Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1983, Blaðsíða 5

DV. MIÐVIKUDAGUR17. AGUST1983.
5
Er verið að fá’ann?
— í „sjóralli” á bryggjunni
íBorgarfirði eystra
Það er ákveðin tilfinning að koma í
Borgarfjörð eystra í fyrsta skiptið.
Við blasir óvenjufámennt þorp, frið-
sælt, fallegt og afskaplega notalegt.
Sjálft fólkið er líka öðru vísi en
maöur á að kynnast. Eitthvað svo
afslappað í öllum sínum dugnaöi.
Það var farið aö kvölda þegar við
komum og rigningardroparnir
gerðust æ þéttari. Þeir fyrstu, sem
heitið gátu því nafni, í heilan mánuð
varokkursagt.
Við urðum þess fljótt áskynja að
athafnalífiö í þorpinu snerist þessa
stundina um trillurnar sem komu
að landi hver af annarri. Við vorum
líka snoggir að koma okkur niöur á
bryggju til að ræða við trillukarlana
sem voru í óða önn aö landa, spúla og
gera klárt fyrir morgundaginn.
„Er verið að fá ’ann?” kölluöum
við til eins er var á stórri og glæsi-
legri trillu, Sædísinni. „Þetta er nú
hálftregt þessa stundina,” var
svarað án nokkurs asa. Viðmælandi
okkar reyndist heita Skúli Kristins-
son og sagöist hann hafa verið einn á
í þessum túr en annars hefðu þeir
veriö oftast tveir í sumar.
„Það lifnaði aðeins yfir þessu um
daginn en hefur dottið niður síðustu
dagana,” bætti hann við. Það kom þó
síðar í ljós á vigtinni að hann var
með um fjögur hundruö kíló eftir
daginn.
Skúli sagðist mest hafa verið með
línu í sumar en væri nýfarinn á hand-
færi. „Lagði þó sex bjóða línu í
morgun sem ég dreg í fyrramáliö.”
Næst litum við til þeirra Björns
Aöalsteinssonar og Árna Kjartans-
sonar á trillunni Múla, opinni trillu.
Lionsklúbburinn á Egilsstöðum er
hinn raunverulegi eigandi en þeir
félagar leigja fleyið í sumar.
Björn varö fyrir svörum er við
kölluðum til þeirra. „Við erum með
um þrjú hundruð kíló eftir daginn,”
sagði hann hressilega.
Hann kvaðst einungis vera trillu-
karl í sumarfríinu sínu sem væri
fimm vikur. Ynni annars á saumastof-
unni Nálinni sem væri í þorpinu.
„Við saumum ullarfh'kur og það fer
allttilÁlafoss.”
Ekkert hræddir á svona opinni
trillu? „Nei, ekki getum við nú sagt
þaö,” svöruðu þeir glottandi. Þess
má geta aö Múli er minnsta trillan i
Borgarfirði eystra, um eitt og hálft
tonn.
Þaö kom fram hjá trillukörlunum
að það er um klukkutíma „stím” á
miðin, en flestir fara þeir suður fyrir
Gletting, á Víkumar.
Fulhr eftirvæntingar röltum við
með nokkrum þeirra upp á vigt til aö
skoöa aflatölur. Kom í ljós að aflinn
var þetta á bihnu frá þrjú til fimm
hundruð kíló eftir daginn.
Eftir að hafa fengið töluna, röltu
menn heim á leið, tilbúnir í slaginn
snemma morguns, Otrúlegt hvað
æsingurinn og stressið var víðs fjarri
þessum görpum.
-JGH.
Vinnudogi senn lokið i frystihúsinu og þvi ekkort sniðugra en eö
skreppa i gaiianum niður á bryggju og fylgjast með gangi mðla. Talið
frá vinstri, Sigurjón Ólafsson, Vigfús Kröyer og Halldór Magnússon.
Þeireruá aldrinum fjórtán tilsextán ára. DV-myndirBjamleifur.
Jón Helgason á Hafsúlunni. Var aflahæstur ásamt fólaga sínum Sigur-
steini eftir daginn, með um fimm hundruð kíló, mestþorsk.
Aflinn hífður fró borði úr Sædisinni. Skúli Kristinsson fylgist grannt með öllu. Sædísin er átta og hálft
tonn, smíðuð í Englandi. „Hefur reynst gott sjóskip."
i Sóð yfir höfnina. Slóttur sjór sem endurspeglar notalegheit ibúa þessa fómenna þorps.
Trillurkarlarnir tínast að landi. Við sjáum hór hluta af þeim tuttugu trillum sem gerðar eru út frá Borgar-
firði. Þess má geta að eingöngu er um sumarútgerð að ræða, á innfelldu myndinni eru þeir Bjöm Aðal-
steinsson og Árni Kjartansson á trillunni Múla, kampakátir eftir daginn þótt aflinn hefði mátt vera meiri.
Þeir komu með fullan poka af skarfakáli sem þeir náðu í á skeri fyrir utan. „ Borðum það vegna þess hve
það ergott."