Dagur - 04.05.1984, Blaðsíða 9

8-DAGUR-4. maí 1984
yy
Veisla hjá kúniirri
á Hríshóli
- þegar þær komu út eftir
vetrardvöl í fiósinu
If / • X YV / ■ / ■• 1/« /1
Öskrin úr fjósinu að Hríshóli
í Saurbæjarhreppi sl. mánu-
dag er við vorum þar á ferð-
inni í nágrenninu bentu
ótvírætt til þess að eitthvað
væri að gerast þar. Og þegar
við náiguðumst bæinn tii að
aðgæta hverju þessi öskur
sættu kom ástæðan í ljós.
Kýrhaus birtist í fjósdyrunum.
Það var hnusað út í loftið og rek-
ið upp mikið stríðsöskur og síðan
skundað af stað. Fleiri komu á
eftir og eftir skamma stund var
allt á fullri ferð á túninu fyrir utan
fjósið. Kýrnar voru komnar út
eftir vetrardvöl í fjósinu og það
var heldur betur „veisla" í gangi.
í hópi kúnna var að sjálfsögðu
hin landsþekkta Fía sem á síðasta
ári setti íslandsmet hvað snerti
mjólkurmagn er hún skilaði frá
sér. Hún mjólkaði hvorki meira
né minna en 9551 Iítra og hefur
önnur kú ekki skilað öðrum eins
ársskammti.
Hreinn Kristjánsson og Sig-
urgeir sonur hans höfðu gaman af
þessum látum enda skemmtilegt
að sjá kýrnar „djöflast“ um. „En
það er ekki langt þar til letin nær
yfirhöndinni“ sagði Sigurgeir
sposkur á svipinn.
Þeir feðgar Hreinn og Sigur-
geir upplýstu undirritaðan um að
Fía væri 8 vetra. Þeir sögðust
eiga aðra kú sem stæði Fíu
skammt að baki, og dóttir Fíu er
talin vera mjög efnileg þótt hún
sé reyndar ekki farin að mjólka
ennþá.
„Eg veit ekki hvort ég get
nefnt nokkra sérstaka ástæðu fyr-
ir þessari góðu nyt,“ sagði
Hreinn. „Það eru ýmsir þættir
Myndir
og texti
sem þarna hafa áhrif. Það er
mjög mikilvægt að maður hafi
áhuga á að sinna kúnum og um-
gangast þær, og öll fóðrun skiptir
auðvitað mjög miklu máli. Við
gefum eingöngu þurrhey, og svo
má ekki gleyma því að haustbeit-
in skiptir mjög miklu.“
- Við vildum ekki tefja þá
feðga lengur, það er í mörg horn
að líta í sveitinni á vorin, og það
er alltaf komið vor þegar kýrnar
eru komnar út, frelsinu fegnar
eftir veturinn. gk-.
Hin fræga Fía.
Þarfnast þetta skýringa?
4. maí 1984-DAGUR-9
,Fómuðum því sem við áttum og erum
hér að sýsla undir berum himni

Rætt við Þórð Gunnarsson en hann og Hannes bróðir hans hófu búskap á Grund fyrir
tveimur árum ásamt fjölskyldum sínum
„Talaðu við bræðurna á
Grund, þeir eru nýbyrjaðir
búskap og eru bjartsýnis-
menn,“ sagði einn viðmælanda
okkar á ferð í Eyjafirði. Og ég
lét ekki segja mér það tvisvar
heldur ók að Grund og tveir
hundar tóku á móti mér og létu
heldur ófriðlega. Hvað á það
líka að þýða að vera að tefja
vinnandi fólk á góðviðrisdegi?
Annar bræðranna, Þórður
Gunnarsson, var við vinnu úti á
túni, „að gera klárt til að geta far-
ið að bera á“, eins og hann orð-
aði það. En hann lét samt tefja
sig smástund.
„Við Hannes bróðir minn
keyptum hér vorið 1982 og flutt-
um þá hingað frameftir frá Ak-
ureyri ásamt fjölskyldum okkar,“
sagði Þórður þegar við höfðum
sett okkur niður. Þórður er raf-
eindavirkjameistari og hafði unn-
ið hjá Pósti og síma í um 20 ár,
en Hannes bróðir hans er bifvéla-
virkjameistari.
