Dagur - Tíminn Reykjavík - 12.04.1997, Blaðsíða 17

^)agur-®mmtn
wmmmMmmmMmmm,
Laugardagur 12. apríl 1997 - 29
L í F O G LAND
Land og þjóð
Sigurður
Bogi
Sævarsson
skrifar
1. Hvar í Kjósarsýslu eru sumar-
búðir þær, sem reknar eru á veg-
um KFUM og KFUK?
2. Hvar á Kjalarnesi var mikil
rokkhátíð haldin vorið 1971 og
undir hvaða nafni hefur hún síð-
an gengið?
Síðasta óbrúaða áin á Kili. Spurning númer 13.
3. Snemma á sjöunda áratugnum
kom út bók eftir Jökul Jakobsson
sem fjallaði um byggð og mannlíf í
BreiðaQarðareyjum. Hvað heitir bókin?
4. Ilver er ijörðurinn á Snæfellsnesi sem
var fyrstur íslenskra íjarða brúaður?
5. Þjóðþekktur maður gegndi embætti
sýslumanns á ísafirði árin 1983 til
1991. Hver er hann?
landsstrendur um aldamótin. Hvar var
það á Austurlandi sem Fransmenn áttu
sér sérstakan grafreit og byggðu sér
spítala?
13. Myndin, hér á síðunni, er tekin sum-
arið 1994 af síðustu ánni á Kjalvegi sem
þá var óbrúuð - og eina hindrun þess að
fólksbílafæri væri yfir Kjöl. Ilvað heitir
áin?
6. Myndin hér að neðan er frá Djúpuvík
á Ströndum og má hér sjá mynd af rúst-
um verksmiðjuhúss. Hverslags verk-
smiðja var þetta og hvaða kvikmynd
Hrafns Gunnlaugssonar var tekin í
Djúpuvík?
7. í Bæjarhreppi á Ströndum er lítið og
eitt fámennasta þorp Iandsins. Þar er og
rekið eitt minnsta kaupfélag Iandsins,
Kaupfélag Hrútfirðinga. Hvert er þorp-
ið?
14. Fangelsið á Litla-Hrauni hóf starf-
semi sína uppúr 1930, í húsi var ætlað
til annarra nota. Hverra?
15. Hvað heitir jörðin, vestast í Árnes-
sýslu, þar sem Einar Benediktsson sat
síðustu æviárin?
8. Lögreglan á Blönduósi þykir ganga
með skeleggum hætti til verka. En fyrir
hvað er hún ef til vill þekktust?
9. Fólk á innstu bæjum í Svartárdal í
Húnavatnssýslu býr við það sem surnu
nútímafólk í þéttbýli myndi ef til vill
finnast skert lífskjör. Hver eru þau?
10. Kauptún í N-Þingeyjarsýslu er þekkt
fyrir að prestar sitja varla lengur þar en
eitt ár. Meðal presta sem þar hafa setið
- um skamman tíma - hefur einn getið
sér gott orð í spurningakeppnum. Hvert
er kauptúnið og hver er umræddur
prestur?
11. Rétt undir lok síðustu aldar villtist
smali frá Hólum í Eyjafirði og hraktist
um langa leið. Hvar fannst hann tíu
dögum síðar, nær dauða en lífi?
12. Franskir sjómenn voru mikið við ís-
•>[JAaBSJpj3H 'SX
snijBJ3(nfs
uias píiífÁq nSaijBqddn 'cSuipuajuuns ajBjoqsuiBs
'juÁj jua lunujH-upn ? 8uiSujS8Áqsis|a8uBj px
•psiQÁas et
jQjijsQnjjjsBj y z\
jBpjBSjpfcj i iSpjjssjjajjna J 'XX
jnjaq njjafj
‘BuuBjpjjsspjBquiBjj juddajjBSuiujnds j jjBiuop
jba uias 'jjjjppuujBfa Bjjg jnQjaquSBjj ja uin ja
jjnds ja uujjnjsajj ujjjqjBjnBa qja jjb ja jpn 01
sdjBAjn au sdjBA
-uofs JBSuipuasjn ijjjOAq jsbu jepjbjjbas J jsuuj '6
JB
-uunjsits uinSaAQpfc) v. uinSuqæuiBQBjq i QBuSna g
•uÁaQjog l
•Sbjjb
-|os jjnsjQpig buis puÁui ddn uoss8nB|uung ujbjh
qpj JB(j 3o BfQiuisqjaAjBpps jba spAndnfa j 9
upuBQpfquiBjjBjas
-joj *aj 80 uBiuppjBjjpjBjsæq majsjBij 'JM Jnjpj g
jnQjojjsuuBJH J-
t’961 Q'JB jn uio)| 80 jriQns diijs bjsbqjs £
JUAJIBS 1 uipjBq
jba 'MqojsjiBS QuaA jnjjaq nQiqipj| mas ‘uiqijbh 'Z
iSpqsBujBA 80 QijqsBpuiA j x
:H0AS
I Djúpuvík er nú daufleg vist. Sjötta spurning.
Fluguveiðar að vetri (14)
Ekki hægt að
veiða á flugu?
Stefán Jón
Hafstein
skrifar
Imeginatriðum eru tvenn rök færð
fyrir því að ekki sé hægt að veiða á
flugu við tilteknar aðstæður: að fisk-
urinn taki ekki flugu, og það geti verið of
hvasst til að kasta flugulínu. Ég hef ekki
dregið dul á hetjudáðir mínar á bökkum
landsins og mun ekki gera nú. Það er
alltaf hægt að veiða á flugu. Ef hægt er
að veiða á annað borð.
