Alþýðublaðið - 20.07.1966, Blaðsíða 9

Dönsk litkvlkmynd eftir hlnni um
töluöu skáldsögu hins djarf* höf
undar Soya.
Aðalhlutverk:
Ghita Nörby
j. Ole Söltoft.
Bönnuð innan 16 ir*.
Sýnd kl. 7 og 9
10. sýningarvika.
KulnuS ást
Áhrifamikil amerísk mynd tek
in í CinemaScope og litum,
Susan Hayward
Betty Davis
Michael Connors
Bönnuð börninn.
Sýnd kl. 9.
SMURT BRAUÐ
Snittur
OplS frá kl. 9-28,30
Brauðstofan .
Vesturgötu 25. '■
Sími 16012
SMURSTÖÐIN
Sætúni 4 — Sími 16-2^27
Bfllinn er smurðúr fljðft vg vel.
aajum allar teguadir af sinurclíu
Lesið Aiþýðublaðið
Áskriffasíminn er 14900
.. i
ur að skrifa nafnið yðar í heila
hrúgu af bókum?
Hann kinkaði kolli og brosti.
— Já þegar við komum aftur á
morgun.
Skólastýrunni fannst það stór
kostleg tillaga að Janet byggi
á hótelinu hjá Prudence. —
Það var svei mér gott að það
varð ekkert af leiknum Janet,
sagði hún við Janet og sagði
svo útskýrandi við Prudence: —
Janet er nefnilega fvrirliði
krikketliðsins. Ung að vísu en
mjög dugleg.
Janet blóðroðnaði þegar henni
var hrósað svona.
— Krikket? sagði Hugo. —
Það var ágætt. Ég veit ekki
baun um tennis eða körfubolta.
Skólastýran hló — Það er hezt
að tala ekki um krikket. Hún
getur varla um annað hugsað.
Keith var karlmannleg út
gáfa af Janet.
— Ert þú líka forfallinn krikk
etleikari? spurði Hugo Mac
Allister.
— Nei, ég spila það að vísu,
en ég hef mestan áhuga fyrir
hlaupi og göngum. Það er góð
æfing fyrir jarðfræðing.
Hann leit upp til Hugos. —
Þér hljótið að vita eitt og ann
að um fjallgöngur. Þér hafið
skrifað um þær.
Hugo kinkaði kolli. — Já ég
vonast til að við getum gengið
a fjöll saman i Þrumufirði.
Janet ljómaði. — Svo þú ætl
ar að búa þar líka Hugo? Cherry
gamli sagði að það gæti hugast.
Kannske vildir þú ekki búa þar
í heilt ár. Hann var hinsvegar
alveg viss um Prudence. Ja.
því ég má kalla ykkur Hugo og
Prudence er það ekki?
— Jú það máttu, fullvissaði
Hugo hana og hún hélt áfram
að masa:
ÍLoks sagði Hugo: — Ég get
eins vel skrifað í Þrnmufirði
eins og annarsstaðar. Kannske
meira að segja betur.
— O. ætli þú hafir jafn mik
ið næði og þú ert vanur, sagði
Prudence með mikilli hæðni. —
Það tekur sinn tíma að reka
hótel og ég óttast að skriftir
verði að vera aukavinna
— Ég get áreiðanlega fundið
einhvern tíma, sagði Hugo ró
lega. •— Áður en ég gat helg
að mig ritstörium algjörlega
elsku frænka skrifaði ég á
kvöldin og nóttunni.
Janet flissaði. Það er svo
gamaldags að heyra hann segja
8
elsku frænka. Hugo var henni
fyllilega sammála og bætti við:
— Svo er ekki einu sinni eins
og hún sé gamaldags í sér.
— Það sé ég, sagði Janet. —
Hún er á háum hælum.
Hugo leit með fyrirlitningu á
skó Prudense. — Það er víst
betra fyrir þig að fá þér al-
mennilega skó til að nota í
Fiordland, frænka, þó ég verði
að játa að ég á bágt með að
ímynda mér þig í stígvélum.
— Hugsaðu ekki um það,
sagði Prudence blíðlega. — Stíg
vélin eru í töskunni minni.
— Stígvélin? Við hvað áttu:
— Ég hef kannske heldur átt
að segja og . klossarnir líka,
sagði hún jafn blíðlega og fyrr.
— Kíossar; Svo þú ferð
kannské í fjallgöngu líka? Undr
un hans var ekki beint gull-
hamrar fyrir hana.
•— Jafn oft og Janet spilar
krikket. Ég geri það alltaf þeg
ar ég hef tækifæri til.
— En hvað þetta eru skemmti
legir hælar. sagði Janet — Ég
er í fimmta bekk og við megum
fara í háhæla skóm á dansleiki
en Margrét frænka vildi ekki
leyfa mér það. Síðan flý'ti hún
sér að bæta við: Sko hún var
auðvitað afskaplega góð vjð mig
en hún var alltaf sjálf í slétt-
hotnuðum skóm. Hún hugsaði
ekkert um föt.
— Langar þig að fá skó fyr
ir næsta skóladansleik? spurði
Prudence. — Við getum farið
í búðir áður en við förum í
bíó. Cherrington-Smith sagði að
vanhagaði um.
— Ekki minnist ég þess,
sagði Hugo.
•— Þú varst heldur ekki við
staddur, sagði Prudence rólega.
— Ég talaði við hann eítir
matinn.
Nú stökk Midge út úr bílnum
og börnin reyndu að halda aft
ur af honum en honum tókst
að stinga þau af. Hugo notaðl
tækifærið til að segja fyrirlits-
lega: — Já, ég skil. Þú heíur
auðvitað fengið fyrirfvam út
á arfinn.
— Nei.
— En af hverju þáðirðu Það
ekki þegar við vorurn saman?
Það er ekki nauðsynlegt að
halda því leyndu að þú ert
blönk.
— Ég er ekki blönk. sagði
Pr.idenee. — Og ég vildi held-
ur tala við liann á meða* þú
varst ekki viðstaddur.
— Hvað áttirðu eiginlega við
með að segja skólastýrunni að
ég væri mun eldri en þu?
Prudence tókst með eríiðis-
munum að halda aftur af bfösi
um leið og hún sagði sakleysis
lega: — Ertu það ekki?
— Hann andvarpaði. — Ég
er þrítugur. Það er ekki mun
eldra en tuttugu og fjögurra.
— Bara þrítugur? Og ég sem
hélt að þú værir að verða fer
tugur. Það hlýtur að vera a»d-
litið og framkoman. Mér virðist
þú tilheyra öðrum ættlið en ég.
— Þú ... meira gat hann ekki
sagt því hann sá að Midge var
að gera út af við börnin. Hann
flautaði og hún hættl að blaupa
og sneri aftur til hans ésamt
börnunum.
Janet ljómaði öll. — Varstu
að segja satt Prudenee’ A ég
a|5^fá háhæla skó?
Ötsðla - Otsala
Sumarútsalan á kápum, drögtum, sjóHðajökk-
um og höttum hefst í dag.
Mikið úrval-lágt verð.
Bernhard Laxdai
Kjörgarði
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 20. júlí 1966 $