Dagblaðið Vísir - DV - 04.07.1986, Qupperneq 16

16
Spurningin
Hefur þú gróðursett
plöntur í sumar?
Ágúst Þór Bragason garðyrkjumað-
ur:
Já, það held ég nú. Ég er búinn að
gróðursetja allar hugsanlegar teg-
undif í sumar.
I
Elín Hannesdóttir húsmóðir:
Já, margar. Ég er með tvo garða,
heima og við sumarbústaðinn, og það
er nóg að gera í þeim.
Árni Sigurbergsson flugmaður:
Já, við hjónin hjálpumst að í garð-
inum við að gróðursetja.
Þóra Árnadóttir jarðeðlisfræðingur:
Nei, ég hef ekki haft tíma til þess
í sumar.
Pétur Ágústsson nemi:
Nei, ég bý í blokk og þar er ekkert
gróðursett.
Gunnar Gunnarsson garðyrkjumað-
ur:
Já, ég hef gróðursett mikið í sum-
ar. Það fylgir starfinu.
DV. FÖSTUDAGUR 4. JÚLÍ 1986.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Lánasjóður islenskra námsmanna.
Kostulegur lánasjóður
Námsmaður skrifar:
Ein kostulegasta stofnun landsins
(og eru þær þó margar skrautlegar til)
er án efa Lánasjóður íslenskra náms-
manna. Stjómun þessa fyrirtækis er
alveg með ólíkindum. Eins og málin
standa í dag þá tekur það vikur og
mánuði að fá fyrirgreiðslu hjá sjóði
þessum. Maður þarf að fara óteljandi
ferðir og hringja jafnmörgum sinnum
til að heija út þessar fáu krónur sem
manni em ætlaðar sér til lífsviðurvær-
is. Þessi lán fær maður með herkjum
þó ljóst sé að maður borgi þetta að
fullu til baka.
Ég skil ekki þá stefnu í þessu þjóð-
félagi að ætla að námsmenn séu
einhver sérþjóðfélagshópur. Stað-
reyndin er sú að í nútímaþjóðfélagi
er menntun blátt áfram nauðsynleg.
Það er því æskilegt að sem flestir
mennti sig til að allir hafi það sem
best. Og það er því út í hött að reyna
að gera námsmönnum eins erfitt fyrir
og hægt er. Það verður til þess að
margir leggi einfaldlega ekki í að læra
neitt af viti.
Hjúkrunarfræðingar
nauðsynlegir
A.H. hjúkrunarfræðingur skrifar:
Ég get ekki orða bundist yfir les-
endabréfi fi-á S.J. í DV 1. júlí þar sem
sagði að hj úkrunarfræðingar væm
með öllu óþarfir á spítulum. Mér
þætti fróðlegt að vita hvað þessi
manneskja starfar og einnig hvort
hún hefur einhvem tímann legið á
spítala.
Ég vildi ekki liggja á spítala þar
sem enginn hjúkrunarfræðingur
starfar, að sjúkraliðum ólöstuðum.
Þeir em jaftmauðsynlegir og við.
Hins vegar hafia sjúkraiiðar miklu
minni menntun og það er ótal margt
sem þeim er ekki leyfilegt að gera.
Til dæmis mega þeir ekki gefa lyf,
ekki sprauta, ekki skipta um
umbúðir á sárum nema i einstaka
tilfellum og þar fram eftur götunum.
Ef S.J. er haldin þeirri ranghugmynd
að læknar taki að sér að vinna þessi
störf okkar þá skjátlast henni hra-
pallega! Gerir þú þér grein fyrir því,
S.J.. að þú ræðst á heila stétt á sví-
virðilegan hátt?
Ég hef sjaldan lesið grein sem lýs-
ir eins mikilli heimsku og fáfræði.
Sem hjúkrunarfræðingur hef ég
starfað í 9 ár og veit því hvað hjúk-
runarfræðingar em nauðsynlegir.
Ég vona að S.J. eigi ekki eftir að
leggjast inn á spítala þar sem enginn
hjúkrunarfræðingur er. Það er úti-
lokað að spítalar geti starfað án
okkar. Ég skora á þig, S.J., að svara
þessari grein og athuga vandlega
rökin fyrir þínum málflutningi.
Bjami Felixson, stjórnandi beinna knattspyrnuútsendinga i sjóvarpinu.
Bravó,
Bjami
Ein um sjötugt skrifar:
Mig langar að þakka honum
Bjama Felixsyni kærlega fyrir all-
ar útsendingamar í júní. Við
hjónin sátum alltaf við sjónvarpið
með bamabömunum okkar og
horfðum á leikina. Auðvitað fannst
mér leiðinlegt hvemig fór með
Danina. Ég hélt með þeim, enda
bjó ég í Danmörku í fimmtán ár.
Ég held að fólk á öllum aldri og
ekki síst margt eldra fólk hafi haft
gaman af þessu sjónvarpsefni.
Þessir leikir em spennandi og það
veitir stundum ekki af að hressa
upp á hversdagslíf okkar gamla
fólksins. Kærar þakkir, Bjami, fyr-
ir skemmtilegar stundir. Bravó,
Bjami!
Broshýr
afgreiðslu
stúlka
Stefán skrifar:
Ég var að lesa í DV um daginn að
fólk væri ekki alltaf glaðlegt við af-
greiðslustörf. Ég versla svo til daglega
við kjötbúð á Laugaveginum. Þar af-
greiðir kona sem hefúr starfað í
versluninni í fjölda ára. Hún er alltaf
tilbúin til að brosa og segja eitthvað
létt við okkur gamla fólkið. Ég kann
því vel þegar fólk hefur tima til að
miðla af sj álfur sér. Það léttir skapið.
Vald neytenda
Guðrún hringdi:
Ýmislegt forvitnilegt hefúr komið
fram í verðkönnunum sem gerðar hafa
verið að undanfómu. Munurinn milli
hæsta og lægsta verðs, á nákvæmlega
sömu vöm, er í mörgum tilfellum gíf-
urlegur. Þetta komast kaupmenn upp
með í skjóli þess að neytendur em
ekki nægilega vakandi fyrir því verði
sem sett er á viðkomandi vöm. Það
þýðir lítið að gráta Bjöm bónda þegar
skaðinn er skeður og einhver hefúr
keypt eitthvað sem hann kemst síðar
að raun um að hann hefði getað feng-
ið ódýrara annars staðar.
Þetta er nokkuð sem vill oft gleym-
ast. Fólk rýkur upp til handa og fóta
og heimtar að neytendasamtökin geri
eitthvað í málunum. Það emm við
neytendur sjálfir sem eigum að sjá um
þessi mál. Verum ófeimin við að fara
á milli verslanna og bera saman verð.
Verum líka ófeimin við að láta í okkur
heyra þegar verð er greinilega of hátt,
hvort sem er við kaupmanninn sjálfan
eða á opinberum vettfangi. Það þýðir
ekki að sitja með skottið á milli lap-
panna. Við eigum að stjóma þessum
málum sjálf.
Kaupmönnum er nefnilega ekkert
um að vera sakaðir um okur. Þá finnst
þeim betra að lúffa og lækka verðið.
Neytendur: Látum ekki kaupmennina
komast upp með að spenna verðbog-
ann hátt. Þannig er hag okkar best
borgið.