Auðvitað skal ég viðurkenna að þan-
þol manna kann að vera fullreynt þegar
frýs á stönginni og maður verður að
þýða klakann úr lykkjunum
fyrir hvert kast svo
línan renni út.
Þá skal ég
viður-
lagsmaður!" Þá brosa gamalreyndir að
manni, tauta í barm sér að svoddan sér-
viska...bjóða jafnvel að ieyfa manni að
tína maðk.. .hrista svo bara höfuðið.
Maður verður nefnilega að trúa því að
ALLUR fiskur sé náttúraður fyrir flugur,
spurningin er bara hvort maður sé nógu
slyngur.
Af einhverjum furðulegum ástæðum
fer það orð af t.d. Veiðivötnum að þar
veiðist ekki á flugu. Þar hef ég veitt
nokkra mína stærstu fiska - reyndar
ekki aiveg nýlega. Gaman var að koma
að Ónýtavatni einu sinni og hitta fyrir
makrílkall: hann var á jeppa, hafði ekið
niður í fjöruborðið og skorðað eina stöng
við hægra horn framstuðarans, og aðra
stöng við hinum megin. Sat inni í bíl og
las reyfara meðan makríllinn Iá niður
við botn. Ég hugsaði með mér að nú yrði
uppfit, komin flugustöng á svæðið. Ekki
varð þess nú vart. Eftir þrjú köst var
kominn fiskur á hjá mér en
allt annað óhreyft -
þetta sem var
skorðað
kenna
að ofsa-
rok er ekki til
að létta manni líf-
ið, sérstaklega ef maður
þarf að kasta á móti. En það hefur mað-
ur gert, kropið í öldunni og kastað sökk-
línu með láréttum köstum rétt yfir öldu-
toppunum beint upp í vindinn. 7-8 eða
voru það 9 vindstig? Einu sinni í vor-
veiðinni í Laxá fukum við Óskar Pálf
kylliflatir í rjúkandi ána þangað til við
fundum steina til að skorða okkur milli -
og veiddum.
Þetta með láréttu köstin er mikilvægt
í roki. Vindurinn dettur aðeins niður rétt
við öldutoppana; ef maður krýpur og
heldur stönginni fárétt beint út frá sér,
notar stuttan, stífan taum (því fagur-
fræðin fýkur burt með rokinu og „vind-
hnútar" myndast) þá á maður að geta
kastað beint upp í vindinn. Ekki mjög
langt, en nóg til að vera með. Ef ekki er
mjög kalt syngur maður á móti áhlaup-
inu og nýtur þess að finna vatnið rjúka
um vangana - í kulda gnístir maður bara
tönnum.
Hitt er svo með þessar kenningar um
að ekki sé hægt að veiða á tilteknum
stöðum með flugu. í laxi getur þetta átt
við um ákveðnar maðkaholur þar sem
þarf að sakka vel og hefðbundinni flugu-
veiði verður ekki við komið. Þyngdar
túpur gera sama gagn í flestum tilvikum,
svo fluguveiðimaðurinn er ekki úr leik,
en heldur er það döpur iðja að láta
bronstúpu dingla. Þá sýnir maður það
göfuglyndi að láta öðrum félögum eftir
dorgið.
Flóknari staða kemur upp þegar
óljúgfróðir öldungar segja af og frá að
fiskur taki flugu í tilteknu vatni eða á. Á
maður að virða þann sem vitið hefur
meira og reynsluna? Nei. Maður svarar
einfaldlega, „ja, þú hefur nú ekki séð
flugurnar mínar, og þá ekki fiskarnir
jeppann.
Ég sá að
hann lagði frá sér
bókina þegar ég landaði.
Við annan fisk sá ég að hann rúllaði rúð-
unni niður og grunaði að hann væri far-
inn að fylgjast með. Nú kom sá þriðji
fiskur og vinur vor snaraðist út, dró inn
hvora sína makrílslummuna til að að-
gæta hvort allt væri í lagi. Á meðan tók
ég einn. Milli okkar voru ekki nema
nokkrir metrar, veðrið var gott og vindur
hægur, mér auðnaðist því að heyra nið-
urbælt „hvert þó í heitasta" þegar ég tók
þann fimmta. Hann tvísté nú mjög óró-
legur og var allur á iði, kom sér loksins
að því að hrópa - eins og hálfkæft -
„hvaða fluga?“ Ég dró rólega inn, naut
augnabliksins kannski full lengi til að
geta látist vera hógvær, sagði bara si
svona að það væri nú bara dentist. Nú
var honum nóg boðið og hringsólaði
kringum makrfldósina í æstu skapi:
„Hvað, hve, er blátt í henni?“ og með
það sama var hann kominn aftur í eigin
skott á jeppa. Þar gróf hann sig gegnum
svefnpoka, nesti, spúnabox, makrflfötur
og rauðan sjógalla, áfram gegnum úlpu-
haug og aðgerðarhnífa uns hann dró
undan öllum draslinu veiðistöng. Nú get
ég trúað lesendum fyrir því að ég lét það
ekki á móti mér að setjast á bakkann,
með silungahrúguna mína í hæfilegu
flugti við kappann, sem hamaðist við að
setja saman - flugustöng! Svo óð hann
útí alveg hamslaus með hverja veiðitaug
þanda og ég ætlaði svona bara að svara
spurningunni áður en hann byrjaði að
kasta, að dentist væri rauð og svört með
gylltum búk - og svo ætlaði ég að bjóða
honum eina. En þá var hann búinn að
setja í fisk. Á eina með bláu í.