Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.1989, Síða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 15. ÁGÚST 1989.
Lesendur
„Prjál i klæðum, baggi á skattgreiðendum," segir m.a. í bréfinu. - Frá prestastefnu 1986.
í tilefni heimsóknar páfa:
Aðskilnaður
og kirkju
Spumingin
Ætlar þú í berjamó?
Aðalgéir Pétursson: Alveg örugg-
lega. Ég fer þá einhvers staðar í Eyja-
firðinum í ber, ég er að norðan.
Brynjar Runólfsson: Nei, ætli ég gefi
ekki berjunum frí í ár.
Hrafnhildur Þórhallsdóttir; Nei,.ég
hef yfirleitt ekki farið í beijamó. Mér
þykir það svo rosalega leiðinlegt.
Unnur Elva Arnardóttir: Já, já, ég
var einmitt að ákveða það. Eg hef
yfirleitt alltaf farið.
Magnús Sigurðsson: Nei, það ætla ég
ekki að gera. Ég hef stundum farið.
Hreinn Hreinsson: Nei, biddu fyrir
þér. Það eru tíu ár síðan ég hef farið
\ beijamó.
ríkis
Jón S. Þorleifsson skrifar:
Ég vil þakka Reyni Harðarsyni fyr-
ir hans skeleggu grein um íslenska
kirkju, ríkistrú og trúleysi sem birt-
ist í blaðinu hinn 12. júlí sl. Ég er
honum algerlega sammála um að
kirkjan á aö vera aðskilin frá ríkinu.
Ríkið á ekki að standa fjárhagslega
undir ákveðinni ríkistrú og það á að
vera einkamál hvers og eins hvort
hann trúir eða trúir ekki.
Allt það óhóf og prjál í kirkjubygg-
ingum, útbúnaði þeirra og klæðum
prestanna er okkur skattgreiðendum
baggi. - Mér varð spurn, þegar ég sá
skrúðgöngur prestastéttarinnar á
prestaþinginu síðasta, þar sem þeir
Bjarni Bjarnason skrifar:
Eitt furðulegasta viðtal, sem ég
hefi lengi lesið, birtist í Tímanum
laugard. 5. ágúst sl. Það var við einn
þeirra spámanna úr fiskvinhslunni,
stjómaiformann Hraðfrystihúss
Patreksfjarðar og þar að auki oddvita
hreppsnefndar Patreksfjarðar-
hrepps, Sigurð nokkum Viggósson.
Oddviti þessi er einnig oddviti fyrir
hópi manna sem sendur hefur verið
hingað til Reykjavíkur til að taka hús
á ráðherrum og krefja þá um það sem
þeim finnst vanta á Patreksfirði til
að þar geti menn áfram haldið uppi
fiskvinnslu sinni, hvort sem á henni
er tap eða gróði.
í viðtalinu kemur glöggt fram að
nú er það ekki lengur spurning um
aðstoð við þá í fiskvinnslunni (a.m.k.
á Patreksfirði) heldur „það sem þeim
ber“, eins og það er líka orðað í fyrir-
sögn með viðtalinu. „Fólkið, sem býr
Magnús Hafsteinsson skrifar:
Það snertir víst fáa nema ættingja
og vini þótt unglingar farist í um-
ferðarslysum. Með þrýstingi frá al-
menningsáhti myndu yfirvöld taka
marséruðu eins og skrýddar hefð-
ardömur frá miðöldum, hve margir
tugir milljóna lægju þar að baki í
_skrúðklæðnaði. - Væri ekki nær að
þeir peningar færu til þurfandi fólks?
Það er rétt hjá Reyni að kirkjunni
hefur aldrei tekist að sanna tilveru-
rétt sinn meö þessu vafstri. Ég verð
þó að játa að ég hefi alltaf borið mikla
virðingu fyrir Lúther (hver svo sem
trú hans var) vegna þess að hann
sagði Evrópubúum sannleikann um-
búðalaust þegar kaþólska kirkjan
var komin á vilhgötur trúarofstækis,
galdrabrenna og aflátssölu. - Hann
hlaut að verða bannfærður fyrir það.
í ljósi þeirrar staðreyndar skil ég
úti á landi, veit hvað því er fyrir
bestu,“ segir þar líka. - Þá vitum við
það.
Og það eru fleiri óvenju fyrtnar
yfirlýsingarnar sem stjómarfor-
maður hins gjaldþrota hraðfrysti-
húss á Patreksfirði gefur. Hann segir
að það eigi að skila aftur því „sem
af þeim hafi verið tekið" og búið sé
að eyða í steinsteypu og aðra eyðslu
í fleiri ár. - Hvernig skyldi nú Hrað-
frystihús Patreksfjarðar hafa verið
byggt? Varla er það úr steinsteypu!
í viðtahnu segir hka að þeir á Pat-
reksfirði vhji fá að vera í friði fyrir-
Reykvíkingum sem ákveði lífskjör
þeirra á Patró. íslandi sé í raun
stjórnað af Reykvíkingum. Og því
hefur sveitarstjórnin á Patreksfirði
staðið aö stofnun hlutafélags - ekki
til að leggja í Hraðfrystihús Patreks-
fjarðar, tíminn verði að leiða í ljós
hvort þaö verður opnað aftur - held-
ábyrgari afstöðu til þessara mála en
nú er raunin.
Það er öllum sem th þekkja full-
kunnugt að flest slys þar sem ung-
menni koma við sögu stafa af því að
ekki afstöðu íslensku kirkjunnar að
samþykkja hingaðkomu páfa án þess
að Lúther hafi verið leystur frá
banni. Hann er þó ljprifaðir kirkj-
unnar! Ég vh þó taka fram að mér
finnst bannfæring eins og hvert ann-
að buh. - Hér var um að ræða virð-
ingu góðs manns, sem hét Marteinn
Lúther, og íslenska kirkjan hefði get-
að staðið vörð um hana - en hafði
ekki dug th.
