Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.1989, Blaðsíða 13

i^íaMiki.S.'S4

Lesendur
Enn um Húnaver
Hámarkshraði á
tvískiptum götum
Ragnhildur hringdi:
Þaö kom fram í frétt nýlega að öku-
maður hafði verið sektaður um 8000
krónur fyrir of hraðan akstur á Ný-
býlavegi í Kópavogi. Þar er hámarks-
hraði 50 km. - Þetta er tilkynnt á
skilti við enda götunnar.
Á þessári annars löngu og gölfömu
götu minnist ég ekki að hafa séð um
það skilti annars staöar. Það er stað-
reynd að ekki koma allir sem aka
þessa götu frá enda hennar. Því er
það mikilvægt að fleiri skilti verði
sett víðar á götunni þama og annars
staðar á lengri götum, þar sem há-
markshraði er tilgreindur.
Ég bý sjálf í Kópavogi og vissi ekki
um þennan hámarkshraða þama.
Og fleiri en ökumaðurinn sektaði
hafa áreiöanlega ekki vitað um þenn-
an 50 km hámarkshraða, þar sem
Nýbýlavegurin er tvískiptur á löngu
svæði, þ.e. tvær akreinar í hvora átt-
ina.
Á Vífilsstaðaveginum, sem er þó
miklu mjórri og ekki tvískiptur er
líka 50 km hámarkshraði. Mér fmnst
það stinga í stúf að leyfa ekki hrað-
A Nýbýlavegi í Kópavogi. - „Tilkynningar um hámarkshraða mættu vera
víðar en við enda götunnar", segir hér m.a.
ari umferö en 50 km á götum með þeim sem era aöeins meö einni ak-
tvískiptar akreinar. Það hljóta að rein í hvora átt. - Þetta vildi ég láta
vera önnur og betri akstursskilyrði koma fram af gefnu tilefni.
á breiðum og greiðfærum götum en
Hafdís Inga Haraldsdóttir skrifar:
Ég vil ávarpa ritstjóra DV, Ellert
B. Schram, nokkrum orðum vegna
skrifa í DV hinn 12. ágúst sl. - Þar
fer hann orðum um rokktónleikana
í Húnaveri sem Stuðmenn stóðu fyr-
ir. Ég er ekki alveg sammála því sem
þar sagt og geri því eftirfarandi at-
hugasemdir.
Þú talar um 15 til 17 ára unglinga
sem mest bar á. Jú, vissulega bar
mest á þeim, þeir vora líka í miklum
meirihluta. En hvers vegna minnist
þú, ritstjóri góður, ekkert á fulloröna
menn á aldrinum 25-35 ára sem
þarna vora út úr drukknir - kannski
vegna þess að þeir era nógu gamlir
til að kaupa vín?
Þessir menn vora kannski lítill
hluti af þeim sem sóttu rokktónieik-
ana, en þeim tókst með nærveru
sinni að eyðileggja skemmtun fyrir
unglingunum (einkum stelpunum).
Þessi hópur var með mestu lætin, að
ég tel, miðað við hversu fámennur
hann var.
Síðar segir þú orðrétt m.a. „allir
duttu í það“. Þetta er alrangt. Vissu-
lega var það mikill meirihluti ungl-
inganna sem drakk eitthvað, en þó
tel ég að aöeins um 2-5% ungling-
anna hafi verið öfurölvi. - Þú segir
einnig: „íslendingar eiga að skemmta
sér um þess helgi“ - íslendingar
EIGA ekki að skemmta sér um þessa
helgi, en hún er gjarnan notuð til
þess. - Var það ekki þín kynslóð sem
tók upp á því? - Og það vora ekki
bara 7 útikamrar á svæðinu, auk
þeirra vora 11 salemi. Of lítið að
vísu, en töluvert meira en þú talar
um.
