Alþýðublaðið - 01.12.1966, Síða 7

Alþýðublaðið - 01.12.1966, Síða 7
ORUSTAN UM BRETLAND '&m Margar og afdrifaríkar orustur voru háðar í síöari heimsstyrjöld, en vart leikur á tveim tungum, að það var orustan um Bretland — háð síðsumars 1940 — sem var afdrifaríkust allra Þetta verður greihilega ljóst af bók þeirri um þetta efni — „Orustan um Bretland“ — sem kemur út samtimis á Islandi og Breuandi. Höfundur er brekur blaðamaður, Richard Collier, en íslenzku þýðinguna gerði Hersteinn Pálsson. Þegar orustan um Bretland hófst í ágúst 1940, virtust Þjóðverjar ósigrandi og Huler allir vegir færir. Flugher Þjóðverja átti að- eins eftir að sópa brezka flughernum úr loft- inu yfir Ermarsundi og Suður-Bretlandi, og þegar því væri lokið, gæti innrás hafizt og henni mundi ljúka með algerum stéri naz- ista. Að sjálfsögðu töldu Þjóðverjar, að þetta mundi verða leikur einn. Slík afrek hafði þýzki flugherinn unnið undanfarna mánuði, að ekki atti að verða miklum vandk/teouin bundið að ganga á milli bols og húíuös á þeim litla flugher sem Bretar áttu efcir. Dag eftir dag sendu Þóðverjar ótölulegan grúa flugvéla af öllu tagi til árása a mu. land, og alltaf var árásunum hagaö þannig, að sækjendur höfðu sólina í bakið en veij- endur beint í augun. Slíkt var væn»eg\ ui góðs árangurs. En flugmenn Breta uxu með hverjum vanda. Því fleiri sem árásirnar urðu, þeim mnn i*eni ferðir fór hver brezkur flugmaour. Þ«..^s vo.u dæmi, að einstakir flugmenn færu át.a uug- feðir á dag, þegar mest gekk á. Það var þess vegna ekki að i'urða, þótt Churchill kaninst svo að orði um hetjuskap brezkra flugmanna, að „aldrei hafa eins margir átt eins fáum eins mikið að þakka.í( Frásögn bókarinnar er í öllum þeim atriðum, sem mér eru persónulega kunnugj rétt. Það, sem gerir bókina fróðlega og skemmti- lega t*1 aflestrar er, að höfundurinn hefur liaft aðgang að heimildum frá báðum stríðs- aðilum, og er ekki sízt fróðlegt að kynnast málum frá hlið Þjóðverja, viðbrögðum flug- manna þeirra og okkar. PRINSESSAN Þetta er sagan um ungu finnsku stúlkuna, sem þjáðist af krabbameini og læknar töldu dauðans mat. í dag er hún hamingjusöm eigin- kona og á lítinn son. Hún er alheilbrigð. Það var árið 1962 að Selja fékk að vita að hún þjáðist af krabbameini. Þá var hún 21 árs. Fréttin kom henni ekki á óvart, liún var hjúkrunarkona og grunaði að hverju stefndi. Hún vissi, að þegar læknarnir sögðu henni að hún ætti ekki nema eitt ár eftir ólifað, þá voru þeir mjög bjartsýnir. Einn dag gat hún ekki legið lengur í rúm- inu og íhugaði örlög &ín. Hún fór með vinum sínum á stúdentaball og þar hitti hún prins- inn. Núverandi eiginmaður hennar, Gunnar Mattson hitti hana þar og hann hefur skrifað sögu um hana „Prinsessan“. „Prinsessan“, bókin sem segir þessa sögu, er komin út á Norðurlöndum og er að koma út í Ameríku, Englandi, Þýzkalandi, Frakk- landi og víðar. Einnig er verið að gera eftir henni kvikmynd í Svíþóð. NJÓSNARI Á YZTU NÖF „Njósnari á yztu nöf“ er bezta bók, söm Francis Cliffórd hefur skrifað, njósnasaga sem hefur skipað honum í fremstu röð rit- höfunda. Sagan, sem er æsispennandi, hefst í Leip- zig, er Sam Laker tekur að sér að reka er- indi brezku leyniþjónustunnar. í fyrstu virð- ist honum cngin hætta búin, en á örídirrn dögum breytist allt lífsviðhorf hang. Hann ei ekki lengur friðsamur kaupsýglumaður, held- ur á hann allt undir að honum takist að. fremja launmorð. Laker er flæktur í net stofnunar, sem ein- kennist í senn af nákvæmri skipulagningu* og fáheyrðri harðneskju. Sögusviðiö er Leip- zig og Ivaupmannahöfn. Aðalpersónurnar