Alþýðublaðið - 30.11.1966, Síða 13

n
mmm
O" , —l Síml n
Síml 50184.
Hver íiggur í
gröf íniBini?
Mjög spennandi amerísk stór-
mynd. Framhaldssaga Morgun-
blaðsins.
Aðalhlutverk:
Betty Davis.
ÍSLENZKUR TEXTI.
Sýnd kl. 9. Bönnuð börnum.
Síðasta sinn.
Leðurblakan
Ný söngva- og' gamanmynd í lit
um
Marika Rökk
Peter Alexander.
Sýnd kl. 7 og 9.
Siðasta sinn.
Pússningasandur
Vikurplötur
Einangrunarplast
Seljum allar gerðir af
pússningasandi heim
fluttum og blásnum inn.
I'urrkaðar vikurplötur
og einangrunarplast.
Sandsalan við
Elliðavog s.f-
Elliðavogi 115. — Sími 30120.
Brauðhúsið
Laugavegi 12«
SMURT BRAUÐ
SNITTUR
BRAUÐTERTUB
SÍMI 24631.
Pússningasandur
Vikurplötur
Einangrunarplast
Seljum allar gerðir af
pússningasandi heim-
fluttum og blásnum inn.
Þurrkaðar vikurplötur
og einangrunarplast.
Sandsalan við
Elliðavog s.f.
Elliðavogi 115 — Sími 30125.
—Ég geri ekki ráð fyrir að
ég sé mikið fyrir ferðalög, sagði
hún við sjálfa sig. — Það er engu
líkara en hluti af mér hafi orð
ið eftir í Englandi, því ég get
ekki farið þaðan í nokkrar vikur
hvað þá lengur.
22. kafli.
Fyrstu dagana fékk Candy ekki
að vinna, en 3. daginn stuttu
eftir morgunverðinn fór Charles
með hana niður í vinnuherbergi
sitt og þar sýndi hann henni
hrúgu af minnisbókum, pappírs
bleðlum, ljósmyndum og úrklipp
um.
— Hvar eigum við að byrja?
spurði hann og leit á hrúguna.
—Ég held ég hafi ágætis hug
mynd, sagði Candy. — Ég vona
bara að þú samþykkir hana. Max
þarf að ræða um námuna við
þig og mér finnst að þú eigir að
tala við hann og láta mig um að
blaða í þessu. Þegar ég er búin
að fá eitthvert lag á hlutina —
sögulegar staðreyndir á einn
stað, þjóðsögur á annan og mynd
ir á þann þriðja — getum við at
hugað allt og þú ákveðið hvar er
bezt að byrja.
Charles leit þakklátur á hana.
— Þett er góð hugmynd Candy.
Það tók hana marga daga að
koma reglu á allt og þá fyrst
gat Charles farið að ákveða hvern
ig hann vildi hafa bókina. Þeg
ar því var lokið varð þetta á-
nægjulegt starf. Þau sátu klukku
tímum saman inni í svölu vinnu
herberginu og skrifuðu og völdu
myndir bæði gamlar og nýjar,
sem Candy tók.
Það kom henni á óvart að sjá
hve mikið Max vann þegar hann
þurfti þess með. Hann var meiri
hluta dagsins i námunum eða á
ekrunum, sem voru í margra
milna fjarlægð.
Smátt og smátt yf irvann Candy
ótta sinn við hesta og hún fór í
útreiðarferð daglega. Stundum
fóru þau fjögur saman en stund
um voru þau Max tvö ein.
Stundum lék hún tennis við
Gabriellu meðan mennirnir voru
að vinna og einstöku sinnum fóru
þau í ökuferðir upp í fjöllin.
Skriftirnar gengu vel og smátt
og smátt safnaði hún saman stað
reyndum og skrifaði þær
niður með ívafningi af ótrúlega
mikilli þekkingu Charles á landi
sínu. Candy hafði mjög góðan og
litríkan stíl.
Henni fannst afar skemmtilegt
að skrifa.
