Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.1984, Blaðsíða 28

36
DV. FÖSTUDAGUR 23. NOVEMBER1984.
AZTEC CAMERA — KNIFE:
EKKISVUNTUÞEYSIRISJONMALI!
Gítarinn er á nýjan leik tekinn viö
stóru hlutverki í rokkinu eftir svuntu-
þeysafár síöustu ára. Sumir ganga svo
langt aö greina tónlist í tvennt: meö
eða án svuntuþeysa. Hljómsveitir sem
byggja tónlist sína aö meira eöa minna
leyti kringum hljóm gítarsins hafa
fæstar apparöt einsog svuntuþeysa í
farangrinum.
Hjá Aztec Cameru er allt meö gamla
laginu. Hljómsveitarstjórinn Roddy
Frame handleikur kassagítar og felur
honum aöalhlutverkið. Malcom Ross
(áöur í Orange Juice) leikur á raf-
magnsgítar, David Ruffy á trommur
og Campbell Owens á bassa. Saxó-
fónar, trompet og ýmis ásláttarhljóö-
færi koma líka við sögu, — en svuntu-
þeysir? Omögulega, takk.
Knife er önnur breiöskifa Aztec
Cameru. Sú fyrri kom út hjá Rough
Trade í fyrra, Highiand, Hard Rain,
fékk lofsamlega dóma og hljómsveitin
geysimikiö umtal. Roddy Frame jafn-
vel talinn efnilegasti lagasmiöurinn í
rokkinu sem fram heföi komiö í mörg
ár. Hljómsveitarinnar beiö því samn-
ingur hjá einum af risunum: Wamer
Bros. Hljómsveitir hafa oft átt í basli
meö aö fylgja eftir fyrstu plötunni,
einkanlega ef hún hefur þótt framúr-
skarandi. Bretar hafa gengið svo langt
aö kalla þetta: 2nd Lp-syndrome, og |
þaö er auöheyrt á Knife aö Aztec
Camera er víös fjarri því aö falla oní
þennan pytt.
Platan sver sig mjög í ætt viö fyrri
plötuna eins og vænta mátti. Hún er
einkar fáguö og pródúksjónin mjög;
fínleg og aö því leyti er platan helst
frábrugöin hinni; þar var dálítiö
ungæöislegt, frísklegt og hrátt yfir-
bragö. Upptökustjórinn á Knife er
enda Mark Knopfler úr Dire Straits,
þekktur fyrir nostursleg vinnubrögö.
Tónlist Roddy Frame er áfram mjög
aðlaðandi, melódísk meö afbrigöum,
ljóðræn og laus viö alla væmni.
Manni sýnist fáir taka honum fram um
þessar mundir við tónsmíðar og þó
Aztec Camera sé ef til ekki nafntogað-
asta hljómsveitin í rokkinu og hafi
aðeins einu sinni komist hátt á
vinsældalista — segir þaö ekkert um
gæöi fremur venju. Knife ber því vitni
aö Aztec Camera er stórhljómsveit og
Roddy Frame einn merkiiegasti tón-
listarmaðurinn í dag.
Bestu lög: Backwards And For-
wards,Knife,StillOnFire. -Gsal.
DEEP PURPLE - PERFECT STRANGER
Endurvekja gamla frægð
Deep Purple, eins og hún kemur
fram endirvakin á því henans ári 1984,'
er þekktasta útgáfan af hljómsveitinni
og sú sem aödáendur minnast.
Jon Lord, Ian Paice, Ritchie
Blackmore, Roger Glover og Ian
Gillian störfuöu saman í Deep Purple
frá 1969—1973. Kom þá upplausn innan
hljómsveitarinnar og var þaö byrjunin
á endalokum hennar. Deep Purple á
þessu tímabili er óumdeilanlega ein af
þremur bestu þungarokkshljómsveit-
um sem uppi hafa verið. Og nokkur
meistaraverk létu þeir fara frá sér á
þessu tímabili, má þar nefna Deep
Purple In Rock og Fireball. Og ekki
má gleyma tónverki Jon Lord, Concert
For Group And Orchestra, sem þrátt
fyrir nokkra galla varð til þess aö
ryöja veginn fyrir samspili milli rokk-
ara og sinfóníuhljómsveitar.
Ekki veit ég ástæöuna fyrir endur-
nýjun Deep Purple, en kannski má
rekja ástæðuna til þess aö ferill hennar.
hefur að undanfömu veriö frekar á
niðurleið, þótt þeir hver í sínu lagi hafi
átt töluverðum vinsældum aö fagna á
undanfömum árum.
Perfect Stranger heitir platan sem
fylgir endurkomu þeirra og skemmst
er frá því aö segja aö hún boðar varla
nýjan frægöarferil þeirra félaga undir
nafninu Deep Purple. Til þess er
samanburðurinn við eldri plötur
Perfect Stranger í óhag. Þaö sem
kemur mér mest á óvart er aftur á
móti hversu líkt þeir koma út sem
einstaklingar og fyrir tólf árum, hafa
greinilega haldiö styrk sinum sem
hljóðfæraleikarar. Það er helst aö
hlutur Jon Lords sé minni en áöur. En
magnaður gítarleikur Ritchie Black-
more er enn fyrir hendi og Ian Gillian
hefur farið betur meö rödd sína en
margir aörir þungarokkssöngvarar.
