Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1987, Page 14

Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1987, Page 14
14 MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 1987. Spumingin Fylgdistu með fegurð- arsamkeppninni? Stefán Þórðarson: Þetta var of seint hjá þeim hjá sjón- varpinu því ég er orðinn svo kvöld- svæfur - annars hef ég oft fylgst með þessum keppnum. Sama er að segja um marga aðra góða þætti í dag- skránni, þeir eru of seint fyrir eldra fólkið." Ragnar Friðriksson: Já... jú... bara... þetta voru ágætis úrslit. Sú fegursta vann! Jón Ragnar Gunnarsson: Mér tjnnst þetta mjög góð keppni - er sá::ur við þessi úrslit en það var ég ekki síðast. Kolbrún Jarlsdóttir: Þetta er erfítt því ég var að vinna í þessu fyrir sjónvarpið. En sjálf er ég á móti fegurðarsamkeppninni - finnst ekki rétt að ungar stúlkur séu notaðar sem sýningargripir. Guðrún Atladóttir - með Hildi Guð- mundsdóttur: Jú, eitthvað af henni. Þetta var ágætt - bara sanngjörn keppni. Nei. Hafði áhuga á þessum keppn- um en hef hann ekki lengur. Þetta er árleg keppni sem ég fylgist ekki með lengur. Lesendur________________________dv Minningar úr Skuggahverfi frábært útvarpsleikrit og flutningur 2532-2975 skrifar: Það er svo sem ekkert nýtt að maður taki sér smáhvíld frá þvi sem maður er að bauka í það og það skiptið ef maður hefur opið fyrir gamla gufuradíóið sem nú er kallað RÚV, rás 1. Einfaldlega vegna þess að þar er oftar en ekki besta útvarpsefhið þeg- ar allt kemur til alls. Þannig var það sl. fimmtudags- kvöld þegar flutt var leikritið Minningar úr skuggahverfi eftir Er- lend Jónsson. Hafði lesið í dagskrá að þetta leikrit yrði flutt en gaf því ekki nánar gaum fyrr en það byrjaði bara allt í einu á sínum tíma, kl. 20. Nú, það er ekki að orðlengja að strax í upphafi varð ekki hjá því komist að leggja frá sér „hobbíið" og hlusta því efnið og flutningur var með því betra sem gerist. Erlingur Gíslason og Margrét Guðmundsdóttir fóru einstaklega vel með hugljúft og persónulegt sam- tal tveggja einstaklinga sem hittast eftir fjörutíu ára aðskilnað, ef svo má segja. Meira að segja „karlálft- in“, sem Karl Guðmundsson túlkaði í stuttu innskoti, var eins og nauð- synlegur hlekkur til að fúllkomna lungjörðina. En eftir á að hyggja. Það eru leik- rit af þessari gerð og stærðargráðu sem eru einkar vel fallin til útvarps- hlustunar. Auðvitað hefði þetta leikrit fullt eins vel getað verið sjónvarpsleikrit,. Þau eru einmitt svona, mörg sem boðið er upp á, t.d. í Bretlandi. Það þarf ekki endilega miklar og íburð- arfullar senur eða klettabjörg sem einhver guðs volaður hendir sér fram af til að losna við vandamálin. Bara samtal milli fólks. En það þarf að vera gert af viti og hafa vissan næm- leika til að hlustendur eða áhorfend- ur njóti þess. Og eftir á að hyggja, öðru sinni. Svona leikrit hefði sem best einnig sómt sér á sviði hvaða leikhúss sem er, þó með einhverri viðbót. Af mörgu hefði verið að taka sem fram- haldi. Þau hafa ekki öll verið margmenn leikritin, t.d. í Þjóðleikhúsinu, en gengið samt. Húsvörðurinn, sællar minningar, svo dæmi sé tekið. En þar fóru á kostum þeir Valur Gísla- son og Bessi Bjamason. Minningar úr Skuggahverfi er sagt hafa fengið 4. verðlaun í leikritasam- keppni Ríkisútvarpsins á sl. ári. - Hvað um hin þrjú, hafa þau verið flutt og þá hvenær - eða koma þau síðar? Já, það virðist vera nóg af efniviði í þessum dúr. En það fer lítið fyrir honimi í sjónvarpinu. En það er kannske vegna þess að það er eins og þar verði allt að byggjast á mann- mergð, flóknum tækjabúnaði og „tilstandi". „Tónlist lykill að hamingjunni“ Gunnar Sverrisson skrifar: Ég tel að framlag Tónlistarskól- ans til tónlistarmála hverju sinni í menningarlífi borgarinnar sé yfir- leitt lofsvert og mikill fengm' f>TÍr unnendur fi'ambærilegra verka gömlu meistarana ekki síður en framlag margra þeirra yngri. Ég átti því láni að fagna að vera einn af mörgum áheyrendum á tón- leikum Tónlistarskólans í Há- skólabíói. Vel þjálfuð hljómsveit skólans flutti þar mörg hugþekk verk undir stjóm Mark Reedman ásamt tveimur aðilum til einsöngv- araprófs og tveim til einleikaraprófs. Ég ætla mér aðeins að stikla á því stóra, mér finnst þessi tveir ein- söngvarar sem fi-am komu eiga mikla framtíð