Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.1993, Side 12

12
Spumingin
MÁNUDAGUR 1, FEBRÚAR 1993
Lesendur__________________
Skylduaðild að félög-
um stenst ekki
SÍF þekkti sinn vitjunartíma. - Hvað með launþegafélögin og lífeyrissjóð-
ina? - Innskráning á SÍF-fund.
Hvaða skoðun hefur þú
á barnsráninu?
Sigursteinn Baldursson, atvinnu-
laus: Þetta ætti að kenna íslenskum
konum að halda sig við íslenska
framleiðslu.
Rúnar Vilhjálmsson verkamaður:
Það er svívirðilegt og mjög ábyrgðar-
laust af mönnunum að ræna bömun-
um.
Sonja Hermannsdóttir ræstitæknir:
Mér finnst alveg fjarstæðukennt að
þetta skuli koma fyrir héma.
Halldór Kári Ævarsson sölumaður:
Ég hef enga skoðun á málinu.
örn Hafsteinsson tónlistarmaður:
Þetta er nyög margþætt mál og erfitt
að mynda sér skoðun á því nema
hafa skoðað báðar hhðar þess.
Sunna Ólafsdóttir: Þetta er alveg
hræðilegt mál og vissulega gerðu
bæði feður og móðir rangt. Hafa ber
í huga að bömin tapa alitaf í svona
málum.
Jón Stefánsson skrifar:
Óánægjuskriða, sem ekki sér fyrir
endann á, er nú farin af stað varð-
andi skylduaðild einstaklinga að fé-
lögum og hvers konar samtökum.
Þessi skylduaðild stenst nefnilega
ekki lög þegar til kastanna kemur.
Dæmi um þetta hafa verið í umræð-
unni að undanfomu og hefur hvert
um sig valdið óróa innan viðkomandi
meintra hagsmunasamtaka.
Fyrst er til að taka þá breytingu
sem orðin er að veruleika hjá Sölu-
samtökum íslenskra fiskframleið-
enda, SÍF, þar sem nú hefur verið
gerð breyting á samtökunum og
stofnað almenningshlutafélag. Þrýst-
ingur einstaklinga innan og utan SÍF
réð mestu um þessi umskipti.
Annað dæmið er um óánægju með-
al forsvarsmanna í sjávarútvegi með
að þurfa að greiða félagsgjöld til
Landssambands íslenskra útvegs-
manna, LÍÚ. Forsvarsmenn ein-
stakra fyrirtækja hafa staðið í bréfa-
skriftum til að freista þess að taka á
sjálfvirkni í töku félagsgjalda, sem
auk þess voru talin allt of há. Ekki
kæmi mér á óvart þótt aðild að slík-
um samtökum yrði einfaldlega gefin
fijáls. Sjóðasöfnun þessara samtaka,
sem byggð er á framlagi einstakra
fyrirtækja og einstaklinga, á ekki
lengur við. Og best væri að „hver
fengi sitt“ eins og þar stendur.
Þá má minnast á Stúdendaráð Há-
skóla íslands. Þar hefur lengi tíðkast
skylduaðild nemenda sem er augfjóst
brot á mannréttindum þeirra. Með
skylduaðild er augljóslega ekki gætt
hagsmuna heildarinnar, heldur ein-
Jóhanna Harðardóttir, Jónína Hjart-
ardóttir, Elsa Björk Pétursdóttir,
Sigurður H. Sigurðarson og Guðný
Drífa Kristinsdóttir skrifa:
Innan Hundaræktarfélags íslands
hefur um nokkurt skeið starfað ali-
stór hópur fólks sem m.a. hefur unn-
ið að lagabreytingum fyrir næsta
aðalfund. Hópurinn hefur lagt á sig
talsverða vinnu, enda hafa breyting-
ar á næsta aðalfundi úrslitavald um
það hvort fjöldi félaga verður áfram
í HRFÍ eða ekki. Hópurinn hefur því
fullan hug á að kynna félagsmönnum
lagabreytingamar persónulega, þar
sem stjóm HRFÍ hefur brotið öll lög
Ámi Guðmundsson skrifar:
Miklar breytingar em framundan
í skólakerfi okkar, ef tillögur þar um
verða að veruleika. Ein stærsta
breytingin, sem hér um ræðir, er
eflaust sú aö færa rekstur grunnskól-
anna að fullu til sveitarfélaganna.
