Dagblaðið Vísir - DV - 15.06.1987, Blaðsíða 28

Dagblaðið Vísir - DV - 15.06.1987, Blaðsíða 28
40 MÁNUDAGUR 15. JÚNÍ 1987. Dægradvöl Svífðu seglum þöndum - seglbrettasiglarar heimsóttir Svífðu seglum þöndum, svífðu burt frá ströndum, segir í þekktu kvæði eftir Örn Arnarson. Höfundur hafði að vísu ekki seglbrettakappa í huga þegar hann orti kvæðið, en ljóðlín- urnar eiga engu að síður vel við um þá sem svífa um víkur og vötn á litlum brettum með þanin segl. Seglbrettasiglingar njóta vaxandi vinsælda og þeim fer ört fjölgandi sem stunda þetta skemmtilega sport. Við fórum í Nauthólsvíkina einn sólskinsdaginn, en þar er allt- af þó nokkuð um seglbrettasiglara og meðal annars rekinn þar segl- brettaskóli og leiga. „Það er fólk á öllum aldri sem sækir þessi námskeið, það hefur verið hér hjá mér fólk á sextugs- aldri,“ sagði Árni B. Erlingsson í samtali við DV, en hann rekur Seglbrettaskólann ng_ hsfttf—gertr undanfarin fjögur sumur. Við kom- um þar við þegar fyrsta námskeiðið var að hefjast til að fræðast nánar um seglbrettasiglingar. Siglingar á seglbrettum eru til- tölulega ný íþrótt, ekki bara hér á landi heldur í heiminum. „Segl- brettið var fundið upp 1967, að mig minnir,“ sagði Árni. „Síðan tók nokkur ár að koma í gang ein- hverri framleiðslu og það var ekki fyrr en eftir 1970 sem þessi íþrótt fór að breiðast út. Það var keppt á seglbrettum á síðustu ólympíuleik- um í fyrsta sinn. Hér fóru menn ekki að stunda seglbrettasiglingar svo neinu nemur fyrr en upp úr 1980. Það er höfuðatriði að vera í almennilegum galla, svokölluðum þurrbúningum, og þeir fengust ekki hér á viðráðanlegu verði fyrr en þá. Það er ónotalegt að vera í blautbúningum því þó maður sé kannski ekki að drepast úr kulda þá er engu að síður kalt og fólk nennir ekki að stunda þetta ef því líður hálfilla á meðan.“ - Hverjir eru það einkum sem stunda seglbrettasiglingar? „Flestir eru á aldrinum sextán til þrjátíu ára en það er ekki þar með sagt að fólk verði að vera á þeim aldri. Eins og ég sagði áðan þá hef ég verið með fólk á sextugsaldri á námskeiðum hjá mér og allt niður í unglinga. Við tökum hins vegar ekki yngri en tólf ára. Og þetta eru nær eingöngu strákar. Þær eru teljandi á fíngrum annarrar handar þær stelpur sem stunda þetta eitt- hvað. Þær hafa margar prófað en standa stutt við. Ég veit ekki af hverju þetta er. Stelpur geta þetta ekkert síður en strákar. Það þarf enga krafta í þetta. Stelpum er kannski verr við að fara ofan í vatnið, hræddar við kuldann eða að bleyta á sér hárið eða eitthvað." Þarf engan Jón Pál til „Seglbrettasiglingar eru ekki erf- ið íþrótt. Að mörgu leyti er það svipað með seglbrettin og skíði. Maður getur nokkuð ráðið þyí hváð maour leggur á sig. Maður þarf ekki að fara í bröttustu brekk- una eða mesta rokið. Ég myndi telja þetta frekar áreynslulítið sport, það þarf engan Jón Pál til að geta siglt bretti." - En er erfitt að læra á seglbretti? „Nei, það hlýtur að vera auðvelt að læra þetta úr þvi mér tekst að kenna fólki þetta á fjórum kvöld- um. Að þeim tíma liðnum er fólk venjulega farið að geta siglt í þá átt sem það vill án þess að detta, á meðan veðrið er viðráðanlegt. Síð- an kemur þetta bara með æfing- unni.