Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.1988, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 4. JANÚAR 1988.
Spumingin
Hvernig leggst nýja árið í
Þig?
Stefán Ragnarsson: Þaö leggst vel í
mig, vona að það verði gæfuríkt fyrir
þjóðina.
Katrín Guðmundsdóttir: Bara vel, t.d
hvað varðar veðurfar. Ems vona ég
að efnahagslífiö fari ekki í kaldakol.
Lúðvík Eiðsson: Ágætlega. Ef stjórn-
málamennirnir geta komið sér
saman þá ættum við aö geta það.
Eyþór Ragnarsson: Ég þarf að fá 6 í
þýsku. Að öðru leyti svona þokka-
lega.
Oddgeir Guðfmnsson: Vel en ég held
að verðbólgan fari talsvert upp á við
og efnahagur verði ekki eins góður á
þessu ári.
Ragnar Atli Guðmundsson: Það
leggst bara vel í mig. Ég er alltaf svo
bjartsýnn í byrjun nýs árs.
Lesendur
Versnandi viðskiptakjór:
Vandasöm verkefni fram undan
Eigum allt undir fiskveiðum og sölu aflans á tveimur ólíkum mörkuðum,
austan hafs og vestan.
Útflytjandi skrifar:
Talsvert hefur verið fjallað um
jöfnuð í ríkisfjármálum, undir-
stöðu efnahagslífs og vaxandi þörf
á aðgerðum á peningamarkaöi. Nú
hafa þrír helstu forystumenn ríkis-
stjórnarinnar haft á orði að gera
þurfi víðtækar ráðstafanir í efna-
hagsmálum, og þá sérstaklega
varðandi þenslu og peningamál.
Reikna ég með að þar eigi þeir við
þaö hvort gjaldmiðill okkar haldi
því verögildi sem hann nú hefur.
Jöfnuður í ríkisfjármálum er
undirstaða þeirrar viðleitni að ná
jafnvægi í efnahagslífinu og ná nið-
ur verðbólgu og lækka vexti. En
næst þessi margumræddi jöfnuð-
‘ur? Nú er einmitt verið að afgreiða
fjárlög þessa dagana og verður
væntanlega lokið fyrir þessi ára-
mót. Ef afgreiðslu fjárlaga lýkur,
ásamt þeim tekjuöflunarfrumvörp-
um sem fjármálaráðherra hefur
lagt fram í tengslum við þau, ætti
þessi jöfnuður aö nást á nýju ári.
Þá ætti líka að sjást betur hvað
það er sem þarf aö gera til að
tryggja afkomu útflutningsgreina
okkar íslendinga. En það verður
svo aftur ekki ljóst fyrr en búið er
að ganga frá kjarasamningum,
þannig að raunar er framvinda í
efnahagsmálum og afkoma okkar
háð því að aldrei slitni þessi marg-
þætta keðja sem við sjálf búum til
hlekki í.
Ég sem útflytjandi á sjávarvörum
á auðvitað allt undir því að viðun-
andi verð fáist fyrir þessar vörur.
En ég á líka mikið undir því að ég
þurfi ekki sífellt að greiða hærri
og hærri upphæðir í afborganir og
vexti af því sem ég skulda, en það
gera flestir hér í einhverjum mæh.
Þeir sem hafa tekið skuldabréfalán
með mun hærri vöxtum en viður-
kenndir eru í bankakerfmu eru þó
verst settir og sér enginn fyrir end-
ann á slíkum skuldum.
Þaö sem kæmi mér best í þeim
rekstri, sem ég er í, er að verð-
trygging og vísitölubinding lána
verði endurskoðuð hið bráðasta,
með tilliti til þess þunga sem hvílir
á atvinnurekstri, einkum í sjávar-
útvegi, erlendir gjaldmiðlar verði
rétt skráðir og sett verði jafnhliða
lög um bindingu kaupgjalds og
verðlags í svo sem eitt til tvö ár.
Án slíkrar bindingar er allt unnið
fyrir gýg.
Ég vil þó taka fram að til eru
hópar fólks, en þar er ekki um
margt fólk að ræða, sem þyrfti að
leiðrétta laun hjá áður en þessi lög
yrðu samþykkt. Að þessari fram-
kvæmd afstaðinni gætum við
vænst þess að ná niður verðbólgu
á skömmum tíma og um leið jafn-
vægi í efnahagslífinu, að svo miklu
leyti sem það verður hægt hér þeg-
ar tekið er tillit til þess aö við eigum
allt okkar undir fiskveiðum og sölu
aflans á erlendum mörkuðum, svo
ólíkir sem þeir eru, austan hafs og
vestan.
Bjövgunarþyriur:
Tilfinnanlegur
skortur
Olíuríkin innan OPEC-samtakanna hafa ekki dregið úr framleiðslu sinni og
þvi lækkar olíuverð nú. - Samtökin funda i Abu Dhabi.
Offramboð á olíumarkaði:
Lækkar
bensín hér?
A.Kr. skrifar:
Viö vitum öll að ekki fer alltaf
saman að verð á olíuvörum breyt-
ist hér þótt verðstríð eða önnur
óáran hijái erlenda olíumarkaði,
svo sem eins og þann í Rotterdam
í Hollandi þar sem ein helsta
verðskráning á olíuvörum fer
fram.