Þar verði starfandi skólanefnd sem
sé sveitarstjóm til ráðgjafar um mál-
efni skólanna. Sérskólar eða deildir
verði svo á ábyrgð sveitarfélaganna.
Þetta er byrjun á farsælu skóla-
starfi hérlendis að mínu mati. Og þar
sem kostnaður ríkisins af starfi
grunnskólanna er orðinn um 5 millj-
arðar króna verður að kanna hvem-
ig staðið verður að fjárhagslegri hhð
tiifærslunnar. Spamaður og hag-
kvæmni hlýtur að verða stór þáttur
hér eftir sem hingað til. Ég er þess
fullviss að nú er komið tækifæri til
að einkavæða skóla í ríkari mæh en
áður hefur þekkst hér á landi.
Er t.d. ftarstæða að sveitarfélögin
kanni hvort og hvemig hægt sé að
bjóða út rekstur grunnskóla? Skóla-
hús em yfirleitt fyrir hendi í dag og
víða vel búin nauðsynlegustu tækj-
um og áhöldum, a.m.k. hvað varðar
bóknámið sjáht. í minni sveitarfélög-
ungis þeirra sem vilja láta skyldu-
greiðslu félagsgjalda yfir sig ganga
án tillits til þess hvort hagsmunir séu
umtalsverðir fyrir vikið.
Alvarlegasta dæmið er skylduaðild
að launþegafélögunum, félagsgjöld-
um th þeirra og lífeyrissjóðanna sem
krafa er nú uppi um að losna undan.
Lítið hefur borið á andsvömm for-
svarsmanna þessara félaga og heldur
htið heyrst í ráðamönnum, hvað þá
löggjafanum, sem ætti að bregðast
við kröfu fólks um að losna undan
þeirri ahsendis ósanngjömu kvöð að
gerast félagsmenn gegn vilja sínum.
Þegar nú hggur næsta ljóst fyrir
um almenna félagsfundi og fundi
fuhtrúaráðs á síðasthðnum árum.
Forystumaður hópsins, Jóhaima
Harðardóttir, fór því þess á leit að
hún fengi félagatal HRFÍ afhent en
var sypjað. Félagatal HRFÍ er í tölvu-
tæku formi og er nokkuð ljóst að
formaður félagsins og sjáifsagt fleiri
geta gengið í það að vhd. Félagatahð
hefur einnig verið afhent hehdsölum.
- En svo kemur það skrýtna: löglegir
félagar fá ekki félagatahð í hendur
og hvers vegna er það?
Að okkur læðast ýmsar áieitnar
spurningar. Svo sem: Er félagtal
HRFÍ leyndarmál og þá hvers vegna?
unum era kennarar fáir og því er
ekki fjarri lagi að ætla að einhverjir
þeirra vhdu gerast verktakar rétt
eins og á hveiju öðm sviði fram-
kvæmda. Hafa ekki hjúkrunarfræð-
ingar boðist th að gerast verktakar
við aö annast sjúkhnga á stærsta rík-
isspítalanum?
Einkaskólar em oftar en ekki tald-
að það er mannréttindabrot að
skylda fólk th félagaþátttöku, hvað
þá að skikka það th að greiða í lífeyr-
issjóði, sem greiða svo htið sem ekk-
ert th baka að loknum starfsdegi,
hlýtur krafan um að losna undan
hvom tveggja að verða tekin alvar-
lega. Þegar stór og voldug hagsmuna-
samtök á borð við SÍF bregðast jafn
skjótt við þrýstingi aðhdarmanna og
raun ber vitni ættu launþegafélögin
og lífeyrissjóðimir að þekkja sinn
viijunartíma í þessum efnum. Taka
upp frjálsa aðhd og bjóöa lífeyris-
greiðendum að greiða þeim út inn-
eign sína að undangengnu uppgjöri.
- Hvers vegna fær Oddur Rúnar
Hjartarson hjá hehbrigðiseftirhti
Reykjavíkur ekki félagatahð afhent,
hefur Hundaræktarfélagið eitthvað
að fela gagnvart yfirvöldum? - Hefur
stjóm félagsins eitthvað að fela gagn-
vart félögum sínum eða er það aðeins
að vinna gegn framtaki þeirra af
óvhd og th að gæta sinna eigin hags-
muna? - Eða skammast stjóm
Hundaræktarfélagsins sín fyrir fé-
lagaflöldann?