Sándiö á plötunni er sterkt. Þaö eru
lögin sem ekki em eins spennandi og
áöur. Þaö veröa sjálfsagt margir sem
fagna endurkomu Deep Purple og
Perfect Stranger er alls ekki slæm
DEEP PURPLE 1984
plata. Nokkur laganna minna meira aö
segja á eldri lög meö þeim. Það er
aftur á móti sjálfsagt að miöaö við það
besta sem Deep Purple hefur gert
þá er Perfect Stranger ósköp venjuleg.
HK.
JON & VANGELIS - THE BEST OF:
MAGNAÐUR DUETT
Þaö heföi mátt halda í byrjun ferils
þeirra Jon Anderson og Vangelis að
þeir tveir ættu lítið sameiginlegt í tón-
listinni, Jon Anderson, söngvarinn úr
Yes, einni virtustu hljómsveit í lok sjö-
unda áratugarins og í byrjun þess átt-
unda og Vangelis, meistari hljóm-
borösins og í allri þeirri tækni sem því
fylgir í dag. Svo fór þó ekki, þeir hittu
strax í mark meö fyrstu plötu sinni
1980.
Fundum þeirra bar þó saman
nokkru áöur, því Vangelis (heitir aö
eftirnafni Papathanassiou, skiljanlegt
að ham skuli dcppa því) kom sterklega
til greina sem hljómborösleikari í Yes
1974 þegar Rick Wakeman yfirgaf
hljómsveitina. Patrick Moraz var val-
inn í staöinn.
En sem sagt, hin háa rödd Jon
Anderson hæföi vel hinum yfirgrips-
miklu útsetningum Vangelis og hafa
þeir gert að ég held þrjár plötur
saman.
The Best Of Jon And Vangelis inni-
heldur níu lög sem öll eru samin af
þeim félögum. Þeir sem kynnst hafa
fyrri plölum þeirra græöa kannski lítiö
á þessari. Hinir sem ekki hafa kynnst
tónlist þeirra fá þama mjög gott sýnis-
hom af sköpunargáfu þeirra.
Platan byrjar á Italian Song, rólegu
lagi þar sem áhrif frá sálmum leyna
sér ekki. Næstu tvö lög eru nokkuð
keimlík, I’ll Find My Way Home og
State Of Independence, lög meö rólegri
uppbyggingu, en í lokin em þeir báöir í
miklum ham. State Of Independence
er kannski þeirra þekktasta lag og er
annað tveggja bestu laganna á plöt-
unni. One More Time og Play Within
Play enda fyrri hlið plötunnar. Bæöi
lögin em frekar róleg í heild, þótt
hraður kafli sé í seinna laginu. Furðu-
hljómar úr hljóögervlum Vangelis í
flóknum melódíum eru mest ein-
kennandi fyrir þessi tvö lög.
Nyjar...
ólötur
Seinni hliðin byrjar á löngu og eftir-
tektarverðu tónverki, The Friends Of
Mr. Cairo. Þetta verk er sérlega
skemmtilegt áheyrnar og minnir helst
á atriði í sakamálamynd, enda er
nokkuð um samtöl í bakgmnni og jafn-
vel leikin atriði, og 1 lokin heyra þeir
sem þekkja stælingu á rödd Peter
Lorre, sem segir okkur að verkiö ætti
best viö sakamálamyndir frá fimmta
áratugnum. Heillandi og stórsniðugt
verk.
Outside Of This (Inside Of That) er
nokkuö flókin laglina sem þarf nokkra
hlustun. Sama gildir um tvö síöustu
lögin, He Is Sailing og I Hear You Now,
bæöi em þau í rólegri kantinum og er
ég ekki frá því aö síðustu lögin geri
plötuna í heild nokkuö langdregna.
Lögin eru í heild mjög vel samin og
er Vangelis í dag ásamt Giorgio
Moroder sá sem best getur samið og
útsett fyrir ýmiss konar hljóðgervla.
Rödd Anderson er há og kemur hann
vel út í flestum lögunum. The Best Of
Jon & Vangelis er virkilega góö eign.
Vönduö og umfram allt öðmvísi en
flest það sem boriö er á borö í dag. HK.
CULTURE CLUB - WAKING UP WITH THE HOUSE ON FIRE:
EINS OG SYKUR-SNUÐUR
Þaö er fljótsagt: ég átti von á
tilþrifameiri plötu frá Culture Club.
Colour By Numbers í fyrra var stútfull
af prýðisgóöum lögum og hvert lagiö
ööru betra eins og stundum er sagt.
Hafi það verið satt má segja um þessa
plötu aö annað hvert lag sé ööru betra!
Sem sagt: Boy George og félagar
hljóma ekki eins sannfærandi og á
síöustu breiðskífu.
