Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.1987, Síða 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 22. DESEMBER 1987.
Spumingin
Ætlar þú í kirkju um jólin?
Elín Harpa Jónsdóttir: Nei, og fer
afar sjaldan.
Haraldur Henrýsson: Já, ég held ég
reyni aö gera þaö.
Hermann Valsson: Ég hef ekkert
hugsað um þaö ennþá en það er al-
veg jafnlíklegt og ólíklegt.
Egill Hjartarson: Ætli þaö veröi ekki
ósköp svipað og venjulega, aö maöur
soíi bara og hvílist.
Mark Mac Farleyn: Já, ég geri það.
Sennilega í Hallgrímskirkju.
Helga Sigurðardóttir: Já, við höfum
alltaf farið í kirkju á þessum tíma.
Lesendur
Vaxtamálin:
Hagsmunir
sparifjáreigenda
„Sparifjáreign er forsenda þess að hægt sé að lána,“ segir hér m.a. -
Úr afgreiðslusal Landsbankans, aðalbanka.
Guðm. Kjartansson skrifar:
Þaö ber alltaf mikið á þeim er
skulda. Þeir eru fyrirferðarmiklir
i íslensku þjóðfélagi, hvernig sem
á þá er litið. Fyrst er þar til að taka
að þeir valda yfirléitt mikilli þenslu
í atvinnulífi. í annan stað fara þeir
oft mikinn þegar nálgast gjaiddaga
og hafa þá gjarnan uppi málþóf um
óréttlæti í peningamálum.
Ekki þarf nema að taka dæmi af
húsbyggjendum, forsvarsmönnum
útgerðar-og fiskvinnslu, náms-
mönnum og samtökum þeirra, svo
og öllum þeim einstakhngum sem
hafa uppi hótanir þegar kemur að
gjalddaga.
Röksemdir þessara aðila eru
óþrjótandi. Þaö er of hár „fjár-
magnskostnaður", of háir vextir,
vextir ekki sanngjarnir, lánstími
of stuttur, krafist svokallaðrar
„skuldbreytingar" og síðan er
klykkt út með því að krefjast þess
að ríkið „taki máhð í sínar hend-
ur“, eins og það heitir á fagmáh
sískuldara eða langtímaskuldar-
anna.
Og nú þessa dagana er einmitt
verið aö krefjast þess að vextir
verði lækkaðir, hvað sem það kost-
ar. Talað er um að hér þurfi
þjóðarátak, hvorki meira né
minna! Og skuldakóngarnir fylgja
þessu eftir með úthstun á því að
„haldi svo fram sem horfir" (enn
einn talshátturinn úr atvinnulíf-
inu), þá sé ljóst að viðkomandi
stefni í gjaldþrot - hreinan voða!
En mér er spurn: hvemig væri
nú aö leyfa öllum þessum aðilum
að halda áfram að stefna beint í
gjaldþrot? Þetta væl, sem er orðið
viðloðandi í flestum atvinnugrein-
um og innan flestra hagsmunasam-
taka, er farið að virka sem
upphrópunin: „úlfur, úlfur“ og fáir
aðrir en alþingismenn taka mark á
þessu lengur, þar sem eiga at-
kvæðafylgi sitt undir.þvi að setja
upp alvarlegan og föðurlegan svip
og syngja með.
En svo eru líka til hópar fólks sem
ekki skuldar, nema ef til vill ein-
hverja viðráðanlega upphæð. Þetta
fólk er ekki í sviösljósinu. Þaö er
ekki kallað til viðtals í sjónvarps-
fréttum. Hvers vegna ekki? Vegna
þess að það hefur engar fréttir af
innanlands voða fram aö færa, ekk-
ert gjaldþrot framundan og þaö
sem meira er - það hefur engar
kröfur uppi um að heimta hærri
vexti!
