Dagur - 17.02.1984, Page 3

17. febrúar 1984 - DAGUR - 3
Þá er
korrwm
bar!
Húsvíkingar hafa löngum
verið glöggir menn, sem
best sést á eftirfarandi
klausu úr Víkurblaðinu.
„Á síðasta fundi bæjar-
stjórnar samþykkti bæjar-
stjórn erindi frá Hótel Húsa-
vík, þar sem farið var fram
á ákveðnar breytingar á vín-
veitingaleyfi hótelsins,
vegna tilkomu nýja salarins
á 4. hæð.
Breytingarnar felast eink-
um í því að þar sem áður
stóð að heimilt væri að veita
létt vín með mat í aðalsal
hótelsins, er eftir breyting-
una, að heimilt sé að veita
vín með mat í aðalsal hótels-
ins.
Ljóst er að salurinn á 4.
hæð verður aðalsalur hótels-
ins, þannig að breytingin
miðar að því að þar verði
hægt að veita sterkt vín með
mat, sem væntanlega þýðir
að hægt verður að kaupa
mat kl. 19 og sitja síðan til
kl. 11.30 og drekka. Sem
sagt, bar.“
Sjálfur
Roy á
Trigger
Og aftur leitum við fanga
hjá Víkurblaðinu og þessi
klausa þarf ekki frekari
skýringa við.
„Eins og fram kemur í
frétt í síðasta tölubl. voru
Reykdælir að fá nýjan
slökkvibíl og er sá ættaður
úr forðabúri NATO. Seinni
part sama dags, þegar blaða-
maður, Víkurblaðsins var í
rólegheitum á skrifstofu
sinni, kváðu skyndilega við
gífurlegir skothvellir, smell-
ir og plaff, plaff eins og það
er skrifað í Andrésblöðun-
um. Ekki var annað að
heyra en nú væru Rússarnir
loksins komnir, rjúpnaveið-
in hafin á ný, eða Roy kom-
inn á Trigger.
En þegar betur var að gáð
koma annað í ljós. Olíubíll
kom akandi eftir Marar-
braut, dragandi nýfenginn
NATO-bíI Reykdæla, og
aftan úr honum kom þessi
hin ógurlega skothríð með
tilheyrandi reykmekki. Virt-
ist sem slökkvibíllinn væri
með samanlagðar birgðir
NATO herjanna af Pershing
flaugum í púströrinu."
„Nœsta
adaga
er Elías“
Innheimtuaðferðir fjár-
gæslumanna ríkis og sveitar-
félaga eru misjafnar og þeir
ná líka misjöfnum árangri.
Fáir ná betri árangri en Rafn
Hjaltalín, bæjargjaldkeri á
Akureyri, enda eru inn-
heimtubréf hans mannleg,
eins og eftirfarandi bréfkorn
ber með sér.
„Það var á aðventu 1982,
að skattayfirvöld á Akureyri
sáu þar fjársjóð fólginn, þar
sem þú stöndugur stóðst á
bergi knarrar þarna frammi
í Firðinum og hnepptu þig
í helsi innheimtunnar hjá
okkur, ágætum vinum
þínum.
Eins og þig kann að reka
minni til, þá reyndum við að
beita refsivendi dráttarvaxt-
anna, en fimlega vékstu þér
undanhnútasvipunni þeirri
og þvi verðut að blása til
næstu atlögu;
ELÍAS
ef skuldin verður ekki greidd
fyrir 15. april nk., en hún er
nú án kostnaðar en með
vöxtum kr. 5.205 -
Gísli minn, það er svo
leiðinlegt að hóta, að aug-
lýsa, að uppbjóða og hvað
það nú heitir allt saman.
Komdu heldur og súptu
með okkur kaffitár um leið
og þú knésetur skuld þína.
Með virktum ritað og sent.“
Að sjálfsögðu stóðst ég
ekki þetta hlýlega bréf frá
mínum gamla læriföður,
Rafni Hjaltalín. Þess vegna
greiddi ég skuld mína snar-
lega, en seint og um síðir eins
og mér einum er lagið. Þeg-
ar Rafn hafði fengið pening-
ana í kassa sinn fékk ég
eftirfarandi vísukorn:
„Þökk nú fyrir skuldarskil
skalt þú hafa mína.
Ég lengi hafði hlakkað til
að hreppa aura þína.“
- GS.
Að éta
pólitískt
Já, hún kcmur víða við. pólitíkin.
Samkvæmt skilgrciningu gleggstu
þjóðfclagsfræðinga er allt pólitískt.
Pólitíkin er í öllu okkar lífi. já í
dauðanum líka. Það er pólitík í
vinnunni, pólitík í tómstundunum.
já uppi í rúmi á nóttunni. Þá er alit
pólit.ískt hvort sem maður vakir eða
sefur. Það er sérstaklega pólitískt ef
mann drevmir. Draumar eru hápóli-
tískir. einkum þeir sem aldrei rætast.
Þá cr e;g kominn að því sem er mest
pólitískt af öllu: Mataræðið. Eða
eins og maðurinn sagði: Grjöna-
grautur er varasamur, stjórnmála-
lega séð. Og þá vita allir hvað átt er
við, Steingrímur tók af skarið og
lýsti því yfir að grjónagrautur væri
góður. hollur fyrir meltinguna og
Ifkast til besta meðal við pólitísku
harðlífi.
