Alþýðublaðið - 22.09.1968, Blaðsíða 15

hún mætti heimsækja Martin
Fletcher. En það var álitið ó-
heppilegt. Hún spurði um líðan
hans.
Hún spurði um hann viku eftir
viku unz henni var farið að finn.
ast símastúlkan orðin leið á rödd
hennar. Rifin gréru vel og hand-
leggsbrot'in einnig en enn var
engin breyting á mænunni.
— En þeir sögðu að það væri
einhver von, sagði Kay einu
sinni í örvæntingu sinni.
— Reynslan er sú að stundum
er hægt að koma af stað heila.
viðbragði, sem orsakar tauga-
viðbragð sem vinnur gegn löm-
uninni. Það er að vísu sjald-
gæft en hefur þó komið fyrir
í örfáum tilfellum. Við lækn.
arnir gefum aldrei upp voniha,
ungfrú Lester.
Gefum hana aldrei upp.
Svo frétti hún dag nokkurn að
sjúkrabifreið hefði ekið honum
heimleiðis.
— Við reyndum að fá hann til
að vera hér lengur, en hann
sagðist vil'a, að við gætum ekki
gert meira fyrir hann og að
vinnumennirnir gætu vel hugsað
um: hann. Handleggsbrotin hafa
gróið vel og hann er laus við
gipsumbúðirnar og getur setið
í rúllustól. Við getum ekki neytt
hann til að vera hér gegn vilja
hafi það rólegt og reyni kannski
að sofna. En hann vill hitta yður
og þér getið því komið með mér.
En þér megið aðeins vera fáein
ar mínútur inni hjá honum eins
og þér hafið beðið um áður.
Þétta tók eilífðar tíma. Upp
einn ganginn, niður annan og inn
um dyr. Það voru mörg rúm inni
í herbergjunum, en það var for-
hengi fyrir einu rúminu. Þangað
var farið með hana. Hjúkrunar.
kona dró fortjaldið frá og. Iæknir
ihn benti henni að fara. Svo leit
hann á Kay: — Þér verðið ekki
inni í meira en 3 mínútur, sagði
hann rólega.
Martin Flel'cher lá hreyfingar-
Iaus, hendur hans voru reifaðar
og brotnir fæturnir í gipsumbúð-
um.
— Hérna kemur unga stúlk-
an, sem þér vilduð hitta, sagði
hjúkrunarkonan rólega.
Hann horfði á Kay. Hún myndi
heldur aldrei gleyma jtessu.
Hann sagði ekki orð. Hún ekk;
heldur.
— Þér sögðust viljn hitta
hana sjá mig, leiðrétti hann.
hann á.
— Nei, ég sagðist' vilja láta
hana sjá mig. lejðrétti hann.
•jilU J H I-l l l t il f l Illll t I I L I .Ii l l li l l l.ll l lú
&aUetí
LEIKFÍ6^g
JAZZ-EALLETT
Frá DANSKIN
Búningar
Sokkabuxur
Netbuxur
Dansbeltl
■jftr Margir litir
★ Allar staerðir
Frá GAMBA
Æíingaskór
Svartir, bieikir, hvítir
Táskór
Ballet-töskur
SÍMI 1-30-76
i:.m:ianaa!ii':mi'm!i n 111 iniunn I
— Nú, sagði hann við Kay.
— Horfið vandlega á mig. Ég
get ekki hreyft mig. Ég minni
á trjá’drumb. Nú gæti ég ekki
hent honum vini yðar í fljótið.
Ég vona að það hafi verið þess
virði að bíða eftir að sjá mig.
Glampinn í augum hans stakk
hana eins og hnífur í hjarta.
stað. Það gat ekki aðeins verið
reiði. Þessi augu tilheyrðu manni,
sem Viissi, hvað hafðí komið
'fyi’ir hann og sem var enn
að reyna að sjá það eins og það
var.
— Ég beið — til að segja.
yður, að mér þykir þetta mjög
leitt. En hvað þessi orð hljóm-
uðu ankannalega.
— Leitt? Mér þykir það líka
leitt, ef þér viljið fá að vita það.
Mér finnst leitt, að ég get ekki
lengur gengið. Leitt að verða
öðrum til ama alla ævi.
— Þér vitið vel, að það er
engin ástæða til að ætla að svo
verði hr. Fleteher, sagði hjúkr-
vnarkonan. Hvers vegna talaði
hún eins og hún væri að hugga
barn? — Þér eigið að fara í
sjúkraþjálfun. Þér megið aldrei
hætta að vona. Með tímanum ...
— Já með tímanum og verði
ég heppinn tekst mér að hökt'a
um á hækjum! Er það vonin mín
mikla? Hví í ösköpunum féll ég
ekki beint á höfuðið og losnaði
alveg við þetta líf?
