Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.1993, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 1. FEBRÚAR 1993.
Fréttir
Dagsbrúnarmenn neituðu að vinna aukavinnu fyiir Stálsmiðjuna:
„Munum kæra þá
til Félagsdóms“
- segir Skúli Jónsson forstjóri sem segist hafa orðið fyrir miklu tjóni
„Við ætluðum að koma niður skipi
á hádegi á laugardag en var meinað
það. Við óskuðum eftir við starfs-
menn í brautunum að þeir kæmu í
vinnu en þeir töldu sér ekki fært að
gera það. Þegar kom í ljós að enginn
af þeim Dagsbrúnarmönnum sem
þama starfa vildi vinna þetta verk
ætluðum við að nota aðra menn hjá
okkur sem áður hafa gengiö í þessi
störf. Við teljum okkur í fullum rétti
til þess. Dagsbrúnarmenn hafa for-
gangsvinnu þama en engan einka-
rétt,“ sagði Skúli Jónsson, forstjóri
Stálsmiðjunnar, í samtali við DV í
gær. Dagsbrún stöðvaði vinnu hjá
Mikiðafloðnu
envontveður
Emil Thorarenaen, DV, Eadfir&
Mikið er að loðnu á svæðinu
austur af Papey og út af Hval-
nesi. Loðnan er komin í veiðan-
legt ástand en mjög slæmt veður
á þessu svæði hefur komiö í veg
fyrir veiðar. í gær og íyrrinótt var
þaraa suðvestanstormur.
Hjálmar Ingvason, skipstjóri á
Jóni Kjartanssyni, sagði í gær að
bókstaflega væri krökkt af loðnu
í sjónum og enginn vafi að mo-
kvelði yrði þegar veðrið lagaðist.
„Viðerum núna á leiöinn á Bem-
Qörö til að leita skjóls vegna óveð-
urs en hér hefúr geisaö stormur.
Hann hefur verið róthvass út af
Hvainesi og i Bugtinni. Maður
vonar að hann lægi smástund svo
hægt verði aö kasta,“ sagði
Hjálmar.
Slippfélaginu á laugardag vegna
deilna um fastar yfirvinnugreiðslur
tU verkamanna.
„Ef verkamenn neita þeirri auka-
vinnu sem þeim býðst erum við að
sjálfsögðu í fuUum rétti til að nota
aðra menn sem við fáum í vinnu.
Með því að meina okkur að koma
skipinu niður höfum við orðið fyrir
bæði fjárhagslegu og annars konar
tjóni og við munum sækja skaða-
bótamál á hendur Dagsbrún hjá Fé-
lagsdómi. Það verður ekki bið á því
og við höfum þegar farið fram á við
Vinnuveitendasambandið að þaö
undirbúi þetta skaðabótamál,“ sagði
Pétur Kristjánssan, DV, Seyöisfiröi:
Loðna barst á land hér aðfaranótt
fimmtudags en þá hafði varla komið
hingað loðnutittur í tvo mánuöi.
Skúli ennfremur.
Stálsmiðjumenn telja sig í fuUum
rétti 1 þessu máli en ágreiningur hef-
ur verið um nokkurt skeið við verka-
menn sem telja sig eiga rétt á fastri
yfirvinnu. „Við höfum óskað eftir því
í tvö ár að verkamennimir fari með
málið til Félagsdóms ef þeir em ekki
sáttir við okkar túlkun. Það hefur
ekki verið gert.“
Skipið var enn ósjósett í gærdag
og Skúli bjóst við að ekkert yrði unn-
ið í málinu fyrr en í dag. „Það var
ósk útgerðarmannsins að setja skipið
á flot og við erum vanir því að verða
við óskum viðskiptamanna okkar.
Loðnubræðsla Síldarverksmiðju rík-
isins hóf strax bræðslu.
Loðnubátamir Albert og Helga n
lönduðu fyrst, síðar um daginn komu
Björg Jónsdóttir og ísleifur. Samtals
Það er því mjög bagalegt að Dags-
brún skyldi koma í veg fyrir þá þjón-
ustu sem við viljum veita.“
- Hvert verður framhald þessa
máls?
