Dagur - 15.04.2000, Síða 19

LAUGARDAGUR 15. APRIL 2000 - 35
Haustið 1983
keypti kona íbúð af
manni, þriggja her-
bergja í fjölbýlis-
húsinu að Lauf-
vangi 10 íNorður-
bæ Hafnarfjarðar.
Konan, sem við
köllum Ólafíu, var
menntuð móðir
með þrjú börn, það yngsta á
öðru ári. Glöð í sinni fékk hún
vini og kunningja til að hjálpa
sér að mála - en þá dundi áfall-
ið yfir.
Allir voru ánægðir að mála, en þegar Olafía
var að handmála neðstu röndina með gólfi
í stofu veitti hún athygli lykt úr teppinu -
sem var um það bil sjö ára gamalt ullar-
teppi með áföstum gúmmíbotni. Hún
kannaði málið betur og fann meiri lykt.
Reif hún nú teppið upp í einu horninu.
Gaus þá upp ólykt og sást blettur á teppis-
botninum og á steingólfinu undir teppinu.
Ólafi'a spurði nú nágranna um hagi
Bjarna, seljanda íbúðarinnar. Fékkst það
svar að hann hefði haldið hund. Nágranni
upplýsti, að hann hefði einn daginn farið
út á svalir sínar til að hengja upp þvott á
snúrur. Þá hefði hann fundið lykt og litið
niður. Hefði hann þá séð hundaskít um all-
ar svalir hjá Bjarna. Tvær nágrannakonur
upplýstu að hundurinn hefði verið einn í
íbúðinni allan daginn, meðan húsráðendur
voru í vinnu.
Stormað til fasteignasalans
Það var því eleki um að villast; hundurinn
hafði verið að gera þarfir sínar og það hafði
ekki einskorðast við svalirnar. Ólafia
hringdi og kvartaði í Bjarna og sölumann-
inn á fasteignasölunni.. NokkrLim dögum
síðar tekk hún til sín teppahreinsunar-
menn og fóru þeir yfir teppið samvisku-
samlega. En Ólafia fann samt ennþá lykt
úr teppinu. Hún ákvað því að rífa teppið
af, rúllaði því upp og fór með niður í kjall-
ara í sameigninni, þar sem þau síðan voru
„meðeigendum til lítillar ánægju".
Nú var Ólafía komin í ham. Hún Idippti
bút af ódaunsteppinu og stormaði með
hann niður á fasteignasöluna - og lét sölu-

FríOrík Þóp
Guðmundsson
skrifar
einstæð vel
Laufvangur 10 í Hafnarfirði. Kaupandi íbúðar brást ókvæða við þegar ólykt gaus uppúr stofuteppinu.
Hlandlyktin
í teppmu
manninn þefa af honum þar „úr því hann
fékkst ekki til þess að koma þrátt fyrir ít-
rekaðar bciðnir". Sölumaðurinn fann ólykt,
vissulega, en vildi ekki „tilgreina líklega
ólyktarorsök“. Nema þá helst að „svona
lykt gæti stafað af teppahreinsunarefnum“.
Ólafia ákvað að kaupa ný teppi á stof-
una, sem ákomin kostuðu 136 þúsund
krónur (37 fermetrar á 3.500 kr. hvem, all-
ar tölur uppreiknaðar). Hreinsunarmenn-
irnir höfðu kostað 4 þúsund krónur. Eru
þetta stefnuupphæðir dómsmálsins.
„Kettir oft veni“
Bjarna sagðist svo frá, að hann hefði um
jólin 1982 eignast tíkarhvolp. „Venjulegan
hvolp, eldd kjölturakka“. Tíkin hafi verið
þrifin og gert þarfir sínar úti á svölum og
var höfð rifa á svalarhurðinni, þegar þau
hjónin voru ekki heima. Mundi Bjarni eftir
því að það hefði í eitt skipti gerst að tíkin
hefði létt af sér þvagi inni og þá við dyrnar
fram á stigaganginn, en eldd í horni og
þaðan af síður við vegg. Hann hafi aldrei
fundið ólykt í íbúðinni. Það sama bar
frændi Bjama og heimilisvinur. Tók Bjarni
það ffam að eiginkona sín „væri mikil
myndarhúsfreyja og heimilið allt í sniðum“.
Við meðferð málsins í bæjarþingi Hafn-
arljarðar streymdu inn utanréttarvottorð
með vitnisburði á báða bóga um ólykt og
lyktarleysi og var þeim öllum mótmælt sem
röngum og óstaðfestum. Kom fram að
Bjarni hafði fengið teppahreinsunarmann
til að hreinsa teppið skömmu áður en
íbúðin var seld - sama aðila og hreinsaði
síðar fyrir Ólafiu. Ekki vegna ólyktar, held-
ur hafi það verið venjuleg hreinlætisráð-
stöfun fyrir sölu.