fyrir sér svo fremi þeim end- ist líf og heilsa. F>Tsta verk tónleikanna var píanókonsert í A-dúr kv. 488 eftir Mozart, falleg tónsmíð auðheyrilega spiluð af þjálfaðri kunnáttu sem gerði þessa tónffemd hugþekka í minningunni. Síðasta verkið, nokkru eftir hlé, hinn rismikli og fjölmagnaði píanó- konsert í des dúr eftir hljómsveitar- stjórann og lagasmiði Katsjatúbian en hann er löngu horfinn feðra sinna til. Fannst mér þessi smíð vera há- mark þessara tónleika svona rétt í lokin, en mér finnst alveg eins og þeir hafi getað vakið þá lífsfyllingu meðal áhorfenda - það jákvæða gild- ismat að vera lykill að hamingjunni. í lokin vil ég þakka þeim aðilum Tónlistarskólans sem áttu sinn þátt í því að ég fékk setið þessa góðu tónleika er vel þjálfaðir meistarar, hver á sinn hátt, stóðu að og sem gerðu mér þennan dagamun fram- kvæmanlegan. Því má þó einnig bæta við að hæfni þeirra mörgu er fram komu í þessari hljómsveit er meðal annars árangur af áralöngu starfi svo- nefndra Sukorvski námskeiða á vegum Sinfóníuhljómsveitar æsk- unnar. Truflanir í simtækjum á Grandavegi eru svo miklar að ekki heyrist orðaskii. Póstur og sími: Nákvæmnin ekki bara hjá greiðendum Friðbjörn Guðmundsson: „Síminn hjá mér bilaði seinnipart- inn á laugardag. Ég bý við Granda- veg og varð var við að sama ástand var hjá öðrum í nágrenninu. A sunnudag hringdi ég í Póst og síma og þá var mér tjáð að það væri bilað- ur jarðstrengur. Það sama kvöld var sama ástand - truflanir svo miklar að varla heyrðist eitt orð. Svo hringdi ég aftur daginn eftir og þá var ekki farið að athuga þetta. Þeir hjá símanum vissu ekki einu sinni hvort yrði farið í að athuga þetta í dag eða á morgun. Það er lokað á mann fyrir minnstu skuld hjá Pósti og síma - jafnvel nokkrar krónur - og svo er afgreiðsl- an ekki betri en þetta. Þar sem þeir vilja nákvæmni hjá viðskiptavinum sínum er lágmarkskrafa að fyrirtæk- ið sýni sömu reglur í þjónustunni við símnotendur. Og reyndar éru litl- ar líkur til þess að símreikningurinn, sem íbúum við Grandann berst fyrir þetta tímabil, verði nokkuð lægri í krónum talið þótt síminn sjálfur hafi ekki verið nothæfur vegna bil- ana. Það er slæmt að þurfa að þola þetta af hálfu þessa einokunarfyrir- tækis.“ Skrítin toll- afgreiðsla Gamall viðskiptavinur tollpóststof- unnar hringdi: Mér finnst svolítið einkennilegur afgreiðslumáti hjá Tollpóststofunni núna. Utan á húsinu og inni segir að breyttur afgreiðslutími sé til 16.30. í fyrradag var mér vísað frá eftir hálf- tíma bið á þeirri forsendu að tollararn- ir hættu störfum klukkan fjögur. Síðan fer ég í gær aftur og fæ þá afgreiðslu - eftir hálftíma bið - og á meðan ég beið var tveimur vísað frá um rétt eftir fjögur á þeirri forsendu að nú væru tollaramir farnir. Sem sagt, það þýðir í raun að tollafgreiðsl- an sé lokuð klukkan íjpgm'- Þessir menn, sem ég sá vísað frá, vissu greinilega varla hvaðan á þá stóð veðrið og gengu furðu Iostnir út. Þama er varan ekkert skoðuð fyrr en þú kemur þannig að í sumum tilvikum em þetta hlutir sem ekki þarf að tolla og þá er raunverulega nóg að kvitta bara fyrir og labba út. Með þessu móti er alls ekki opið til hálflímm þótt einhverjir starfsmenn séu eftir á staðnum. Fegurðar vitleysan endalausa Lesandi skrifar: Fegurðarsamkeppnimar em komn- ar út í öfgar og ég er orðinn dauð- þreyttur á öllu þessu mgli um þær í fjölmiðlunum. Hégómadýrkunin geng- ur úr hófi þegar ekki er um annað hugsað heilu vikurnar og mánuðina og ýtt er undir fáránleg viðhorf hjá ómótuðum stelpukrökkum. Það segir talsvert um eðli þessa alls að keppni milli karlmanna á þessu sviði er varla til í dæminu. Næstum því hvert einasta smáblað og tímarit er með sína keppni - og það jafnvel fleiri en eina ár hvert. Svo koma undankeppnir og aðalkeppnir í óendanlegri endaleysu svo venjulegt fólk ætlar vitlaust að verða af leiðind- um þegar þessu er steypt yfir það úr hljóðvarpi og sjónvarpi - að ekki sé talað um heilu síðumar í blöðunum. Væri ekki ráð fyrir konur að snúa sér að einhverju uppbyggilegra? Það er kannski allt í lagi að hafa eina og eina slíka keppni en fyrr má nú vera. Og eitthvað hlýtur það að segja mönn- um að karlmenn hafa aldrei látið draga sig út í svona vafstur - eða hvað?

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.