— Svona megið þér ekki tala,
hr. Fletcher. Einhverra ástæðna
vegna fóru hin velmeintu orð
hjúkrunarkonunnar { taugarnar
á Kay. Hvers vegna var hjúkr-
unarkonan þarna? Til að milda
andrúmsloffcið. Ef liún hefði
ekki verið til staðar, hvað hefði
hún sjálf þá sagt við Martin
Fletcher? Það hefðu elcki verið
nein orð yfir það ... engin orð .
— Viljið þér fara með hana
héðan? sagði hann allfc í einu.
— Við þurfum ekki að hafa hana
hérna lengur.
Hjúknmarkonan leit á Kay
og Kay fór. Henni var vísað út,
hún vissi ekki, hver vísaði henni
út. Hún beið eftir sporvagn.
inum til Benchley.
Hún stóð og horfði á’ iðandi
mannfjöldann umhverfis sig.
Konurnar voru að kaupa í búið,
mennirnir hittust ræddu sam-
an og hlógu. Á pósthúsinu var
klukka, sem sýndi að klukkan
var orðin hálf ellefu. Tíminn
leið. Hvernig skyldi fara fyrir
Martin Fletcher?
Þegar sporvagninn kom til
Benchley varð að vekja athygli
hennar á því, að hún ætti að
fara yfir í strætisvagninn sem
ók til þorpsins. Hún hafði ekki
veitt því eftirtekt að vagninn
hafði numið staðar. Þegar hún
kom loksins að búðinni gekk
hún inn um hliðardyrnar og ung-
frú Forsythe kom til móts við
hana.
— Stan Harris kom hingað,
sagði hún. — Hann sagði mér,
hvað hefði komið fyrir. Hann
hafði ekki mikið að segja, að-
eins að Ihann hefði brotnað,
en hann nær sér er það ekki?
Hann lifir þetta af? Sáuð þér
hann?
Kay kinkaði kolli. — Já, ég
sá hann. Hann er brotinn en
brotin gróa. En hann er lamaður.
Hann gengur aldrei framar.
Þá tók ungfrú Forsythe utan
um axlir hennar. — Verið ekki
svona örvæntingarfull, vina mín.
Þetta var ekki yðar sök. Þetta
var slys.
— Gæti ég fengið að leggja
mig, ungfrú Forsythe?
—. Sjálfsagt, vina mín. Þetta
hlýtur að hafa verið mikið áfall
fyrir yður, þó svo að yður væri
ekki hlýtt til hans.
Kay fór upp á herbergi sitt, lagði
sig og lét augun aftur. Á næstu
hæð fyrir neðan sló klukkan.
Tíminn. Ungur maður, sem átti
allt lífið framundan!
Séinna kom ungfrú Forsythe
til að aðgæta, hvernig hún hefði
það og færa henni morgunverð.
En það var erfitt fyrir hana að
borða.
Svo fór hún niður til vinnu
sinnar. Sem betxxr fer þurfti
hún ekki að tala mikið. Annað.
hvort hafði fólk áhyggjur út af
atburðinum eða ungfrú Forsythe
hafði beðið alla um að leyfa
henni að vera sem mest { friði.
Dagurinn allur leið sem í draumi.
Kay hringdi til sjúkrahússins
daginn eftir. Hún spurði, hvort
Frá GagnfræÖaskólum
Reykjavíkur
Skólairnir verða settir þriðjudaginn 24. sept-
ember n.k. s'em Ihér segir:
Gagnfræðaskóli Austurbæjar: Skólasetning
kl. 10.
Gagnfræðaskóli Vesturbæjar við Vonar-
stræti: Skólasetning í Iðnó kl. 14.30.
RéttarhoHsskóli: Skólasetning I. bekkjar kl.
14, II., III. og IV. bekkjar M. 15.
Hagaskóli: Skúlasetnihg I. bekkjar kl. 9, II.,
III. og IV. bekkjar kl:. 10.
Lindargötuskóli: Skúlasetning IV. bekkjar
kl. 10, III. beikkjar kl. 11.
Gagnfræðaskóli verknáms: Skólasetniing III.
bekkjar kl. 9, IV. bekkjar kl. 11.
Gagnfræðadeildir Miðbæjarskóla, Austurbæj-
arskóla, Laugamesskóla, Langholtsskóla,
Hlíðarskóla, Laugalækjarskóla og Álfta-
mýrarskóla: Skólasetning I. bekkjar kl. 9.
II. bekkjar M. 10.
Gagnfræðadeild Árbæjarskóla: Skólasetning
I. bekkjar kT. 9.
Gagnfræðadeild Vogaskó!a: Skólasetning
verður fimmtudaginn 26. september, kl.
14 í iþróttahúsinu við Hálogaland.
Skólastjórar.
Blaðhuröarhörn óskasf
i Kópavog
AUSTURBÆ - VESTURBÆ
upplýsingar - 40753
HÚSGÖGN
Sófasett, stakir stólar og svefnbekkir. — Klæði gömul hús-
gögn. — Úrval af góðum áklæðum.
Kögur og leggingar.
BÓLSTRUN ÁSGRÍMS.
Bergstaðarstræti 2 — Sími 16807.
22- sept. 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ |,5