Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.1982, Qupperneq 36
36
DV. FIMMTUDAGUR 9. SEPTEMBER1982.
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
„Aldrei ofseint að kenna
görnlum hundi að sitja”
1 111 ......... 1 1 ................ % .............. ■ *
— segir Páll Eiríksson sem heldur hlýðninámskeið fyrir hunda
Páll Elríksson með tvo af hundum sinum.
„Því betur sem ég kynnist mannin-
um, því vænna þykir mér um hundinn
minn.” Þessi ummæli voru höfð eftir
Friðrikimikla Prússakonungi.
Víst er að hundurinn hefur reynst
manninum góður félagi. Eru til ýmsar
sögur af samskiptum manns og hunds
og margar bráðskemmtilegar.
A litlum grasbala úti á Álftanesi þar
sem björgunarsveitarmenn þjálfa
hunda sína, komu saman tveir tugir
hunda um síðustu helgi, ásamt eigend-
um sínum. Þar var að hefjast hlýðni-
námskeiö fyrir hunda sem Páll Eiríks-
son læknir stendur fyrir. Var mikið um
ærsl og læti þennan fyrsta hundafund,
enda fæstir þeirra vanir að umgangast
dýr af sinni tegund. Reyndar hafði Páll
orö á því að þessi hópur væri óvenju
rólegur því oft vildi allt fara í vitleysu
og slagsmál.
Námskeiðiö hófst með því að Páll
flutti stutta tölu um eöli hundsins og
skýröi frá því út á _hvað námskeiðið
gengur. Kvað hann þetta ekki síður
vera kennsla fyrir eigandann en hund-
inn. Það er jú eigandinn sem elur dýrið
upp og mótast hegðun hundsins því af
háttalagi eigandans.
Hvert námskeið samanstendur af tíu
kennslustundum. Að því loknu á
hundurinn að vera hlýðinn og rólegur
jafnvel þó hann sé innan um aðra
gerðir þeirra. Sé þessari refsingu beitt
ætti hundurinn að gera sér grein fyrir
þvíhvaðeráseyði.
Eitt er það sem hundahaldari má
aldrei gleyma. Það er að hrósa hundin-
um duglega þegar hann framkvæmir
skipun eigandans á réttan hátt. Hann
verður að finna hvenær hann hegðar
sér rétt, ekki síður en þegar honum
verður eitthvað á í messunni. Með því
að hrósa hundinum treystir eigandinn
venjurnar í sessi sem hann vill koma
upp.
Að loknum inngangsoröum Páls
hófst námskeiðiö. Fór kennslustundin í
það að láta eigendurna ganga með
hundana á hæla sér. Það er nauðsyn-
legt að hægt sé að teyma hundinn án
átaka. Lýsti Páll þeirri óvenjulegu
sjón þegar menn þurfa annaðhvort að
draga hundinn á eftir sér eða þegar
hundurinn dregur eigandann. Eru það
hvimleiðar skepnur sem þannig láta.
Gekk þessi æfing ágætlega þó að
mismunandi væri hegöun hundanna.
Allir virtust þeir þó vera viðráðanleg-
ir.
Páll lagði áherslu á að æfingarnar
yrðu að vera skemmtun fyrir hundinn.
Menn yrðu að vera upplífgandi við þá
og því mættu æfingamar ekki standa
yfir of lengiíhvertskipti.
Sjálfur er Páll Eiríksson meö þrjá
hunda á heimili sínu. Voru þetta fyrir-
Þótt ótrúlegt megi virðast voru hundamir hinlr prúðustu þegar þeim var stillt upp ásamt eigendum sínum tD myndatöku.
hunda. En oft vill það brenna við að
menn komist í vandræði þegar hundar
hittast og allt fari í bál og brand og
enginn fái við neitt ráðið. Auk þess á
hundurinn að geta sest, legið, beðið,
staðið og hoppað allt eftir því hvers
eigandinn æskir hverju sinni. Ekki á
það að skipta máli hvort hundurinn er í
ól eða gengur laus. Allt byggist þetta
þó á því að eigandinn þjálfi hund sinn
heima á milli kennslustunda.
Hundar eru
svipaðir börnum
Það er engin furða þótt námskeið
sem þessi séu vel sótt því lítil
skemmtun er fólgin í því að vera með
hund sem engu hlýðir og framkvæmir
allt þveröfugt við þaö sem honum ber.