Hún fékk nokkur bréf frá Eng-
landi. Dan skrifaði og sagði að
allt gengi eins og það ætti að
ganga á vinnustofunni og Bever
ley skrifaði og sagði hve vel
henni hefði tekizt í síðasta hlut
verki sínu. Hvorugt þeirra minnt
ist á Fred. . . .
Dag einn þegar Candy var að
koma heim eftir að hafa tekið
myndir af píramída kom bráf frá
Roger.
Hún tók bréfið og hélt lengi
á því líkt og lítil telpa, sem veit
ekki hvort hún á hlutinn eða
livort henni ber að afhenda
hann öðrum
Hún vildi ekki eiga þetta bréf
— hún vildi ekki lesa það sem
Roger skrifaði.
Hún horfði út um gluggann á
fólkið sem sat í garðstólum.
Charles var með skjalahrúgu og
rétti Max eitt þeirra en Gabriella
kom auga á hana veifaði og hróp
aði.
— Komdu og fáðu þér kaffi
bolla.
Candy lét sem hún hefði ekki
heyrt það, hún varð að opna
bréf Rogers í einrúmi og nú tók
hún kjark í sig.
Það leit út fyrir að Roger hefði
fengið Dan til að segja sér heim
ilisfang hennar í Mexikó því hann
skrifaði henni hverja blaðsíðuna
á fætur annarri og bað hana um
að snúa aftur til Englands og sín.
„Ég skal gera þig hamingju
sama,“ skrifaði hann „Allir
spyrja um þig og ég neyðist til að
segja að þú hafir farið l ferðalag.
Það er báglegt að verða að játa
sig sigraðan eftir svo skammvinnt
hjónaband.“
Hún leit upp. „Allir spyrja um
þig“. . . Var það þetta sem hann
hafði áhyggjur af? Álit vina og
kunningja? Var það aðeins sært
stolt og hégómagirnd sem fékk
hann til að biðja hana um að
koma aftur til sín?
Hann er huglaus, hugsaði hún.
Hann er ekkert skárri en Eric
Garrett — aðeins öðruvísi. Eric
hafði aðeins hugsað um sjálfan
sig og hlaupizt á brott og falið
sig til að losna við að segja henni
sannleikann, en Roger óttaðist
öllu meira það sem aðrir héldu
um hann. Hann var eins og Eric
og vildi heldur málamiðlun en
baráttu.
Af hverju — ó af hverju hafði
hún tvisvar gefið sig svona mönn
um? Öðrum hjarta sitt ,hinum líf
sitt. Hún hafði flúið einmana
leikann með því að giftast Roger
en nú vissi hún að með því hafði
hún aðeins orðið meira einmana
en fvrr og sorgmæddari.
Afgangurinn af bréfinu var
ein endurtekning — tilraun hans
til að sannfæra hana — og sjálfan
sig — um að allt yrði gott ef hún
aðeins kæmi til hans aftur.
Roger vildi fá hana og hún vissi
að hún varð að fara til hans hún
varð að standa við hjónabands
heit sitt.
Gabriella og Max gengu í garð
inum og Candy virti þau fyrir sér
hlýddi á hlátur Gabriellu og sá
hana tína blómin.
Candy þráði að vera við hlið
mannsins með koparlita hárið.
Hann leit upp að glugganum og
hún beygði sig niður eins og hún
væri að taka eitthvað upp af gólf
inu því að hún vildi ekki að hann
sæi að hún væri að horfa á hann
Samt fann hún straum fara um
sig við tilhugsunina um að hann
hefði einnig verið að skyggnast
um eftir henni.
Sama kvöld sagði hún honum
frá bréfi Rogers. Pálmarnir báru
við himin og loftið var höfugt
af blómailm.
Max gekk við hlið Candy og
reykti sígarettu.
—Svo að þú ætlar að fara aft
ur til Rogers, sagði hann.
— Hann er maðurinn minn.
Það er ekki hægt að skilja eftir
fáeina mánuði, ég vil gera eina til
raun enn.