Teppahreinsunarmaðurinn kom fyrir
dóminn og mundi að teppin hefðu verið
óhrein í fyrra skiptið, en mundi ckki eftir
lykt. Hann þvertók fyrir að nota hreinsun-
arefni sem ólykt væri af. „Hann sagðist olt
hreinsa teppi í íbúðum, þar sem hundar
væru, sumir þeirra migju um allt, þó frem-
ur við veggi. Fáir svo vanafastir að nota
jafnan eitthvert tiltekið horn eingöngu.
Hundahland væri hins vegar tiltölulega
lyktarlítið og oftast mikils árangurs að
vænta með góðum hreinsitækjum. Kettir
oft verri“.
„Megn stækja“ er hland
Fyrir dómi sagði Ólafía að Bjarni hefði
beinlínis séð hundinn „Ieggja af sér í tepp-
ið“, en ekkert upplýst við söluna, heldur
leynt gallanum með því að hylja hann með
teppahreinsuninni. Bjarni mótmælti þessu
sem ósönnuðu og furðaði Már Pétursson
héraðsdómari þá sig á því að ekki hefði ver-
ið borin fram frávísunarkrafa. Auk þess
sagði Bjami að dómkrafan væri of há og
öfgafull, góð teppi kostuðu ekki meira en
2.300 fermetrinn og varla réttlætanlegt að
miða við minna en 50% afskrift af því. Þar
með gæti teppakrafan ekki verið 136 þús-
und, heldur f mesta lagi 42 þúsund.
Eftir því sem leið á dómsmálið varð Már
óþolinmóðari. Hann skammaðist út í Olaf-
íu (lögmann hennar) fyrir að leggja ekki
fram matsgerð dómkvaddra matsmanna og
skammaði Bjarna (lögmann hans) fyrir að
krefjast ekki frávísunar, heldur bara sýknu.
Ólafi'a kvartaði undan því að matsgerö væri
kostnaðarsöm.
A næsta dómþingi lagði lögmaður Ólafi'u
hins vegar fram „skoðunargerð“ Daníels
Kjartanssonar, formanns Félags teppagerð-
armanna. Daníel sagði að við athugun á
upprúllaða teppinu leyndi sér ekki „að
samkvæmt blettum á undirlagi teppisins
hafði vökvi sigið niður í undirlagið mjög
víða. Af megnri stækju sem upp gaus þegar
rúllað var út teppastranganum mátti ráða
að um hland væri að ræða“. Alíta mætti
gallann Ieyndan og að með öllu væri óhæft
og heilsuspillandi að búa við teppið sem
slíkt.
Már vísaði málinu frá
Lögmaður Bjarna lét þegar bóka að skoð-
anagerðin væri röng og skoðunarmaðurinn
vilhallur (hann lagði nýja teppið), auk þess
sem hann hefði enga sérþekkingu í málinu.
Benti hann á að fram væri komin skýringin
„á þörf [Ólafi'u] fyrir nýtt stofuteppi, það sé
miklu smekklegra að hafa teppi í sama stíl
á allri íbúðinni“.
Már héraðsdómari fékk sýnilega nóg af
þessu karpi og skammaði lögmenn á báða
bóga fyrir málatilbúnað þeirra. Hann lagði
til grundvallar að engin matsgerð sérfróðra
óvilhallra manna lægi Fyrir og vísaði málinu
frá dómi. Ólafi'a áfiýjaði frávísuninni til
Hæstaréttar og var þar meðal annars kvart-
að yfir því að Már hefði hafnað ítrekuðum
tilmælum um að hann vettvangsskoöaði
sjálfur teppið. En allt kom fyrir ekki og
Hæstiréttur staðfesti frávísun þessa sér-
stæða máls.
fridtik@ff.is
Kristnirit. Nú í vikunni kom út ritverk-
ið Kristni á íslandi, sem kemur út í til-
efni af þúsund ára kristni í landinu.
Sést hér sr. Sigurjón Einarsson, fyrrum
prestur á Kirkjubæjarklaustri, afhenda
Halldóri Blöndal fyrsta eintak verksins
- en hver var aðalritstjóri þess?
Forsetinn. Forseti íslands brá undir
sig betri fætinum í síðustu viku og fór í
opinbera heimsókn í Rangárvallasýslu.
Skoðaði hann meðal annars byggða-
safn sýslunnar og heilsaði uppá safn-
vörðinn sem hér sést með honum á
myndinni. Hvar ersafnið og hvað heitir
vörðurinn?
í Blönduhlíð. í Út-Blönduhlíð í Skaga-
firði er þessi minnisvarði og er hann á
fæðingarstað eins mesta garps ís-
lenskra stjórnmála á 20. öldinni. Sá var
fæddur árið 1896 - hann varð forsæt-
isráðherra árið 1934 og hefur enginn
maður setið jafn lengi í því embætti.
