Dagblaðið Vísir - DV - 19.09.1989, Síða 24

24
ÞRIÐJUDAGUR 19. SEPTEMBER 1989.
Fréttir
Bankaleyndin gamalt þrætuefni:
Sumir vilja loka
fyrir allt og eink-
um sannleikann
- segir Lúðvík Jósepsson, bankaráðsmaður í Landsbanka
stórra samtaka eöa fyrirtækja, sem
í raun eiga og gera flest, aö tilgreina
skuldir sínar viö banka i reikningum
sínum. Ég tel það ekkert leyndarmál
hvað ríkissjóður skuldar í banka-
kerfinu á hverjum tíma. Ég tel það
ekkert leyndarmál hvað almenn
samtök, sem ná yfir alit landið,
skulda; hvað til dæmis Sölumiðstöð
hraðfrystihúsanna, Sölusamband ís-
lenskra fiskframleiðenda eða Sam-
bandið skuldar.
Það er að mínum dómi verið að
snúa út úr þessu hugtaki þegar menn
eru komnir með það á'þetta stig. Það
liggur í raun alltaf fyrir hvað Reykja-
víkurborg skuldar og getur orðið
umræðuefni í borginni hvenær sem
er. Það ber að hafa í huga að banka-
ráðsmenn er'u beinlínis kosnir af
Alþingi til að fylgjast með og líta eft-
ir. Ætti það þá að varða bankaleynd
að bankaráðsmenn segðu alþingis-
mönnum hvað um væri að vera.
Skuldarinn getur birst hvar og hve-
nær sem er og sagt frá sínum skuld-
um og sagt ranglega frá. Með þvi
gætu þeir verið að blekkja því það
er reynt að loka fyrir þá sem settir
eru í bankana til að líta eftir og betur
vita,“ sagði Lúðvík.
-gse
„Þetta er gamalt þrætuefni. En nú
er tilefni til þess að minnast á að það
er sterkur vilji til að loka fyrir allt
svo enginn megi segja neitt og allra
síst sannleikann," segir Lúðvík Jós-
epsson, bankaráðsmaður í Lands-
banka, um þær umræður sem hafa
farið fram í millibankanefndum um
hversu víðtæk bankaleyndin skuli
*■ vera. Hann segist ekki á sama máli
og margir bankamenn sem vilja
túlka bankaleyndina sem algjört
þagnarbindindi.
„Ég hef mínar ákveðnu skoðanir á
því hvað bankaleynd og trúnaður á
að merkja en ég veit að það eru ekki
allir á sömu skoðun. Ég veit að þeir
eru til sem vilja gera bankaleynd og
trúnað yfirmanna banka að algjörri
þagnarskyldu þannig að ekkert megi
segja; hvorki satt né ósatt. Það eigi
nánast að loka fyrir þá sem á þessum
^ stöðumvinnaogumþessimálfara.
Ég er þessu afskaplega ósammála.
Ég tel að sá trúnaður sem banka-
menn gangast undir eigi fyrst og
fremst að vera vemd fyrir einstakl-
inginn, persónuleg vemd, þannig að
það á ekki að vera að upplýsa per-
sónuleg skipti manna við banka. Á
sama hátt tel ég að þessi leynd eigi
að vera með mikilli gætni gagnvart
Lúðvík Jósepsson bankaráðsmaður
Landsbankans.
fyrirtækjum og stofnunum þannig
að ekki sé verið að segja frá því sem
getur skaðað þau í samkeppni eða
rekstri.
En hitt tel ég vera hreina fjarstæðu
að teygja þetta hugtak út í að ekki
megi segja frá þýðingarmiklum al-
mennum upplýsingum varðandi
bankastarfsemi, eins og til dæmis
þegar um er að ræða heildarlán
íþróttahúsið í Keflavik.
DV-mynd Ægir Már
Keflavík:
Ný? íþróttasalur
Ægir Már Kárason, DV, Suðumesjum;
Aðstaða Keflvíkinga til innan-
hússíþróttaiðkana fer batnandi. Ný-
verið var tekin í notkun viðbygging
við íþróttahúsið en starfsemi í því
hófst 1980. Salurinn er 18x33 metrar
með 30 fermetra geymslu.
Búningsklefar og annað sameigin-
legt rými er fyrir hendi í aðalíþrótta-
húsinu. Þama er um æfingasal að
ræða, kappleikir fara í aðalsalnum
eins og áður.
Með tilkomu nýja salarins gefst
almenningi kostur á að leigja tíma,
t.d. fyrir badminton og tennis, en
húsnæðisskortur hefur háð iðkun
þessara greina í Keflavík og á Suður-
nesjum.
Samtals kostaði byggingin tæpar
33 milljónir króna.
Unnið að vegabótum
í Kambanesskriðum
Siguisteixm Melsted, DV, Breiðdaisvík;
Miklar vegabætur eru nú gerðar í
Kambanesskriðum milli Breiðdals
og Stöðvarfjarðar. Stór beltagrafa frá
Grefli er þar að störfum við að rífa
niður stórgrýti og kletta.
Unnið er að breikkun á veginum
og hefur hann nú stórbatnað á
hættulegustu stöðunum, t.d. þar sem
2 piltar voru hætt komnir í vor þegar
bíll þeirra fór út af og valt niður í
sjó. Þar er nú hægt að mætast með
góðu móti. Síðan á að bera ofan í
veginn.