Fyrir ekki mjög löngu var ein-
mitt frétt á viöskiptasíðu DV um
að á nefndum Rotterdammarkaði
væri verð allra ohutegunda að
lækka verulega. Forsendur fyrir
þessari lækkun á olíuvörum var
mikið offramboð og að olíuríkin
innan OPEC-samtakanna hafa eng-
ar ákvarðanir tekið um að draga
úr olíuframleiðslu.
Þess vegna er staðan nú sú að
bensín hefur lækkað verulega, svo
og gasoha og svartolía. Og nú ætti
verð á bensíni að vera lægst hér
eins og annars staðar þar sem verð
á bensíni er yfirleitt á toppinum að
sumri til þegar notkun þess er
mest.
Þetta virðist lítil áhrif hafa hér.
Svörin frá olíufélögunum eru
venjulega þau að nýbúið sé að
kaupa inn ohuvörur á „gamla“
verðinu og birgðir séu til svo og svo
margra mánaða í landinu! - Eitt-
hvað var þó verið að ræða um að
verð á þessum nauðsynlegu vörum
gæti lækkað hér - ef verð héldist
áfram lágt á Rotterdammarkaði
eða þar til næsti farmur bærist th
landsins.
Ég verð nú að segja það áht mitt
að mér frnnst bara að ríkið ætti
alfarið að taka að sér sölu á þessum
olíuvörum þar sem þaö virðist nú
hvort eð er taka bróðurpartinn af
útsöluveröinu til sín. - Það gæti
lagað stöðu ríkissjóðs svo um mun-
ar og ekki virðist veita af um þessar
mundir.
Auðvitað þykist ég vita að ekkert
slíkt standi til, en þetta er atriði,
sem er umhugsunarvert fyrir kau-
pendur ohuvara hér á landi, að
fylgjast mun betur með hvemig
máhn standa á hinum alþjóðlega
oUumarkaði, svo að neytendur hér
geti knúiö á um að fá að njóta þess
þegar verö lækkar þar og ekld sé
veriö að kaupa meira inn í einu en
nauðsyn krefur og stýra kaupun-
um eftir árstíðum. En hvort það er
svo yfirleitt hagur olíufélaganna
verður ekki rætt hér.
Með þessum vamingi og verð-
lagningu á honum þarf að fylgjast,
rétt eins og með hveiju öðra sem
verið er gera úttekt á. Fjölmiðlam-
ir mega gera miklu meira að því
að kynna fólki ástand og verðsveifl-
ur á hinum ýmsu vörategundum
sem. við kaupum frá útlöndum.
Með því fær almenningur betri
yfirsýn og öðlast meiri þekkingu á
verðþróun ýmissa vörutegunda
sem hann er háður í daglegu lífi.
Sjómaður hringdi:
Það þarf ekki að fara mörgum orð-
um um hversu þyrlur eru nauðsyn-
legar sem björgunartæki hjá okkur
íslendingum. Varla líður svo mánuð-
ur að ekki þurfi á þyrlu að halda við
björgun manna, annaðhvort af sjó
eða landi.
Þegar mikið hggur við er svo kallað
á björgunarþyrlu vamarliðsins, sem
er mun langfleygari og hefur meiri
burðargetu en stærri þyrla Land-
helgisgæslunnar. Dæmi um þetta eru
mörg. Síðasta dæmið, sem ég man
eftir, er þegar rússneskur togari var
staddur um átta hundruð mílur frá
landinu með veikan sjómann um
borð.
Þegar kalhð barst var hann of langt
frá landi til að þyrla gæti flogið þá
leið og hélt því togarinn strax í átt
að landi til móts við þyrluna sem
kæmi. Þá hélt þyrla frá varnarliðinu
á Keflavíkurflugvelli á loft, ásamt
eldsneytisflugvél, því nauðsynlegt er
að taka eldsneyti á flugi í svo langri
flugferð. Tók flugið um sex klukku-
stundir.
Eins og ég sagði fyrr er venjulega
kahaö á varnarhðsþyrluna til hjálp-
ar ef um lengri björgunarleiðangra
er að ræða, einnig ef reiknað er með
að marga þurfi að flytja. Nú hefur
oft verið rætt um það, og þá aðallega
af sjómönnum, að þyrlur þurfi aö
vera tiltækar mun víðar en bara í
Reykjavík.
Eg styð þá hugmynd, sem fram
hefur komið, að reynt verði með öll-
um tiltækum ráöum að kaupa til
landsins þyrlur sem staðsetja megi í
hverjum landsfjórðungi, eina í hveij-
um. Þetta myndi létta álag á þeirri
einu sem er nú í eigu Gæslunnar og
getur sinnt slíkum verkefnum að
ráði.
Annaðhvort verður að gera, kaupa
eina stóra og vel búna þyrlu, sem
getur tekið svo sem eina meöalstóra
skipshöfn (8-10 manns), eða þá að
ráöast í kaup á fleiri þyrlum og þá
fyrir hvem landshluta. Byggðarlög í
hverjum fjórðungi ættu að fara að
huga að þessu verkefni og kanna
hvernig megi afla fjár til fram-
kvæmda. Það er ekki á vísan að róa
með að ríkið hlaupi undir bagga í
þessu máh eins og nú árar. En nauð-
syn er brýn á fjölgun í þyrluflotan-
um.
Þyrla af gerðinni Sikorsky. Slikar þyrlur eru t.d. notaðar við oliupallana i
Norðursjó.
Hringið í síma 27022
milli kl. 13 og 15,
eða skrifið.