Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.1989, Page 23

(• >;u :/<mo'jAi ;
SEPTEMBER 1989. 35
vegna þess hve allt hefur gengiö hér
vel. Samheldni hefur ráðið þar mestu
meðal bæjarbúa og vonandi verður
svo áfram. Ég held að mikil sjálfs-
bjargarviðleitni sé hér í mönnum.
Þó að fyrirtæki föður míns standi
upp úr þá er hér mikið af smábátum
og fiskverkunum þar sem menn
vinna vel.“
Bolungarvík er aö mörgu leyti frá-
brugðin öðruip bæjum á landinu. Þar
finnst til dæmis ekkert Sambands-
fyrirtæki og íbúar virðast búa vel því
mikið er af nýjum og fallegum ein-
býlishúsum. Allt frá fyrstu tíð hafa
Bolvíkingar getað stært sig af fólks-
fjölgun þar tii nú er íbúatala stendur
í stað. „Það hefur verið töluverð
hreyfing á aðkomufólki hér á síðustu
árum. Á fyrri áratug fjölgaði hér
mikið,“ segir Jón Friðgeir.
Einar gamli skipti sér gjarnan af
störfum sonar síns og fyrirtæki með-
an hann lifði. „Það var oft gaman að
honum,“ segir Jón Friðgeir. „Ef
menn töluðu mikið saman þegar
hann bar að ávarpaði hann venjulega
á þá leið að hér gengi allt nema vinn-
an. Hann var strangur og menn báru
virðingu fyrir honum. Faðir minn
gekk alltaf hér um með hatt á höfði.“
Byrjaði í
brauðgerðarhúsinu
Jón Friðgeir er fæddur 1931 og það
var árið 1956 sem fyrirtæki hans var
stofnað sem trésmíðaverkstæði og
verktakastarfsemi. „Ég keypti gam-
alt hús af föður mínum, setti upp
trésmíðavélar og fékk einn mann í
vinnu. í húsinu var áður bakarí,
Brauðgerðarhús Bolungarvíkur hf.,“
segir Jón Friðgeir.
Árið 1964 setti hann upp plastverk-
smiðju og síðan jókst starfsemin, fyr-
irtækið stækkaði og Jón Friðgeir
byggði við gamla brauðgerðarhúsið.
Nú ná byggingar hans á milli tveggja
gatna og Jón Friðgeir hefur ekki
hugmynd um hvert flatarmálið er
orðið. í dag rekur Jón Friðgeir einn-
ig verslanir bæði með byggingarvör-
ur og húsgögn. Hann stærir sig af
því að selja vörur sínar á sama verði
og tíðkast í Reykjavík, jafnvel lægra.
Jón Friðgeir hefur ávallt farið sjálfur
til útlanda og keypt inn vörur og flyt-
ur því beint inn án milliliða. Með
þessu hefur hann náð verðinu niður.
„Ég hef náð í stóran markað. Menn
koma til mín af öllum Vestfjörðum.
Verslunin er stór miðað við bæinn
en starfsemin hefur gengið ótrúlega
vel,“ segir Jón Friðgeir. „Það er al-
gengt að menn komi hingað frá
Isafirði til aö versla. Þar sem ég
kaupi húsgögn beint að utan fást þau
ekki á öðrum stöðum og eru oft á
mun lægra verði. Auk þess ligg ég
kannski lengur með lager og hækka
ekki þær vörur eins og margir aðrir.
Ég hef líka selt húsgögn til Reykja-
víkur,“ segir Jón Friðgeir stoltur.
Harkaleg árás
Eins og tíðkast í sjávarplássum á
landsbyggðinni vinna bæjarbúar
mikið. A götum sést varla hræða,
enda næg vinna í frystihúsinu. Það
fólk sem DV-menn ræddu við á göt-
unni var sammála um að Jón Frið-
geir hefði rétt fyrir sér í þessu máli
og fannst fráleitt að hann færi úr
bænum. Greinilegt var að mál Jóns
hefur vakið mikla athygli í bænum.
„íbúar hér horfa mikið á sjónvarp
á kvöldin en við vorum að eignast
„Faðir minn hefði stutt mig í þessu máli,“ segir Jón Friðgeir Einarsson sem tekið hefur við uppbyggingunni í Bolungarvík af föður sínum. Nú hyggst hann
fara burt, ölium að óvörum.
okkar fyrsta pöbb. Hér er golfvöllur
og hann er mikið notaður. Áuk þess
fara menn hér mikið á skíði á vet-
urna og hestamennska er talsverð.