“ - Er þetta hættulegt sport? „Það ábyggilega hægt að fara sér að voða á þessu einhvern veginn, en mér fmnst þetta ósköp áhættu- lítið. Ég man ekki eftir neinum sem hefur meiðst í þessu hér. I Ástralíu eru nokkrir seglbrettasiglarar étn- ir af hákörlum á hverju ári, en þú mátt ekki segja frá því, þá verður fólk hrætt við þetta,“ sagði Árni og brosti. Blaðamaður hélt að það væri lítil hætta á því, Ástralía og hákarlar væru okkur Islendingum það framandi. „Það spyrja nú sum- ir að því hvort það sé ekki eitthvað að varast hér í Nauthólsvíkinni," svaraði Árni. „Einstaka eru líka ægilega hræddir við selina. Þeir eru svo forvitnir að þeir koma Árni, kennari í Seglbrettaskóianum, segir nemanda sinum, Guðna Markússyni, allt um hvernig meðhöndla á segl. stundum hingað inn í víkina til að glápa á okkur.“ Mikil gróska — Fynr Titan Ség 1 bietiaskólann og leigu á brettum og búningum, er Árni nýbúinn að opna verslunina Sæljónið, sem sérhæfir sig í út- búnaði fyrir seglbrettasiglingar. Hann sagði að það væri mikil gróska í þessari íþrótt og þeim færi sífellt fjölgandi sem stunduðu segl- brettasiglingar. Aðspurður sagðist hann ekki vita hversu margir stunduðu þetta en þeir skiptu áreiðanlega hundruð- um. „Ég er búinn að selja tvö hundruð bretti og held að það sé ekki íjarri lagi að áætla að til séu á fimmta hundrað bretti hér á landi." - Er þetta dýrt sport? „Það fer sjálfsagt eftir því hvern- ig á það er litið. Brettin kosta þetta fjörutíu til fimmtíu þúsund, ódýr- ustu búningamir sex þúsund og þeir dýrust sextán þúsund. En þá er líka allt komið sem þarf. Vanir siglarar kaupa sér stundum sérstök vesti með krók sem þeir krækja í seglið. Með því móti eru hendurnar lausar og menn geta siglt lengur án þess að þreytast. En fyrst og fremst er ég að selja hér bretti, hitt er aukaatriði." Ég tók eftir því að brettin eru mis- stór og spurði Árna hvers vegna það væri? „Stærstu brettin eru fyrir byrj- endur því þau eru öruggust. Strax og brettin eru orðin fetinu minni eru þau orðin of völt til að byrj- andi ráði við þau. Minnsta brettið steinsekkur efjnaður stenduF á þvi. Það flýtur aðeins á ferðinni eins og sjóskíði. Því sigldari sem menn eru því minni bretti vilja þeir. Þau eru léttari og skoppa meira og fara hraðar i mikluroki." Ámi sagði einnig að yfirgnæfandi meirihluti þeirra sem stunda segl- brettasiglingar að einhverju ráði ættu bretti sjálfir. „Þegar fólk er komið upp á lagið með að sigla kaupir það sér bretti, eða hættir. Maður fær ekki bakteríuna fyrr en maður kemst á fyrsta skriðinn. Og mín reynsla er að annaðhvort fer fólk í þetta á fullu eða alls ekki. Og fólk vill geta farið með brettin með sér í friið eða ferðalagið." Kynntist seglbrettinu á Spáni Seglbrettasiglarar hafa ekki enn þá myndað með sér samband heldur eru þeir félagar í siglingaklúbbum og aðilar að fþróttasambandi ís- lands í gegnum þá. „Það stendur til að reyna að koma á seglbrettasambandi. Ég veit ekki hvað verður úr því. Þetta er alveg ný hugmynd og verið að vinna í þessu,“ sagði Árni Hann fræddi okkur ennfremur á því að innan flestra siglingaklúbb- anna væru starfandi seglbretta- nefndir og þær sæju um að skipuleggja keppnir og deila þeim niður á klúbbana. í þessum keppn- um er siglt eftir fyrirfram ákveðn- um leiðum, venjulegast hring eða þríhyrningi, og sá yinnur,°-?m ketn- ur fyrstur í mark. „Ég held hins vegar að fæstir hafi áhuga á keppnunum sem slík- um. Það er eins og með skíðin, það eru mjög margir sem stunda skíði en sárafáir sem keppa. Mér finnst fólk meira vera að þessu ánægjunnar vegna. Hins vegar ef þú spyrðir einhvern sem hefur keppni sem áhugamál, þá segði hann þér að það væri ekkert gaman að siglingum nema keppa. Það er náttúrlega misjafn smekkurinn." - Hvar kynntist þú þessari íþrótt? „Ég byrjaði á þessu á Spáni 