Dagblaðið Vísir - DV - 08.11.1988, Síða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 8. NÓVEMBER 1988.
Spumingin
Finnst þér að skjaldar-
merki Danaveldis eigi að
hverfa af Alþingishúsinu?
Guðrún Jakobsdóttir skrifstofu-
stjóri: Þetta er góð spuming. Má ekki
hitt merkið bara vera við hliðina á
því?
Hávarður Sigurjónsson verslunar-
maður: Nei, alls ekki, það er komin
hefð á þetta. Það á að vera kyrrt.
Sigurður Árnason sjómaður: Nei,
þvert á móti, það er búið aö vera
þarna svo lengi, þaö er engin ástæða
til að breyta því.
Þuríður Ketilsdóttir garðyrkjumað-
ur: Nei, það á að vera kyrrt.
Sigríður Jónsdóttir afgreiðslustúlka:
Já, mér finnst að það eigi að fara.
Viö erum ekki undir Dönum lengur.
Axel Guðmundsson verslunarmaður:
Nei, aUs ekki, það fer svo ljómandi
vel á húsinu eins og er.
Lesendur_______________________________________________dv
Utvarpsumræður frá Alþingi:
Þorsteinn með
bestu ræðuna
Jóhannes Einarsson hringdi:
Það er ekki alltaf sem ég hlusta á
svokallaöar útvarpsumræður frá Al-
þingi en stundum byrjar maður að
hlusta og hættir íljótlega því áhuginn
dvínar oft eftir því sem lengur er
hlustað. í gærkvöldi stillti ég þó á
útvarpið í bílnum mínum og hlustaði
á byrjunina þar sem ég var á leið til
Reykjavíkur. - í bílnum heyrði ég
forsætisráðherra tala. Mér fannst
hann komast nokkuð vel frá efninu,
• en heyrðist hann vera nokkuð niður-
dreginn í tali.
Ég komst í návígi við sjónvarp er
Þorsteinn Pálsson var í þann veginn
að ljúka sinni ræðu og mér var sagt
aö hann hefði talað blaðalaust allan
tímann. Nú heyrði ég ekki alveg alla
ræðuna, hef misst úr svo sem fjórar
mínútur, en það breytir ekki skoðun
minni á því að þetta var allra besta
ræðan sem flutt var í þessum um-
ræðum frá Alþingi.
Aðrir sem ég talaði við sögðust
ekki fyrr hafa heyrt betri ræðu hjá
Þorsteini, jafnvel ekki betri í þingsöl-
um um árabil, og aðrir hefðu fallið í
skugga hans þetta kvöld. Ingi Bjöm
Albertsson hefur þó sennilega komið
næst honum að því er málflutning
snertir. - í seinni umferðinni duttu
svo þessar umræður niður og féllu
loks alveg flatar í lokin, flestir famir
úr þingsölum og enginn áhugi virtist
vera fyrir þeim ræðumönnum sem
þar áttu hlut að máli.
Ég bjóst við að sjá ræðu Þorsteins
í dag í Morgunblaðinu en þar var
aðeins að sjá ræðu forsætisráðherra.
Kannski hefur hinn blaðalausi ræðu-
flutningur Þorsteins komið í veg fyr-
ir að hægt væri að koma henni á
þrykk sama kvöld. Vonandi verður
hún samt birt óstytt fljótlega. - Þeir
em ekki margir á Alþingi í dag sem
flytja málefnalegar og þramandi
ræður. Ræða Þorsteins var því óvænt
og athyglisvert innlegg í hið venju-
bundna þras sem þarna fer venjulega
fram.
„Ræða Þorsteins á Alþingi í gær óvænt og athyglisvert innlegg," segir hér.
- Þorsteinn Pálsson, formaður Sjálfstæðisflokksins.
Olísmáliö og upplýsingaleki:
Hvaðan komu
Halli gögnin?
Ólafur Ólafsson hringdi:
Á fundi, sem sjónvarpsstöðvam-
ar báðar sjónvörpuöu frá í gær-
kvöldi um Olísmálið, var uppistað-
an í fréttinni viðureignþeirra Halls
fréttmanns hjá Sjónvarpinu og for-
stjóra Olís. Uröu þama allsnörp
orðaskipti og höfðp áhorfendur
áreiðanlega gaman af.
Nú er það upplýst að fyrrverandi
stjórnarmaður og endurskoðandi
hafa sagt stöðum sínum hjá Olís
lausum. Annar þeirra er fýrrver-
andi stjórnarformaður. Hann á aö
hafa fengiö bréf frá Landsbankan-
um, bréf sem dagsett er hinn 21.
f.m. Þetta bréf segist forsljórinn
ekki hafa séö fyrr en daginn sem
sjónvarpsfréttin af blaðamanna-
fundinum var sýnd.
