Alþýðublaðið - 08.12.1968, Page 2
2 JÖLABLAÐ ALÞYÐUBLAÐSINS 1968
Skyggnzt inn á jólaskemmtanir
Reykvíkinga
! Naumast verður annað sagt en reykvísk jól a ofanverðri tuttugustu
öld séu yfirleitt bæði íburðarmikil og innihaldsrík- Kaupmennirnir fylla
búðargluggana fögrum og girnilegum varningi, börnin fá bösnin öll af
dýrum jólagjöfum — og þeir fullorðnu háma í sig hátíðamat og fara
gjarnan eitthvað út að skemmta sér á annan jóladag eða að minnsta
kosti á gamlárskvöld eða nýársdag! Bíóin sýna svonefndar „jólamyndir"
♦
i og leikhúsin svonefnd „jólaleikrit"! Já, það er mikið um dýrðir. Eitthvað
t
við allra hæfi, eins og þar stendur. Eða er það ekki?
Svo virðjst hin síðari ár sem
jólahaldið og jólaskemmtanirn-
ar hafi færzt meira út af heim-
ílunum en áður var — heimilið
virðist ekki lengur sá miðdepill
jólanna sem löngum. Til marks
um það eru „jólamyndirnar" og
„jólaleikritin“, sem um er getið
í upphafi, að ógleymdum öllum
þeim óteljandi „jólaböllum"
fyrir böm og fullorðna, sem nú
eru haldin úti um hvippinn og
iivappinn strax á öðrum degi
jóla. Galvöskustu íþróttíimenn-
irnir og útilegumennirnir eiga
það jafnvel til að þjóta upp um
fjöll og firnindi svo að segja
strax eftir að þeir hafa sporð-
rennt síðustu bitum „heilagrar
kvöldmáltíðar".
En ef til vill er ekki nema
gott eitt um þetta að segja.
Jólin eru öðm fremur gleði-
hátíð og menn gleðjast með
ýmsum hætti, hver á sinn máta.
Og baðstofumenningin er löngu
fyrjr bí! Fyrir þvi verður hvorki
augum né eyrum lokað. Það
þykir ekki lengur athugavert að
horfa á „skothríð" á jólunum
— hvort sem er nú í sjónvarpi
eða bíó — eða horfa upp á and-
legar eða líkamlegar hörmungar
á íeiksviðinu í Þjóðleikhúsinu
eða Iðnó! Þetta er lífið, segja
menn og auðvitað er nokkuð
til í því. Og það þykir ekki
lengur fínt eða æskilegt að lifa
í gullinni blekkingu, jafnvel þó
að það séu jól!
Annars var það nú ekki ætl-
unin að gerast heimspekilegur
eða leiðinlegur úr hófi. Meining
in var nefnilega sú að hverfa
um stund frá „jólamyndum,"
„jólaleikritum" og yfirleitt
„jólaskemmtunum“ íslenzkra
höfuðborgarbúa á því herrans
ári 1968 til „jólamynda“, „jóla-
leikrita" og annarra ,jóla-
skemmtana" Reykvíkinga og
forfeðra þeirra á því herrans
ári 1938. „Hvað var þá í bíó?“
munu ýmsir spyrja. „Og hvað
var þá í leikhúsunum?" spyrja
aðrir. Og enn öðrum leikur ef-
laust forvitni á að vita, hvað
menn gerðu þá við tímann yfir-
leitt. Þessum spurningum og
öðrum áþekkum ætlum við nú
að reyna að svara í sem allra
stytztu máli.
loitiiiiiiiiliiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiliiiitiiiitiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu
| Fallegar blómaskreytingar til
jólagjafa í BLÓMASKÁLAMUM
SKREYTIN GAREFNI
KROSSAR
KRANSAll
JÓLATRÉ
JÓLAGRENI
BARNALEIKFÖNG
O. M. FL.
fæst allt á sama sfa'ð, opið til kl 22 alla daga
Lítið inn. ÞAÐ KOSTAR EKKERT, gerið svo vel
BLÓMASKÁLINN
og
LAUGAVEGUR 63.
Ár: 1938. Dagur: 24. desem-
ber. Aðfangadag ber að þessu
sinni upp á laugardag. Dagblöð-
in í Reykjvík eru full af frá-
sögnum af innlendum jólavið-
burðum auk nokkurra annars
konar frétta, innlendra og er-
lendra. „Fjfljfbreyttar leiksýn-
ingar um jólin“. „Tvö leikrit
og einn söngleikur“. „Skíðaferð
ir um jólin“. „Kvikmyndahúsin
um jólin“. Þannig hljóða fyrir-
sjagnirn/ir. Og á innsíðunum
eru heilar runur af jólakveðj-
'bíó og Nýja bíó, þegar hér var
'komið sögu, og því ekki af
mörgu að taka. Gamla bíó
sýndi: „100 MENN OG EIN
STÚLKA. Heimsfræg og gull-
fögur amerísk kvikmynd. Aðal-
hlutverkin leika undrabarnið
DEANNA DURBIN og LEO-
POLD STOKOWSKI ásamt
hinni heimsfrægu PHILADELP-
HIASYMFÓNÍUHLJÓMSVEIT,
er í myndinni leikur fegurstu
verk WAGNERS. TSCHAIKOW-
SKY, VERDI, MOZART og
Gunnþórunn Halldórsdóttir sem Þorgrúna galdrakind og Brynjólf-
ur Jóhannesson sem Þórir víðileggur í Fróðá . . .