í þessum pistli þínum koma líka
fram fordómar gagnvart Sniglunum,
samanber:.....enda ekki líklegt til
löghlýðni ef marka má úthtið". Hef-
urðu einhveija minnimáttarkennd
gagnvart þeim, eða hefurðu bara séð
of margar bíómyndir þar sem vondu
mennirnir eru í leðurfatnaði og aka
á mótorhjólum? - Þér hefur augljós-
lega ekki verið kennt að dæma fólk
ekki eftir útliti.
Þú fullyrðir í pistli þínum, að for-
eldramir borgi herlegheitin. Það er
enn ein rangfærslan. Ég leyfi mér að
fullyrða að það sé aðeins í undan-
tekningartilfellum að foreldrar
borgi. - í flestum tilvikum vinna
unglingarnir fyrir þessu.
A einum stað í grein þinni stendur:
„Eða hvað haldið þið um orðsporið
sem fer af krökkunum ykkar ef það
spyrst út að þau séu ekki hæf á hátíð-
ar vegna reglusemi. Slíkir unglingar
verða aö athlægi um allan bæ og
hvergi gjaldgeng á efir“. - Enginn
þeirra unghnga sem ég talaði við
(nokkuð margir) gerði athugasemd
við það aö ég var ódrukkin og reynd-
ar fannst mörgum það nokkuð gott
hjá mér.
Þú gagnrýnir Stuömenn fyrir að
greiða ekki söluskatt. Stuömenn fóru
eftir lögum til að fá söluskattinn
felldan niður. Miðaverðið er það
lægsta sem boðið var upp á og
skemmtiatriðin vora þaö góð að ég
tel ekki mikið að borga þaö sem upp
var sett. - Þeir sem stóðu fyrir öðrum
skemmtunum, og fengu ekki fehdan
niður söluskatt, kynntu sér lögin
ekki nógu vel.
Að síðustu kom fram mótsögn í
grein þinni. Þú varst búinn að gagn-
rýna ölvun unglinganna mikið en
svo segirðu síðast: „Það er óþarfi að
láta um sig spyijast að vera edrú
þegar hitt er miklu karlmannlegra
aö detta í það“. - Veistu nokkuð
hvaða skoðun þú hefur á málinu?
Ég legg til að þú kynnir þér efnið
betur næst, og gerir upp hug þinn
gagnvart efninu, áður en þú ferð að
skrifa svona greinar.
Að lokum þakka ég Stuðmönnum
og öðram skemmtikröftum fyrir
mjög góða tónleika en minni Stuð-
menn þó á fleiri ruslatunnur og sal-
emi næst. - Sjáumst hress í Húna-
veri að ári liðnu.
Vegna skrifa dr. Hannesar
H. Gissurarsonar
Einar Laxness skrifar:
Dr. Hannes H. Gissurarson lætur
enn ljós sitt skína á síðum DV, mánu-
daginn 14. ágúst sl. Það er eins og
fyrri daginn, aö hann er óspar á að
gefa mönnum vitnisburð eða eink-
unn, hkt og skólakennari nemendum
sínum. - Ég get ekki orða bundist,
þótt mér sé málið kannski fuhskylt.
Þeir sem nú síðast urðu m.a. fyrir
barðinu á áráttu mannsins, eru rit-
höfundamir Halldór Laxness og Jó-
hannes úr Kötlum. Þeir fá þann vitn-
isburð að hafa um dagana ástundaö
það að ljúga vísvitandi að fólki -
„mælt gegn betri vitund“, sam-
kvæmt orðum greinarhöfundar DV.
- Þetta séu óheiðarlegir menn,
ósaimindamenn, enda sá munur á
þeim og öðrum mönnum, sem hann
nafngreinir - með hans orðum -
„blátt áfram munurinn á ósanninda-
mönnum og heiðarlegu fólki“.