Málgagn Hins Svcltandi Almúga
er hins vegar á annarri skoðun:
Grjónagrautur er óþverri og hall-
ærisniíitur og raunar aðeins fyrir þá
sem eru að hungurdauða komnir
vegna aögerða ríkisstjómarinnar.
Eða hina sem eru svo miklir pólitískir
einfeldningar að þeir gleypa við öllu.
Þar sem þetta er svona viðkvæmt
mál þorir varla nokkur núorðíð að
leggja sér til munns grjónagraut á al-
mannafæri, ekki einu sinni með kan-
il út á. Og Steingrímur farinn til
Moskvu til þess að geta étið sinn
grjónagraut í friði.
Nú var aðeins eitt að gera fyrir
merkisbera hins þjóðfélagslega
raunsæis; HÁKUR brá sér í vett-
vangskönnun á matsölustaö í vik-
unni. Hér á eftir fer lýsing á því sem
þar gerðist:
Inni vár rökkvað og sterk spðning-
arlykt, stjórnmálalega séð. Nokkrir
menn sátu við borð og átu svína-
schnitzel. trúlega pólitísk viðrini, sá
með rauðkálið gæti þó verið krati.
Fáeinir höfðu ekki enn ákveðið sig.
sátu og nöguðu neglurnar og áttu í
miklum pólitískum erfiöleikum. Einn
var með steiktan karfa, glúrinn sá ef
tekið er tillit til útflutningsverðmæt-
is. Eflaust mcð lyktar- og bragðskyn
í lagi. stjórnmálalega séð. Langt inni
í dimmu skoti hírðist manngrey og
slafraði í sig einhverju sem líktist
ekki hægt að fá grjónagraut hér?"
Mér er til efs að stúlkunni hcfði
brugðið meira þó ég heföi: beðið um
mannakjöt. Hún leit á mig með
skelfingarsvip og stundi einhverju
upp um að hún ætlaði að sækja for-
stjórann. Eftir drvkklanga stund
kemur hún aftur og í fylgd hennar
rnaöur sem vindur sér að mér dálítið
pólitískt vandræðalega og spyr mig
hvað ég vilji. Ég itreka erindið og
reyni að láta sem ekkert sé. Maður-
inn verður ögn ónotalegur í framan
en segir svo: „Þú átt líklega við
sveskjugraut, ég kannast ekki við
þennan rétt sem þú nefndir, en við
eigum fyrirtaks sveskjugraut. Ég tck
þessu illa og held fram minni hápóli-
tísku kröfu. Forstjórínn hikar við
þetta, biður ntig um nafnskírtcini og
grandskoðar það. Þá bregður hann
sér afstðis og kemur að vörrnu spori
með kúfaðan disk af einhverju sem
líkist grjónagraut. „Þú ættir að gera
þig ánægðan með þetta," hvíslar
hann. „Þennan vclling erum við vön
að kalla sveskjugraut, það er örugg-
ara pólitískt séð. Nafhskírteininu
verð ég að halda þar til ég eröruggur
um að þú farir gætilcga með graut-
inn. Faröu hljóðlega og láttu engan
vita hvernig hann bragðast.” Ég lofa
þessu og geng fram t matsalinn nteð
pólitískt heitan grautinn í lúkunum.
Menn hætta að matast og líta upp.
Hljóö verður í salnum og svína-
schnitzelið bíður annarrar umræðu.
Ég læt sem ekkert sé. tek ntér sæti,
munda skeiðina og sting henni ofan
í grautinn. Grafarþögn í sálnum. Ég
lyfti kúfaðri skciðinni af pólitískri
nákvæmni og sting henni upp í mig.
Beinlínis hnitmiðuð pólitísk ákvörð-
un. Ég renni mjúkum grautnum
niður. Mikilvægum áfanga náð. Ég
fæ mér áðra skeið og þá þriðju.
Nauðsynlegar ráðstafanir. And-
rúmsloftið er þrungið spennu og ég
finti að aðrir eru á undanhaldi í
grjónagrautsmálinu. Schnitzelgengið
er léttvægt fundið. Karfamaður sér
aö gjaldeyrissparnaður hans er
húmbúkk. Þessari vettvangsferð lýk-
ur með stjórnmálalegum og næring-
arfræðilegum sigri hinna grjóna-
grautsku hugsjóna.
Sértilboð á konudaginn
á Súlnabergi
Eiginmenn
Bjóðið konunum í mat á konudaginn,
sunnudaginn 19. febrúar
Hádegis og kvöldverður
Spergilsúpa
Lambalæri Béarnaise
eða
Reykt grísalæri
Ananasfromage
kr. 225.
Hálft gjald fyrir börn 8-12 ára. Börn 7 ára og yngri fá frían mat.
grjónagraut. áfergjulega en þó mjög
skömmustulegur. Greinilega stjórn-
arandstæðingur að stelast.
Ég gekk nú aö afgreiðsluborðinu
<ig leit á matseðilinn. Flest var þar
frétmtr Iftið spermandi. pólítískt séð
og enginn grjónagrautur. Ég gekk
snöfurmannlega að stúlkunni sem
var við afgreiðslu og spurði: „Er