um frá hinum og þessum félög-
um og fyrirtækjum; sem lifa enn
þann dag í dag, önnur ekki!
í Alþýðublaðinu á aðfangadag
segir m.a.: „L'eiksýningamar
um jólin verða að þessu sinni
óv.enjulega fjölbreyttar. Leikin
verða tvö leikrit: „Fróðá“ eftir
JóKann Frímann í leikhúsinu
og „Fyrirvinnan“ í útvarpinu,
en auk þess hjnn vinsæli söng-
leikur ,,Meyjaskemman“.“ Með
aðalhlutverkin í „Fróðá“ fóru
Gunnþórunn Halldórsdótíir og
Brynjólfur Jóliannesson; helztu
hlutverk „Fyrirvinnunnar“ voru
'í höndum Arrídísar Björnsdótt-
ur, Soffíu Guðlaugsdóttur og
Ragnars Kvarans, sem jafn-
framt var leikstjóri, og í
„Meyjaskemmunni" mæddi
mest á Haraldi Björnss., Pétri
Jónssyní og Sigrúnu Magnúsd.
Allt var þetta einvalalið og því
ekki að undra, þó að bæjarbúar
fjölmenntu í hin fátæklegu leik
hús sín og sætu bísperrtir fyrir
framan útvarpstækin á jólun-
um 1938!
LISZT“. Því er bætt við í frá-
sögn blaða, að myndin „virðist
vera mjög vel valin" og ekki
sýnist ástæða til að rengja það.
Nú, Nýja bíó lætur ekki sinn
hlut eftir liggja og sýnir:
„BARÓNSFRÚIN OG BRYT-
INN. Bráðfyndin og skemmti-
leg amerísk kvikmynd frá Fox.
Aðalhlutverkin leika hin fagra
ANNABELLA og kvennagullið
WILLIAM f>OWELL.“ í umsögn
blaða er hún sögð fjalla um
„ást, ættardramb og pólitík",
Engir smámunir það!
Og snúum okkur Iþá að íþrótt-
unum: Skíðafélag Reykjavíkur
fór í skíðaferð upp á Hellis.
heiði á annan jóladag, en Ár-
menningar voru enn skarpari
og fóru í Jósefsdal bæði á jóla-
dag og annan! Þá fóru ÍR-ingar
upp að Kolviðarhóli á jóladag
— og KR-ingar að Skálafelli á
annan. Ja, minna má nú gagrí
gera! Ég segi ekki annað en
það.
Já, þetta vofu bæði góð og
gleðileg jól í litlu Reykjavík.
Alls staðar var eitthvað um að
vera, hvert sem augum var litið.
Þetta var á árunum á milli
lh(^,u ^iyrjaidanna tveggja og
allir vonuðu í lengstu lög, að
til hinnar síðari kæmi aldreL
Allir vonuðu, að aldrei kæmí
til þess að erlendur her gisti
ísland; allir vonuðu að þeir
myndu eiga mörg friðarjól í
vændum, mörg friðsöm jól
gædd kyrrlátum þokka hinnar
fámennu „'höfuðborgar" norður
við heimsskaut. Því glöddusfc
menn með glöðum, horfðu á
Gunnþórunni Halldórsdóttur og
Brynjólf Jóliannesson, Díönnu
Durbin og Leopold Stokowski!
Fregnir herma, að það hafi
orðið 'hvít jól og köld á Norð-
urlöndum árið 1938. Og það
var friðsamt hjá lögreglunni í
Reykjavík um hátíðirnar. Skylt
er að geta þess að togararnir
öfluðu vel og ekki kom til
neinnar stöðvunar togaraflotans
um áramótin. Verzlunin Goða-
land á Bjargarstíg 16 auglýsti
kjöt af fullorðnu á 45 og 55
aura 1/2 kíló. Um þessar mund
ir stóðu harðar deilur innan
Góðtemplarareglunnar um hús-
byggingarmál. Og það var ein-
mitt þá, sem spurt var: Hvers
vegna eigum við að drekka
mjólk?
G. A. I
Hvað var svo í bíó? Jú, bví
er fljótsvarað. Bíóin í Reykja-
i voru ekki nerna tvö, Gamla
. , . og Arndís Björnsdóttir og Ragnar Kvaran í Fyrirvinnunni,