Leiðin um firðina hefur batnað
mjög mikið síðustu ár og er nú sam-
fellt slitlag frá Kambanesskriðum að
V attarnesskriðum.
En vegurinn um Breiðdal til Egils-
staða virðist hafa gleymst og er lát-
inn drabbast niður. Þar hefur lítið
verið gert. Fólk hér um slóðir er líka
mjög óánægt með að Breiðdalsheiði
skuli ekki vera rudd á vetrum. Það
væri ekkert stórmál þar sem þetta
er snjóléttur fjallavegur.
Menning
Áferðarfalleg prentsverta
- Gaflerí 11 opnað með sýningu Birgis Andréssonar
Frá því Nýlistasafnið missti hús-
næði sitt í maí síðastliðnum hefur
farið heldur lítið fyrir tilraunaanda
á sýningum hér í borg. Sýningar-
salir miða gjarnan við að geta
hagnast eitthvað á sölu og taka æ
sjaldnar áhættu svo nokkru nem-
ur. Samdráttur í efnahagslífinu
kallar á samdrátt í hugmyndaflugi
og nýjungum. En nú er von til að
úr rætist þar sem opnað hefur ver-
ið nýtt gallerí þar sem áður var
Gallerí Grjót að Skólavörðustíg 4a
og er samkvæmt fréttatilkynningu
„viðbragð við mikilli þörf á hent-
ugu sýningarrými sem hin mikla
frjósemi í íslensku myndlistarlífi
kallar á“. Sýningarsalurinn nýi
nefnist Gallerí 11 (Gallerí einn
einn) og er í eigu Hannesar Lárus-
sonar nýlistaprófasts. Húsið sjálft
kemur að öllum líkindum til með
að teljast til menningarsögulegra
verðmæta þegar fram líða stundir.
Þar bjó Eyjólfur Eyfells listmálari
í hálfa öld og þar fæddist sonur
hans, Jóhann, sem nú er þekktur
myndhöggvari í Bandaríkjunum.
Húsið að Skólavörðustíg 4a er
byggt árið 1901 og er meðal elstu
húsa á þessum slóðum. Þar hefur
litlu verið breytt frá þvi Gallerí
Gijót var við lýði. Sjálf sýningarað-
staðan er jafnstór, eða jafnlítil rétt-
ara að segja. Húsnæðiö hentar því
aðeins litlum sýningum.
Lýðveldisfrímerki
Sá listamaður, sem ríður á vaðið
Myndlist
Olafur Engilbertsson
í nýja salnum, er Birgir Andrésson
sem sjálfur hefur rekið lítinn sýn-
ingarsal við Vesturgötuna. Sá salur
hefur hýst margar skemmtilegar
sýningar i .raunalistamanna síð-
ustu mánu^.na og verið e.t.v.
þeirra helsti samastaður. Sá staður
hefur þó aldrei verið nema að hálfu
leyti opinber og opnunartími á
reiki. Það er vonandi að Gallerí
einn einn geti bætt úr þeirri reiki-
stefnu að nokkru.
Á sýningu Birgis eru eftirprent-
anir af gömlum lýðveldisfrímerkj-
um, stækkaðar á álþynnur sem alla
jafna eru einungis notaðar við
prentverk. í bókinni „Nálægð",
sem fylgir sýningunni, má svo sjá
vatnsmerki frá konungstímanum
og útfærslur Birgis á þeim, t.d. krít-
arteikningar og útskorinn pappa.
Rannsókn á rás tímans
Hugmyndir Birgis taka greini-
lega mið af alþjóðlegum póstmód-
emisma. Þar er fortíðin lofsungin
í einhvers konar vísindalegri rann-
sókn. Vísindalegar stellingar
póstmódemista em þó sjaldnast
freðnari en svo að persónuleiki
þeirra skíni ekki í gegn. Þetta gild-
ir einnig um sýningu Birgis. Spum-
Krítarmynd af vatnsmerki eftir Birgi Andrésson.
ing er hvort salurinn henti frí- og
vatnsmerkjarannsókn hans þar
sem einungis hluti verkanna virð-
ist hafa komist upp á veggi. Það
hefði t.a.m. verið fengur í að sjá
hin raunverulegu handunnu verk,
krítarmyndimar og klippiverkin,
sem sjálfstæð verk á sýningunni í
stað þess að láta þau aðeins vera
atriði í bók. Annars hefði sýningin
sjálfsagt getað styrkst enn frekar
með meiri og áþreifanlegri rann-
sóknum. Rás tímans skín ekki nógu
greinilega í gegn á sýningu Birgis.
Það hefði hugsanlega verið sterkur
leikur að beita fleiri miðlum;
myndböndum, málverki o.s.frv. En
Birgir Andrésson er áhugamaður
um prentverk enda er hann í starfi
sínu sem teiknari í nánum prent-
tengslum. Prentsverta getur verið
áferðarfalleg og grafisk hönnun er
vissulega vanmetin listgrein. Birg-
ir Andrésson er með sýningu sinni
að sýna okkur fram á að rás tímans
fegrar ekki endilega hlutina; hún
eykur gildi þeirra jafnvel þeirra
sem einu sinni vom eins og hvert
annað rusl.
Sýningu Birgis Andréssonar lýk-
ur á fimmtudag, 21. september.
-ÓE-