Dagur - 08.08.1984, Blaðsíða 5
8. ágúst 1984 - DAGUR - 5
Minning:
Kristín Þuríður Gísladóttir
er í dag eitt af stærstu og bestu
hqtelum á íslandi, og veglegur
minnisvarði þeirra þriggja, Þur-
íðar, Péturs og Gísla.
Eftir að Pétur lést hætti Þur-
íður öllum afskiptum af hótel-
rekstri en þó held ég að hún hafi
alltaf reynt að fylgjast með, eftir
því sem hún gat. En hún settist
ekki í helgan stein, nú gat hún
loksins gefið sér tíma til að vinna
þá handavinnu sem hún vildi og
hún afkastaði ótrúlega miklu í
þeim efnum.
Þó varð hún nokkrum sinnum
fyrir því óhappi að beinbrotna og
þurfti að liggja á sjúkrahúsi af
þeim sökum og læra að ganga
upp á nýtt eins og hún sagði í
gamni og alltaf tókst það. Á síð-
astliðnu sumri lærbrotnaði Þur-
íður og varð að fara í aðgerð
vegna þess. Hún náði sér ekki
fullkomlega eftir þetta áfall, en
óbilandi kjark hafði hún og vilja
til að láta sér batna. Ekki var
henni neitt að vanbúnaði að
kveðja þennan heim enda viss
um, að hennar væri beðið hinu-
megin.
Það átti ekki við Þuríði að aðr-
ir ynnu allt fyrir hana. Hún vildi
gera hlutina sem mest sjálf. Það
hygg ég, að sú tilhugsun að þurfa
að liggja ósjálfbjarga á sjúkra-
húsi í langan tíma hafi kvalið
Þuríði mest í síðustu legu hennar
og því rnegi gleðjast yfir að hún
þurfti þess ekki.
Þuríður var afar umhyggjusöm
um allt sitt fólk og afkomendur
sína og ég held, að mesta hrós-
yrði hennar um mig hafi verið, er
hún sagði: „Ég hef nú alltaf litið
á þig sem eitt af mínurn börnum
og því finnst mér ég alveg mega
setja ofan í við þig ef þarf.“ Ég er
hreykin af þessum orðum, því
þau komu frá Þuríði.
Ég vil að lokum þakka allar
þær ánægjustundir, sem ég hef
átt með Þuríði og fjölskyldu
hennar. Megi minning þessarar
sómakonu lifa sem lengst.
Hólmfríður Ólafsdóttir.
Reynihlíð
Það er svo margt, sem kemur
fram í hugann, er kveðja á góðan
vin, ég veit varla hvar byrja skal,
þegar um er að ræða Þuríði í
Reynihlíð. Hún var mér sem
önnur móðir, enda nátengd
öllum skemmtilegustu minning-
um mínum frá æsku og unglings-
árum. Ég hef ekki verið eldri en
tveggja ára, þegar ég fór fyrst í
heimsókn til Þuríðar og Péturs,
sem þá bjuggu í Reykjahlíð. Pét-
ur og faðir minn voru vinir frá
skólaárum sínum á Hvanneyri og
hélst sú vinátta alla tíð meðan
báðir lifðu, því kom það af sjálfu
sér, að fjölskyldur þeirra tengd-
ust vináttuböndum.
Það var venja að fara alltaf á
hverju sumri upp í Mývatnssveit,
að heimsækja Þuríði og Pétur og
man ég hve tilhlökkun mín var
mikil. Ekki var ég orðin gömul,
þegar ég bað um að fá að verða
eftir, er heim var farið og alltaf
fannst Þuríði það sjálfsagt, þó á
hana bættist aukaerfiði enda taldi
hún slíkt aldrei eftir, ef gestir
áttu í hlut. Seinna vann ég mörg
sumur undir stjórn Þuríðar í
„Hótel Reynihlíð“ og lærði
margt af henni þá. Hún var
stjórnsöm og vildi að fólk ynni
vel en hún hlífði heldur aldrei
sjálfri sér og vann allra manna
mest og hjá slíku fólki er gott að
vinna.
Æviferil Þuríðar ætla ég ekki
að rekja nema rétt í stórum
dráttum. Það gera einhverjir mér
færari. Kristín Þuríður Gísladótt-
ir var fædd í Presthvammi í Aðal-
dal 31. júlí 1895 og því rétt að
verða 89 ára, er hún lést. Hún var
heimasæta í föðurhúsum, þegar
hún kynntist Pétri Jónssyni frá
Reykjahlíð, sem þá var kennari í
Aðaldal. Og þannig fór, að kenn-
arinn flutti heimasætuna með sér
upp í Mývatnssveit og eftir það
var hún Mývetningur, þó alltaf
hefði hún miklar mætur á Aðal-
dalnum.
Þuríður fékk nóg að starfa á
stóru heimili. Reykjahlíð stendur
í þjóðbraut og gestagangur var
þar mikill. Einnig bættust börn í
búið. Alls urðu þau fimm börn
Péturs og Þuríðar, svo oft hefur
verið mikið að gera. Einnig voru
í heimilinu foreldrar Péturs með-
an þau lifðu.
Þrengslin urðu brátt mikil í
Reykjahlíðarbænum, þar bjuggu
fjórar mannmargar fjölskyldur,
því réðust Pétur og Þuríður í það
að byggja nýbýli, sem jafnframt
var hótel.
Þessu nýbýli var gefið nafnið
Reynihlíð og var það vísirinn að
því hóteli sem nú er. Ég man
hvað mér fannst þetta hús stórt
og fallegt, þegar það var nýbyggt,
en það reyndist brátt of lítið. Þá
var farið að hugsa um að stækka
og byggja nýtt hótel. Aðaláhuga-
maðurinn við þær framkvæmdir
var Gísli, elsti sonur Þuríðar og
Péturs, því miður naut hans ekki
við, til að ljúka því verki, hann
lést langt fyrir aldur fram og var
það mikill missir, því hann var
hið besta mannsefni.
En Þuríður var þannig skapi
farin, að hún gafst ekki upp og
held ég, að það hafi verið mikið
fyrir hennar dugnað að hótelið
var stækkað. Hún vildi koma
hugmyndum Gísla sonar síns í
framkvæmd og það tókst líka
fullkomlega. „Hótel Reynihlíð"
Bændur!
Heyyfirbreiðslur
úr gervistriga
funa ekki
Sölustaðir á Norður- og Austurlandi:
Fóöurvörudeild KEA og KSÞ Akureyri.
Kaupfélag V.-Húnvetninga Hvammstanga.
Kaupfélag A.-Húnvetninga Blönduósi.
Kaupfélag Skagfirðinga Sauðárkróki.
Kaupfélag Þingeyinga Húsavík.
Kaupfélag Héraðsbúa Egilsstöðum.
Verslunarfélag Austurlands Egilsstöðum.
Pokagerðin Baldur sími 99-3310.
verður haldin að Hrafnagili við Akureyri
laugardaginn 11. ágúst kl. 14.00.
Undanrásir kl. 10.00.
BÍLAKLÚBBUR AKUREYRAR.
GLERAUGNAÞJONUSTAN
- í miðbæ Akureyrar!
Skipagötu 7 Sími 24646 (áður verslunin Grána)