Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.1982, Blaðsíða 14
14
DV. LAUGARDAGUR 21. AGUST1982.
Spáð í suilin
— spák
„Spái í spil og bolla. Timapant-
anirí síma....”
„Spái í spil og les í lófa. Upplýs-
ingar í síma....”
„Spái fyrir þá, sem eru hlaðnir
þunga og erfiði dagsins. Upplýs-
ingar í síma....”
Auglýsingar af þessu tagi birt-
ast mjög oft í dagblöðunum. Þetta
eru svokallaðar spákonur, sem
svo auglýsa. Þær munu vera átta
talsins í Reykjavík einni. Er þá átt
við þær, sem taka gjald fyrir að
segja fólki fyrir um óorðna hluti.
öll viljum við vita, hvað
framtíðin ber í skauti sér. Það er
þó erfitt við að eiga því að enginn
veit sína ævina fyrr en öll er, eins
og þar stendur. Eða hvað?
Texlií Kristín Þorsteinsdéttir
Myndir s Gunnar V. Andrésson
Við heimsóttum eina þessara
spákvenna á dögunum. Sú heitir
Stella og býr í austurborginni.
„Þetta er í
fjölskyldunni"
Stella spáir í spil og bolla.
„Ég hef fengizt við þetta alveg
síðan ég var unglingur,” segir
Stella. ,,En ég hef ekki auglýst
mig sem spákonu og tekið gjald
fyrir spádómana nema síðustu tvö
eðaþrjúár.”
— Af hverju byrjaðir þú á
þessu?
„Þetta bara er í fjölskyldunni,
reyndar í báðum ættum. ”
— Hefuröumikiðaðgera?
„Já,alvegnóg.”
— Hvað þýöir það? Kemur fólk
til þín á hverjum degi?
„Já, það má segja það. Annars
takmarka ég þetta Ég tek ekki
alla, sem vilja koma.”
— Hvers vegna ekki? Eftir
hverju fer það?
„ Dragðu nokkur spil....
„Fólk hringir hingað og pantar
tíma. Það fer svo eftir röddinni,
hvort það fær tíma eða ekki.”
— Eftir röddinni?
„ Já, ég lærði einu sinni sálar- og
uppeldisfræði og ég er mjög glögg
á raddir. Ef þær eru frekjulegar
fær viðkomandi ekki tíma. Ef hins
vegar viðkomandi er niðurdreginn
í röddinni fær hann tíma eins og
skot.”
— Hvar lærðirðu þessi fræði?
,,Ég stundaði þau í fimm ár hjá
bréf askóla SlS og ASI. ’ ’
— Þarf fólk að bíða lengi eftir
aðfátíma?
„Nei, yfirleitt reyni ég að gefa
fólki tíma samdægurs, nema eitt-
hvaðsérstaktsé.”
— Nú segir þú, að þetta sé í
ættinni. Er þetta þá meðfæddur
hæfileiki, sem ekki er hægt að
læra?
„Já, ég er alveg sannfærð um,
að þetta er eitthvað, sem maður
hefur í sér. Þetta lærist ekki.”