Hvernig má það vera í lýðræðis-
þjóðfélagi að stjóm opins félagsskap-
ar fer með félagatal sem leyniskjal
er aðeins „sumir“ fá í hendur?
ir veita mun betri uppfræðslu en rík-
isskólar eða opinberir skólar. Ég tel
þessa thfærslu skólastarfsins th
sveitarfélaganna í raun vera spor í
átt th einkavæðingar. Þess vegna
mætti því fara að huga að útboði í
kennslu í einhveijum sveitarfélag-
anna th reynslu.
Hvað er Hundaræktarf élagið að fela?
Grunnskólar til sveitarfélaganna:
Spor í átt til einkavæðingar
Mætti rétt eins fara að huga að útboði i kennslu.
:ga iu ieið mm istormai*kað
vamarfiðsmanna á Keílavíkur-
flugvehi. Ég varð undrandí
hinu lága verði sem þar er boðið
á nauðsynjavömm, þ.á m. mat-
vöru. Meira undrandi var ég að
sjá ógrynni af vatni innfluttu frá
Pennsylvaníu í Bandaríkjunum.
Hvaö er það sem ræður shkrí
ákvarðanatöku hjá vamarliðinu?
Er umhverfi Noröur-Atlantshafs-
ins oröíð geislavirkni eða verk-
smiðjuúrgangiað bráð? - Eða vita
þeir þama á Vehinum eitthvað
sem viö íslendingar vitum ekki?
Guðjón hringdi:
Ætla íslenskir ráðherrar að
gera þjóðinni þá skömm th að
hunsa fulltrúa Wicsenthal-stofn-
unarinnr meö þvi að neita honum
um viðtal? Það væri okkur ekki
th framdráttar að neita að viður-
kenna striðsglæpi og setti Mik-
son-máhð í algjöran hnút.
Burtmeð
Ennþá erum viö IsJendingar að
burðast með afbakaðar dönsku-
slettur í málinu og leggja jafnvel
áherslu á að skrifa þær upp á ís-
lensku. Hlálegast er að þetta skuli
emmitt koma frá hópi manna sem
umfram aöra ættu með menntun
sinniaðsýna goti fordæmi. Talað
er um t.d. að biskup „vísiteri“
prestaköh landsins. Þvi má bisk-
up ekki einfaldlega heimsækja
eða fara í eftirlitsferð? Ég skora
á yfirmenn kirkjunnar að ýta
þessari „vísiteringu" burt úi* mál-
inu.
Pjálfunísam-
Hjördís Jensdóttir skrifar:
Erlifeftirfertugt? Já, hvort það.
er, margir telja að þaö byrji ein-
mitt þá. Fólk er þá oft búið aö
koma sér fyrir, börnin stálpuð og
meiri tími th tómstunda. En hvað
er til ráða fyrir þá sem áhuga
hafa; á félagsmálum? Það er td.
hægt að starfa í ýmsum félögum,
góðgerarfélögum, verkalýösfé-
lögum og stjómmálafélögum.
En þau bjóða ekki llka upp á
þá þjálfun, sem „Þjálfun í sam-
skiptum" (ITC) býður upp á. Þar
fær maður þjálfun í mannlegum
samskiptum, fundarsköpum,
fundarstjórn, skýrslugerð, ræðu-
mennsku o.fl. - Að vera félagi í
ITC er fjárfesting þar sem tími,
peningar og vinna skha miklum
arði í persónuleika.
Lilja hringdi:
Fimmtudaginn í næsthðinni
\dku var ég á leið niður Klappar-
stígað Hverfisgötutil aö takaleið
17 inn á Rauöarárstíg um Hlemm.
Er ég var komin niður á götuna
viö skýhð veifaði ég til vagnstjór-
ans en hann á brott. Ég vhdi ekki
berja á hurðina því ég var viss
um að vagninn myndi stoppa. Ég
tók því næsta vagn, leið 4. Ungur
maður, er þarna beiö, lét þess
getið að hér heföi mátt sýna rneiri
hðlegheit.
Ég tók svo nr. 17 frá Hlemtni
að Rauðarárstíg - sama vagn og
ekið hafði fram hjá mér á Hveríis-
götunni. Ég leit á ökumanninn
og ekki hým auga. Er ég stóð svo
upp á móts við Hótel Lind til að
hringja : bjöllunni' kahaði öku-
maðurinn 1 mig og segir: Það er
bannaö aö standa upp í strætó. -
Svona ókurteisir menn eiga ekki
að starfa við almenningsakstur.