Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1985, Qupperneq 19

VIÐTAL: ERLING ASPELUND
DV. LAUGARDAGUR 5. OKTOBE R1985.
19
,,Ég segi fólki það sem það vill heyra."
ég hugsaöi meö mér: Hmmm. . . ég
nenni ekki aö vera tala viö þessa
náunga án þess aö fá borgaö fyrir það.
Eg kæri mig ekkert um þaö. Og þaö
var þannig sem þetta fæddist.
Þess má geta aö einn þessara
þriggja er enn þá fastur viöskipta-
vinur.
Ég vissi aö þetta var ekkert nýtt.
Þaö eru svona tvö ár frá því fyrst fór
aö bera á síma-sexi hérna í
Bandaríkjunum og ætli þaö starfi ekki
rúmlega 100 konur viö þetta núna í
New York. Eg ákvaö því aö skella mér
í slaginn og auglýsa.
En menn skulu ekki halda aö þaö
geti hver sem er fariö út í þetta. Maöur
verður aö hafa verslunarleyfi, vera
viöurkenndur af ríki og borg, fá alls
kyns stimpla og pappíra. Þetta er
„business” eins og hver annar
„business”. Hörku „business”.
Ég auglýsti fyrst í janúar
síöastliönum í vikuritinu „The Village
Voice”. Þetta fór rólega af staö en
hófst svo af alvöru í apríl eftir aö ég
kom heim úr tveggja vikna fríi til
Islands. Þá fékk ég til liös viö mig
þrjár ungar kónur sem eru vægast
sagt frábærar. Ein er gift, ein er svört
og hin sérhæfir sig í að tala við konur.
Þær starfa allar heima hjá sér, eins og
ég, og viö fáum aö meðaltali um fimm
simtöl á dag hver um sig. Viö tökum
þrjátíu dollara fyrir símtalið.”
Og hvernig fer þetta fram? Fólk
hringir og hvaösvo?
„Ég'bið um kreditkortanúmer þess
sem hringir, heimilisfang og síma og
tékka þaö alltaf. Þaö er tryggingin
mín. Síöan hringi ég aftur í
viökomandi á tilteknum tíma og viö
ákveðum um hvaö viö eigum að tala. ”
Semur sögurnar jafnóðum
— Um hvaö taliö þiö? Hvers konar
sögur eru þetta sem þú segir fólki?
„Ég segi fólki þaö sem þaö vill
heyra. Dæmi: Um daginn hringdi í mig
maöur sem býr í tveggja hæöa húsi í
New Jersey. Hann býr einn á efri
hæðinni en á neöri hæðinni búa ung og
tápmikil hjón. Það er mjög hljóöbært í
þessu húsi og eftir því sem náunginn
segir þá líður varla þaö kvöld aö hann
neyöist ekki til aö hlusta á bólfarir
hjónanna fyrir neöan. Þannig er þetta
búiö aö ganga í tvö og hálft ár og gæinn
sagöist vera orðinn svolítið þreyttur á
þessu. Sérstaklega vegna þess aö hann
fær aldrei aö vera með. Hann spuröi
hvort ég gæti ekki bætt eitthvað úr
skák.
Nú, ég baö hann um aö lýsa aðeins
nánar öllum aðstæðum, konunni,
húsinu, eiginmanninum og svo fram-
vegis og bjó til sögu. Hún
hófst einhvern veginn þannig aö konan
kemur upp til hans til aö fá lánaöan
sykur. Hann býöur henni inn og. . .
Og þannig gengur þetta fyrir sig.
Þeir leggja mér línurnar og ég skálda
út frá því.”
Körlunum má skipta
í þrjá hópa
— Hverjir hringja?
AUs konar fólk af öllum stigum og á
öllum aldri, bæöi konur og karlar.
Kvenfólkinu vísa ég yfirleitt á
samstarfskonu mína sem sérhæfir sig í
þess konar símtölum en körlunum má
skiptaíþrjáhópa.
I fyrsta hópnum eru náungar sem
eru einfaldlega aö lyfta sér upp.
I öörum hópnum eru náungar sem
eiga eitthvaö erfitt meö aö fullnægja
hvötum sínum. Sumir eru feimnir,
aörir kúgaöir. Þeir þora til dæmis ekki
að kaupa sér konu eöa biðja maka sinn
um aö brydda upp á einhverju nýju í
bólinu. Sumir fá ekki aö gera þaö sem
þeir vilja vegna þess aö eiginkonan
bannar þeim þaö eöa vill þaö ekki.
Þessir menn njóta ekki skilnings og
þaö er þaö sem ég reyni aö veita þeim.
Ég er enginn læknir eöa sálfræðingur,
en ég hlusta, er góöleg og sýni vanda-
málum þeirra skilning. Ég reyni aö
vera sympatísk.
í þriöja hópnum eru svo þeir sem
ganga of langt, stundum hættulega
iangt.”
— Það er sumsé hægt að ganga fram
af þér. Hver eru þín takmörk? Hvaö
gengur þú langt?
„Ég hef mín takmörk. Ég geng bara
svo og svo langt og ekki lengra. Þaö er
óþarfi aö fara neitt nánar út í þaö. En
þaö kemur fyrir aö ég neita aö taka við
símtölum frá fólki. Þaö kemur líka
fyrir aö ég tala viö fólk sem mér finnst
vera alveg á mörkunum. Slík símtöl
hafa eflaust komiö í veg fyrir mörg
ódæðisverkin. Menn fara síöur út í bæ
og brjóta eitthvað af sér eftir aö hafa
fengið útrás viö aö tala viö mig í
síma!”
— Spyr ja menn þig um ísland?
