Alþýðublaðið - 14.09.1968, Blaðsíða 6

Aðalfundur Skógræktarfélagsins:
Landþrengsli há
sums staðar skóg
ræktarfélögunum
Dagana 23. — 25. ágúst s.l. var aðalfundur Skógræktarfélags
íslands haM’inn á Hallormsstað. Á fundinn komu fulltrúar
flestra skógræktarfélaganna í land'inu ásamt mörgum gestum og
voi-u fundarmenn alls um 100 talsins. Fulltrúi norska skógræktar.
félagsins, W. Elsrund. sat fundinn.
Vestur-íslenzkur
heimsókn á Islandi
Hér á Iandi er nú stödd í boði Þjóðræknisfélags íslands vestur
íslenzk kona, frk. Snjólaug Sigurffsson, pianóle'ikari. Hún er fædd
í Arborg, Manitoba og voru foreldrar hennar Sigurjón Sigurffsson,
kaupmaffur þar og kona hans, Jóna Jónsdóttir, sem enn er á lífi.
Hákon Guðmundsson, yfírborg
ardómari, formaður félagsins
sagði m.a. í setningarræðu sinni,
að skógræktarfélögunum hefði
yfirleytt tekist að halda í horf-
inu, þrátt fyrir ýmsa erfiðleika.
Hjá nokkrum þeirra væri farið
að bera á landþrengslum til
gróðursetningar og úr því þyrfti
að bæta. Meðal annarra aðkall-
iandi verkefna væri bygging
plöntngeymslna. Þá þyrftu skóg-
ræktarmenn áfram að halda
vöku sinni VarÁandi verndun
birkiskóganna og verndun gróð.
urs yfirleitt.
Hákon taldi það góðs viti, að
gróðungetning hafi aukizt frá
fyrra ári, en ekki mætti ein-
blína á það, heldur yrði að leggja
áherzlu á umhirðu nýskóganna.
Þá ræddi Hákon nokkuð um
samvinnu þá milli skógræktar.
innar og bænda í Fljótsdal, sem
unnið væri að um ræktun nytja-
skóga.
Á fundinum talaði Wilhelm
Elsrud, framkvæmdastjóri norska
skógræktarfélagsins, og þakkaði
hann boð Skógræktarfélags ís.
lands. Hann taldi það góða sam-
starf, sem verið hefur á milli
íslendinga og Norðmanna á und.
anförnum árum á sviði skógrækt
armála bera vott um skyldleika
þessara þjóða og samstarfsvilja.
Skilaði hann kveðju frá' norska
skógræktarfélaginu og ýmsum
('fbryjfumönnum í skógrækt jí
Noregi.
Hákon .Bjiarnason 'skógrækt.
arstjóri ræddi um horfur í skóg-
ræktarmálum og gat fyrst um
ihið slæma árferði að undan-
förnu. Engu að síður hefði trjá.
gróður hvbrvetna komið vel
Geðvernd
ALÞÝÐUBLAÐINU hefur
bori:it tíroaritið GEÐVERND.
rit um geðverndarmál, 1. hefti
3. árganigs 1968. Er ritið hið
smiekkl.egasta í útliti, en hefur
tekið nokkrum stakkaskiptum
frá því, sem verið hefur, og
kemur nú út | istöðluðu broti,
A 5. Af efni heftisins má nefna
grein efíir Svein R. Hauksson,
istud.med.. um stlarfsemi teng-la;
Jón Sigurð.vson, dr. med., um
gildi geðverndar; Helgi Dags-
land um almienn samstarfsvanda
mál, o.fl, Þá birtist og í ritinu
undan vetri, en að sjálfsögðu
hefði vöxtur trjáa verið nokkuð
misjafn. Þá kvað hann fjármagn
til framkvæmda ekki hafa vaxið
að undanförnu í hlutfalli við þau
verkefni, sem enn biðu óleyst.
En fyrirsjáanlegum erfiðleikum
yrði að mæta með þróttmeira
félagsstarfi og óbilandi áhuga.
Snorri Sigurðsson, erindreki
félagsins, skýrði frá störfum
skógræktarfélaganna á s.l. ári,
en Einar G. E. Sæmundsen
gjaldkeri félagsins las upp reikn
inga Skógræktarfélags íslands og
Landgræðslusjóð.s. Hánn kvað
sjóði þessara stofnana rýrna sak-
ir verðbólgu í landinu. Niður-
stöðutölur á rekstrarreikningi
Skógræktarfélags íslands árið
1967 eru krónur 2.414.649,97 og
á efnahagsreikningi ikrónur
1.720.976,11.
Almennar umræður á fund.
inum snerust aðallega um: Á-
ætiun um búrækt í þéttbýli, upp
eldi trjáplantna o.fl.
Sex tillögur voru samþykktar
á aðalfundi Skógræktarfélags ís.
lands á Halíormsstað. Er þær
höfðu vterið afgreiddar, hófst
stjórnarkosning. Úr stjórn fél-
agsins áttu að ganga þeir Her-
mann Jónasson og Haukur Jör-
undsson . Formaður skýrði frá
því, að Hermann Jónasson hefði
beðizt undan endurkjöri. Hann
minnti á ágæt störf Hermanns
í þágu skógræktarinnar. Sam.
þykkti fundurinn að senda Her-
manni þakkar. og árnaðarkveðju.
í stjórn voru kosnir þeir Hauk-
ur Jörundarson og Oddur Andr.
ésson og í varastjórn þeir Þór-
arinn Þórarinsson og Jóhann
Hafstein.