Sannieikurinn er nefnilega sá að
sparifjáreigendur hafa aldrei haft
uppi neina tilburði til að standa
saman. Að því getur þó komið, ein-
mitt nú þegar uppi eru háværar
raddir um að lækka skuh vextina.
En verði útlánsvextir lækkaðir
hljóta innlánsvextir einnig að
lækka. Það er þó áreiðanlega ekki
á döflnni að lækka vexti aö sinni
því það myndi hafa ófyrirsjáanleg-
ar afleiðingar fyrir sparifjáreigend-
ur, svo og fyrir lánþegana en eins
og alhr vita er sparifjáreign for-
senda þess að hægt sé að lána.
Ekki öfugt.
Athugasemd víð móðg-
andi ummæli
Hróðný Einarsdóttir skrifar:
Vegna ummæla Sigfúsar Daðason-
ar, í bókmenntaviðtali í DV hinn 14:
des. sl„ vil ég koma á framfæri eftir-
farandi athugasemd.
Þaö kom mér mjög á óvart að sjá
þessi ummæli höfð eftir Jóhannesi
um Sigurð Guðnason, fv. formann
Dagsbrúnar, að Jóhannes hafi notað
orðið „bjartsýnisafglapi" um Sigurð.
Jóhannes var alltaf mjög hrifmn
af einlægni Sigurðar í baráttu hans
fyrir verkalýðshreyfmguna og þótti
mjög vænt um hann.
Ég heyrði aldrei annað en hól frá
Jóhannesi um Sigurð Guðnason og
hann talaöi oft um hvað Sigurður
væri, þrátt fyrir aldurinn, léttur í
lund.
Það er því mjög leiðinlegt að Sigfús
skuli hafa þetta eftir Jóhannesi og
hlýtur að vera á misskihngi byggt.
Menning e
Það er ekkert að marka skáldskap
Rætt vlð Slgfús Daðason
Bréfritari vitnar i viðtal við Sigfús Daðason Ijóðskáld.
Hringiö í síma
27022
mjUi kl. 13 og 15
0Ö9l skxifLð
Utvarpsstöðin Alfa. Eirikur Sigurbjörnsson útvarpsstjóri.
Atfa vekur athygli
Valgerður Þorsteinsdóttir hringdi:
Ég vil koma á framfæri þakklæti
til útvarpsstöðvar sem nefnist Alfa
og er rekin af kristilegum samtökum.
Ég tek fram að þessi samtök eru mér
ekkert tengd en ég hef orðið þess vör
að útvarpsstöðin nýtur talsverðra
vinsælda og svo mikið er víst að aug-
lýsendur hafa einnig uppgötvað það.
Á þessari stöö er að öllu jöfnu leik-
in róleg og þægileg tónhst sem ætti
aö vera talsvert mótvægi við þá
miklu hávaðatónlist sem glymur frá
mörgum hinna útvarpsstöðvanna.
Ég vona að útvarpsstöðin Alfa eigi
eftir að ná eyrum sem flestra og hef
raunar trú á því að svo muni verða
með sama áframhaldi.
Týndi ellilífeyri sínum
Jón Georg Jónasson hringdi:
Ég varð fyrir þvi óhappi hinn 10.
þ.m. að glata veski minu með pen-
ingaupphæð sem nam um 19.000 kr.
Þetta var hluti af ellilífeyri mínum
sem kemur sér illa að tapa. Veskið
týndist fyrir utan IKEA-verslunina
um kl. 3 síðdegis.
Þetta var dökkleitt veski frá Út-
vegsbankanum, svo það er nokkuð
auðþekkt. í veskinu voru skilríki og
á einhverju þeirra eru heimilisföngin
Eggjavegur 1 eða Teigavegur 2, en
ég bý núna að írabakka 6.
Ef einhver hefur orðið var við vesk-
ið bið ég hann vinsamlegast að hafa
samband í síma 75498 eða þá beint
við lögregluna og svo líka við þá á
DV sem munu koma því til skila.