Dagblaðið Vísir - DV - 22.10.1990, Blaðsíða 14

14
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11,105 RVlK, SlMI (91 )27022 - FAX: (91)27079
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF., ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1000 kr.
Verð I lausasölu virka daga 95 kr. - Helgarblað 115 kr.
Einokun í fluginu
Þau sögulegu þáttaskil urðu í flugsamgöngumálum
íslendinga í síðustu viku að áætlunarflug til og frá
landinu er nú í höndum eins félags. Flugleiðir hf. hafa
fengið leyfi samgönguráðherra til flugs á leiðum til
Amsterdam og Hamborgar og umsókn ísflugs var vísað
frá. Arnarflug er úr sögunni. Eftir margra ára hringl-
andahátt stjórnvalda, stefnu og stefnuleysi er niðurstað-
an loks sú að Flugleiðir sitja einar um hituna. Einokun
er skollin á.
Raunar er það sérkennilegt og óskiljanlegt að ríkis-
valdið sé enn með puttana í svo mikilvægum þjónustu-
og samgöngumálum. Ríkisvaldið úthlutar flugleyfum
og hefur líf og dauða flugfélaga í hendi sinni, rétt eins
og íslendingar fengu leyfi til að borða smjör eða ávexti
samkvæmt úthlutunum skömmtunarmiða frá hinu op-
inbera hér á árum áður. Frelsið hefur orðið útundan í
flugmálum á sama tíma og viðskiptafrelsi, gjaldeyris-
frelsi og ferðafrelsi eru viðurkenndar forsendur í efn-
hags- og stjórnmálum.
Samgönguráðherra hefur úthlutað áætlunarferðum
til og frá landinu til Flugleiða. Jafnframt segist hann
ætla að rýmka leyfi til leiguflugs en slíkt flug er tilvilj-
anakennt og óáreiðanlegt fyrir hinn almenna ferðamann
og er ekki annað en dúsa upp í þá aðila sem beijast
fyrir samkeppni í ferða- og flugmálum.
Oft er vísað til þess að erlend flugfélög hafi leyfi til
flugs til íslands en á sama tíma er öllum ljóst að áætlun-
arferðir erlendra aðila hingað til lands eru stopular og
raunar aðeins tryggar yfir háannatímann. Öryggi og
fjölbreytni, valkostir og ferðaleiðir eru fyrir vikið tak-
markaðri en ella. Það sannar reynslan best.
Eftir að skipaferðir í farþegaflutningum féllu niður
er staðan einfaldlega sú að íslendingar komast ekki til
og frá landinu nema á vegum eins aðila, eins flugfélags.
Sumir segja að stærð þjóðfélagsins leyfi ekki fleiri flugfé-
lög. Samkeppni leiðir aðeins til taps og tjóns fyrir þá
sem standa í flugrekstri. En í frjálsu og opnu landi hlýt-
ur það að vera lögmál samkeppninnar, áhættan og
markaðurinn sem ræður því hvort og hverjir vilja
spreyta sig á þessum vettvangi. Hin dauða hönd ríkis-
valdsins, svartnætti einokunarinnar, á að víkja í þessum
málum sem öðrum fyrir frelsi einstaklinga og félaga til
að velja og hafna.
Gjaldþrot Arnarflugs er afleiðing af óeðlilegum af-
skiptum ríkisvaldsins. Frávísun á umsókn ísflugs er
geðþóttaákvörðun stjórnvalda.
Flugleiðum hf. er ekki greiði gerður með þeirri einok-
unaraðstöðu sem nú hefur verið ákveðin og staðfest.
Athygli er vakin á því að Eimskipafélag íslands er
stærsti eignaraðili Flugleiða og í raun og veru eru sam-
göngumálin komin í hendur örfárra manna en það ger-
ir forréttindin enn ógeðfelldari og tortryggilegri.
Fyrirfram skulu ekki hafðar neinar fortölur uppi.
Flugleiðum hf. er stjórnað af dugmiklum mönnum og
félagið nýtur velvilja. Vonandi gera þeir sér grein fyrir
ábyrgð sinni og þjónustu eftir að hafa fengið forréttind-
in á silfurbakka. En þetta mál snýst ekki um mann-
kosti og góðan vilja þeirra sem standa að Flugleiðum
heldur um grundvallarstefnu í einni viðamestu atvinnu-
grein þjóðarinnar. Einokun hefur aldrei verið til góðs,
hvorki fyrir þá sem hafa hana á hendi né þá sem undir
hana þurfa að sækja. Hún boðar ekkert gott, hvorki
fyrir ferðamenn né Flugleiðir.
Ellert B. Schram
MÁiN'UD^GPU 2^., OKXÓBEK 1990.,
„Það þarf í senn breytta starfshætti og breyttan starfsanda í stjórnmálalalífið", segir m.a í grein Björns.
Frá Alþingi.
