Dagur - 31.07.1998, Page 18

34- FÖSTUDAGUR 31. JÚLÍ 1998
Vagur
LÍFIÐ í LANDINU
Si n maimri
litur hver á silfrlð
Stefán Hilmars og
félagar í Sálinni.
Ekki alveg dauðir
úr öllum æðum.
Sú þróun hefur að nokkru orðið með íslenska útgáfu yfir
sumartímann, að safnplötur virðast meira og meira ráða
þar ríkjum. Góð þróun eða slæm? A því eru skiptar skoð-
anir og þá einkum á gæðum þessara safnverka og hvaða
tilgangi þær yfir höfuð þjóna. Nýja safnplatan frá Spor,
Bandalög 8, hefur til dæmis verið nokkuð til umræðu að
undanförnu og þá kannski sérstaklega vegna þess að á
henni eru margar af eldri sveitum landsins, Sálin hans
Jóns míns, Greifarnir, Stjórnin o.fl. auk svo aðeins yngri
tónlistarmanna, þar sem Bjarni Ara og Milljónamæring-
arnir, Reggae on ice, Land og synir og Uzz eru í aðal-
hlutverki. Þykir sumum sem lítið sé orðið spunnið í
þessa „ellismelli" og spurning hvort það sé þess virði að
vera að eyða tíma og fjármunum í slíkt. Agæt spurning
út af fyrir sig og kannski ekki óeðlileg, en menn verða að
gera sér grein fyrir því að ekki er um einhveija nýja
stöðu að ræða í íslensku poppi. Hljómsveitir hafa alltaf í
gegnum tíðina þurft að markaðssetja sig með slíkum
hætti ef þær á annað borð hafa verið á skemmt-
ana/sveitaballamarkaðnum. Undirritaður fullyrðir að
dæmið nú er hvorki betra né verra en áður og því ekki
meiri ástæða til að vera með harða gagnrýni núna en
fyrr. Og reyndar má segja um Bandalög 8, að hún hafi
viss frískleikamerki á sér. Lögin eru e.t.v. ekki þau frum-
legustu sem um getur, en eru samt býsna SKEMMTI-
LEG í ófrumleikanum og bara býsna kraftmikil líka.
Annars má segja um allt þetta tal um frumleikaskort
með meiru sem kvartað er yfir, að þegar á allt er litið sé
frumleiki í þess orðs fyllstu merkingu afskaplega erfiður
hlutur að finna og er þá ekki bara átt við tónlistarsköpun
heldur margt fleira. Svo er það gamla staðreyndin, að
það sem einum þykir steingelt, getur reynst fyrir öðrum
eitthvað alveg nýtt. Lestin er að fara, Orginallinn með
1
Sálinni, Elskan, þú ert namm með Greifunum og Koff-
ortið með Reggae on ice, eru hins vegar dæmi um áður-
nefnt skemmtanagildi. Býsna fín og hressileg lög sem
einfaldlega þjóna þeim tilgangi að lífga upp á sumarið,
auk þess auðvitað Iíka að ná eyrum útvarpshlustenda og
þar með að frjóvga jarðveginn fyrir ferðirnar víða um
land. Er með öðrum orðum ekkert athugavert við þessa
útgáfu sem slíka. Hún er vönduð um margt, ytra sem
innra. Það er svo bara hinn almenni borgari sem kveður
upp endanlegan dóm um hvort innihaldið á rétt á sér,
gott eða slæmt.
Fluaa til
framtíðar
Margt af því framsæknara í íslensku rokki og danspoppi
er að finna á nýrri safnplötu er kallast Flugan númer 1.
Fjórtán lög eru á henni með velþekktum sem minna
þekktum flytjendum. Fremst meðal jafningja er auðvitað
Botnleðja með sína nýjustu afurð, Dagur eitt, fínt lag
sem hefur blæbrigði af rokki á borð við það sem Rage
Against the Machine og/eða Red hot chili peppers hafa
sent frá sér. Ekki sem verst það. Sigurvegarar síðustu
Músíktilrauna, Steiner, eiga eitt Iag á plötunni og Upp-
Iifun Ragnars Sólberg (sonar Rafns Jónssonar útgefanda
plötunnar) og Rennireið (þar sem Ragnar syngur einnig
og leikur á gítar) PPRJ/greys, söngkonan Þórunn Magg,
sömuleiðis. Tvö lög eiga svo Woofer, Ampopp, Panorama
og Stolía. Þessi framsæknisblanda kröftugs rokks og
danspopps/rokks er býsna vel heppnuð og spor í rétta
átt, þ.e. gott framlag í íslensku gróskuna, en jafnframt
framlag til frekari afreka í framtíðinni. Líkt og Bandalög
8, er Flugan verk sem setur svip á sumarið. Lengra nær
þó sá samanburður ekki, en það verður alveg látið vera
að skera úr um hvor þeirra sé merkilegri. Aðrir mega
glíma við það.
