Dagblaðið Vísir - DV - 26.07.1986, Síða 11
LAUGARDAGUR 26. JÚLÍ 1986.
51
Nú fer hver að verða síðast-
ur að sjá sýninguna á verkum
Pablos Picassos að Kjarvals-
stöðum. Þar sem ekki er
líklegt að önnur slík verði
sett upp hér á næstu áratug-
um ætti fólk að grípa gæsina
meðan hún gefst. Sýningunni
lýkur nú á sunnudagskvöld-
ið, 27. júlí.
Hér til hliðar birtum við
tvær litteikningar frá síðustu
æviárum Picassos, þegar
hann velti stöðugt fyrir sér
hlutverki listamannsins fyrr
og nú, íhugaði sambandið
milli listamanns og fyrirsætu
hans og tengslin milli sköp-
unargáfunnar og kynhvatar-
innar.
Þessar myndrænu íhuganir
voru að sjálfsögðu með sjálf-
sævisögulegu ívafi, eins og
hans var von og vísa.
Höfum hugfast að Picasso
var ævinlega í nánu sam-
bandi við fyrirsætur sínar,
þær voru um leið ástkonur
hans eða stundargaman.
Á efri myndinni situr föngu-
leg stúlka fyrir hjá gömlum
listamanni. Hann er klæddur
í skrúð frá barokktímabilinu,
en í augum Picassos var það
tímabil bæði sérlega frjótt og
glæsilegt. En við nánari
skoðun kemur í ljós að þama
er um þykjustuleik að ræða,
andlit málarans er skrautleg
gríma, fyrirsætan ber einnig
grímu og málverkið á trönun-
um er ekki af stúlkunni
heldur (sennilega) af lista-
manninum sjálfum. Sem sagt,
lífið og listin eru leikara-
skapur einn og listamaðurinn
er sjálfselskan uppmáluð.
Þessi túlkun er í samræmi
við atburðarás í mörgum öðr-
um myndum Picassos.
Neðri myndin er mjög svip-
uð að sjá, en þó með ívið
breyttum áherslum. Fyrir-
sætan situr fyrir í sömu
stellingum en málarinn hefur
fært sig til hliðar svo meir
ber á striganum með skugga-
myndinni fyrir miðju. Málar-
inn er áfram skrautklæddur,
en er nú ekki að fara í felur
með grímu sína.
Samt heldur leikaraskapur-
inn áfram. Málari þykist
mála fyrirsætuna en málar í
staðinn mynd af sjálfum sér.
En bíðum nú hæg. Hér er
fieira að gerast. Jaðar vantar
neðan á strigann og hægra
megin á hann, þannig að
hann virðist eins og op á
veggnum. Getur hugsast að
hinn raunverulegi málari
myndarinnar standi þarna í
gættinni og máli myndina af
fyrirsætunni og sundurgerð-
armanninum til hægri, rétt
eins og þegar Velazquez mál-
aði spánska kóngafólkið í
„Las Meninas“?
Er málarinn kannski að
mála mynd af okkur í leið-
inni?
Picasso var ævilangt að
leika sér og spyrja spurninga
í verkum sínum - rétt eins
og barn og með þessari
ótrúlega þjálu línu.
-ai