Það er varla hægt þegjandi og
hljóðalaust að horfa upp á þau ósköp,
að þessi maður geti átölulaust svívirt
opinberlega, annars vegar aldur-
hniginn rithöfund, sem nú situr á
friðarstóli, eftir að hafa m.a. varpað
ljóma á nafn íslands með því að
hljóta æðstu bókmenntaverðlaun
heimsins, skáld sem alhr tala af virð-
ingu um sem þekkja, og hins vegar
skáld, sem m.a. var verðlaunað í tvi-
gang fyrir framúrskarandi ættjarð-
arljóð, ort í tilefni hátíðarstunda í
sögu íslensku þjóðarinnar.
Báðir fyrrgreindir rithöfundar
héldu að vísu uppi vöm á sínum tíma
fyrir „ríki Leníns“, sem dr. Hannes
nefnir svo en auðvitað var það gert
í góðri trú og ríkri von um batnandi
hag „verkamannaríkisins", og aht á
það sínar sögulegu skýringar sem
ekki skal farið út í hér. Hannes þekk-
ir það fuhvel sem sögulæröur mað-
ur. En báðir þessir rithöfundar urðu
fyrir miklum vonbrigðum og létu það
í ljósi opinberlega. - Þeir eiga því
engan veginn það skítkast skihð sem
doktorinn sendir þeim, hvorki lífs
né liðnir.
Ef dr. Hannes H. Gissurarson held-
ur áfram að svívirða og ærumeiða
menn á prenti með þessum hætti,
verðskuldar enginn fremur en hann
heitið „alræmdur skammarkjaftur",
eins og honum þykir við hæfi að
nefna menn í grein sinni. - A.m.k.
eru fyrrgreind ummæh hans um rit-
höfundana hónum til stórrar van-
sæmdar, vægast sagt.
VERKAMENN - KRANAMAÐUR
Óskum að ráða verkamenn og kranamann. Uppl. i
síma 16637 frá kl. 16-17 og í kvöldsímum 44983
og 45305.
NORRÆNA AFRÍKUSTOFNUNIN
auglýsir hér með:
- Ferðastyrki -
til rannsókna í Afríku.
Umsóknir þurfa að berast stofnuninni í síðasta
lagi 29.9. 1989.
- Námsstyrki -
til náms við bókasafn stofnunarinnar tímabilið jan-
úar - júní 1990.
Síðasti umsóknardagur 1.11. 1989.
Upplýsingar í síma (0)18-155480 Uppsala eða í
pósthólfi 1703, 751 47 Uppsala.
HVERVANN?
Vinningsröðin 19. ágúst:
X11 -1X1 -221 -21X
Heiidarvinningsupphæð: 432.552 kr.
12 réttir = 302.790 kr.
Einn var með 12 rétta - og fær kr. 302.790 í sinn hlut.
11 réttir = 129.762 kr.
24 voru með 11 rétta - og fær hver 5.406 kr. í sinn hlut.
HJÚKRUNARFRÆÐINGAR
Eftirtaldar stöður hjúkrunarfræðinga í heilsugæslu-
stöðvum eru lausar til umsóknar nú þegar:
1. Staða hjúkrunarforstjóra við Heilsugæslustöðina
á Hólmavík.
2. Staða hjúkrunarforstjóra við Heilsugæsfustöðina
á Þórshöfn.
3. Staða hjúkrunarforstjóra við Heilsugæslustöðina
í Neskaupstað.
4. Staða hjúkrunarforstjóra við Heilsugæslustöðina
í Ólafsvík.
5. Staða hjúkrunarfræðings við Heilsugæslustöð
Suðurnesja, Keflavík..
6. Staða hjúkrunarfræðings við Heilsugæslustöðina
á Djúpavogi.
7. Staða hjúkrunarfræðings við Heilsugæslustöðv-
arnar á Fáskrúðsfirði og Stöðvarfirði.
8. Staða hjúkrunarfræðings við Heilsugæslustöðina
á.Akranesi.
9. Tvær stöður hjúkrunarfræðinga við Heilsugæslu-
stöðina í Garðabæ.
Umsóknir ásamt upplýsingum um nám og fyrri störf
við hjúkrun sendist heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytinu, Laugavegi 116, 150 Reykjavík.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið
17. ágúst 1989