Þeir sem hér eru uppaldir láta sér
ekki leiðast. Við erum með góðan
Lionsklúbb, hér er blómleg leiklist á
veturna og mannlífið yflrleitt gott,“
segir Jón Friögeir.
Hann segist þess vegna vera mjög
sár og ekki síður undrandi yfir af-
greiðslu og hörku í máh sínu. „Það
lá mikið á að afgreiða þetta mál og
frestur kom ekki til greina, sem er
fátítt hér,“ segir hann.
Jón Friðgeir játar að hér sé um ein-
hvers konar árás á sig að ræða. Hann
ætlar að hætta viðskiptum sínum við
Sparisjóðinn og færa þau yfír til ísa-
fjarðar og suður til Reykjavíkur.
„Stjórnarmaður í Sparisjóðnum, sem
er alþýðuflokksmaður, er einn af
þeim sem stóðu að þessari aðför gegn
mér ásamt aðstoðarsparisjóðsstjór-
anum. Ég vil taka fram að samband
við sparisjóðsstjórann sjálfan hefur
verið með ágætum. Fyrir bæjar-
stjórnarfundinn þegar málið var af-
greitt beitti ég þrýstingi mínum til
sparisjóðsstjórans svo hann gæti haft
áhrif á sína menn. Ég sagði að mér
fyndist það hörð atganga að menn
hans ynnu gegn mínu fyrirtæki þar
sem ég væri með öll mín viðskipti í
þessum banka. Vegna þessa sagðist
ég segja öllum mínum viðskiptum
upp. Þetta dugði ekki til heldur.
Sparisjóðsstjórinn svaraði því til að
þá væri eðlilegt að ég borgaði upp
skuldir fyrirtækisins við bankann.
Ég hef unnið að þvi og get sagt það
hér að ég er tilbúinn til þess,“ segir
Jón Friðgeir.
Vont mál
Hann segist ekki hafa fengið neinar
fyrirspurnir varðandi sölu fyrirtækj-
anna en segist ætla að selja á góðu
verði og góðum kjörum. „Við gerum
okkur grein fyrir því aö staðsetning-
in er ekki metin háu verði.“
Jón Friðgeir segir að þessi mikla
pressa, sem hann setti á málið, sé tóm
stífni en engu að síður sé þetta hið
versta mál sem hafi komið illa við
sig og fjölskyldu sína.
Jón Friðgeir á fjögur börn. Hann
er tvíkvæntur en fyrri kona hans,
Ásgerður Hauksdóttir, lést úr
krabbameini árið 1972. Þau áttu þrjú
börn og það yngsta var aðeins fimm
ára er Ásgerður féll frá. Með síðari
konu sinni, Margréti Kristjánsdótt-
ur, á Jón Friðgeir tólf ára son.
Jón Friðgeir vill ekki samþykkja
að það sé frekja af hans hálfu að
sætta sig ekki við þessi málalok. „Ég
er kannski svolítið ýtinn fyrir mig
og mitt fyrirtæki og vil gera sem
besta samninga fyrir mitt fólk. Það
vilja allir halda sínu. Ég hef aldrei
fengið neitt hér á silfurfati. Verkin
hef ég fengið þegar ég hef boðið
lægst, enda bið ég ekki um að mér
sé hyglað á einn eða annan hátt. Ég
vil aðeins að farið sé eftir leikreglum.
í þessu tiltekna máli var fimm aðil-
um boðið að bjóða í verkið. Þetta var
ekki opið útboð og samkvæmt ís-
lenskum staöli á að semja við lægst-
bjóðanda.
Jón Friðgeir er lærimeistari þeirra
tveggja ungu manna sem reka tré-
smíðafyrirtækið Þrótt í Bolungarvík.
Það var einmitt það fyrirtæki sem
fékk verkið. Jón Friðgeir segir að það
megi ekki taka sem svo að hann
standi í deilum við Þrótt, síður en
svo. „Ég vil aðeins að farið verði eft-
ir reglum um útboð og stend fast á
mínu,“ segir þessi stærsti verktaki
landsins. En hvert er ferðinni heitið
ef hann lætur ekki af hótun sinni?
„Liggja ekki allar leiðir suður?“
-ELA
LAUGÁrdÁgUR 9.