„Við getum sagt að við eigum
ættir okkar að rekja hingað í ná-
grennið, en móðir okkar er frá
Víðigerði. Ætli það megi ekki
segja að í blóðinu renni þessi vit-
leysa að vilja yrkja jörðina, ef
hægt er að tala um að það sé vit-
leysa því einhver verður að gera
það. Það hafði verið áhugi á
þessu hjá okkur lengi og okkur
fannst kominn tími til þess að
hrökkva eða stökkva. Nú, við
létum okkur hafa það, fórnuðum
því sem við áttum og erum hér að
sýsla undir berum himni og
höfum það nokkuð þokkalegt.
Skuldirnar eru svo allt annað
mál,“ sagði Þórður og hlær við.
„Húsakostur er hér að vísu nokk-
uð sæmilegur en hafði lítið verið
notaður síðustu árin þannig að
það var og er talsverð vinna að
koma þessu í það horf sem við
viljum hafa það í. Við verðum í
því áfram að brasa í þessu og það
tekur sjálfsagt alla ævina að laga
og lagfæra.
Er ekki hægt að segja að það
sé f blóðinu þegar maður tekur
upp á því að leita eftir einhverju
sem maður vill gera og gerir það?
En við erum ekki einir á ferðinni,
konurnar okkar eru með okkur
og þær eru auðvitað helmingur-
inn af þessu öllu saman. Annars
er óhætt að segja að þetta sé bara
fyrirtæki og ég myndi segja að
það sé ekkert síður vogun vinnur
og vogun tapar í þessu en bara
togaraútgerð. Við gerum út á að
selja mjólk og kjöt en sumir gera
út skip til þess að veiða styrki. Ég
má kannski ekki vera svona
grófur,“ segir Þórður og hlær við.
- Langur vinnudagur?
„Við skiptum með okkur
verkum. Fjölskylda Hannesar sér
um fjósið og öll dýrin eina viku
og ég og mín fjölskylda tekur síð-
an við næstu vikuna. Með þessu
fyrirkomulagi verður maður ekki
eins bundinn og getur þá snúið
sér að öðrum hugðarefnum eins
og að smíða og lagfæra ýmis-
legt.“
- Þú sagðir að skuldamálin
væru annar handleggur, er þetta
basl?
„Já peningamálin eru basl, en
ef það á að horfa á þetta ein-
göngu þannig að þetta sé basl þá
er alveg hægt að hætta þessu. Eg
horfi hins vegar á þetta þannig að
það sé hægt. Ef það er ekki hægt
að lifa af landbúnaði á þessum
stað þótt eitthvað sé sett á skuldir
þá er það hvergi hægt í landinu.“
- Er Grund góð jörð?
„Já það er hún. Ætli hér séu
ekki um 50 hektarar ræktaðs
lands. Jörðin er góð það er alveg
víst og við erum að reyna að
byggja hér upp, erum t.d. með
viðbyggingu í gangi við fjósið.
Þetta er auðvitað ekki úr okkar
þessu ávallt vel af sér.
Mig langar til þess að koma
því að í Iokin að það er ekki hægt
að búa nema eiga góða nágranna,
það er frumskilyrði fyrir því að
hægt sé að lifa sómasamlegu lífi.
Við erum svo hamingjusamir að
hér í kring um okkur er alveg
skínandi fólk. Það hafa allir verið
tilbúnir til þess að rétta okkur
hjálparhönd, enda veit ég ekki
hvernig við hefðum farið að
annars. Það eru margar spurning-
ar sem hafa vaknað hérna og
þurfti að svara og nágrannar og
vinir svöruðu þeim hispurslaust.“
- Við röltum með Þórði inn í
fjós þeirra bræðra. Þeir eru að
byggja við fjósið, og ekki var
annað að sjá en að þeir ætli að
auka kúastofn sinn verulega og
séu reyndar byrjaðir á því.
A.m.k. skiptu kálfar í fjósi þarna
tugum og voru margir þeirra
kvígur sem eiga að lifa og taka
þátt í uppbyggingunni í framtíð-
inni. En við röltum síðan út,
Þórður hvarf út á tún til þess að
halda áfram undirbúningi fyrir
áburðardreifingu, ég settist upp í
bifreiðina og hélt til Akureyrar á
vit ritvélarinnar. gk-.