„Af okkar hálfu munum við sækja
þetta mál til Félagsdóms. Ég tel eng-
an vafa á okkar rétti. Hitt er umhugs-
imarefni að á sama tíma og verka-
lýðsfélögin í Hafnarfirði em að taka
höndum saman með bænum að efla
atvinnulífið er Dagsbrún að bijóta
niður þá litlu vinnu sem er hér í
borginni. Ég er bæði sár og reiður út
í þá fyrir það,“ sagði Skúii Jónsson.
komu bátamir með 3000 tonn. Loðn-
an er sögð í góðu meðallagi með
hrognafyllingu um 9-10%. Loðnan
veiddist vestur af Hvalbak og á Papa-
grunni.
„Deilan snýst ura gamlan;
samning firá árinu 1986 og seinna >
frá árinu: 1988 þar sera þessura
mönnum em tryggðir fimm yfir-
vinnutímar á viku. Fyrirtætóð
telur sig vera laust undan samn-
ingnum því mér skilst aö Stál-
smiðjan hafi keypt Slippinn og
telursig þar með ckki bundna af
þessum samningi. Deilan hefur
verið í gangi í tvö til þrjú ár þó
aldrei hafi hún lent í þeirri stöðu
sem hún er í í dag,“ sagði Halldór
G. Bjömsson, varaformaður
Dagsbrúnar, í samtali við DV.
Hann sagði ennfremur að Dags-
brún liti þannig á að samningur-
inn, sera gerður var á sínum tíma,
væri í gildi meðan honum hefði
ektó verið sagt upp og nýr gerð-
- Nú ætia Stálsmiðjumenn að
kæra málið til Félagsdóras þar
: sem þeh- telja sig vera í fullum
rétti. Hvað viltu segja um það?
„Ég ætla ekki að deila um það
því að Skúli hefur alltaf hafl þá
skoðun. Við höfum hins vegar
talið að hér sé um að ræða hluta
af kjarasamningi mannanna sem
ekki er hægt að slíta úr samhengi
við annað.“
- Af hverju var látið til skarar
skríöa núna?
„Ég geri ráð fyrir að það hafi
verið vegna þess að mennimir
fengu greidda þessa fóstu yfirvni-
nutima til áramóta en þá var því
hætt Mannskapurinn var því
ekki tilbúinn til að vinna auka-
vinnu núna. Viö lítum þannig á
að samningur þeirra sé í gildi en
þaö getur vel veriö að dómstólar
komist að annarri niðurstöðu og
þá verður þaö bara að koma í
-ELA
-ELA
Loðnubáturinn Björg Jónsdóttir að leggja að bryggju hjá SR til að landa. DV-mynd Pétur
Seyðisgöröur:
Bátarnir streyma inn með loðnu
I dag mælir Dagfari_________________
Skoskir íslandsmeistarar
Það nýjasta úr íþróttahreyfingunni
er að íslenskt sundfólk mun vænt-
anlega halda íslandsmót sitt í Skot-
landi. Venjulegast er það svo að
þegar menn em að keppa um það
að vera íslandsmeistarar, hvort
heldur er í íþróttum eða einhverju
öðra, fer sú keppni fram hér á
landi, af þeirri einföldu ástæðu að
það em íslendingar einir sem hafa
rétt til keppni. Auk þess er ísland
fyrir íslendinga, þótt það vilji
stundum gleymast.
Ástæðumar fyrir því að Sund-
sambandið vill fara með sitt ís-
landsmót til Skotlands em einkum
tvær. Annars vegar munu allar eða
langflestar laugar hér á landi vera
ýmist of stuttar eða of grunnar fyr-
ir keppendur samkvæmt þeim al-
þjóðareglum sem keppt er eftir og
svo hins vegar er ástæðan sú að
flestar boðlegar sundlaugar em
útilaugar og keppnisfólkinu verður
kalt, bæði ofan í laugunum og meö-
an það bíður eftir því að geta kast-
að sér til sunds.