Hér er því eitthvað á ferðinni sem
hulið er hinum almenna áhorfanda
sjónvarps. Þarf ekki að vera olíu-
leki, en upplýsingaleki. Margir
spytja þvi í einfeldni sinni hvaðan
Halli fréttamanni hafi komið þau
gögn sem hann byggir frétt sína á.
Vom þau kannski komin frá þess-
um fyrrverandi sijórnarformanni
eða endurskoðanda?
Kaþólska - lútherska:
Kirkjumunur
Einar Ingvi Magnússon skrifar:
Því betur sem ég kynnist kaþólsku
kirkjunni á íslandi, þeim mun betur
sé ég hveiju er ábótavant í lúthersku
þjóðkirkjunni.
Dómkirkja Krists konungs, Landa-
koti.
Kaþólikkar eiga kost á því aö fara
til messu á hverjum degi kl. 18:00.
Sérhvern dag geta þeir gengið til
kirkju til bæna og lofgjöröa. Kaupa
má bækur og bæklinga fyrir sann-
gjarnt verð í kirkju, kapellu og
prestssetrum, svo og krossa, svo-
nefnda rósakransa eða talnabönd,
sem eru rpjög fallegir.
Það er sérstök unun að því að sitja
messur kaþólskra. Maður hefur á til-
fmningunni að þar sé fólk meö hug-
ann við það sem það er að gera.
Að endingu má geta þjónustu
hinna kaþólsku presta. Þar fara þjón-
ar Guðs af mikilli innlifun. Þeir vita
svo sannarlega hvaða starf þeim ber
aö vinna og gera það með eftirtektar-
verðri trúrækni. Kaþólska kirkjan
hrífur mann nánast á augabragöi til
fundar við Drottin. - Ég vil hvetja
fólk til að stija messu hjá kaþólskum
„eina stund“ og sannreyna þann
bænaranda og frið sem þar ríkir.
Pels hverfur
- og kemur
Móðir skrifar:
Hjálagt sendi ég úrklippu úr DV
sem aðstoöaði mig á sínum tíma með
því að birta bréf frá mér um hvarf á
pelsi í október á síðasta ári. Það vill
oft brenna við í lífmu að við munum
bara eftir því óþægilega og gleymum
að þakka fyrir okkur.
Þannig er mál með vexti að við
gerðum ítrekaöar tilraunir til aö
finna pelsinn minn og hvíldi þetta
mál sem mara á okkur öllum. En
hálfu ári síðar, þ.e. á fóstudaginn
langa sl. vor, var komið með pelsinn
heim til mín. Fjórir eða fimm strákar
komu saman á bíl með hann fyrir
einhvem annan. En það skiptir ekki
máli lengur. - Ég var ekki heima og
tók sonur minn viö flíkinni.
Mig langar til að þakka fyrir mig
og þessum strákum fyrir heiðarleik-
ann. Það er svo auövelt að gleyma
að þakka fyrir sig.
Pelshvarf í „partíi“
Móðir skrifar:
Við hjónin dvöldum erlendis
nokkra daga í lok október og sem er
varla í frásögur færandi, nema vegna
þess aö ég varð fyrir talsverðum
skakkaíölium hér heima meðan á
fjarverunni stóð.
Þannig var að dóttir okkar hélt
„partí" í leyfisleysi föstudagskvöldið
30. október. og haföi komið þangað
fjöldinn allur af ungmennum, boðn-
um og óboðnum, bæði úr Hafnarfirði
og Garðabæ, að því mér er tjáð.
Áfengi haföi verið haft um hönd
og það er ekki að orölengja það að
einn gesturinn labbar heim í pelsin-
um mínum. - Þetta var brúnn,
hálfsíður pels, þungur og mikill.
Hann er úr refaskinni, keyptur er-
lendis, og er sennilega sá eini sinnar
tegundar hér á landi.
Nú vil ég gefa ungmenninu, sem
gekk út í pelsinum, færi á að skila
honum áftur, hvort sem það er til
blaðsins eöa lögreglunnar. Að öðrum
kosti að skilja hann eftir \iö dyrnar
hjá mér, að Vallarbarði 19, Hafnar-
firði (sími 53061).
Ég heid að ungmennið geri sérekki
alveg grein fyrir ábyrgðinni sem það
á að hafa af gjörðum sínum. - Einnig
óska ég eftir hjálp foreldra með því
að líta í kringum sig með tilliti til
þessa.
Ég frétti af myndinni i sjónvarpinu
um „partí“-hald unghnga og vil vekja
athygli fólks á þess konar ábyrgðar-
leysi.
Lesendasíðan tók upp málið og pelsinn sem hvarf birtist á ný.
áskilursér rétttil
að stytta bréf og
símtöl sembirt-
ast á lesendasíð-
um blaðsins
Hringið í síma
27022
milli kl. 10 og 12
eða skrifið