lyfeiza
af svo qóða
Þessi síða er sannkölluð „Safnplötusíða" því ein slík til
er Pottþétt 12, sem rétt er að nefna. Hún inniheldur að
vanda líkt og allar hinar, safn nærri 40 laga, sem flest
eiga það sameiginlegt að vera mjög vinsæl víða um heim
um þessar mundir. Spice Girls, Boyzone, B’vyitched,
Chimbawabamba, WiII Smith o.fl. o.fl. eiga þarna lög
svo fáeinir séu nefndir, en nánar tilgreint eru lögin 39 á
tveimur geislaplötum. Sérstaklega vill svo undirritaður
nefna Iagið The way með rokkurunum margslungnu í
Fastball. Fastball er frá ekki ómerkilegri stað en Austin í
Texas (heimabæ snillinga á borð við Vaughanbræður).
The way er með skemmtilegri smellum sumarsins, létt
sveiflublanda rokks og suður-amerísks takts. Liggur við
að þetta Iag eitt og sér geri það þess virði að næla sér í
Pottþétt 12. í heimalandinu halda menn víst ekki vatni
og það er ekkert skrýtið.
Lhooq, þríeykið góða,
þau Pétur, Jóhann og
söngkonan Sara sem
gerðu það gott með
smáskífunni sinni,
Loosing Hand, eru nú
komin með nýja sem
væntanlega mun ekki
síður vekja athygli hér-
Iendis sem erlendis. I
don’t want to know
heitir nýja lagið og er
kannski ekki eins auð-
grípandi, en lofar samt
mjög góðu.
Spice Girls láta heldur
betur ekki deigan sfga
þrátt fyrir að Geri
Halloway sé hætt.
Oðru nær, þær virðast
alveg ætla að halda
uppteknum hætti og
vinsældum þar með
talið. Nýja smáskífan,
Vive forever fór nefni-
lega beint á toppinn í
Bretlandi rétt eins og
allar hinar fyrri sex.
Hreint fábært og verð-
ur vart leikið eftir.
Dead Sea Apple,
rokksveitin ágæta sem
sendi frá sér hina
ágætu plötu Crush árið
1996, er enn við störf
þótt ekki hafi mikið
farið fyrir drengjunum
upp á síðkastið. Síð-
asta árið hafa þeir að
sögn verið að safna í
sarpinn, samið fullt af
lögum, en jafnframt
verið að þreifa fyrir sér
erlendis. Ferð til New
York er t.d. á döfinni
þar sem þeir munu
koma fram á nokkrum
tónleikum til kynning-
ar, m.a. fyrir BMG
dreifingarrisann.
Stefna þeir svo á út-
gáfu á nýrri plötu í
haust eða byrjun vetr-
ar.
Ný íslensk kvikmynd,
Sporlaust verður frum-
sýnd 27. ágúst nk.
Leikstjóri hennar er
Hilmar Oddsson, sem
áður hefur meðal ann-
ars gert Eins og skepn-
an deyr og Tár úr
steini. Eins og í þeim
er tónlist áberandi.
Hjálmar H. Ragnars-
son hefur yfirumsjón
með henni, semur
áhrifatónlistina og
önnur stef sem tilheyra
umgjörð myndarinnar.
Er plata væntanleg
með þessari og annarri
tónlist úr myndinni.
Það sem vekur kannski
meiri athygli við þessa
tónlist tengda Spor-
laust, er að á plötunni
verða auk tónlistar
Hjálmars, fimm lög
eftir Þorvald Bjarna
Þorvaldsson fyrrum
Todmobilemann með
meiru, sem hann flytur
í félagi við Selmu
Björns söng- og
leikkonu. Samstarf
þeirra á sér lengri að-
draganda, en er nú
fyrst að taka á sig
mynd með þessum lög-
um. Myndband við lag-
ið Weekender mun líta
dagsins ljós innan tíð-
ar, en auk þess lags
verða þarna lög eins og
Do you mind if I love
you og Angels.