Aldamót - 01.01.1897, Page 122
122
isgleði, sem vjer metum mest. Sú staða, sem kon-
an hefur nú náð í mannfjelaginu sem jafnoki karl-
mannsins, er afleiðing af guðs orði. Síðan konan
var síðust við krossinn Krists og fyrst við gröf hans,
hefur hún verið að uppskera ávexti kristindómsins.
Biblian hefur leyst konuna úr þrælkun og sett hana
í hásætið á heimilinu. Hvar sem þessi bók fer,
leysir hún böndin af konunum, sem í hinum heiðnu
löndum er farið með eins og þræla. Enda hafa
konurnar gjört mönnum síuum kinnroða með kær-
leika sínum og tryggð við hina helgu bók.
En raest eru þó áhrif guðs oiðs á börnin og
meðferðina á þeirn. Kristup tók smá-börnin i fang
sjer og blessaði þau. Kirkja Krists breiðir arma
sína út til að varðveita litlu börnin. Þau vorn áður
illa meðfarin, yfirgefin og jafnvel út borin. En guðs
orð vegsamar barnaheiminn og skoðar hann sem
fyrirmynd himnaríkis, og segiröllum, að betra væri
þeim að mylnusteinn væri festur um háls þeim og
þeim sökkt í sjó en að hneyksla eitt þetta litla
barn.
7. Ahrif guðs orðs n fjelagslifið.
I guðs orði er kennt, að allir menn sjeu börn
hins lifandi guðs. Frelsarinn kenndi öllum sameig-
inlega að biðja »faðir vor« og gjörði alla að bræðr-
um — börnum hins himneska föðurins. Þessi kenn-
ing hefur umsteypt öllu fjelagslífi mannanna. Fyrir
þessari hugmynd hafa fallið ótal virki ofbeldis og
einokunar. Þar sem þessi kenning guðs orðs er við
tekin, flýtur það af sjálfu sjer, að menn hætta að
kvelja og kúga, en fara að styrkja og hjálpa hver
öðrum. Og vegna þessarar kenningar hans, sem