Ekki þar fyrir, Waking Up With The
House On Fire er fín poppplata og fáar
hljómsveitir beinh'nis í dægurlaga-
bransanum sem standast Culture Club
. snúning. Það er aö sönnu ekki metn-
aöur í þessari tónlist fyrir fimm aura,
engin tjáning né listræn túlkun, bara
pottþétt popptónlist og söluvamingur á
markaðstorgi hégómans. Við megum
víst þakka fyrir aö tónlist Culture Club
er þó ekki verri en þetta, flatnesk jan er
alténd ekki jafnyfirþyrmandi og hjá
Wham!; mörg laganna hjá Culture
Club em meir að segja bara snotur,
grípandi laglínur og ekki fram úr hófi
leiðigjarnar, en fátt til þess aö auðga
andann. Leikurinn víst aldrei til þess
gerður.
Culture Club hefur kosið að sigla á
hef öbundin mið í þeta sinn. Engar stór-
vægilegar breytingar frá plötunni 1
fyrra eru merkjanlegar, yfirbragöið er
kannski enn vemmilegra og tónlistinni
kannski best líkt viö sykursnúð.
Smellir viröast ekki vera eins auösjá-
anlegir og síðast þó ugglaust eigi
einhver lög eftir aö ná langt á
vinsældalistum fyrir utan The War
Song sem hefur sýnt sig á listunum
uppá síökastiö. Mest sakna ég rólegu
laganna því mér hefur fundist Boy
George takast einna best upp í pínulitið
angurværum söngvum einsog Vicitims
og Do You Really Wanna Hurt Me?
Time (Clock Of the Heart) var líka fínt
lag og væm fleiri lög í þessum dúr
gætum við prísað okkur sæla meö Boy
George.
Skástu lög: The Dive, Don’t Talk
About It, The War Song. -Gsal
CULTURECLUB
Sæl nu! Julian I.ciimin cr
ckki cini f lyt jandiiin mcö
þctta citirnaiii scm a'tlar scr
bita aí stóru poppkökunui
fyrir jólin. Litli bróðir cr
ncfnilcga líka búinn aö
syngja inn á pliitu og hcfur
pabba siiin Isctn cr aö siinnu
látinn fyrir fjórum arum i
mcö scr i lagiiui Kvcry Man
Has A Womau. Sá stutti hcitir
Scan Ono I.cniion og lagiö cr
tckiö al samucfndri pliitu þar
scm ýmsir flytjcndur flytja
liig cftir Yoko Ono. Elvis
t'ostcllo syngur þar til dæmis
Walking On Thin lcc. . .
Wliam! ætlar aö skora fcrnu.
A skommum tíma liala þrju
liig cftir Cícorgc Michacl scsl
i cfsta sæti brcska listans og
þaö Ijoröa cr a lciöiuni, jóla-
lag i'. I og hcitir lnst (luist-
mas. Nýja brciöskilaii þcirra
fór. cins og þiö sjáiö á hinni
siöunni. bcint i clsla sæti
brciöskilulistaiis. Stcrkir
strákar og sætir. . . ( ulturc
L'lnb cr aö lara af staö mcö
uýlt lag á smáskífu i kjiillar
Hic V\ar Song. N\ja lagiö jicit-
ir Thc Mcdal Song, tckiö af
uýju brciöskífunni og lagiö
tilciukaö bandarisku lcikkou-
uiini Franccs Farmcr. . .
Kiddlc Mc licitir uýja sma-
skífau Ira l 154(1 og W'licrc
Thc Koscs Is Sown liclur
vcriö valiö á 2ja laga pliitu
lija llig ('ountn. . . Nýtt
myiidband cr aö koma a
markaöinn frá Duran Duran.
tæplcga !l() ininútur aö lcugd
og hcitir Siug Bluc Silvcr.
Þctta cr sanusiiguicg myiid
tckin upp a hljomlcikum i
Baiidaríkjunum og hljóm-
svcitiu Icikur þrcttan fræg-
ustu lög sin á bandiuu. . .
Gamlar ryþma&blús pcrlur
cru viöfangscfui Honcydripp-
crs, hljómsvcitariimar scnt
Kobcrt. I’Iant söngvari Lcd
Zcppcliu rckur i hjávcrkum.
„Voluinc 1" cr komiö út.
mini—LP, og gcymir fimm
liig, þar á mcöal Sca Of
Lovc. . . Billy Occan, þckkt-
astur fyrir topplagiö sitt,
('aribbcan Quccn, hcfur tckiö
aö scr aö Icika Otis hcitiiiu
Kcdding i kvikmynd uin sól-
konunginn scin filmuö vcröur
a næsta ári. . . Phil Cidlins.
fyrrum liösmaöur Gcncsis,
og Pliil Bailcy ur Earth, W'ind
& Firc syngja saman á nvrri
smáskifu lag scm þcir sömdu
í fclagi, Easy I^ivcr. Collius
hcfur annars dvaliö vcstan
hafs lungaiin úr árinu, mcst-
anpart viö hljómlcikahald
mcö Gcncsis, cn cinnig stýröi •
hann upptökum á plötum
Eric Claptons og Phil
Baily. . . Nýja lagið fra
Stevic W'ondcr hcitir Lovc
Light in Flight. . . Ekki pláss
fvrirmcira. . .