Að lokinni stjórnarkosningu
bar formaður upp þá tillögu
fyrir hönd stjórnar Skógræktar-
félags íslands, að tveir Norð-
menn yrðu kjörnir heiðursfél.
agar: þeir Niels Ringset bóndi
í Liabygda á Mæri og Ludvig G.
Braathen skipaeigandi í Osló, en
báðir þessir menn hafa stutt
skógrækt á íslandi á ómetanleg-
an hátt.
Tillögurnar sex, sem aðalfund-
ur Skógræktarfélags íslands á
Hallormsstað samþykkti, eru á
þessa leið:
Fnamhald á blS. 9.
Frk. Snjólaug stundaði tón-
listarnám í Winnipeg og síðar
í New York. Jafnframt náminu
stundaði hún kennslustörf og
kom einnig fram sem einleikari.
Hún hefur haldið tónleika í New
York Carnegie Recital Hall og
Town Hall. Er hún dvaldist í
New York var hún m.a. undir-
leikari fyrir óperusöngkonuna
Maríu Markan — og í Winnipeg
fyrir ýmsa íslenzka söngvara, sem
þangað komu.
Blaðamönnum gafst’ kostur á
að tala við frk. Snjólaugu, þar
sem hún dvelst á Hótel Sögu.
Hún kvaðst hafa komið hingað
einu sinni áður, árið 1954, og
alltaf langað aftur, og hefði
það nú orðið. Hún kvaðst mundu
leika í sjónvarpi og útvarpi. Eina
opinbera tónleika mun hún halda
hér, en þeir verða á ísafirði.
Síðan mun hún ferðast um land.
ið, m.a. til Akureyrar.
Frk. Snjólaug sagði, að sig
undraði mjög, hve mikið allt
hefði breytzt hér í Reykjavík,
síðan hún kom ‘54; sér hefði
að vísu verið sagt það, en hún
ek|ki trúað, að 'breytingarnar
væru jafn stórfelldar og raun
ber vitni.
Þrátt fyrir fá tækifæri til að
tala íslenzku, talar frk. Snjó-
laug hana furðanlega vel, og
sýnir það bezt, hverja rækt hún
hefur lagt við hið íslenzka þjóð.
erni sitt.
Við þökkum frk. Snjólaugu
fyrir og óskum þess, að dvöl
hennar á íslandi megi verða
henni ánægjuleg og lilökkum til
að hlýða á píanóleik hennar.
MWMWWMWWWWWMWWWWWMWOVAWWWWWMWWWWWWWM'VMWIW
EngSnn munur IVIagnús?
Magnús Kjartansson á erf-
itt með að hnekkja þeirri
staðreynd að þjónkun komm
únista við Rússa hafi hindrað
sameiningu íslenzkrar al-
þýðu 1938 og lengi síðan.
Hann reynir að bjarga sér
með því að prenta upp úr
stefnuskrá Alþýðuflokksins
frá 1938 kafla vinsamlegan
Sovétríkjunum. Kaflinn er á
þessa leið:
„Flokkurinn fylgist einnig
af mikilli athygli og samúff
með tilraun alþýðunnar í So
vétlýðveldissambandínu til
þess að skapa þar sósíalistískt
þjóðfélag. Þar sem ósigur
Sovétríkjanna mundi vera ó
sigur fyrir verkalýðinn um
allan heim, berst hann á
móti hvers konar einangrun
artilraunum, árásarherferð-
um og spellvirkjum auðvalds-
ins gegn hinu nýja þjóðfélagi.
Flokkurinn vill auka hið við
skiptalega og menningarlega
samband viff Sovétríkin og
veita óhlútdræga fræðslu um
baráttu þeirra fyrir sköpun
sósíal;smans.“
Af þessu má sjá, hvcrsu
sanngjarnir Alþýðuflokks-
menn voru í garff Sovétríkj
anna 1938. En þetta var ekki
nóg fyrir Brynjólf, Einar og
þá félaga í Kommúnista-
flokki íslands. Þeir kröfffust
þess, að hjnn nýi flokkur,
sem stofna átti, tæki ,„ . .skil
yrðislausa afstöðu með So-
vétlýðveldunum sem Iandi
sósíalismans og leyfði engan
fjandskap gegn þeim í b!öð
um flokksins cða af hálfu
starfsmanna hans.“
Sjá menn ekki mun á þess
um tveim yfirlýsingum? Er
ekki munurinn nákvæmlega
hinn sami og m;lli Tékka og
Rússa? Dubcek hefði getað
skrifað undir yfirlýsingu Al-
þýðuflokksins. En liann
hefði ekki skrifað undir vfir
lýs:ngu Kommúnistaflokks
íslands, þar sem krafizt var
ritskoffunar á blöð, en skóð
anafrelsi og málfrelsi starfs-
manna flokksins var skert.
Magnús Kjartansson slcpp
Ur ekki úr gildrunni. Með
því að taka afstöðu með Tékk
um gegn Sovétrússum liefur
hann viðurkennt, að Alþýðu
flokkurinn hafi liaft rétt fyr
ir sér í 30 ára deilu v!ð
kommúnista um þau mál,
sem framar öðrum hafa klof
ið íslenzka alþýðuhreyfingu.
WWVVWWWWWWWMWMMMMWWWWMMWIWWWWWWWWMMMWWMWMMWWWWMM
AUGLÝSINGÁR - 14900
6 14'. sépf. 1968
ALÞÝÐUBLAÐIÐ