, ,Fólksbílafœri
í allan vetur
u
- segir Kristján Óskarsson sem hefur
ekið skólakrökkum í Saurbæjarhreppi í vetur
- Á ferð okkar rákumst við á
einn skólabflinn sem ekur
krökkunum í Saurbæjarhreppi
í og úr skóla, en skólahald í
hreppnum er í Sólgarði.
„Við erum fjórir sem sjáum
um það að aka krökkunum,"
sagði bifreiðarstjórinn Kristján
Óskarsson er hann hafði stöðvað
bifreið sína að Möðruvöllum til
þess að losa sig þar við farþega.
„Ég sé um að sækja krakkana
sem búa í Djúpadal og hér á
Möðruvallasvæðinu og fer af stað
um klukkan hálf átta og er kom-
inn með hópinn í skólann um kl.
9. Síðan sæki ég þau aftur um kl.
þrjú á daginn og ek þeim
heim.
Þetta hefur gengið alveg ljóm-
andi vel í vetur, enda er óhætt að
segja að hér hafi verið fólksbíla-
færi í allan vetur. Nú er skólinn
búinn óvenju snemma, það var
síðasti kennsludagur í dag og á
morgun (1. maí) er svo afhending
einkunna og skólaslit." gk-.
Þórður Gunnarsson bóndi að Grund ■ fjósinu.
Kristján og krakkarnir við skólabflinn.
eigin vasa, heldur eru lög fyrir
því að til þessa eru styrkir og lán
sem gera manni þetta kleift og
þeim mun meiri möguleikar eru
eftir því sem maður vinnur
meira. Ég sé ekki annað en að
þetta sé hægt en það verður að
stíla grimmt upp á það að maður
haldi heilsu.“
- Hvað sögðu vinir og kunn-
ingjar á Akureyri þegar þið
tókuð upp á því að fara hingað og
hefja búskap?
„Ég held að flestir hafi verið
ánægðir með þetta, við drifum í
þessu og ég held að það standi
allir með manni. Þetta er hlutur
sem okkur langaði ákaflega mik-
ið til að gera og við létum það eft-
ir okkur. En það er með þetta
eins og allt annað, það er ekki
allt eins og maður ætlaði og vildi
hafa það.“
- Hvað eruð þið með af
skepnum?
„Við erum með 35^10 mjólk-
andi kýr en engin önnur dýr
nema að dóttir mín er með hest
og nýtur þess mjög að nota hann
þegar hún hefur tíma. Við ákváð-
um það að haga þessu þannig að
við værum ekki bundnir eins og
kýr á bás. Eins og ég sagði áðan
þá skiptum við niður á okkur
skepnuhaldinu vikulega og það
skapar ákveðinn metnað að skila
, yAgœtt að
skólinn
er búinn
- sögðu Pétur Erling og
Torfi Ársæll
Pétur og Torfí: „Nóg að gera í sumar“.
„Það er ágætt að skólinn er
búinn, það er leiðinlegt í skól-
anum þótt það geti einstaka
sinnum verið skemmtilegt,“
sögðu tveir hressir piltar sem
við hittum í Saurbæjarhreppi í
Eyjafirði sl. mánudag.
Þetta voru þeir Pétur Erling
Leifsson sem er 11 ára frá
Völlum og Torfi Ársæll Gunnars-
son frá Stóradal en hann er 9
ára. Við hittum þá er þeir voru á
leið heim úr skólanum á mánu-
dag, en þann dag var síðasti
kennsludagur í skólanum hjá
þeim sem er í Sólgarði. Þeir áttu
aðeins eftir að sækja einkunnir
sínar daginn eftir og það var eng-
inn óhugur í þeim þess vegna.
„í sumar verð ég bara heima
og hjálpa til við heyskapinn og
ýmislegt," sagði Pétur, og Torfi
tók undir þau orð. Þeir sögðu að
sauðburðurinn væri að byrja
heima hjá þeim og það væri eng-
inn hörgull á verkefnum þótt
skólinn væri búinn. „Það verður
nóg að gera hjá okkur í allt
sumar,“ sögðu þessir hressu
piltar. gk-.

■pi
:
: