Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1988, Page 13
MIÐVIKUDAGUR 14. DESEMBER 1988.
13
Ráðþrota ríkisstjórn
„Tekin eru ný erlend lán til aö greiöa með útflutningi á frystum fiski,“
segir greinarhöfundur. - Útskipun á fiski.
Ríkisstjórnin var mynduð í kjölfar
stjómarslita sem uröu vegna
ágreinings um aðgerðir í efnahags-
málum. Meginágreiningurinn
snerist um þaö að Sjálfstæðisflokk-
urinn vildi leiðrétta gengisskrán-
ingu íslensku krónunnar og treysta
þannig stöðu útflutningsgreinanna
en Framsóknarflokkur og Alþýðu-
flokkur stóðu gegn leiöréttingu á
gengi og kusu millifærslu fjár-
magns til frystiiðnaðarins.
Ef hægt er að tala um stjómar-
stefnu felst hún í því aö halda verð-
bólgunni niðri með rangt skráðu
gengi. Tekin em ný erlend lán til
að greiða með útflúningi á ffystum
fiski. Fyrirtækjum og heimilum er
sagt að herða mittisólina á sama
tíma og skattheimta er stórkostlega
aukin til að ríkissjóður þurfi ekki
að rifa seglin.
Vandi atvinnulifsins
í kjölfar nýrrar skýrslu Þjóð-
hagsstofnunar um ástandið í sjáv-
arútvegi efndu stjórnarandstöðu-
flokkarnir til umræðu utan dag-
skrár á Alþingi til að þvinga fram
stefnu ríkisstjórnárinnar í at-
vinnumálum. í þeim umræðum
kom m.a. fram:
1. Ríkisstjórnin hefur ekki staöið
við loforð sitt um að rafmagnsverð
til útflutningsfyrirtækja lækki um
25%.
2. Ríkisstjórnin hefur ekki fylgt
eftir yfirlýsingum sínum um vaxta-
lækkun nema að htlu leyti.
3. Skuldabréf' með ábyrgð At-
vinnutryggingarsjóðs seljast ekki í
bankakerfinu nema meö afíollum,.
sem fjárhagslega veikir lánar-
drottnar fyrirtækjanna, einkum
iðnfyrirtæki, verða að taka á sig.
4. Útflutnings- og samkeppnisiðn-
fyrirtæki eru rekin með halia
vegna rangrar gengisskráningar.
Þessi fyrirtæki njóta ekki milli-
færslufjármagns ríkisstjórnarinn-
ar.
5. Gengi Bandaríkjadollars hefur
fellið að undanfomu og valdið nýj-
um erfiðleikum fyrir frystiiðnað-
inn, sem flytur út vörur til Banda-
ríkjanna.
KjáHaiimi
Friðrik Sophusson
varaformaður Sjálfstæðis-
flokksins og 1. alþingis-
maður Reykvíkinga
6. Minni afli á næsta ári mun enn
auka búsifjar sjávarútvegsins.
7. Sumir stjórnarþingmenn telja
gengisfelhngu óumflýjanlega þótt
ráðherrar þverskalhst við að viö-
urkenna staðreyndir.
8. Ráðherrarnii , sem tóku þátt í
umræðunum, lýstu síðustu aðgerð-
um ríkisstjórnarinnar sem biðleik
meðan leitað væri allra leiða til að
leysa vandann.
9. Engin svör fengust við þeirri
spurningu hvernig ríkisstjórnin
hyggst taka á vanda atvinnuflfsins.
10. Áframhaláandi aögerfialeysi
ríkisstjórnarinnar mun leiða til
frekari lokunar fyrirtækja og þar
af leiðandi atvinnuleysis.
Ráðþrota ríkisstjórn
Niðurstaða umræðunnar um
vanda sjávarútvegsins er skýr.
Ríkisstjórnin stendur ráðþrota
gagnvart vanda atvinnulífsins.
Forsætisráðherrann, sem var er-
lendis þegar umræðan fór fram,
hefur margoft lýst þeirri skoðun
sinni að gengi krónunnar sé rangt
skráð. Undir þetta taka sumir þing-
menn úr hópi stjórnarhða, eins og
til dæmis Skúh Alexandersson, en
aðrir, til að mynda sjálfur við-
skiptaráðherrann, hafnar gengis-
fellingu algjörlega og talar fjálglegá
um endurskipulagningu án þess þó
að skýra út hvað hann eigi ná-
kvæmlega við. Til að króróna vit-
leysuna tekur forsætisráðherrann
undir sjónarmið samráðherra síns
þótt hann í öðru orðinu viðurkenni
að gengið sé rangt skráö. Slíkur og
þvílíkur er tvískinnungurinn.
Útflutnings- og samkeppnisiön-
aðurinn á í vök að verjast vegna
rangrar gengisskráningar. Einu
aðgerðir ríkisstjórnarinnar í mál-
efnum iðnaöarins eru þær að
veikja samkeppnishæfni hans með
nýjum álögum. Þannig virðist rík-
isstjórnin vinna markvisst að því
að koma á atvinnuleysi.
Stefna
Sjálfstæðisflokksins
Fyrir nokkrum vikum hélt Sjálf-
stæðisflokkurinn flokksráðsfund
og ítrekaði þar stefnu sína í at-
vinnu- og efnahagsmálum. Þar seg-
ir m.a.: „Mikilvægt er að gengið
veröi leiðrétt með ulhti th afkomu
útflutnings- og samkeppnisgreina
th að koma á jafnvægi í viðskiptum
við útlönd og tryggja atvinnuör-
yggi. Vel reknum fyrirtækjum
verði gert kleift að skila hagnaði,
bæta eiginfjárstöðu sína og bera
ábyrgð á rekstri sínum án beinna
afskipta ríkisvaldsins. Hvetja þarf
th samruna og aukinnar hag-
kvæmni í rekstri lánastofnana,
sem ásamt öðrum aðgerðum á fjár-
magnsmarkaði stuðh að auknu
framboði á innlendu fjármagni og
lækkun vaxta.