Við erum
bestir
Á þingi Alþýðuflokksins á dög-
unum kom til harðra átaka mflli
formanns og varaformanns. Þótt
deilt væri um ákveðið málefni, það
er ráðstöfun á flármunum skatt-
borgaranna til húsnæðiskerfisins,
fór ekki fram hjá neinum hve
kuldalega blés almennt á milh
þeirra.
Það gerist ekki á hveijum degi,
að varaformaður flokks sakar for-
manninn um að taka sig af lífi.
Sættir tókust um að almenningur
ætti að greiða stórar fjárhæðir til
húsnæðiskerfisins, en aftökum
verður ekki breytt.
Þingfulltrúar sýndu hug sinn í
deilunni með því að rísa almennt á
fætur og fagna varaformanninum,
Jóhönnu Sigurðardóttur, á meðan
formaður, Jón Baldvin Hannibals-
son, sat sem fastast. Eftir þingið
sagði Jón Baldvin að sjálfsögðu, að
þetta hefði verið besta flokksþing
sem hann myndi eftir.
Betri en Jón Sigurðsson
Fjármálaráðherra leggur fram
fjárlagafrumvarp sem byggist á
því, hve lítið er lagt á sig til að tak-
ast á við þann vanda sem við er að
etja í ríkisfjármálunum. Hann seg-
ir auðvitað, að þetta frumvarp sé
eitt hið besta sem nokkru sinni
hafi séð dagsins Ijós.
Sami ráðherra, Ólafur Ragnar
Grímsson, leitast viö aö eigna sér
það, sem hann telur hið besta sem
nokkru sinni hafi verið samið um
í skattamálum við erlent álfyrir-
tæki, og lýsir því jafnframt yfir, að
hann sé betri en Jón Sigurðsson
iðnaðarráðherra í að semja við Atl-
antsál-hópinn.
Jón Sigurðsson baðar sig hins
vegar í þeirri yfirlýsingu í forystu-
grein Alþýðublaðsins, að hann hafi
einn og óstuddur unnið stórafrek í
álsamningum, en beinir síðan
spjótunum að Jóhannesi Nordal
seðlabankastjóra, þegar fundið er
aö málsmeðferðinni.
Illdeilur í Alþýðubandalagi
Innan Alþýðubandalagsins logar
allt í illdeilum, en deiluaðilar þora
Kjallarinn
Björn Bjarnason
aðstoðarritstjóri
- tekur þátt í prófkjöri sjálf-
stæðismanna í Reykjavík
ekki að láta til skarar skríða hvor
gegn öðrum af ótta við að flokkur-
inn- fari þá sömu leið og yngsti
stjómarflokkurinn, Borgaraflokk-
urinn, sem hefur klofnað og horfið.
Ýmsir í Alþýðuflokknum sem
heyra fréttir af því hvert óánægðir
alþýðubandalagsmenn leita á póht-
ískum flótta sínum, hljóta að velta
þvi fyrir sér hvort Alþýðuflokkur-
inn sé að breytast í flóttamanna-
búðir og ástandið verði kannski
eins og í Jórdaníu um árið, þegar
konungurinn varð að reka PLO-
flóttamenn frá ísrael úr landi til
að halda völdum.
Hið einkennilega er að formenn
Alþýðuflokks og Alþýðubandalags
virðast báðir telja þetta upplausn-
arástand hiö besta mál.
Árátta Steingríms
Þegar rætt er um Framsóknar-
flokkinn, þarf enginn að efast um
hver er bestur og fremstur. Ástand-
ið innan flokksins og ríkisstjómar-
innar einkennist af þeirri áráttu
Steingríms Hermannssonar að
reyna aö troða skóinn niður af
þeim sem hann telur að geti skyggt
á sig.
Nægir í því efni aö minna á,
hvemig hann gerði orð Halldórs
Ásgrímssonar, starfandi forsætis-
ráðherra, í BHMR-deilunni í sumar
að engu.
Háværari yfirlýsingar
Eftir því sem axarsköft stjómar-
herranna verða fleiri og nær dreg-
ur kosningum munum við heyra
háværari yfirlýsingar frá þeim
sjálfum um að þeir séu bestir og
allt sem þeir geri marki þáttaskil
eða tímamót. Gagnvart kjósendum
minna þeir þannig á bresku land-
helgisbijótana áður fyrr sem
breiddu yfir nafn og númer, þegar
varðskipin nálguðust.
í þeirri von að almenningur láti
ekki blekkjast af shkum fagurgala
og sjálfshóh heldur vilji hafa það
sem sannara reynist þarf að ráðast
í það verk að endurreisa virðingu
stjómmálanna.
Glæsileiki þingstarfa ræðst því
miður ekki af klæðaburði þingfor-
seta, heldur hinu, hvemig á málum
er haldiö og landsstjóminni staðið.
Það þarf í senn breytta starfshætti
og breyttan starfsanda í stjóm-
málalífiö.
Björn Bjarnason
„I þeirri von að almenningur láti ekki
blekkjast af slíkum fagurgala og sjálfs-
hóli heldur vilji hafa það sem sannara
reynist þarf að ráðast í það verk að
endurreisa virðingu stjórnmálanna.“