Alþýðublaðið - 06.11.1966, Blaðsíða 15

MAifJfl
Þfi/J.k-
A±>UR
Kmwr.
ILAT
föRífTA/.
STRAK
URG-A
S6AAUP,
ILÁT
FOR-
A/AF N
W/WST
S?REMUfi
TDA1N
TlOrA/
LÆTUR
AF
H6a/3>|
'Lh a/TA
TAfA
H-LTÓ3>|
5£f-
Aa/2>|
fíÖá)
&Aa/a
U/V/V
R6Á/6TA
VÉKS/v-
FAra/-
Aí>T
DA/vs
/UAa/a/
'b'ÍKUMí
HRatt
F^a/a
saaæst
M'Atr
VFRkA-
M€a/a/
ARA5-
I fcKUR
Hl>F2>-
I /V(5I
U PF-
H-RÓ P-
YéLAR-
HU/Tl
Maíh/r
Ll Ti/Va/
a/att-
U$>W
X>/AL>í> l
6. nóvember 1966 - Sunnudags ALÞÝÐUBLAÐ
Haustsýning
Framhald af 3. síðu.
Þegar lokið verður innrömmun
á þessum myndum er ráðgert af
forráðamönnum safnsins að opna
sýningu á teikning"m eingöngu.
St.iórn Ásgrímssafns 3iefur á-
kveðið að framveais verði 3 sýn
ingar á ári, og vill með því gefa
fólki kost á að skoðn myndlistar
g.íöf Ásgfíms Jónssonar á nýjan
leik.
Á morgun verður or>nuð liaust
sýning Áseríms=af"q. Eru m.a.
sýndar vatnsHtam'rrirTV qem málað
ar eru á Þinc'vöih'm að hausti
til. Þessi svn.ing nmr vfir hálfrar
aldar tímabil.
Eins og undanfario ár kemur út
á vegum safosinc n*++ íAiakoi-j Er
það gert eft'r va+" d’+nmynd frá
hverasvípðinn í Kr-'-cnvík.
Ásgrímssafn. R«rcrc,+agastræti
74, er onið snnnnii’in briðjudaga
óg fimmtudaea frá kl 1 30 — 4. Að
gangur ókevnis.
H B* **'■* 'm',Æ * Sl
Þcrar!nn
Framhald af 10. síffu.
lesa guðspjallið, rekur hann í
vörðurnar og byrjar lesturinn
þannig:
„Guðspjallið skrifaði.. . skrif-
aði. .. skrifaði .; skrifaði guð-
spjallamaðurinn Lúkas“.
Þegar hér var komið, var
lireppstjórann farið nð syfja eft
ir næturvö.kuna og sat hálf dott
andi, en reisir sig nú upp og
segir stimdar hátt:
,,Já, mikið helviti skrifaði Lúk
as!“
Þetta var sem sagt tilefni þess,
að vð kölluðum séra Riarna Lúk
as frænda, og líkaði honum það
vel.
Eftir honum er bpqqi vísa höfð
um eina ágæta kaunakonu í
Re.vkjavík, sem áð"r imfði rekið
straustofu eða eíffhvað verið
kennd við strau:
„Stælt er hún að stífa t.au
og stendur oft í hörðu.
En eignast barn m°* R+ínu strau
er stærs+i vaodi á i"r?tn“.
Ég sagffi fúlki q+"*vi’’m í gamni
frá því. að beqqi ..æri eftir
séra Biarna, eo ’oit upp á
mig stórnm a”g”m og sagði:
„Guð nlmátfttpr«r ctovjj- séra
Bjarni svona vísur“.
„Já, b«ð er HU'oiii't hún er
eftir séra Biarva Ro"-( vísa,“
svaraði ég. En ba* da+f náttúr-
lega engnm í b"« ”"ma einn
séra Riarnj í 'Rpvlr'io'ufl^
■p,ir>1i'irnrni cin>ri *rr>nf>-*>r séra
Bjrr"i j>’"-cor, v+v/tatv saman
í skírna.rvpiti’i t-í Uo’iar hann
sér að mér og segir;
„Er b0?s rá++ ag þjj
berir það út nm að ég sé
Koa/a
að gera miður fallegar vísur“.
„Nei, það kemur ekki til mála
— eða hefur þú nokkurn tíma
sett saman vísu?“ spurði ég.
„Nei, aldrei!“ svaraði Bjarni og
brosti. ITann vissi nefnilega um
þessa hvítu lygi mína um vísuna,
en þóttist bara ekkert vita.
Þó að séra Bjarni Þórarinsson
væri oftast gamansamur og glað
vær í viðmóti, var hann þó alvöru
maður í aðra röndina. En þetta
hvort tveggja held. ég iíka að
hafi verið nokkuð rík ættarein
kenni hjá mörgum fleiri af frænd
fólki mínu
HAB - ÞRÍR BÍLAR
í BOÐI - HAB
RÁa/-
T> ýR
/Framhatd 13, síðu.
að kcma á fundmr. nn (aka þýtt
í því verki. sem f’-am"ndan er.
Guð vefi að hað cVv0+ sem nþ
er verið að s+í"a til hless
unar fvrir sam+’ff n» fv-tmtíð.
Gerisf meðiimív < v.v«agraféiag;
Hallgr<mski’-ki" w ''„nttig v;nj yg
ar til að gera sHVf cnma bæði
ungir og gaml’r.
Jakob Tónsson
5AAa-
HLJ.
Lausn á krossqátru
í síóas+a blaði
===flibbinnhans=
===riðla=ian==op
===óð=el=v=omeg a
===m=tilgerð=f=b
====púkk=araratb
===terta===rorra ■
===el==lost=n=ú=
===pabbi=!riundar=
===pr=und=skor=p
===a=st=eik==ske
===skórnir=s=érn
===tæla=g=born=n
pot=r^launa=eima -
akrar=dur=naskan =
brosi=il=ss=t=nn
bast=g=i=i=é=Fát
i===þel=tæpti===
=t.ekur=tímann===
feill=þek=ban===
orka=g=ni.bbas===
stugga=snúast===
sara=sóa=rati===
fR&híU IfRyfóf
éRlA/Þl /R
kkyzgt
ctsehrís
hiarbuzrh
W,C6I«'<C.=0»