eru Laker, ungur sonur hans, Patrick og æsku- vinkona frá styrjaldarárunum síða1'1* Karen; þáttur hennar varpar ljósi á, hve algert virð- ingarleysið getur orðið fyrir mannlegum verð- mætum, þegar trúin á réttan málstað er ann- ars vegar. ,.Sá dagur mun koma, er Francis Clifford. hlýtur alþjóðaviðurkenningu. Slíkur rith^f- undur hefur ekki komið fram á sjónarsviðið síðan Graham Greene skrifaði beztu bækur sínar . . . Allt, sem Clifford hefur skrifað ætti að vera í safni hvers bókamanns. . j . Frásagnargáfa hans á sér ekki sinn líka.“t „New York Herald Tribuné“ Bók þessi hefur vakið athygli um hinn enskumælandi heim og er „Artanis“, félhþ Franks Sinatra að gera kvikmynd eftir henni. í bók þeirri, sem hér er um að ræöa, er brugðið upp niyndum af óteljandi hecjudað- um brezkra ílugmanna, er þeir yörðusc oím- eflinu, og liún er merkileg að því leyci, eri þó er hún enn eftirtektarverðari fyrir þa sok, að í henni er í fyrsta skipti frá því satjc, hve nærri Bretar voru algerum ósigri. Það er ekki ofsagt, að þessi bók sé merki- legt framlag til veraldarsögu síðustu áratuga — mikilla umbrotatíma, sem enn eru í deigl- unni, og víst er, að mannkynssagan hefði ekki þróazt eing og raun ber vitni frá 1940, ef Bret- ar hefðu tapað „orustunni um Bretland“. Aðeins einn íslendingur, Þorsteinn Jónsson, >pú flugstjóri hjá Flugfélagi íslands, barðist með RAF, brezka flughernum á stríðsárun- um. Hann var með III. flugsveitinni, sem hafði m.a. aðsetur á flugvöllunum í North- weald, Kenley og Gravesend. Þekkir Þorsteinn marga þá menn, sem um getur í bókinni, og er án efa sá íslendingur, sem er kunnugastur þeim atburðum, sem þar er lýst. Þorsteinn hefur eftirfarandi um bókina að segja: Ég hafði mikla ánægju af því að lesa bók- ina sérstaklega vegna þess, að ég þekkti per- sónulega marga af þeim mönnum, sem við sögu koma. Flugsveit mín, III. flugsveitin kem- ur einnig víða við sögu, þó að ég sjálfur hafi ekki lokið orustuflugnámi, fyrr en um það leyti, að orustunni um Bretland var að ljúka. Þorstcinn E. Jónsson, flugmaður úr III. flug- sveit Breta stígur út úr Spitfireflugvél sinni eftir loftorustu. BÓKAÚTGÁFAN FÍFILL 19 ATHUGASEMD Vegna sérkennilegs skilnings 5 ins hér með taka það fram, að ferðaskrifstofuforstjóra í Reykja- hefur ekkert að athuga við vík á tilkynningu Ferðaskrifstofu ’ íramangreint námskeiðehald,. oÍS , ! var sú afstaða tilkynnt báðum for- ríkisins vegna auglysmgar um leið j stöðumftnnum námskeiðsins, er sögrumannanámskeið fyrir nckkru. þeír leituðu upplýsinga um álit! síðan, vill Ferðaskrifstofa ríkis-! Ferðaskrifstofu r!(kisins á fyrir- liugaðri starfsemi þeirra áður en ferðamanna og til að veita þeini námskeiðið hófst. starfsréttindi að loknu tilskildu ! prófi, sbr. 20. gr. laga nr. 29 frá , Ti,kynnin= Ferðaskiifstofu rik- 1964 l:m ferðanlál. isins var einungis til að fyrir-! byggja allan misskilning, þar sem 1 Út af hinu auglýsta leiðsögu- Fcrðaskrifstofa ríkisins er eini að- m?nnf<námskeiði einkaaðila bár ilinn hér á landi, sem ríkisvaldið ust Ferðaskrifstofu ríkisins marg- hefur löggilt til að halda nám- j ar fyrirspurnir, sem sýndu, að hug skeið fyrir túlka og leiðsögumenn ; myndir fólks um námskeiðs- haldið og forsvarsaðila þess;voru mjög óljósar, og var því upplýs- ingatilkynning Ferðaskrifstofu rík isins eðlileg og sjálfsögð. í , Til fróðleiks forstjórum þeirra 5 ferðaskrifstofa, sem fengið hafa inngöngu í Félag íslenzkra fcrða- skrifstofa, og sem upp risú við' Ji Framhald á 15. síðu. 1. desember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.