„Æ, nei. Þeir spyrja hvort ég sé
örugglega íslensk feguröardrottning
og hvernig ég líti út og þá segi ég þeim
það. En þeir spyrja afar sjaldan um
ísland.”
-- Þetta er þá ekki hugsað sem land-
kynning?
„Nei:”
— Hafa einhverjir Islendingar hringt
íþig?
„Já, nokkrir, bæöi héöan og aö
heiman. Ég hef hins vegar vísað þeim
flestum frá mér. Ég er farin að ryöga
svolítiö í íslenskunni og get ekki talaö
um þessa hluti sem skyldi á móöur-
málinu.”
„Ég skammast mín
ekkert fyrir þetta"
— Langar þig aldrei til aö hitta þessa
menn sem hringja í þig?
„Jú, einstaka sinnum, en ég hef
aldrei gert þaö. Slíkt gerir maöur ekki.
Þá væri ég í allt öörum bransa. Þetta
er ekki vændi. Er ég vændiskona af því
aö ég tala í síma? Ég held nú ekki. í
þessu blaði, sem ég auglýsi í, eru
einnig auglýsingar frá vændiskonum.
Þaö sjá hins vegar allir eins og skot aö
þær eru aö auglýsa eitthvað allt annaö
en ég.
— Hefur þér aldrei fundist neitt
rangt viö þetta starf þitt?
„Nei, annars væri ég ekki aö þessu.
Ég skammast mín ekkert fyrir þetta.
Ég sagöi mömmu alla sólarsöguna
síöast þegar ég fór til Islands og hún
sagði: „Fínt! Ef þúgeturunniöþérinn
peninga meö þessum hætti þá er þaö
ágætt.” Þaö þótti mér gott að heyra.
Ég væri ekki svona viss uin þaö sem ég
er aö gera ef fjölskyldan stæöi ekki á
bak viö mig. Ég er sannfærð um aö þaö
er ekkert athugavert við þaö sem ég er
aö gera.
Dóttir mín, Alexandra, sem er 17
ára, var ekki alveg sátt viö þetta i
upphafi, en núna finnst henni þetta allt
í lagi. Ég mundi ekki gera þetta nema
að ég vissi að hún stæöi meö mér.
Annars kæri ég mig ekkert um aö
þaö sé litiö á mig og minn „business”,
mig og mínar stúlkur, sem eitthvað
lágar. Er þaö eitthvaö lágt aö vilja tala
um kynlíf? Þaö held ég ekki. Mér
finnst þaö skemmtilegt og sniðugt. Og
fyrst ég get unnið mér inn pening meö
því aö tala um hluti, sem ég hef gaman
af, því ekki aö gera þaö? Þaö er til nóg
af fólki sem vill borga manni fyrir
þetta.
Og ég skal segja þér þaö aö
viöskiptavinir mínir fá eitthvaö virki-
lega fínt fyrir peningana. Þetta er
ekkert billegt. Þetta er ekkert slor. Ég
og mínar stúlkur erum þær bestu í
bransanum. Það fer ekki á milli mála.
Viö skellum til dæmis ekki á þegar tíu
eöa fimmtán mínútur eru liðnar eins
og sumar gera. Þær tala bara í svo og
svo langan tíma og skella svo á. Ég
tala viö fólk þar til þaö er ánægt og
símtalið örugglega búiö. Viö viljum
hafa svolítinn klassa yfir þessu.”
— Hefuröu hringt annað til aö fá
samanburð?
„Nei, en þeir sem ég hef talað viö eru
allir sammála um aö ég sé sú besta í
bransanum. Þeir segja aö þaö sé
vegna þess aö ég legg miklu meiri
vinnu í þetta en hinar.”
Hyggst færa út
kvíarnar til íslands
— Hvaö hyggstu fyrir í framtíöinni?
„Færa út kvíarnar. Ég hef veriö aö
auglýsa eftir fleiri stúlkum til starfa og
mun ræöa viö fjóra umsækjendur á
morgun. Síðan væri gaman að opna
umboösskrifstofu á Islandi og fá stúlku
til aö starfa fyrir sig þar.
Nú, ég er með bók í smíðum, smá-
sögusafn, um reynslu mína og annarra
í kynferöismálum. Ég hef verið aö
vinna aö henni í rúm tvö ár og vonast
til aö klára hana fljótlega.
Einnig heföi ég áhuga á aö læra sex-
therapíu og fara af staö með
sjónvarpsþátt hérna í Bandaríkjunum,
þar sem fólki yröu veittar
ráöleggingar og svör viö ýmsum
vandamálurti sem upp geta komið í
kynlífi. Þaö er einn slíkur þáttur í
gangi hérna núna, þátturinn „Good
sex” í umsjá dr. Ruth Westheimer. Ég
er að hugsa um aö fara út i samkeppni
viö har.a og kalla þáttinn minn „Bad
Sex”. Ætli þaö mundi ekki útleggjast
sem „Svæsiö sex” á íslensku. .
Þá væri athugandi aö fara af staö
meö lesendadálk í íslensku blaöi þar
sem ég veiti lesendum ráögjöf í
kynferöismálum. Þaö er allt til i þessu.
Annars ætla ég fyrst og fremst aö
einbeita mér aö símabransanum. Mér
finnst hann svo æðislegur. Ég get ekki
ímyndað mér neitt yndislegra heldur
en almennilegt símtal viö aöra yndis-
lega manneskju. Sé þaö vel gert er
ekkert betra til.
Og ég ætla mér langt. Þaö er hægt aö
komast óendanlega langt á þessu svo
fremi maður hafi fallega rödd og frjótt
ímyndunarafl. Og þaö er hægur vandi
aö græða á þessu. Þaö veröa nefnilega
alltaf til menn sem vilja borga.
EA — New York.