Dagblaðið Vísir - DV - 03.02.1983, Blaðsíða 4

4
DV. FIMMTUDAGUR3. FEBRÚAR1983.
J
Líkast ísöld í Amarbælishverfí
pao er íiKast pvi sem isöld hafi
skollíð á í Arnarbælishverfinu í Olfusi.
Eins og menn eflaust muna varö mikiö
flóöþarumslóöirerölfusá flæddiyfir
bakka sína 24. og 25. janúar síöast-
liöinn. Mikiö ishröngl og stórir ísjakar
hafa oröiö eftir og er eins yfir aö líta og
á skriðjökli.
Steindór Guömundsson á Egils-
stöðum í ölfusi sagöi við blaðamann
DV aö Egilsstaöir hefðu veriö einangr-
aðir í um þaö bil vikutíma, en vegur-
inn var ruddur á mánudaginn var. Á
næstu byggðu bæjum heföi ástandiö
ekki veriö eins slæmt enda vegurinn
ekki eins illa farinn og Egilsstaða-
vegurinn. Öll tún aö Egilsstöðum eru
undir ís, aöeins bærinn stendur upp úr,
enda byggður á hóli. Það sama er aö
segja um næstu bæi svo sem Arnarbæli
og Krók, en þar býr enginnnú.
Á Kaldaöarnesi í Sandvíkurhreppi
sem er gegnt Egilsstöðum hinum
megin viö ölfusá er svell yfir öllu, en
ekki eins mikiö af jökum. Vamar-
garöur við ána hindraöi jakana í aö
komast upp á land. Kaldaöames var
einangraö í nokkra daga en nú er búið
að ryðja veginn og gera viö skemmdir.
-EJ.
DV-myndir E.Ö.
Egilsstaðavegur var ófær í rúma viku, enda ísjakarair mannháir.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Sjálfsvirðing til sölu í austri og vestri
Það þykir siðferöilega rétt að
drepa fólk í heimsstyrjöidum og
skæruhernaði, í Víetnam og E1
Salvador en það má ekki með nokkru
móti drepa hvali undir visindalegu
eftirliti. Þannig hljóðar hinn nýi
siöferðisboðskapur bandarískra
stjóravalda ef mark má taka á
fréttatímum útvarps sem hafa varla
annað að flytja þessa dagana en
fréttir að vestan um fyrirskipanir og
hótanir Bandaríkjamanna í garð
íslendinga, vilji þeir ekki fallast á að
hætta opinberlega aö vera sjálfstætt
riki og taka í staðinn upp stjóraarfar
sem fjarstýrt skal til skiptis af
Rússum og Bandarikjamönnum.
Ljóst er að fréttastofa útvarps ætlar
sér sigur í hvalamálinu þótt hún geti
aidrei haldið rétt á mannúöarmálum
og hluti stjórnmálamanna leggi
áherslu á aö hlýönast frekju og yfir-
gangi, ef ekki íhlutun um íslenskt
stjórnarfar af hendi Bandaríkja-
manna sem sjálfir drepa um f jörutíu
þúsund hvali á ári viö strendur Kali-
forníu.
En þaö er fleira en hvalir á þeirri
spýtu sem nú hefur veriö reist til
varaar þessum sjávarfénaöi. Á
sinum tíma var gerður nokkur
hávaöi út af þvi að starfsmenn
sovéska sendiráðsins eru nær áttatíu
talsins.Bent var á að slíkur fjöldi
sendiráðsmanna ætti við hjá
milljónaþjóðum en ekki hjá íslend-
ingum sem ná ekki hálfu þriðja
hundrað þúsundi manna. Umræð-
unni og mótmælunum gegn þessum
yfirgangi Rússa, í skjóli dipló-
matískra samskipta, lauk með því að
stjóravöld treystust ekki til að
krefjast fækkunar á liðinu vegna
viðskiptahagsmuna. Kom í ljós að
Rússar kaupa af okkur annars flokks
fisk, sem viö getum ekki selt annars
staöar, og þeirri fisksölu var ekki
hægt að stefna í hættu. Enn eru því
um áttatíu manns starfandi í
sovéska sendiráðinu.
Svívirðilegar hótanir Bandaríkja-
manna í garö íslendinga út af hval-
veiðum stafa ekki af því aö hér hafi
verið óskað eftir fækkun í sendiráði
þeirra. Aftur á móti kemur sendiráð
þeirra við sögu með bréfaskriftum til
ráðherra þar sem sömu hótanir era
hafðar uppi og í fréttastofu út-
varpsins. Byggt er á sjónarmiöum
einnar og háifrar milljónar manna
sem teljast meðlimir dýra-
veradunarsamtaka Bandaríkjanna,
en að tölu til er þaö svona eins og
1500 manns á ísiandi. Banda-
riska þjóðin veit ekkert um hvala-
málið og varðar ekkert um það.
Nokkrar kapítalistakerlingar og
mótmælendur að atvinnu hafa búlð
þetta mál til en fréttastofa útvarps
hefur síðan séð um að gera þetta að
stórmáli Mér á landi. Fimmtán
bundruð manna lið á tslandi mundi
ekki fá svona afgreiðslu, nema auð-
vitað — væri það mótmælalýður.
Nú hefur það skemmtilega gerst
að bandaríska sendiráðið, banda-
rískar auðkerlingar og pramphænsni
mótmæla fyrir vestan hafa fallist í
faðma við Alþýðubandalagið á
islandi. Alþýðubandalagið sýnir
Bandaríkjamönnum tilhlýöilega
undirgefni í máli, sem venjulegir
þjóðfrelsisflokkar myndu umsvifa-
laust vísa aftur á vit þessa háaðals
peninganna sem hefur ekkert með
tímann að gera annað en telja á sér
tærnar — og hvalina í höfunum ef
þeim finnst það skemmtilegra.
En æ sér gjöf til gjalda og íslenskir
kommar munu ekki svo tilfinninga-
samir út af hvölum að þeir geri
bandalag gegn rétti íslands einvörð-
ungu út af þeim. Þeir eru að vinna
sig í álit hjá vitleysingunum fyrir
vestan sem drepa 40 þúsund hvali á
ári. Og það góða álit á að koma að
haldi við næstu stjóraarmyndanir á
Íslandi. Það er nefnilega mikils virði
fyrir flokk sem til skamms tima
hafði á stefnuskrá sinni að ná
völdum með byltingu að hafa áttatíu
manns í sovéska sendiráðinu og hlið-
hollt bandarískt sendiráð við Laufás-
veg sem iítur svo á að í Alþýðu-
bandalaginu séu ábyrgir stjóramála-
menn sem vilja friða hvalinn. Varla
þarf að tala um friðun íslendinga
fyrir stjórnmálamönnum sem fara í
einu og öllu eftir fyrirmælum dýra-
vemdunarsamtaka í USA.
Svarthöfði.