Einnig ber þess að,> gæta að nágrannar
geta oröið fyrir miklu ónæði séu þeir
geltandi í tíma og ótíma. Oft er það þó
vegna þess að þeim líður illa og eru
vanhirtir þegar þeir láta þannig —
óánægðirmeðtilveruna. Vitaskuldætti
fólk sem ekki hefur tima eða áhuga á
að sinna hundum sínum almennilega,
alls ekki að hafa sh'k dýr. Dýrinu líður
illa og þaö veldur nágrönnum ónæði.
I máli Páls kom fram að hundar
væru í raun á margan hátt svipaðir
börnum. Þeir reyna að komast eins
langt og þeir mögulega geta. Eigand-
inn verður því að vera sjálfum sér
samkvæmur. Ekki þýðir að banna
hundinum eitt í dag og leyfa honum
það svo á morgun. Fáihundurinn einu
HUNDAEFTIRUT í GARÐABÆ
Þrátt fyrir að hundahald sé
bannaö í Reykjavík er talið að þar
séu nú um tvö þúsund hundar. Virö-
ist vera lítið eftirlit með þessum dýr-
um og oft valda þau nágrönnum
ónæði.
I Garðabæ þurfa menn að fá leyfi
til að halda hund og kostar það nú 600
krónur árlega aö sögn Jónu Bjarkan
en hún sér um hundaeftirlitið á
vegum bæjarins. Hún er gift Páli
Eiríkssyni lækni og er þvi ekkert
einkennilegt aö Páll hafi sagt að fjöl-
skyldan „sé öll farin í hundana”.
Jóna kvaðst reyna að fylgjast með
því að allir hundar í bænum væru
skráðir. Ef hún kæmist að því að ein-
hver væri með óskráðan hund þá
sendi hún viðkomandi bréf og beindi
þeim tilmælum til hans aö skrá hund-
inn. Oftast væri við þessum óskum
orðið.
„I leyfisg jaldinu er innifalin trygg-
ing fyrir því tjóni sem hundurinn
kann að valda. Einnig árlegt
hreinsunargjald á hundinum og
reynt er aö standa straum af
skrifstofukostnaði sem af hunda-
haldinu hlýst til dæmis launum
hundaeftirlitsmanns,” sagði Jóna
ennfremur.
Hún sagði að nú væru á skrá i
Garðabæ 186 hundar. Ekki bærist
mikið af kvörtunum vegna þeirra en
þó væri alltaf eitthvað um slíkt.
„Það vill oft brenna við að fólk sem
fær sér hund geri sér ekki grein fyrir
því hversu mikil vinna fylgir þessu.
Eigendumir missa svo áhugann en
treysta sér ekki til að aflífa hundinn.
Verði ég vör við brot á reglunum
kajri ég það til bæjarfógeta. Það hefur
komið tvisvar fyrir og var það vegna
þess að hundarnir voru látnir ganga
lausir sem er stranglega bannað. 1
báöum tilvikunum fóru eigendumir
fram á að fá að bæta ráð sitt og ég
hef ekki fengiö kvartanir út af
þessum hundum síðan. Brjóti
hundeigandi reglugerðina um hunda-
hald er heimilt að fjarlægja
hundinn.
Nái ég hundi sem er laus þá fer ég
með hann heim viti ég hvar hann á
heima og sekta viökomandi um 150
krónur. Flestir vilja nú losna við að
fá margar slikar heimsóknir,” sagði
Jónaaðlokum.
sinni að vera í hjónarúminu getur
reynst erfitt að koma honum í skilning
um að í næsta skipti sé hann ekki æski-
legur þar. Einnig verður öll fjölskyld-
an að vera samhent í uppeldinu og þar
verður líka að gæta þess að samræmi
sé í aðgerðum allra þeirra sem hund-
inn umgangast.
Páll sagði að hundurinn væri í eðli
HUNDAR
GunnlaugurS.
Gunnlaugsson
sínu vanadýr. Erfitt væri að brjóta
gamlar venjur en auðvelt að koma nýj-
umá.
Aldrei má sparka
í hund
Eitt af því sem aldrei má gera við
hund er að berja hann eða sparka í
hann. Það þekkir hann ekki úr sinu
eigin umhverfi og skilur því ekki að um
eiginlega refsingu sé að ræða. Vilji
menn og þurfi að hegna hundi sínum
þá taldi Páll bestu aðferðina vera að
taka í hnakkadrambiö á honum og
hrista hann. Það er sú aðferð sem tíkin
notar við hvolpa sína misliki henni