1977 eins og flestir sem byrjuðu áður en þetta varð vinsælt hér. Ég var líka svo heppinn að ég fékk nokkuð góða tilsögn. Það var strákur þarna á ströndinni þar sem ég var sem leigði bretti og sagði mönnum til. Það reyndu fáir við þetta og þeim sem gerðu það gekk svo illa að að allir á ströndinni hlógu að tilburðunum. Þetta var orðið þann- ig að það lagði enginn í brettin nema fullur og það varð ekki til að bæta frammistöðuna. Mér fannst þetta merkilegt og langaði til að prófa. Og eins og ég sagði fékk ég góða tilsögn, enda lítið að gera hjá stráknum, og ég komst fljótlega upp á lagið með að sigla.“ Síðan hefur Árni siglt mikið og undanfarin fjögur sumur fengist við að miðla landanum af kunnáttu sinni. Þetta er æðislega skemmtilegt sport, segir Olafur Guómundsson, sem stýrir seglbrettinu æfðum höndum um Nauthólsvikina enda þaulvanur siglari. Draumurinn að komast ti - segir Ólafur Guðmundsson seglbrettakappi „Ég byrjaði í seglbrettasiglingum í fyrrasumar, þannig að þetta er ann- að árið mitt,“ sagði ðlafur Guð- mundsson, tuttugu og eins árs kranamaður og seglbrettasiglari, þegar DV hitti hann að máli í Naut- hólsvíkinni. „Ég bjó á Akureyri þá og hafði ætlað mér að kaupa mótorhól. Það fór hins vegar forgörðum og ég keypti mér seglbretti í staðinn án þess þó að vita nokkuð hvað ég var að fara út í. Þetta var mest fyrir for- vitni,“ sagði Ólafur og bætti við að hann sæi sko ekki eftir þessum skipt- um því seglbrettið væri miklu skemmtilegra en mótorhjól. Ekki fékk hann neina kennslu, enda ekkert slikt að hafa á Akur- eyri, en hann komst upp á lagið með þetta smám saman af sjálfsdáðum. „Þetta er auðvitað miklu meira basl þegar maður fær enga tilsögn. Ég var í tvo tíma bara að læra að komast upp á brettið og ná upp seglinu. En þegar maður er farinn að geta siglt eitthvað þá kemur þetta með æfing- unni.“ Ólafur segist líka læra heilmikið af því að horfa á videomyndir af segl- brettasiglingum. „Það eru mest myndir frá Hawaii og það er alltaf draumurinn að komast þangað.“ „Ég sigli mest í Nauthólsvíkinni eða réttara sagt hér fyrir utan. Það er svo leiðinlegur vindur hér í vík- inni en um leið og maður er kominn út fyrir Álftanesið þá hvessir, það kemur strengur úr Hvalfirðinum. Við förum venjulega nokkur saman í þessar lengri ferðir ef ske kynni að eitthvað kæmi fyrir. Ekki þar fyrir að maður gæti sjálfsagt synt í land þó maður væri einn en maður vill venjulega ekki yfirgefa brettið." - Er þetta ekkert hættulegt? „Ef maður fer að þessu með gá- leysi, lætur ekki vita af sér, fylgist ekki með veðurspánni og hættir sér í eitthvað sem maður ræður ekki við þá getur þetta sjálfsagt orðið hættu- legt. Það er þannig með allt sport. Hins vegar hef ég aldrei heyrt um neinn sem hefur farið sér að voða hér. Það er helst að menn geti fengið mastrið í hausinn þegar þeir eru að byrja og detta oft,“ sagði Ólafur og glotti. Sex vindstig og öldugangur Fyrir vana seglbrettasiglara eru fimm til sex vindstig bestu aðstæð- urnar, fyrir byrjendur má ekki vera mikið hvassara en sem svarar tveim- ur vindstigum. „Og þegar maður er orðin vanur að sigla fer maður að sækjast eftir öldum til að stökkva. Ég hef ekki reynt það ennþá en vonast til að fá tækifæri í sumar. Það eru hins vegar ekki margir staðir hér sem bjóða upp á sæmilega stórar öldur. Maður hefur séð á myndum að þeir sem náð hafa verulegri leikni eru farnir að fara tvo hringi í loftinu á brettunum með segli og öllu saman.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.