— Það var ekki þér að kenna
að hjónaband ykkar misheppnað
ist.
— Ég veit ekki — ég giftist
Roger sjálf án þess að elska hann
og hann vissi það. Ég sagði hon
um það.
— Það var heiðarlegt.
— En ég trúði því að ástin
kæmi með timanum.
— Af hverju varstu að giftast
strax? Af hverju beiðstu ekki?
— Ég var búin að missa alla þá
sem ég elskaði. Ég var hræði-
lega einmana. Nú veit ég að það
var heimskulegt — ég veit að allt
varð erfiðara, en ég verð að til
heyra einhverjum, Max. Ég veit
það er heimskulegt, ég hef starf
mitt og vini mína en ég held að
innst inni sé ég ein af þessum
konum sem ekki geta lifað án
þess að einhver elski þær.
Hún fór hjá sér.
— Sem betur fer ertu kvenleg
fram í fingurgóma. Ég bæri meiri
virðingu fyrir manninum þín-
um ef hann sæi hvað hann á og
liéldi sig við það í stað þess að
hlaupa á eftir gamalli kærustu.
Þau settust við tjörnina.
— Þú átt víst ekki sígarettu
Max?
Hann rétti henni sígarettu og
kveikti i henni.
— Ertu viss um að Roger haldi
ekki áfram að hlaupa á efth’
henni Mariu þó þú komir aftur
til hans.
— Heldurðu að hann hefði þá
skrifað og beðið mig um að koma
aftur til sín? spurði Candy.
—Ekki vildi hann að þú færir
frá honum og samt hljóp hann,
benti Max henni á. — Og það
var ekki vegna þess að hann vissi
loks að það varst þú sem hann
vildi og hætti þar með að hugsa
um hina. Þú sagðir sjálf að hanh
hefði ekki viljað að þú færir
vegna þess að hann hefði á-
kveðnar hugmyndir um helgi
hjónabandsins.
— Ég hef þær einnig, Max.
— Þú reyndir að láta allt bless
ast og þú gerðir þitt bezta sagði
hann. Roger vill aðeins halda
hjónabandinu áfram til að létta
á eigin samvizku og fá allt til að
líta vel út.
Þetta var eiginlega það sem
henni hafði fundizt sjálfri þegar
hún las bréf Rogers en henni
fannst hún verða að segja:
— Þú ert harður í hans garð.
—Ég þoli ekki fólk, sem ekki
veit hvað það vill. Þeir eyði-
leggja annarra líf.
Hann stóð svo þétt við hana
að öxl hans snart hana og skyndi
lega fann hún að hann horfði
á hana. Jafnvel þó rökkrið um
hverfði þau sá hún að hann
beygði sig til að horfa framan í
hana.
Hún greip andann á lofti og
hjarta hennar sló ótt og títt.
—Af hverju horfirðu svona á
mig?
— Ég er að reyna að brenna
mynd þína í hjarta mitt.
— Þú getur ekki einu sinni
séð-mig almennilega. Hún reyndi
að hlægja til a'ð losa um spenn
una en þegar Max tók aftur til
máls talaði hann hægt og mjög
lágt og hann vildi að orð hans
næðu aðeins að eyrum hennar.
— Ég get lokað augunúm og
séð þig samt —enni þitt og hár
égrsé varir þinar — þú brosir —
og augu þín, þú ert ringluð. Jafn
vel þó myrkrið byrgi mér sýn á
ég andlit þitt innra með mér og
enginn getur tekið það frá mér.
Þannig á ég þig einnig, hugs-
aði hún, Ó, Max þannig er ást
in. Þá eignast maður þann, sem
♦
Endurnýjum gömlu sængurnar,
Eigum dún- og fiðurheld ver
gæsadúns- og dralon-sængur og
kodda af ýmsum stærðum.
Dún- og
fiðurhreinsun
Vatnsstíg 3. Sími 18740.
(Örfá skref frá Laugavegi).
■'
30. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 1 *