Eftir atvikum verður að virða
þessi sjónarmið. Það er auðvitað
ektó hægt að halda heilt íslandsmót
ef laugamar em svo grunnar að
fólk getur kraflað sig áfram eftir
botninum og svindlað í keppninni.
Það gæti jafnvel hent að ósyndur
keppandi kæmi fyrstur í mark með
því að ganga vegalengdina í vatn-
inu. Svo er hitt líka öllu verra ef
laugamar era svo stuttar að fólk
kemst upp með að synda styttri
vegalengd en keppnisreglur segja
til um. Það er til dæmis til lítils að
hlaupa hundrað metra í fijálsum
og þurfa þó ektó að hlaupa nema
sextíu metra af því brautin er of
stutt.
Þegar laugar eru bæði of stuttar
og of grunnar er ennfremur vem-
leg hætta á að keppendur geti slas-
að sig með því að stinga sér til
sunds og skeÚa í botni laugarinnar
ellegar þá að rota sig á bakkanum,
af því að það heldur að laugin sé
lengri en hún er.
Svo kemur að þessu úrslitaatriði
sem er kuldinn. Nú er það að vísu
svo að í íslandsmóti keppa aðeins
íslendingar, eða svo hefur að
minnsta kosti verið hingað til. Ætla
mætti að íslenstór keppendur séu
vanir íslenskri veðráttu og auk
þess komi hún ektó að sök, því
sundfólk má klæða af sér veðrið
meðan það er uppi úr lauginni. En
íslenstór afreksmenn í simdi em
góðu vanir og una því ektó lengur
við að keppa í heimalandi sínu eft-
ir að hafa kynnst því erlendis að
hægt er að bíða á skýlunni einni
saman eftir að röðin komi að þeim.
Þeir vflja sama veður hér eins og
annars staðar, sem er eðlileg ósk,
og ef Sundsambandið getur ektó
tryggt gott og heitt veður, þá er
auðvitað ektó upp á það bjóðandi
aö sundfólkið bíði hálfnatóð í kulda
og trektó eftir að röðin komi að
sér. Það er sem sagt ektó lengur
hægt að bjóða upp á íslenska veðr-
áttu.
Eins bendir allt til að vatnið í ís-
lenskum laugum sé kaldara en er-
lendis. Úr þessu geta menn vita-
skuld bætt með því að kappklæðast
í sundinu sjálfu, en það mun draga
eitthvað úr hraða og afreksfólk í
sundi leggur víst meira upp úr því
að komast sem fyrst í mark heldur
en hinu aö komast alla leið.
í raim og vem má þakka fyrir að
enn sé til ungt fólk á íslandi sem
leggur það á sig að æfa og keppa í
sundi undir þessum kringumstæð-
um. Aðstöðuleysið er algjört. Svo
er einnig um aðrar íþróttagreinar
og það er til að mynda mikið um-
burðarlyndi hjá íslenskum fót-
boltamönnum aö þeir skuli enn
viija keppa hér á landi við þær aö-
stæður sem hér er boðið upp á, rok
og rigningu og kulda. Af hveiju
ektó að halda íslandsmótið í knatt-
spyrnu á suðlægari slóðum?
Það sama gildir um fijálsíþrótta-
menn sem keppa helst aldrei nema
í rotó og rigningu og árangurinn
er eftir því. Einu mennimir, sem
kunna aö meta íslenskt rok, em
spjótkastarar og kringlukastarar,
enda hafa þeir aldrei kvartað og
þeim kemur ektó til hugar að flytja
Islandsmótin sín til útlanda.
En það vill sundfóltóð og það vilja
sjálfsagt fleiri og áður en við vitum
af er íslensk íþróttaæska flutt af
landi brott til að geta æft sig fyrir
íslandsmótin til að geta tetóð þátt
í íslandsmótum, því auðvitað þarf
keppnisfólk að æfa við þær aðstæð-
ursemkepptervið. Dagfari