Hver var hann og hvar fæddist þessi
maður?
Guðríður. Um þessar mundir er á
sviðinu á Sauðárkróki leikrit þar sem
fjallað er um þá merku konu, Guðríði
Þorbjamardóttir. Hver var maður
hennar og sonur þeirra, fyrsta hvíta
barnið sem fæddist í Ameríku?
Flugmaðurinn. Einn af fræknustu
flugköppum landsins kom úr sínu síð-
asta flugi fyrir nokkrum vikum, eftir
langan og farsælan feril sem atvinnu-
flugmaður. Hver er maðurinn, sem
hefur orðið nánast þjóðsagnapersóna
í fluginu?
LAND OG
ÞJOÐ
Sævarsson
skrifar
1. Björn Blöndal er meðal þeirra lög-
reglumanna sem þekktastir hafa orðið.
En hvað var það sem skóp frægð
Björns?
2. Hver skrifaði smásagnasafnið Þegar
það gerist?
3. Hvað heitir sá mikli móbergshöfði
sem skagar fram í Skagafjörð, rétt
norðan við Hofsós.
4. Rugludalur. Hvar á
staður?
landinu er sá
5. „Hjá fólkinu í landinu mun hugur
minn verða.“ Hver mælti svo af hvaða
tilefni?
6. Snemma á sjöunda áratugnum birt-
ust í blöðum yfirlýsingar frá hópi manna
sem í daglegu tali voru nefndir Sextíu
menningarnir. Fyrir hvaða málefni börð-
ust þeir?
7. Hver var sá rithöfundur sem uppi var
snemma á öldinni og bjó á Sandi í Aðal-
dal. Hann þótti lunkinn smásagnasmið-
ur og minnast margir m.a. sögunnar
Gamla heyið?
8. Hvar á landinu eru Vattarnesskriður?
9. Raufarhólshellir.
hann?
Hvar á landinu er
10. Kolgríma. Hvar á landinu eru hún?
'liaASjnpng j B|n>|of ja blujj6|o» 'oi
■njá jbc[ UJ3S J|uepuAuj6j3q jBpæisjgs ju/tj poj mujs j jnvjBisura jjvjAcj uuujjjapi -jn66!| jBujBqsvjepoq |ii uuun63Apo[cj uiss jbc| ‘uin|s6u3jq j J3 J!||3qs|otpBjnBy '6 'JBpjBfjspnjqsBj |q !pj!pepA3y bjj uuun63A jn66j| jæc| tun 6o QjofjjBpAay uapjsA
-uBUuns pw nja jnpuqssaujBUBA '8 'uossuofpu-i jnpunuipng y '6B|3juiBSJB6u!uuauj iqsua|sj b juqp 6a|pBqs ipjaq jujasdjBAupfs Bjjacj pB Jjacj npigi spua 'ipiaqsaupn/q j nujpæASJBUJBA b uinuuouJBfqjjBpuBa ua uinjpo jBpBqoi npjA suisdjBA
-upfsjn>|iAB|j3>| JB6u|puasin pB jACj juAj isnpjoq JiujBöuiuuauinjixag 'g '8961 isn6s q ‘spuB|S| Biasjoj qiæquja pw qpi uusq jB6ac| jpjo ps ujpfpig UBfisuy ísmoq OAg -g ps }6ub| unq isas 6o ‘pæq e 'ui £gg 'B6unqs|Bpn|6ny jqiaq æas pæq
idnq 'Jpis ja s|!6npup|g 6o susq miuj ua ‘s|ep spujauiuss iuuiui j uuuæq pois 6o |Bpnpugia j isuiajj jiAqjpAa ja jn|Bpn|6ny 'y jpjgqjepjpq •£ 'uoss6nB|uung ujbjjj 'Z ’ujs jjojs necj juáj jsuujui uua sueq jg '0£6l uin6uu>| j uinunje b |66njq
-BUi|aq pB npnqai }SB6nqgj>| uias euuBjejacj |doq i jba ujgfg 'i 'pnds lun ja jaq uias bs ja uossnu6B|/\j jnjipjoq , 'uossuuqjoq ujoug jba ejj|scj jnuog jnuppjBUJBfqjoq jepjjpng jnpBuiu|6!a jba lujaspBq jnuuqjoq , 'pjiqnpugig j uinqqajg
-upAg b jba Jnppæj uias uosseupr uuBuuan uin ynds ja jay , 'uossBuipx jnpjoq ja uuunpjgAujBS 6o uinéoqg i ja e6u|æ6uey ujBsep66/tg , 'sqjaA essacj uofisju jba uias spue|Sj eipqsBy p|A !paaijpn6 j jossajojd uose6nn !J|b[h jba peq ,
uoAg