tilviki.
’rétt er munað stóð Slysavarnafé-
lagið fyrir karlakeppninni og hefur
líklega ekki viljað kafna undir
nafni og því hætt þessari starf-
semi og hefur síðan einbeitt sér
að slysavörnum. En gæti ekki
eitthvert annað þjóðþrifafyrirtæki
tekið upp þráðinn og séð um feg-
urðarsamkeppni karla. Væri t. d.
ekki ráð, að Fegrunarfélagið sæi
um báðar fegurðarsamkeppnirnar.
Það hefur hvort sem er alveg gef-
ist. upp við að fegra borgina og
velja fínasta garðinn. Hvernig
væri nú af félagið færi að beina
starfsemi sinni að mannfólkinu.
Skemmtiferöaskip
Ilingaff koma af hafi mikil skip
með hóp af ameríkönum tjl aff mynða
borg og fólk og fá sér minjagrip
um fjarlægt land meff jökulprýdda tinda.
En borgin fær þá ferffamannasvip,
svo flestir hafa skamma dvöl í landi.
Þegar hér birtast skemmtiferffaskip
er skollans rigningin meira en óstöffvandi.
Síc
IsO V'V-LVt'S'