Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.1982, Blaðsíða 20

20
DV. LAUGARDAGUR 4. SEPTEMBER 1982,
Sérstæð sakamál — Sérstæð sakamál — Sér$tæð sakamál — Sérstæð sakamál — Sérstæð
Það kemnr að því
að hiln drepur þig
Hinn tæplega sextugi stórpólitikus,
Walter Seibert, geröi út um örlög sín,
þegar hann sagöi hinni 28 ára gömlu
ástkonu sinni upp fyrir aðra eldri.
Hann varð aldrei landstjóri, því þaö
fór sem fór, alveg eins og vinir hans
höföuspáö. ..
Þau e/skuðu h vort annað
Hin fagra ljóska, June Joy Milton,
var helmingi yngri en Walter Seibert.
Hann var 59 ára, hún aöeins 28. Þrátt
fyrir aldursmuninn elskuðu þau hvort
annað. Hún var fyrrve'randi ljós-
myndafyrirsæta og hreint augnayndi.
Hann var stjómmálamaöur á uppleiö,
var aö vinna sér fastan sess meöal fína
fólksins í St. Louis. Auk þess var hann
frambjóöandi repúblikana sem land-
stjóri í Missouri.
Walter Seibert var mjög myndar-
legur maöur. Hann vissi, aö hann leit
út fyrir aö vera minnst tuttugu árum
yngri en hann í raun og veru var. Enda
var hann kunnur kvennabósi. Og þaö
var því ekki laust viö, aö þaö kitlaði
hégómagirnd hans, þegar hin unga og
fagra vinkona hans, June Joy, sagðiaö
fyrr dræpi hún hann en sjá á eftir
honum í faöm annarrar konu!
En böggull fylgdi skammrifi: June
Joy meinti það sem hún sagði. Enda
átti eftir aö koma á daginn, að fram-
kvæmdimar urðu meiri en menn áttu
voná!
Fullkominn útá i(ið
en brogað einka/if
Walter hafði hellt sér út í pólitíkina
fyrir nokkrum árum og nú var hann að
vinna sér sess þar. Á flokksþingi
repúblikana 1979 var hann tilnefndur
f rambjóðandi flokksins viö næsta land-
stjórakjör í Missouri. Hann var talinn
sigurstranglegur. Enda var hann
orðinn vel þekktur og alls staöar báru |
menn honum góða sögu. Líka hinir j-
fyrir utan raöir repúblikana.
Einkalif hans var aftur á móti
brogað, en hann passaði sig þó á því aö
halda því aðeins fyrir sig. Hann skyldi
ekki láta þaö veröa sér aö falli. En
sannleikurinn var sá, aö hann átti vin-
konur út um allt, sem hann hitti misoft.
Þær heimsóttu hann til skiptis í lúxus-
villu hans í Webster-Grove hverfinu í
St. Louis. Og það sem fram fór innan
veggja þess húss var einkamál Walter
Seiberts.
Hann haföi komiö sér vel fyrir í húsi
sínu. Og hann naut þess í ríkum mæli
aö dvelja í félagsskap fagurra kvenna.
Enda voru þær margar, sem gengu út
og inn i húsi hans. Þær dásömuöu allar
gjafmildi hans. Hann gaf þeim pelsa
og skartgripi og í staðinn fékk hann
ýmis sambönd við menn á réttum
stööum. Hingaö til haföi þetta gengiö
árekstralaust fyrir sig og enginn
haföi séð ástæðu til aö kvarta.
Svo varþað
íjanúar 1979...
Walter Seibert haföi lengi haft einka-
ritara. Alice Firman hét hún. En þegar
hún tók upp á því aö gifta sig, sagöi
hún stöðunni upp. Þaö var í janúar
1979. Hún mælti meö June Joy nokk-
urri Milton sem eftirmanni sínum.
Joy, eins og Walter fór fljótlega aö
kalla nýja einkaritarann, var framúr-
skarandi sem einkaritari. Hún hafði
lag á því aö halda öllu í röð og reglu á
skrifstofunni og hún vissi upp á hár
hvert og hvenær Walter skyldi á fundi
og annaö í þeim dúr. Walter mat hana
mikils. Joy var nú laus og liöug, en
nýlega hafði hún staöiö í hjónaskilnaði.
Walter haföi veriö ekkill í nokkur ár.
Hann haföi misst konu sína, sem hann
hafði veriö kvæntur í tuttugu ár. Þetta
höföu veriö góö ár og hamingjusöm
fyrir báða aðila. Walter var staöráöinn
í aö gifta sig aldrei aftur.
.^Eftir að Sara dó, hef ég engan
áhuga á aö binda mig aftur,” trúöi
hann Joseph Haughin, besta vini
sínum, fyrir. „Hjónaband okkar Söru
var fullkomiö. Slíkt upplifir maður
aöeins einu sinni á ævinni. Eg tek ekki
þá áhættu og lenda svo kannski í
dýrum hjónaskilnaði eöa einhverju
hneyksli. Eg á bara mínar hjákonur
og borga fyrir mig í hvert sinn. Eg er
ánægðurmeöþaö.”
Ekki haföi Joy unnið nema viku hjá
Walter, þegar fyrstu „yfirvinnutím-
arnir” byrjuðu! Or því varö siöbúinn
kvöldverður og gisting í lúxusvillunni í
WebsterGrove.
Jnne Joy Milton, fyrirsætan fyrrverandi. Það átti eftir að koma á daginn að hún meinti það sem hún sagði.
„Passaðu þig á henni þessari,” sagði
Joseph Haughin við góðvin sinn, Walt-
er Seibert. Joseph sagði þetta fremur i
gamni en alvöru, samt...
Kathy Gatten. Hún kom því öllu af stað
þegar Walter Seibert fékk áhuga á
henni.
Joy varð sjúk/ega
afbrýðisöm
Frá upphafi gerði Walter Joy grein
fyrir því, aö um fast samband gæti
aldrei oröiö aö ræöa af hans hálfu —
bæði vegna aldursmunarins og ekki
síst vegna pólitísks frama hans. Þaö
gæti ekki einungis skemmt fyrir
honum prívat og persónulega heldur
og öllum flokknum. Þess vegna var
honum ómögulegt aö koma fram með
henni opinberlega, nema auðvitað hún
væri í hlutverki einkaritarans. Hvaö
þau geröu í frístundum sínum væri
þeirra mál, og engra annarra.
Joy Milton sætti sig alveg viö þetta.
Hún var svo hrifin af Walter og þaö dró
enginn í efa. „Mér heföi verið alveg
sama þótt hann hefði verið 95 ára,”
hefur hún sagt. „Eg elskaði hann af
öllu hjarta. Ég tilbað hann. Eg hefði
gifst honum hvenær sem var og hvar
sem var, hefði hann aðeins nefnt þaö.
Ég elskaöi hann meira en nokkum
annan mann.”
Ef til vill heföi Walter átt að vara sig
á að vera í tygjum við stúlku á borð viö
Joy. Það yröi aldrei auðvelt aö losa sig
viö hana. Ekki síst vegna þess aö
Walter var eini maöurinn sem hún
hafði verið með eftir að hún skildi.
Þaö furöaði sig þvi enginn á því að
hún var sjúklega afbrýöisöm. En þaö
var lika eina veilan í persónuleika
hennar. Hún vakti yfir hverju fótmáli
Walters. Ef einhver kvenmaður svo
mikiö sem yrti á hann, lét hún sér ekki
nægja að líta viðkomandi dráps-
augum, heldur lét hún orð fylgja:
„Heyrðu vinkona,” gat hún átt til meö