P.S.
Ég biðst afsökunar á hversu seint
þessi skrif berast, en ég var í sumar-
leyfi og las grein R.H. fyrst við heim-
komu mína.
ur til að kaupa skip sem veiða fisk
og þá væntanlega fyrir önnur hús en
það sem varð gjaldþrota undir stjórn
oddvitans.
í lok viðtalsins er spurt hvað safna
þurfi miklu íjármagni. - Þá er lítið
um svör. „Erfitt aö segja th um það,“
segir oddvitinn, en bætir við nöfnum
nokkurra skipa, sumra í eigu frysti-
hússins og eins sem selt var á nauð-
ungarsölu, og ef hann gefi sér að 30%
eigið fé þurfi í útgerð í dag til að hún
beri sig þá þýði það um 150 mhljónir
króna. - „Annars er erfitt að negla
niður ákveðna tölu í þessu sam-
bandi,“ segir svo oddvitinn, sem síð-
an heldur væntanlega áfram að
funda meö stjórnvöldum og fulltrú-
um opinberra stofnana th að krefjast
þess sem Reykvíkingum ber að
greiða.
þeim hafa verið veitt réttindi th akst-
urs án þess að hafa næga þekkingu,
þjálfun og hæfni.
Menn veröa að gera sér grein fyrir
því að slys eru eitt alvarlegasta heh-
Söluskattsmál Hagvirkis:
Að gef nu
tilefni
Jóhann G. Bergþórsson skrifar:
Að gefnu thefni, m.a. fyrirspumar
Sigríðar Eymundsdóttur í lesenda-
dálki DV fóstud. 4. ágúst sl. en hún
hljóðaði svo: „En, m.a.o. hvemig gat
Hagvirki sloppið við að greiða sölu-
skatt í 6-7 ár?“ vh ég, f.h. Hagvirkis
upplýsa í nokkmm orðum um gang
„söluskattsmála Hagvirkis".
Lögfræðingar og endurskoðendur
Hagvirkis hf. telja að Hagvirki hf. sé
óheimht að taka söluskatt af vinnu
við mannvirkjagerð, þar sem hún sé
undanþegin shkum skatti sam-
kvæmt lögum. Er í því sambandi
vitnað th lagagreina og eldri úr-
skurða ríkisskattanefndar. - Þannig
hefur Hagvirki hf. ekki rukkað við-
skiptavini sína, svo sem Landsvirkj-
un, Vegagerðina og fleiri, um sölu-
skatt í tilboðsverkefnum sínum,
enda tahð það brjóta í bága við lög
og vera ólöglega innheimtu.
Samkvæmt sérstökum lögum um
orkuver eru framkvæmdir við bygg-
ingu þeirra undanþegnar öllum op-
inberum gjöldum, öðrum en fast-
eignaskatti.
Frá því 1982 hefur verið reynt að
fá úr þessu skorið svo óyggjandi sé,
þar sem reglugeröir án stoöa í lögum
hafa sagt annað. En shkur úrskurður
er ókominn enn. - Hefur því m.a.
verið vísað frá ríkisskattanefnd og
Hæstarétti án niðurstöðu.
Á meðan ekki hefur fengist skorið
úr máhnu hefur Hagvirki hf. ekki séð
sér fært að innheimta ólöglegan sölu-
skatt hjá viðskiptavinum sínum.
Hagvirki hf. hefur hins vegar greitt
söluskatt, sem nemur mhljónatug-
um, við kaup véla og bifreiða vegna
nefndra framkvæmda, auk ahs al-
menns söluskatts í viðskjptum. |Við
beina vélaleigu hefur verið mn-
heimtur söluskattur og honum skil-
að til innheimtumanns ríkissjóðs.
Hefði úrskurður stjómvalda legið
fyrir strax 1982 væri ekki um neitt
mál að ræða, Hagvirki hf. hefði þá
annaðhvort fengið staðfesta túlkun
sérfræðinga sinna á undanþáguregl-
um söluskattslaganna eða henni ver-
ið hafnað. - Hefði henni verið hafnað
hefði Hagvirki hf. að sjálfsögöu inn-
heimt söluskatt af áðumefndum við-
skiptavinum sínum og skilað honum
th innheimtumanns ríkissjóðs.
Það er því rangt að Hagvirki hf.
hafi sloppið við að greiða söluskatt í
6-7 ár. - Hagvirki hf. hefur greitt
þann söluskatt sem því ber og skhað
öllum þeim söluskatti sem það hefur
innheimt.
Athugasemd vegna Dagfara:
„Sleggju-
dómur“
Birgir Guðjónsson, varaformaður
FRÍ, skrifar:
Gagnrýni og spaugsyrði Dagfara í
DV þann 2. ágúst sl. um sleggjukasts-
keppni Meistaramóts íslands var
skhjánleg og að sumu leyti réttmæt.
Dagfara skjátlast þó í einu mikil-
vægu atriði.
Önnur sleggjan, sem kastað var
með, var vissulega ólögleg en ekki
vegna þess að hún væri of létt heldur
vegna þess að þvermál haussins var
8 mm minna en nú er leyfhegt.
Sleggjur þessar vora löglegar fram
til 1980 en þá var ákveðið að þvermál
mætti ekki vera mirrna en 11 sentí-
metrar.
brigðisvandamálið og leiða yfir alltof
marga einstaklinga ólýsanlegar
hörmungar og kvahr.
Hin gjaldþrota fiskvinnsla:
Ekki lengur aðstoð
Umferðarslysin:
Alvarlegasta heilbrigðisvandamálið