Þetta er forsenda þess að, at-
vinnuvegunum verði tryggðut* að-
gangur að lánsfé á sambærilegum
kjörum og eru í helstu samkeppnis-
löndunum. Þessi stefna Sjálfstæð-
isflokksins er forsenda blómlegs
atvinnulífs og heilbrigðrar byggða-
stefnu."
Þessi ályktun var samþykkt eftir
umræður þar sem fulltrúar at-
vinnulífsins höfðu rakið sjónarmið
sín. í þessari stefnu viðurkennir
Sjálfstæðisflokkurinn staðreyndir
sem standa í núverandi stjórnar-
flokkum. Hver vika, hver mánuð-
ur, sem líður án þess að tekið sé á
vandanum, eykur á hann og gerir
nauösynlegar aðgerðir enn sárs-
aukafyhri. í stjórnarherbúðunum
kann það að þykja góð íþrótt að
kenna öðrum um áfóllin en slíkur
blekkingaléikur hjálpar ekki at-
vinnuhfinu. Enginn lifir lengi á
lyginni einni saman - a.m.k. ekki
atvinnufyrirtækin.
Friðrik Sophusson
„Einu aðgerðir ríkisstjórnarinnar í
málefnum iðnaðarins eru þær að veikja
samkeppnishæfni hans með nýjum
álögum.“
A að skerða vegafé?
Það væri rangt og óréttlátt
„Það er viöurkennd staðreynd að kostnaður þeirra sem aka á malarveg-
um er um 17% meiri í eldsneyti," segir greinarhöfundur m.a.
Nú liggja fyrir Alþingi þær hug-
myndir að færa 600 milljónir króna
af vegafé til annarra þarfa ríkisins.
Með þessu móti er verið að skerða
fé til framkvæmda í vegagerð. Nið-
urskurðurinn hlýtur aö koma fyrst
og fremst niður á nýbyggingu vega
og lagningu slitlags. En hvar á
landinu kemur þessi skerðing
fram? Jú, auðvitað í dreifbýlinu því
aö á suð-vesturhorninu er búið að
leggja bundið slitlag á flesta vegi.
Kostnaðarmunur
í>að er viðurkennd staðreynd að
kostnaður þeirra sem aka á malar-
vegum er um 17% meiri í eldsneyti
og um 35-38% meiri í viðhaldi bif-
reiða. Þetta hafa þeir fundið sem í
dag og eiga þess kost aö aka á
bundnu slitlagi og muna sömu leið-
ir sem malarvegi og þeir vita líka
hvaöa munur er á endingu bifreið-
anna.
Stefnubreyting
Eftir að skriður komst á lagningu
bundins slitlags á vegi um 1980
fögnuöu menn hverjum „spotta"
og fannst sem komið væri vor í
lofti á sviði vegagerðar. Alþingis-
menn hafa áreiðanlega fundiö þökk
kjósenda sinna fyrir þá stefnu-
breytingu, sem þá átti sér staö, og
KjaUarinn
Björn Pétursson
ritari i stjórn Félags
isl. bifreiðaeigenda
væntingar um framtiðina en nú
virðist ætla að hausta mjög snögg-
lega.
Vandi í niðurskurði
Þegar að kreppir og niðurskurð-
arhnífurinn fer á loft er vandi að
sneiða af kökunni þannig að allir
beri jafnskarðan hlut frá borði -
mismunun verði sem minnst. Hér
er farin auðveld leiö, en röng.
Dreifbýlið hefur verið hlunnfarið á
mörgum sviðum og ekki síst í vega-
málum. Á öllum þeim stöðum úti á
landi, þar sem gjaldeyrisöflun hef-
ur verið hvað stórtækust í sjávar-
útvegi, hafa fyrirtækin verið
brennd upp með gengismistökum
stórnvalda og rangri vaxtastefnu.
Nú á enn að kreppa að dreifbýlinu
með því að skerða framkvæmdafé
sem yrði íbúunum til hagsbóta
bæði atvinnulega séð og hvað varð-
ar kostnað við nauðsynlega bif-
reiðanotkun.
Enn minna vegafé
Vissulega má búast við að mark-
aðir tekjustofnar til vegamála rýrni
í almennum samdrætti í þjóðarbú-
inu en að byrja á því að taka
ákveðna tölu frá fyrst og síðan láta
væntanlega minnkandi tekjur
lækka framkvæmdaféð enn meira
er'röng og óréttlát gjörð.
Askorun
Alþingismenn! Þið eigið aö
standa vörð um hagsmuni kjós-
enda ykkar. Látið ekki þessa rangl-
átu gjörð um vegaféð verða að
veruleika. Það hljóta að vera færar
leiðir sem koma jafnar niður á öll-
um landsmönnum. Bættar sam-
göngur eru krafa nútímans um
frelsi og kjarabót.
Björn Pétursson
„Nú á enn aö kreppa aö dreifbýlinu
með því aö skeröa framkvæmdafé sem
yrði íbúunum til hagsbóta bæöi at-
vinnulega séð og hvað varðar kostnað
við nauðsynlega bifreiðanotkun.“